MM Story Teller

Chapter 93

Viewers 7k

🌍Chapter 93

ထန်မော့ပင်လျှင် ဤစာကြောင်းမှာ အလွန်အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းသည်ဟု ထင်မိလေသည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ လူတိုင်းတွေ့မြင်လိုသောအရာမဟုတ်ချေ။ တချို့မှာ မုန်းတီးမှုကြောင့် သို့မဟုတ်လျှင် တခြားအကြောင်းပြချက်များကြောင့်ပင်။ တချို့မှာ နက်ရှိုင်းသောတောအုပ်ကြီးထဲတွင် အပြင်ကမ္ဘာထံမှ ပုန်းကွယ်နေကြသည်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ ထိုအရာကိုအဘယ်ကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်မှ ကစားသမားတိုင်းမြင်ဖူးသောအရာဟု ဆိုရဲပါသနည်း။

"သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးရဲ့ ဖိနပ်တိုက်ဆေးက ကမ္ဘာပေါ်မှာလည်းရှိတဲ့အရာဖြစ်လိမ့်မယ်"

ထန်မော့ကတွက်ဆလိုက်သည်။

"မဟုတ်ရင် လူတိုင်းမြင်ဖူးဖို့မဖြစ်နိုင်ဘူး..ကျွန်တော်စက်ရုံထဲ ၂နာရီလောက်အတွင်း သဲလွန်စနဲ့ ကိုက်ညီတဲ့အရာရှိမရှိရှာကြည့်လိုက်မယ်။ "

ဖူ၀မ်သော်ကခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"ကိုယ့်ရဲ့ အမေးအဖြေကဏ္ဍက ကြော်ငြာချိန်ရောက်နေလို့... ၂နာရီကြာပြီးရင်တော့ လေးခုမြောက်မေးခွန်းထွက်လာမှာပါ"

ထန်မော့မှာ ဖန်သားပြင်ပေါ်မှ ဖူ၀မ်သော်အား ကြည့်လိုက်မိသည်။ အတော်ကြာပြီးမှ သူကဆိုလိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းဖူ ကျွန်တော်ခင်များကို ကျွန်တော်သိသမျှ အနက်ရောင်မျှော်စင်အကြောင်းတွေပြောပြမယ်"

ဖူ၀မ်သော်၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်တို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့သည်။ စိုထိုင်းမှုကြောင့် သူ၏ဆံစတို့ အတားအဆီးမဲ့စွာ ၀ဲကျနေဆဲပင်။ သူလက်ကိုမြှောက်လျက် ထိုဆံစများကို တဖန်သပ်တင်လိုက်ကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"ကောင်းတာပေါ့"

တချို့အရာများမှာ ထောက်ပြစရာမလိုချေ။ ထန်မော့ သူသိသောသတင်းများကို ပြောပြသင့်ကြောင်း အလိုလိုသိခဲ့သည်။

ဤဂိမ်းတွင် ၂ဖက်အသင်း၏ ပူးပေါင်းမှုကို လိုအပ်လေသည်။ ဖူ၀မ်သော်ရှုံးနိမ့်လျှင် ထန်မော့လည်း ရှုံးနိမ့်မှာပင်။ ထန်မော့ သူသိသမျှအကုန်လုံးကို ဖူ၀မ်သော်အတွက်သာမဟုတ်ပဲ သူ့ကိုယ်သူအတွက်ပါ ပြောပြရန်လိုအပ်လေသည်။

၁၅မိနစ်ကြာပြီးနောက် လူနှစ်ဦး၏ ခေါ်ဆိုမှုမှာ အဆုံးသတ်သွားခဲ့သည်။ ထန်မော့ စက်ရုံ၏ကုန်ထုတ်လုပ်ရေးအပိုင်းထဲသို့၀င်သွားလျက် ကမ္ဘာပေါ်မှလူတိုင်းသိနိုင်သော အရာတစ်ခုကိုရှာဖွေနေခဲ့သည်။

ထန်မော့မှာ အလင်းကျောက်တုံးကို သုံးလျက် စက်ရုံ၏နေရာတိုင်းကို ဂရုတစိုက်ရှာဖွေနေခဲ့သည်။

ထောင့်များ ဗီရိုများ ၀န်ထမ်းလော့ကာများကအစပင်။

လူသားအားလုံးတွေ့မြင်ဖူးသော ပစ္စည်းများမှာအလွန်များလှသည်။

မျက်စိမမြင်နိုင်သောလူများမှလွဲလျှင် လူတိုင်းမှာ ရေ၊ နေရောင်ခြည်နှင့် လေထုတို့ကိုတော့ ခံစားဖူး မြင်ဖူးကြမည်သာ။ နေနှင့် လေမှာတော့ သိပ်အစစ်အမှန်မဆန်လှချေ။ ထန်မော့မှာ ၀န်ထမ်းလော့ကာထဲတွင် သောက်လက်စရေဘူးတစ်၀က်ခန့်ကို ရှာတွေ့ခဲ့လေသည်။ ရှာတွေ့သောရေဘူးကို ပလတ်စတစ်အိတ်ထဲထည့်လျက် ဆက်၍ရှာဖွေနေခဲ့သည်။

ထန်မော့ စက်ရံ၏ နံရံပေါ်တွင် အိုးဖြင့်စိုက်ထားသော ရှားစောင်းလက်ပတ်ပင်များကိုတွေ့ခဲ့သည်။

လရောင်ထဲတွင် ထိုအပင်များမှာ ညှိုးလျော်ခြောက်သွေ့နေခဲ့ချေပြီ။ ထန်မော့မြေမှုန်တချို့ကို တူးယူလျက် ဆက်၍ရှာဖွေလိုက်သည်။

၂နာရီကုန်ခါနီးတွင် ထန်မော့မှာ စက်ရုံ၏ ၃ပုံ၁ပုံခန့်ကို ရှာဖွေပြီးဖြစ်လေသည်။ သူသည်တဖက်ရုံးခန်းမှ မသဲကွဲသော တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေများမှာ ထပ်ပေါ်လာခဲ့ချေပြီ။

ထန်မော့ ပလတ်စတစ်အိတ်ကို အံဆွဲထဲတွင်ထည့်လျက် ရှာဖွေစဥ်က သူတွေ့ရှိခဲ့သော သစ်သီးလှီးဓါးလေးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ သူ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဘီစကစ်နှင့် သကြားမှုန်များဖြင့် ဖုံးနေပြီး ၄င်းမှာလည်း ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေများသူ၏အနံ့ကို သတိမထားမိစေရန် တမင်လုပ်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။

ထန်မော့သစ်သီးလှီးဓါးကို ကိုင်လျက် ရုံးခန်းများဘက်သို့ တဖြည်းဖြည်းလျှောက်လာခဲ့လေသည်။

ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေ၂ကောင်မှာ အလွန်ဥာဏ်ကောင်းလှသည်။ သူတို့က အတူတကွ ထိုတံခါးကို ၀င်ဆောင့်နေခဲ့ကြလေသည်။ တစ်ချက်၀င်တိုက်လိုက်တိုင်း နံရံမှာ တုန်သွားသည်အထိပင်။

တဒုန်းဒုန်းအသံများမှာ တိတ်ဆိတ်နေသောစက်ရုံထဲတွင် ကျယ်လောင်လွန်းနေခဲ့သည်။

ထန်မော့မှာ ကိုယ်အား နံရံတွင်ကပ်လျက် အသံများကို နားစွင့်နေခဲ့သည်။ ၄ချက်မြောက်ခန့်တွင် ကျိုးပဲ့သံနှင့်အတူ အူသံများလည်းထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ၀ံပုလွေနှစ်ကောင်မှာ ကော်ရစ်တာသို့ထွက်လာပြီး သူတို့၏အစိမ်းရောင်မျက်လုံးများမှာ အမှောင်ထုထဲတွင် လူသားအရိပ်အယောင်ကို ရှာဖွေနေကြလေသည်။

ထန်မော့မှာ သူ၏ကိုယ်အား နံရံနောက်တွင်ပုန်းကွယ်နေခဲ့သည်။ ထို၀ံပုလွေများမှူ သူနှင့် ၂မီတာအဝေးတွင်ဖြစ်သည်။

၀ံပုလွေနှစ်ကောင်မှာ အလွန်စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရှာဖွေနေခဲ့သည်။ ရုတ်တရက် အတွင်းဆုံးအခန်းမှ ရှင်းဖုန်းမှာတစ်ခုခုကို ၀င်တိုက်မိပုံဖြင့် ကျယ်လောင်သော အသံတစ်ခုထွက်လာခဲ့လေသည်။

၀ံပုလွေနှစ်ကောင်မှာ မာန်ဖီလျက် ထိုရုံးခန်းဆီတရှိန်ထိုးပြေးသွားကြလေသည်။

တချိန်တည်းမှာပင် ထန်မော့မှာ ထို၀ံပုလွေများ၏နောက်မှ အမြန်ဆုံးအလျင်ဖြင့် ပြေးလိုက်သွားခဲ့လေသည်။ ၀ံပုလွေ၂ကောင်မှာ ခြေသံကိုကြားလျှင် နောက်ကိုလှည့်၍ သူ့အားတိုက်ခိုက်ချင်ခဲ့လေသည်။ သို့သော်သူတို့မှာ အရှိန်ကို မထိန်းနိုင်သည်မို့ လှည့်၍မရခဲ့ချေ။ ထန်မော့မှာ ထက်မြသော သစ်သီးလှီးဓါးကို ၀ံပုလွေ၏ လည်ပင်းအနောက်ဘက်သို့ ခုတ်ချလိုက်လေသည်။

၀ံပုလွေမှာ ရုတ်ချည်း သူ၏လက်သည်းများကို ဆန့်ထုတ်ရင်း ခုခံလိုက်သည်။

ဘန်း...

၀ံပုလွေသည် လဲကျသွားပြီး သွေးများထွက်လာခဲ့သည်။ ၄င်း၏လက်တစ်ချောင်းမှာ ထန်မော့ကြောင့် ပြတ်သွားပြီး ၄င်းမှ ထရပ်ရန်ကြိုးစားနေခဲ့သည်။ ကျန်၀ံပုလွေတစ်ကောင်မှာ မာန်ဖီလျက်ထန်မော့ထံပြေး၀င်လာခဲ့လေသည်။ ထန်မော့မှာ ၄င်းကိုရှောင်ရှားရင်း တချိန်ထဲတွင် ဓါးကို ဝေ့ယမ်းလိုက်သည်။

၀ံပုလွေ၏မျက်လုံးစိမ်းများမှာ ထန်မော့ကို သွေးဆာစွာကြည့်နေခဲ့လေသည်။ ၄င်းက ထန်မော့ဘေးသို့ရှောင်လိုက်ချိန်တွင် ရုတ်ချည်းတိုး၀င်လာပြန်သည်။ မထင်မှတ်ထားသည်မှာ ဒဏ်ရာရထားသော ၀ုံလွေမှာလည်း ထလာပြီး အခြေအနေကိုအခွင့်ကောင်းယူလျက် ထန်မော့၏လက်မောင်းကို ကိုက်ခဲလိုက်ခြင်းပင်။ ထန်မော့၄င်းကိုဆောင့်ကန်လိုက်သည်။ ၀ံပုလွေ၏သွားစွယ်များကြား အသားစတချို့ညပ်ပါလျက် ၄င်းကလွင့်ထွက်သွားလေသည်။

သွေးများက ထန်မော့၏ လက်မောင်းထံမှ တမဟုတ်ချင်း စီးကျလာခဲ့သည်။

ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေမှာ ထိုသွားကြားမှ သူ၏အသားစကို စားရင်း ထန်မော့အား ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

၀ံပုလွေ၂ကောင်မှာ မတူညီသော ဦးတည်ရာမှ ထန်မော့ဆီသို့ အတူတကွ ပြေး၀င်လာခဲ့ကြသည်။ ထန်မော့မှာ သူ၏လက်မောင်းမှ နာကျင်မှုကို လျစ်လျူရှုထားပြီးဖြစ်သည်။ သူသည်ဓါးကိုဝေ့ယမ်းလျက် ၀ံပုလွေ၂ကောင်၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံနေခဲ့သည်။ ၄င်းတို့ကအလွန်အကြမ်းပတမ်းတိုက်ခိုက်နေခဲ့သော်လည်း ၁မိနစ်မျှသာပင်။

အဆုံးတွင်တော့ ထို၀ံပုလွေများမှာ ဒဏ်ရာရထားပြီးဖြစ်ကာ ခြေတစ်ဖက်ကိုလည်း အသုံးမပြုနိုင်ချေ။ ထန်မော့၄င်းတို့ ကောင်းစွာမရပ်နိုင်သည်ကို အခွင့်ကောင်းယူလျက် ၄င်း၏ရင်ဘတ်ထံ ဓါးကို ထိုးစိုက်လိုက်လေသည်။ တချိန်တည်းမှာပင် ကျန်၀ံပုလွေတစ်ကောင်၏ အလစ်တိုက်မှုကို ရှောင်ရှားလိုက်သည်။ သူလက်ကိုဆန့်လျက် ၀ံပုလွေ၏ ဂုတ်ပိုးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။

၀ံပုလွေမှာ ရုန်းကန်နေခဲ့သည်။ ထန်မော့မှာ ၀ံပုလွေ၏ဂုတ်ကို ချိုးရန် သူ၏ခွန်အားများအားလုံးကို သုံးစွဲခဲ့လေသည်။

ထို့နောက် သေဆုံးသွားသော၀ံပုလွေ၂ကောင်၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဖိနပ်တိုက်ဆေး၂စက်အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ ထန်မော့၏လက်မောင်းမှာ သွေးတိတ်သွားပြီဖြစ်သည့်တိုင် ဒဏ်ရာမှာပြန်မကောင်းသေးပေ။ သူဘယ်ခြေထောက်တွင်လည်း အသားစတချို့ပဲ့ထွက်သွားခဲ့သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ သစ်သီးလှီးဓါးကို ကောက်ယူလျက် အသက်ရှူနှုန်းကို ပြန်လည်တည်ငြိမ်စေကာ ရုံးခန်းထဲသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

ရုံးခန်းထဲတွင် ရှင်းဖုန်းမှာ ကြောက်လန့်စွာ ဖြူဖျော့လျက် စားပွဲအောက်တွင် ကုပ်နေခဲ့သည်။ ထန်မော့ပြန်ရောက်လာသည်ကိုမြင်လျှင် ထိုအောက်မှ တွားထွက်လာခဲ့လေသည်။ ထန်မော့၏လက်ထဲမှ ဖိနပ်တိုက်ဆေး၂စက်ကိုမြင်လျှင် မယုံကြည်နိုင်စွာရေရွတ်လာခဲ့သည်။

"မင်း...မင်း တစ်ယောက်တည်းနဲ့ ၀ံပုလွေ၂ကောင်ကို သတ်ခဲ့တာလား"

ထန်မော့သူ့အားကြည့်လိုက်သည်။

ရှင်းဖုန်းမှာ ဇက်ကိုပုလိုက်လေသည်။

"မင်း အထင်...မလွဲပါနဲ့... မင်းတကယ်ကြီး ဒဏ်ရာမရပဲ ၀ံပုလွေ၂ကောင်ကိုသတ်နိုင်လို့ အံ့သြသွားရုံပါ... ငါအရင်က နောက်ကစားသမားတစ်ယောက်နဲ့ ပေါင်းပြီးတိုက်တာကောင် ၁ကောင်ကိုမနည်းသတ်ရတာ။ ငါတို့တွေ ၀ံပုလွေတွေကို မရှင်းနိုင်ခဲ့ဘူး...၅မိနစ်အတွင်း ၁ကောင်ပဲသတ်နိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်လည်း ပြတ်သွားသေးတယ်"

လက်တစ်ချောင်းပြတ်သွားသည်နှင့်ယှဥ်ပါက ထန်မော့၏ဒဏ်ရာမှာ မပြောပြလောက်ချေ။

ထန်မော့ကမေးလိုက်သည်။

"ကျန်တဲ့ကစားသမားတစ်ယောက်က လက်ပြတ်သွားတာလား"

ရှင်းဖုန်းကခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။

ထန်မော့မှာ သူ၏အိတ်ထဲမှ သစ်သီးလှီးဓါးကို ထိလိုက်ပြီး ရှင်းဖုန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။

"ကျန်တဲ့သူ၂ယောက်က ဘယ်လိုသေသွားတာလဲ"

မဖြေခင်တွင် ရှင်းဖုန်း၏အမူအယာမှာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

"သူတို့က သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးဆီက သွေးထုတ်ခံရပြီး သေသွားတာ... ကစားသမားအသစ်တစ်ယောက်ပေါ်လာတိုင်း သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးလိုအပ်တဲ့ ဖိနပ်တိုက်ဆေးအရေအတွက်နဲ့ ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေရဲ့အရေအတွက်က အစကိုပြန်ရောက်သွားတယ်... ဒါပေမယ့် ငါတို့၀ံပုလွေတွေကို မသတ်နိုင်ခဲ့ဘူးလေ ပြီးတော့ ဖိနပ်တိုက်ဆေးအစစ်ကိုလည်း မရှာနိုင်ခဲ့ဘူး... ငါတို့၂ကြိမ်လောက်ထိသည်းခံခဲ့ပါသေးတယ်... ဒါပေမယ့် တတိယအကြိမ်ကျတော့ ငါတို့ ဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးကို ဖိနပ်တိုက်ဆေး မပေးနိုင်တော့ဘူးလေ"

ရှင်းဖုန်းမှာ ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် တုန်ယင်လျက်ဆိုလာသည်။

"သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးကိုပေးဖို့ ဖိနပ်တိုက်ဆေး မလုံလောက်ဘူး.. ဒါကြောင့်သူက သွေးကို အစားထုတ်မယ်တဲ့... ပြီးတော့သူကငါတို့ကိုယ်ပေါ် သံချွန်နဲ့စိုက်ပြီး သွေးကိုယူတယ်လေ... ငါ့ကိုယ်ပေါ်အပေါက်တွေကိုကြည့်"

ရှင်းဖုန်းကပြသလာသည်။

"အားလုံးသူလုပ်ထားတာ သူ့သံချွန်က ငါတို့သွေးတွေကိုစုပ်တယ်...ဖိနပ်တိုက်ဆေးတစ်စက်က ငါတို့သွေး 400CCနဲ့ညီတယ်.. အစကတော့ရပါသေးတယ်..နောက်ကျတော့ ငါတို့လည်း အဲလောက်ဖိနပ်တိုက်ဆေးအများကြီးကို မရှာနိုင်တော့ဘူးလေ... သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက ငါတို့ကိုယ်ပေါ်ကသွေးတွေကို နေ့တိုင်းလာထုတ်တယ်... အကယ်၍ ငါတို့က လုံလောက်တဲ့ ဖိနပ်တိုက်ဆေးကို ၂ကြိမ်တိတိမပေးနိုင်ရင် ဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက ဟိုဘက်ကကစားသမားဆီသွားပြီး သွေးကို ထုတ်လိမ့်မယ်"

ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်ပုံဖော်ပြခဲ့သော အလောင်း၃လောင်းကို သတိရသွားမိသည်။

သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးမှာ ၄င်းတို့၏သွေးများကို သံချွန်ဖြင့် စုပ်ထုတ်ခဲ့ပုံပင်။

သို့သော်

ထန်မော့ကမေးလိုက်သည်။

"မင်းကရောဘာလို့ မသေသေးတာလဲ"

ရှင်းဖုန်း၏အသက်ရှူသံများ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

ရှင်းဖုန်းပြောစကားအရဆိုလျှင် သူကပထမဆုံးရင်ရောက်လာသော ကစားသမားဖြစ်သည်။ သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးမှ သွေးစုပ်ထုတ်ခံရပြီး အရင်ဆုံးသေသွားသူမှာ သူသာဖြစ်သင့်ပေသည်။ သူ၏ကိုယ်ခံအားမှာလည်း မကောင်းလှချေ။ ကျန်ကစားသမားများက အဘယ်ကြောင့်သူ့ထက်အရင်သေသွားပြီး သူကအဘယ်ကြောင့် ရှင်ကျန်နေရပါသနည်း။

ရှင်းဖုန်းဖြေရန် ငြင်းဆန်နေခဲ့သည်။

ထန်မော့သစ်သီးလှီးဓါးကို ထုတ်ယူလျက် သစ်သားစားပွဲပေါ် ပြင်းစွာ ထိုးစိုက်ချလိုက်သည်။

ရှင်းဖုန်းမှာ ကြောက်လန့်မှုကြောင့် ခုန်ထမိတော့မတက်ပင်။

ထန်မော့၏အေးစက်သော အကြည့်များအောက်တွင် သူအတော်ကြာနေမှ ကြောက်ရွံ့စွာ ပါးစပ်ကို ဟလာခဲ့သည်။

"အကုန် အကုန် ပြောပြပါ့မယ်... ဘာလို့ဆို ငါ ငါက ဖိနပ်တိုက်ဆေးတွေကို ၀ှတ်ထားလို့ပါ...သွေး400CCဆုံးရှူံးတာက ကိစ္စကြီးမဟုတ်ဘူး..ငါကဆရာ၀န်တစ်ယောက်ဖြစ်ဖူးလို့ ငါကောင်းကောင်းသိတယ်...အခုကငါတို့အားလုံးပိုသန်မာနေပြီလေ...သုံးနာရီအတွင်းမှာသွေး 400CCလုံးတော့ ပြန်ပြည့်မလာနိုင်ပေမယ့် အရမ်းလည်းမဆိုးရွားသွားဘူးလေ...ဒါကြောင့်ငါက ပထမဆုံးဖိနပ်တိုက်ဆေးကို သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးကိုမပေးပဲ သွေး400CCနဲ့အစားထိုးခဲ့တယ်...အဲဒိနောက်ပိုင်း ငါက ဖိနပ်တိုက်ဆေးတွေကို နည်းနည်းဆီ ပိုစုထားခဲ့တယ်... ပြီးတော့ ကစားသမားတွေလည်း ရောက်လာပြီး ငါတို့ အတူတူ၀ံပုလွေတွေကို တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြတယ်...ငါကအရင်ဆုံး၀င်လာတာမို့ အနက်ရောင်မျှော်စင်က ကြေညာချက်မပေးတာငါသိတယ်လေ... ငါကသူတို့ကို ၀ံပုလွေ၂ကောင်ကိုသတ်မှ ဖိနပ်တိုက်ဆေး၁စက်ပဲရမယ်လို့ ပြောထားခဲ့တာ... ဘယ်သူမှ ငါ့ကို သံသယမ၀င်ခဲ့ဘူး"

ထန်မော့၏ အေးစက်သောမျက်လုံးများအောက်တွင် ရှင်းဖုန်း၏အသံမှာ တိုး၀င်သွားခဲ့လေသည်။

ထန်မော့ကမေးလိုက်သည်။

" မင်းမှာ ဖိနပ်တိုက်ဆေး ဘယ်လောက်ကျန်သေးလဲ"

ရှင်းဖုန်းမှာ ကြက်သီးများထလျက် ရေရွတ်လာခဲ့သည်။

"ဟင့်အင်း မကျန်ဘူး မရှိတော့ဘူး..."

ထန်မော့ဆက်၍ပြောမနေတော့။ သူကထိုင်ခုံတွင် ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီး သာမာန်ကာလျှံကာဆိုလာခဲ့သည်။

" မင်းပြောတာကသိပ်ကျိုးကြောင်းညီညွတ်တာပဲ...သွေး 400CCလောက်လျော့သွားတာက လူတစ်ယောက်အတွက် သိပ်ပြဿနာမဖြစ်ဘူးပေါ့... ကစားသမားတစ်ယောက်အတွက်ဆို သွေး 800CCလောက်ဆိုလည်း ကိစ္စမရှိလောက်ဘူး"

ရှင်းဖုန်းမှာ ခေါင်းကိုမော့လျက် ထန်မော့အား ကြောင်အစွာ ကြည့်လာခဲ့သည်။ သူထန်မော့၏ဆိုလိုရင်းကို နားမလည်ချေ။

"အခုကစပြီး ငါလည်း ဖိနပ်တိုက်ဆေးတွေကို စုထားတော့မလားလို့လေ"

ရှင်းဖုန်း၏မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားခဲ့သည်။

ထန်မော့လက်ကို ပိုက်လျက် တည်ငြိမ်သောအမူအယာဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

"ဒီတစ်ကြိမ်ကျ ငါကဖိနပ်တိုက်ဆေးတစ်စက်ကို သိမ်းထားပြီး သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးကို သွေး 400CCထုတ်ခိုင်းလိုက်မယ်"

ရှင်းဖုန်းလုံး၀နားမလည်ချေ။

"မင်းခွန်အားနဲ့ဆို သွေးထုတ်စရာမှမလိုတာ"

"ငါ့သွေးကိုထုတ်မယ်လို့ဘယ်သူပြောလဲ"

ထန်မော့ခေါင်းကို အသာစောင်းလျက် ပြုံးလိုက်သည်။

"သူကမင်းရဲ့သွေးကို ထုတ်မှာလေ"

ရှင်းဖုန်း၏ မျက်လုံးအစုံ ပြူးကျယ်သွားခဲ့လေသည်။

🪩

Prev Next