ရှင် ရှာသမျှ  ကျွန်မသုံးဖြုန်းပေးမယ်

ရှန်းမူမူသည် ဝတ္ထုထဲ ရောက်သွားခဲ့သည်။

အခြားလူများမှာလည်း ကျော်ကြားဖို့ရာအတွက် ဝတ္ထုထဲ ‌ရောက်သွားချိန်မှာ သူမကတော့ အသက် ၁၇နှစ်သာ ရှိသေးသော ဂုဏ်သိက္ခာရှိမိသားစုမှ သခင်လေးရဲ့ မိထွေး ဖြစ်လာခဲ့ပါသည်။

သူမ ထွက်ပြေးချင်မိသည်။ သို့သော် သူတစ်ပါး၏ မိန်းမအဖြစ် ဟန်ဆောင်ရုံဖြင့် မုန့်ဖိုး ယွမ် ငါးသိန်းလောက်တောင် သူမရဲ့ ဘဏ်ကတ်မှာ အလကားသုံးဖြုန်းနိုင်မည်ကို သဘောကျမိပြီး ချက်ချင်းပဲ ထွက်ပြေးချင်စိတ် ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့သည်။

လူတွေအားလုံးက ပြောကြသည် “သူမက မိထွေးတစ်ယောက်ပဲ၊ သူဌေးရှီက ဒီအတိုင်း သူ့သားကို ထိန်းပေးဖို့ မိန်းမတစ်ယောက် ခေါ်လာရုံပါပဲ၊ သူမကို ဂရုစိုက်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး”

သတင်းသမားများလည်း ရှိနေသော ပွဲအခမ်းအနားတွင် ရှန်းမူမူက ထိုအမျိုးသား၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ ချိုမြိန်သော အသံလေးနဲ့ ခေါ်လိုက်လေသည်၊ “အချစ်ရေ~”

ထိုအမျိုးသား၏ မျက်ဝန်းမှာ ပိုစူးရှလာပြီး  ကောလဟလများ ပျောက်သွားရန်အတွက် သူမ၏ သေးသွယ်သော ခါးလေးကို သူ့နားကပ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် လူများက “ရုပ်ကလေးက လှပေမဲ့ ကျပ်မပြည့်တဲ့ ဆုကြီးပေါက်သွားတဲ့ မိန်းမပါကွာ” ဟု ပြောကြသည်။

“ရှင်တို့က ဒီမြို့ရဲ့ ထိပ်တန်းအလှပဂေးထဲပါတဲ့ ကျွန်မကို ဆုကြီးပေါက်သွားတဲ့ မိန်းမလို့ခေါ်ရဲတယ်ပေါ့” ဟု ရှန်းမူမူက ပြန်ပြောခဲ့သည်။

သူမသည် ပန်းဆိုင်လေးကို စဖွင့်ရာမှ လူသိများလာခဲ့သည်။ လူအများသည် ထိုဆိုင်တွင် ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့ စီတန်းလာပြီး သူမ၏ ဝင်ငွေမှာလည်း တစ်စတစ်စ တိုးပွားလာသည်။ ထို့နောက် သူမသည် သူမကိုယ်ပိုင်အမှတ်တံဆိပ်ပစ္စည်းကို ထုတ်လုပ်နိုင်ခဲ့ပြီး ထိုပစ္စည်းမှာ စီးပွားရေးမဂ္ဂဇင်းများ ရှေ့မျက်နှာတွင် ဖော်ပြခံပြီး နှစ်စဉ် ထိပ်တန်းစာရင်းဝင် ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။

ထို့နောက် သူမအမျိုးသား၏ ဂျစ်ကန်ကန်သားလေးက “အမေရင်းထက် တော်သားပဲ” ဟု ဆိုလာခဲ့သည်။

ရက်စက်တတ်သော ယောက္ခမကြီးကလည်း”ချွေးမလေးရေ အမေတို့ ကဖို့အတွက် ဘယ်တော့ ခေါ်သွားပေးမှာလဲ” ဟု မေးလာခဲ့သည်။

ညတစ်ညမှာ ရှန်းမူမူက သူမကို နံရံမှာ ကျောကပ်စေပြီး စိုက်ကြည့်နေသော အမျိုးသားကို တွန်းထုတ်ရင်း သူမ၏ နားလေးတွေအား ရှက်သွေးဖြာ နီမြန်းသွားခဲ့သည်။

“ချီသူဌေး၊ ကျွန်မတို့က စာချုပ်အရပဲ လက်ထပ်ထားတာနော်”

ထိုအမျိုးသားသည် စူးရှသောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်ပြီး လည်စည်းကို ဖြည်ချရင်း သူမနားကို နိမ့်ဆင်းပြီး ကပ်လာခဲ့သည်။

“အာ…ဟိုသဘောတူထားတဲ့ စာချုပ်လား၊ ကိုယ်ဖြဲပစ်လိုက်တာ ကြာပြီ”

ရှန်းမူမူက “ရှင်နော်….အွင်း”