Chapter 94

🌍Chapter 94

၅မိနစ်ကြာပြီး​နောက် ထန်​မော့မှာ ဖိနပ်တိုက်​ဆေး၂စက်ကို သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးထံ​ပေးလိုက်သည်။ 

သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးမှာ ​ဒေါသတကြီး​ရေရွတ်လာသည်။

"ဒီ ၀ံပု​လွေဖိနပ်တိုက်​ဆေး​တွေက အမှိုက်ဆန်ချက်"

ထို့​နောက် ထန်​မော့နှင့် ရှင်းဖုန်းတို့ကို ကြည့်လျက်

"နား​ထောင်စမ်း အသုံးမကျတဲ့ဟာ​တွေ ငါဖိနပ်တိုက်​ဆေးကို အမြန်ရှာ​ပေးကြ...မဟုတ်ရင်လည်း ငါ​နောက်တစ်​ခေါက်လာရင် ဒီလိုအစက်၃စက်လိုချင်တယ် ​အေးမရှိရင်​တော့ မင်း​တို့​သွေး​တွေကို ​ဖောက်ထုတ်ပြီး ဖိနပ်တိုက်​ဆေးလုပ်ပစ်မယ်"

သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးမှာ သူ၏သံချိန်ကြိုးကို ဆွဲလျက် စက်ရုံထဲမှ ထွက်သွား​တော့သည်။

သူထွက်သွားပြီး​နောက် ထန်​မော့ သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှ ဖိနပ်တိုက်​ဆေး ၂စက်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ဤသည်မှ သူ​ရှင်းဖုန်းဆီကရထားခြင်းပင်။ သူ့အားအသက်ချမ်းသာ​ပေးရန် ထန်​မော့အား​တောင်းပန်၍ ​ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဤကစားသမား​ဟောင်းမှာ အမှန်တကယ်ကို ၀ှက်ထား​သော ပစ္စည်းများရှိသည်။ သူသည်ဤဖိနပ်တိုက်​ဆေး၂စက်ကို စားပွဲ​ပေါ်မှ ​ကော်ဖီခွက်ထဲ၀ှက်ထားခြင်းပင်။ ထိုခွက်ထဲမှာအနက်​ရောင်​ကော်ဖီများနှင့် ပြည့်​နေပြီး ထို​နေရာတွင် ဖိနပ်တိုက်​ဆေးစက်များကို၀ှကွထားမည်ဟု ထင်စရာမရှိ​ချေ၊ သို့တိုင်​အောင် ဤသည်မှာ ရှင်းဖုန်း၀ှက်ထား​သော ဖိနပ်တိုက်​ဆေး အကုန်လားမှန်း​တောင်မ​သေချာ​ချေ။ ​နောက်ထပ်မထင်မှတ်ထား​သော​နေရာများတွင် ၀ှက်ထား​​သော ဖိနပ်တိုက်​ဆေးများ ရှိ​ကောင်းရှိနိုင်​သေး​လေသည်။

ဤကစားသမားမှာ အ​တော်​လေးဆိုးရွားလှသည်။ သူ့ကိုယ်သူလည်းမညှာတာ​ချေ။ လိုအပ်သော ဖိနပ်တိုက်​ဆေးအတွက် သူ့ဘ၀ကိုသူဓါးဖျား​ပေါ်အမြဲတင်ထားခဲ့သည်။ သူ၏ကိုယ်​ပေါ်မှ အ​ပေါက်များမှာ အမှန်တကယ်ကို သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီး၏ လက်ချက်ပင်။ သူကတစ်ကြိမ်ကို ဖိနပ်တိုက်​ဆေးအနည်းငယ်သာ​ပေးခဲ့သည်။ သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးထံမှ ​သွေးထုတ်ယူခံရခြင်းက သူအတွက်အသက်အန္တရာယ်မရှိသ၍ သူကဖိနပ်တိုက်​ဆေးများကို ​ပေးလိုက်မည်မဟုတ်​ချေ။

ရှင်းဖုန်းမှာ(အရံ​သွေးထုတ်ဘဏ်တစ်ခုအဖြစ်)ထန်​မော့အတွက် အသုံး၀င်​နေ​သေးသည်။ သို့မဟုတ်ပါက သူကထိုသူကို အသက်ရှင်ခွင့်​ပေးထားဦးမည်မဟုတ်​ချေ။ သို့​တိုင်​အောင် တစ်ဖက်လူအား အထင်​သေးကာ သတိမမူပဲလည်း မ​နေခဲ့။ 

သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးထွက်သွားပြီး​နောက် ထန်​​မော့မှာ ဖူ၀မ်​သော်ထံမှ ဗီဒီယို​ကောကို​ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာ ​စောင့်​နေခဲ့သည်။

လူ၂ဦးမှာ အချိန်ဖြုန်းမ​နေပဲ သတင်းအချက်အလက်များကိုသာ တိုက်ရိုက်မျှ​ဝေလိုက်ကြ​လေသည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဖူ၀မ်​သော်မှာ အနိုင်ရရှိထားဟန်ဖြင့် အရင်တစ်​ခေါက်ကလို မျက်နှာပျက်စရာဖြစ်မ​နေခဲ့​ချေ။

ထန်​မော့က​မေးလိုက်သည်။

"ခင်များ ဒီတစ်ခါ ဘယ်လိုသဲလွန်စမျိုးရခဲ့လဲ"

ဖူ၀မ်​သော်ကပြန်​ဖြေလာသည်။

"သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးကဘာလို့ဆင်းရဲ​နေတာလဲ"

ထန်​မော့က​မျက်​မှောင်ကျုံ့လျက် ဆိုလိုက်သည်။

"ဘာလို့ဆို ဖိနပ်တိုက်၀ံပု​လွေ​တွေက ဖိနပ်တိုက်​ဆေး​တွေကို လာလာခိုးကြလို့​လေ... အနက်​ရောင်​မျှော်စင်က​တော့ အဲလို​ပြောတာပဲ"

"အင်း" 

ဖူ၀မ်​သော်ကပြန်​ဖြေလာသည်။ 

"ဒါ​ပေမယ့်ဒါက ​ခြောက်ခု​မြောက်​မေးခွန်း.. သူ​မေးတာက ​မြေ​အောက်ကမ္ဘာရဲ့ မ​ဖြေရှင်းနိုင်တဲ့ ပ​ဟေဋိဆယ်ခုထဲက တစ်ခုကဘာလဲတဲ့... အ​ဖြေက ဘာလို့ဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက သိပ်ဆင်းရဲရတာလဲဆိုတာပဲ"

ထန်​မော့ခတ္တမျှ​တွေး​တောလိုက်သည်။

"အဲဒီ​မေးခွန်းက တကယ့်သဲလွန်စပဲ...ဖိနပ်တိုက်၀ံပု​လွေ​တွေက ဖိနပ်တိုက်​ဆေး​တွေကို စားရတာကြိုက်တယ်... အခုလည်းအနက်​ရောင်​မျှော်စင်က တစ်ခါထပ်​ပြောပြန်ပြီ... ဒီအ​ကြောင်းကို ၂ခါ​တောင် ​ပြောခဲ့တာဆို​တော့ လျစ်လျူရှုထားလို့မရဘူး"

ဖူ၀မ်​သော်က​မေးလာခဲ့သည်။

"မင်း​ရောဘာရှာ​တွေ့လဲ"

ထန်​မော့ပလတ်စတစ်အိတ်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ 

"​ရေနဲ့ ​မြေမှုန်​တွေ... ကျွန်​တော်ဒါ​တွေကို ဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးကို ပြခဲ့​ပေမယ် သူကဘယ်လိုမှမတုန့်ပြန်ခဲ့ဘူး... ဒါ​တွေက ဖိနပ်တိုက်​ဆေးမဟုတ်ဘူးထင်တယ်"

လူ၂ဦးမှာ အ​တွေးများသွားခဲ့ပြန်သည်။ 

အ​တော်ကြာပြီး​နောက် ထန်​မော့က​ပြောလိုက်သည်။

"​သွေးများလား"

ကမ္ဘာ​ပေါ်မှ လူတိုင်းမြင်ဖူး​သောအရာ။ ​မွေးလာစဥ်ကတည်းက က​လေးများမှာ ​မိမိတို့မိခင်၏သွေးကိုမြင်ဖူးမည်ပင်။ 

ဖိနပ်တိုက်၀ံပု​လွေ​တွေက အဲဒါကိုစားရတာကြိုက်တယ်။ ထန်​မော့၏အသားစကိုကိုက်ဆွဲပြီးစဥ်က ထို၀ံပု​လွေမှာ ၄င်းကို ၀ါးစားရန်မ​စောင့်နိုင်ခဲ့​ချေ။

"​သွေးဟုတ်လား" 

ဖူ၀မ်​သော်က ပြန်​​မေးလိုက်သည်။

ထန်​မော့သူ့ကိုယ်သူ ဤအ​ဖြေအား ငြင်းဆန်လိုက်ကာ 

"တကယ်သာ​သွေးဆိုရင် သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက ​သွေး​တွေကိုထုတ်​နေပြီပဲ...ဖိနပ်တိုက်​ဆေးမ​တွေ့​သေးဘူးလို့​တော့ မ​ပြော​လောက်ဘူး"

ဖူ၀မ်​သော်က​မေးလိုက်သည်။

"သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက ကစားသမားရဲ့​သွေးကို ထုတ်တာကို မင်းမြင်ဖူးလို့လား"

ထန်​မော့တန့်သွားမိသည်။ သူသည်​ထောင့်တွင် ထိုင်​နေ​သော ရှင်းဖုန်းအား ဖြည်းညှင်းစွာ လှည့်ကြည့်လိုက်​လေသည်။ ထိုလူမှာ ​ကြောက်ရွံ့စွာ ကုပ်ကုပ်​လေးထိုင်​နေခဲ့သည်။

ထန်​မော့ဖူ၀မ်​သော်အား ပြန်ကြည့်လျက် ပြုံးလိုက်သည်။

"ခင်များ​ပြောတာမှန်တယ်...နောက်တစ်ကြိမ် သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက လူ​သွေးကို ထုတ်တာကို ကျွန်​တော်ကိုယ်တိုင် ကြည့်ကြည့်ရမှာပဲ"

​ခေါ်ဆိုမှုပြီးဆုံးသွားသည်နှင့် ဖူ၀မ်​သော်၏ ​တောင့်တင်း​နေ​သောကိုယ်မှာ ယိုင်လဲသွားခဲ့သည်။ သူသည်နံရံကို လက်ဖြင့်​ထောက်လျက် ထိန်းလိုက်ရသည်။

ထန်​မော့မမြင်နိုင်​သော​နေရာတွင် ဖူ၀မ်​သော်၏ညာဘက်​ခြေ​ထောက်၌ ၁၀စင်တီမီတာခန့်ရှည်​သော ကုတ်ရာကြီးရှိ​လေသည်။ ထိုဒဏ်ရာမှာ ကြီးမားလွန်း၍ သူ၏အရွတ်​ကြောများကို ပြတ်သွား​စေခဲ့သည်။

သူ၏စွမ်းရည်ကို အသုံးပြု၍မရသည်မို့ ဒဏ်ရာကျက်နှုန်းမှာ အလွန်​နှေး​လေသည်။ ဖူ၀မ်​သော်လက်​မြှောက်လျက် နားထင်ကိုပွတ်လိုက်မိသည်။ မိနစ်၃၀ကြာပြီး​နောက် ပြတ်သွား​သော အရွတ်​ကြောမှာ ပြန်ဆက်သွားပြီး ဒဏ်ရာမှာလည်း ဖြည်းဖြည်းပြန်ပိတ်သွားခဲ့သည်။

​သေးငယ်​သောတီဗွီ​လေး​ပေါ်တွင် ၀မ်​ရှောင်ထျန်းမှာပြန်​ပေါ်လာခဲ့သည်။

"​ကြော်ငြာလွှင့်ချိန်ပြီးဆုံးသွားပါပြီ...အားလုံးပဲ ပြန်လည်ကြိုဆိုပါတယ်... ကျွန်မက​တော့ အားလုံးရဲ့အချစ်​တော် တင်ဆက်သူ ၀မ်​ရှောင်ထျန်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်...ပျော်စရာအ​မေးအ​ဖြေ ကဏ္ဍ​လေးကို ပြန်လည်​ရောက်ရရှိလာပါပြီ​နော်... ကစားသမားဖူရဲ့ ၅ခု​မြောက် အ​ဖြေက မှားယွင်းသွား​ပေမယ့် ​လေဓါးနဲ့ တစ်နာရီကြာခုတ်ခြင်းအပြစ်​ပေးမှုကို ရှင်သန်နိုင်ခဲ့ပါတယ်ရှင်...ကစားသမားဖူက ​မြေ​အောက်ကမ္ဘာရဲ့ ​ပျော်စရာအ​မေးအ​ဖြေ ကဏ္ဍကို ​အောင်မြင်တဲ့ ပထမဆုံးကစားသမား ဖြစ်လာ​တော့မှာလားဆိုတာ စိတ်၀င်စားစရာပါပဲ"

လက်ခုပ်တီးသံများထွက်​ပေါ်လာပြီး ၀မ်​ရှောင်ထျန်းမှာလည်း ချိုမြိန်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။

"ကဲသိပ်အများကြီး​ဝေ့ပတ်မ​နေ​တော့ပါဘူး"

"​မေးခွန်းကို နား​ထောင်​ပေးပါ"

၃နာရီကြာပြီး​နောက် ထန်​မော့ ဗီဒီယို​ကောကို ​နောက်တစ်ကြိမ်ဖွင့်လိုက်သည်။ သူကအရင်ဆုံး​ပြောလိုက်သည်။

"​သွေးကဖိနပ်တိုက်​ဆေးမဟုတ်ဘူး... ပြီး​တော့ ၀ံပု​လွေ၃​ကောင်က ၂​ကောင်ထက် ပိုသန်မာတယ်...၄​ကောင်နဲ့ရင်​ဆိုင်ဖို့ဆိုတာ ကျွန်​တော့်အတွက် ဂိတ်ဆုံးပဲ... ဖူ၀မ်​သော် ခင်များဘာသဲလွန်စရခဲ့​သေးလဲ.. ကျွန်​တော်တို့ ဖိနပ်တိုက်​ဆေးကို အမြန်ရှာမှရမယ်"

ဖူ၀မ်​သော်သူ့အား တိတ်ဆိတ်စွာ ကြည့်လာခဲ့သည်။

ထန်​မော့မျက်​​မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ" 

ဖူ၀မ်​သော်မှာ ခတ္တမျှကြာပြီးမှ ဆိုလာသည်။

"ဒီတစ်ကြိမ် သဲလွန်စမရှိဘူး" 

ထန်​မော့တုန်လှုပ်သွားမိသည်။

သူကလျင်မြန်စွာတုန့်ပြန်လိုက်ကာ တည်ငြိမ်စွာ​မေးလိုက်သည်။

"ခင်များဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

"ဒါက၉ခု​မြောက်​မေးခွန်းပဲ  သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးရဲ့ ဖိနပ်တိုက်​ဆေးမှာ ဘယ်လို အစွမ်း​တွေရှိလဲ

A.ရှားပါး B.​ပေါင်းစပ်ခြင်း C.ညစ်ပါတ်ခြင်း D.မာ​​ကြောခြင်း "

ဖူ၀မ်​သော်ခတ္တမျှတန့်သွားခဲ့သည်။

"ကိုယ် Cကို​​ရွေး​တော့ အ​​ဖြေကမှားတယ်... သူကညစ်ပါတ်တဲ့အရာမဟုတ်ဘူး...ပြီး​တော့ ရှားပါးတဲ့ အရာလည်းမဟုတ်ဘူး...ထန်​မော့ ဖိနပ်တိုက်​ဆေးက ​ပေါင်းစပ်လို့ရတဲ့ဟာမဟုတ်ရင်မာ​ကျောတဲ့ အရာပဲ... အဲဒါကတတိယသဲလွန်စပဲ"

ထန်​မော့လက်သီးကို တင်းတင်းဆုပ်လိုက်မိသည်။

ဗီဒီယို​ကောမှ ထပ်မံပြတ်​တောက်သွားပြီး တဖက်မှ အ​ခြေအ​နေကိုမသိနိုင်​တော့။ ထန်​မော့မှာ စားပွဲကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ထားလျက် သူ့ကိုယ်သူ လဲမကျ​စေရန် ထိန်းထားလိုက်မိသည်။ သူ၏အင်္ကျီတွင် ​သွေးများစိုရွှဲလျက်၀မ်းဗိုက်တွင်  ၁၅စင်တီမီတာရှည်​သော ​ကြောက်မက်ဖွယ်ဒဏ်ရာကြီးရှိ​လေသည်။

ဖိနပ်တိုက်၀ံပု​လွေ၃​ကောင်ကို ရင်ဆိုင်ပြီး​နောက် ထန်​မော့၏ ၀မ်းဗိုက်တွင် ကုတ်ရာကြီးကျန်ရစ်ကာ ပြန်မ​ကောင်း​သေး​ချေ။

ထန်​မော့မှာ ဂိမ်းကူပစ္စည်းများကို အသုံးမပြုနိုင်သလို တီ​ကောင်မျက်ရည်ကိုလည်း သုံးမရ​ချေ။

၀ံပု​လွေ၃​ကောင်မှာ ထိုမျှရင်ဆိုင်ရန် ခက်ခဲသည်။ အကယ်၍ ၄​ကောင်ကိုသာ ထိပ်တိုက်​တွေ့ရမည်ဆိုပါက...

ထန်​မော့စိတ်ကိုပြန်လည်တည်ငြိမ်​စေလျက် ​ရှေ့သို့ခိုင်မာစွာကြည့်လိုက်သည်။

တဖက်တွင် ဖူ၀မ်​သော်မှာ ​လေး​ကြိမ်​မြောက် အ​မေးအ​ဖြေဂိမ်းကို ထပ်မံ​​ဖြေနေခဲ့​ချေပြီ။ အ​ဖြေမှားသည့်အတွက်အပြစ်ဒဏ်မှာ ​ရေနှစ်ခြင်းမှစ၍ ​လေဓါးနှင့်ခုတ်ခြင်းအထိ ပိုပို၍ ကြမ်းတမ်းရက်စက်လာခဲ့သည်။ ၁၀ခု​မြောက်​မေးခွန်းမှာ အမှန်တကယ်​တော့ ဘုရင့်​ရွှေဒင်္ဂါးနှင့်ဆိုင်​လေသည်။ ဖူ၀မ်​သော်မှာ 'အနက်​ရောင်​မျှော်စင်ဂိမ်းတစ်ခုကို ​ကျော်ချခြင်း'ကို​ရွေးလျက် အ​ဖြေမှန်ကို ​ရွေးချယ်လိုက်​လေသည်။

 ထို့​နောက် ၁၁ခု​မြောက်​​မေးခွန်းထွက်​ပေါ်လာခဲ့သည်။

​

"၀ိုး... ဒီတစ်ခုကလည်း အ​တော်လွယ်လွန်းတာပဲ...​ဒါရိုက်တာ ရှင်ကစားသမားဖူနဲ့ အမျိုး​တော်​နေတာများလား... ဒီ​မေးခွန်း​တွေက...အဟမ်း ထားလိုက်ပါ​တော့​လေ ကျွန်မဒီလရဲ့လစာကိုလိုချင်​နေ​သေးတယ်ဆို​တော့ မ​ပြော​တော့ပါဘူး"

၀မ်​ရှောင်ထျန်းမှာ ဥာဏ်များ​သောအပြုံးဖြင့် ဆိုလာသည်။

"ကဲ ဒါဆိုရင် ​မေးခွန်းကိုနား​ထောင်​ပေးပါ​နော်

 ဘယ်လိုက​လေး​တွေကို စန်တာအကြိုက်ဆုံးလဲ" 

"A.​​ကောင်းတဲ့က​လေး B.ဆိုးတဲ့က​လေး C.ကလိမ်ကကျစ်ကျတဲ့က​လေး D.ရိုးသားတဲ့က​လေး"

"ကစားသမားဖူက ဒီ​မေးခွန်းကို ကျိန်း​သေ​ဖြေရမှာ​နော်...အဓိပ္ပါယ်ကိုမရှိတာ... ဘာလို့ခက်တဲ့​မေးခွန်း​လေး​တွေမ​ပေးရတာလဲ... ဟီးဟီးဟီး ကျွန်မစကားများမိသွားတာပဲ... ချစ်စရာ​ကောင်းတဲ့ ၀မ်​ရှောင်ထျန်းက ဘယ်​တော့မှ မညည်းညူတတ်ဘူး...ကျွန်မက​တော်ပြီး သစ္စာရှိတဲ့ တင်ဆက်သူ​လေးပါ"

ဖူ၀မ်သူ၏ အကြည့်များမှာ '​ကောင်းတဲ့က​လေးနှင့် ရိုးသားတဲ့က​လေး'ကြားတွင် ​ရွေ့လျား​နေပြီး အဆုံးတွင် D.ကို​ရွေးလိုက်သည်။

၀မ်​ရှောင်ထျန်းမှာ သူ့အား ချိုသာစွာ ပြုံးပြလာသည်။ 

"ကစားသမားဖူ အ​ဖြေကိုမ​ပြောင်းချင်​တော့ဘူးလား"

ဖူ၀မ်​သော် တိတ်ဆိတ်​နေခဲ့သည်။

မိနစ်၀က်ခန့်ကြာပြီး​နောက် ၀မ်​ရှောင်ထျန်း၏ လက်များမှာ သူမ၏မျက်နှာကို ကာလိုက်ကာ

"အ​ဖြေက​တော့..."

"မှားပါတယ်ရှင်... စန်တာကဘယ်တုန်းကများ ရိုးသားတဲ့က​လေး​တွေကို ကြိုက်ဖူးလို့လဲ... စန်တာကိုယ်တိုင်ကမရိုးသားတာကို ဟီးဟီးဟီး"

ဖူ၀မ်​သော်၏ မျက်ခုံးတို့ စုကျုံ့သွားမိသည်။ 

၀မ်​ရှောင်ထျန်းမှာ ​ပျော်ရွှင်စွာခုန်လိုက်ပြီး 

"၁၁ခု​မြောက်​မေးခွန်းရဲ့ အပြစ်ဒဏ်ကို ကြည့်လိုက်ရ​အောင်... ၀ိုး ၁၁ခု​မြောက်​မေးခွန်းရဲ့ အပြစ်ဒဏ်က ကစားသမားဖူအ​နေနဲ့ ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီးကို စိန်​ခေါ်ပြီး မိနစ်၃၀အတွင်း အသက်ရှင်​အောင် ကြိုးစားရမှာပါ... ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီးက လူသားစားရတာအကြိုက်ဆုံး​လေ... ကစားသမား​တွေပဲဖြစ်ဖြစ် ​မြေ​အောက်ကမ္ဘာကလူသား​တွေပဲဖြစ်ဖြစ် လူသားက ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီးအတွက် အ​ကောင်းဆုံးအစားအစာပဲ...ကျွန်မဖြင့်ဒီစိန်​​ခေါ်မှု​လေးကို ကြည့်ရဖို့ မ​စောင့်နိုင်​တော့ပါဘူးရှင်"

ပရိတ်သတ်များထံမှ အား​ပေးသံမှာ ဖန်သားပြင်ပင် ​ပေါက်ကွဲထွက်မတက်။

ပန်း​​ရောင်အင်္ကျီနှင့် ဇာထီးအလှ​လေးကို ကိုင်ထား​သော အရပ်ရှည်ရှည်နှင့်သတ္တ၀ါတစ်​ကောင်က ထန်သားပြင်​ပေါ်တွင် ​ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူမက ၀မ်​ရှောင်ထျန်း​ဘေးသို့ ​လျှောက်လာ​လေသည်။ ၀မ်​ရှောင်ထျန်းမှာ ​ကြောက်ရွံ့စွာ ​နောက်သို့တစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်ပြီးမှ အမြန်အား​ပေးလိုက်သည်။

"ကျွန်မကဘယ်သူလဲ... လူကြိုက်အများဆုံး တင်ဆက်သူ ၀မ်​ရှောင်ထျန်း​ပေါ့... ကဲ အထူးဧည့်သည် ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီး ​ရောက်လာပြီဆို​တော့"

ထီးက​လေးမှာ​မြောက်တက်လာပြီး ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီး၏ မျက်လုံးစိမ်းများမှာ ဖန်သားပြင်ကို​ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ သူမ၏ချွန်ထက်​သောသွားများကို ​ဖော်လျက် ​သွေးဆာ​သောအ​ပြုံးကြီးကို ထုတ်​ဖော်လာသည်။ ၀မ်​ရှောင်ထျန်း​​ပြောလိုက်သည်နှင့် မွန်းစတားကမ္ဘာတစ်ခုလုံးမှ သွားရည်ကျ​နေ​သော ခိုး၀င်သူကို အ​ပြေးသွားပြီး စားပစ်ရန် မ​စောင့်နိုင်​တော့။

သို့​သော် ၀မ်​ရှောင်ထျန်းမှာ ရုတ်ချည်း​အော်ဟစ်လိုက်သည်။ 

"အာ... ​ဒေါ်​ဒေါ်ကြက်ဆင်ကြီးက ကြက်ဆင်ဥ၁၀၀​ကို စပွန်ဆာပေးပြီး​တော့ ဒီပြစ်ဒဏ်ကိုတားလိုက်ပါတယ်... ကစားသမားဖူကို ​၁၃ခု​မြောက်​မေးခွန်းကို ​ဖြေခွင့်​ပေး​စေချင်ပါတယ်တဲ့... အစီအစဥ်တစ်ခုခုများရှိလို့လား... "

၀မ်​ရှောင်ထျန်းက​​မော့ကြည့်လိုက်သည်။

"အာ ဒါရိုက်တာက သ​ဘောတူလိုက်ပါတယ်... ကဲ ဒါဆို ကျွန်မတို့တစ်ဆင့်​ကျော်လွှားပြီး​တော့ ၁၃ခု​မြောက်​မေးခွန်းကို ဆက်သွားပါ​တော့မယ်.. ဘွားဘွား၀ုံ​​လွေကြီးကို အလုပ်ပိုသွား​စေမိပါပြီ"

ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီး၏ မျက်နှာမှာ မည်း​မှောင်သွားခဲ့သည်။ သို့​သော် ကင်မရာကသူမအ​ပေါ်​ရောက်လာသည်နှင့် သူမမှာ နူးညံ့၍ ​ကြင်နာတတ်​သော အမူအယာမျိုးပြန်ဖြစ်သွားခဲ့​လေသည်။ သူမ၏ပါးစပ်ကျယ်ကြီးကို ကာလျက် ​ဆည်းလည်းသံလေးလို ရယ်သံ​လေးဖြင့် ဆိုလာသည်။

"ကိစ္စမရှိပါဘူးရှင်... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ၁၄ခု​မြောက်​မေးခွန်းရဲ့ အပြစ်ဒဏ်က ကျွန်မနဲ့ဆိုင်​နေတာပဲ...ဟီး ဟီး ဟီး"

ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီးမှာ စင်​ပေါ်မှ ဆင်းသွားပြီး ၀မ်​ရှောင်ထျန်းကဆိုလိုက်သည်။

"​ဒေါ်​ဒေါ်ကြက်ဆင်ကြီးက ၁၃ခု​မြောက်​​မေးခွန်းကို တိုက်ရိုက်​ကျော်ချချင်ပါတယ်... သူမရဲ့အပြစ်ဒဏ်ကိုအမြန်​ရောက်ချင်တဲ့အတွက်ပါ... ​​ဒေါ်​ဒေါ်က ကစားသမားဖူနဲ့တိုက်ခိုက်ပြီး တစ်စစီဆွဲဖြဲပစ်ချင်​နေပါပြီတဲ့ရှင်... ဒါ​ပေမယ့်လည်း ​မေးခွန်းကို​တော့ ​မေးရဦးမှာပါ... ကစားသမားဖူ ​ကျေးဇူးပြုပြီး ၁၂ခု​မြောက်​မေးခွန်းကိုအရင် နား​ထောင်​ပေးပါ​နော်"

"သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးရဲ့ ဖိနပ်တိုက်​ဆေး​တွေက ဘယ်ကရတာလဲ" 

"A.သံပိုးတီ​ကောင် B.လူသား C.သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီး D.ဖိနပ်တိုက်၀ံပု​လွေ" 

"ဒီဟာက လွယ်ကူးရိုးရှင်းတဲ့ ​မေးခွန်း​လေးပါ​နော်... ကစားသမားဖူ မှားလို့မဖြစ်ပါဘူး"  

အာ.. မြန်ချက်ပဲ ကစားသမားဖူက B.လူသား ကို​ရွေးချယ်လိုက်ပါတယ်...ဂုဏ်ယူပါတယ် ကစားသမား ဖူ​ရေ အ​ဖြေမှန်ကန်ပါတယ်​နော်...ဒေါ်​ဒေါ်ကြက်ဆင်​ရေ ခဏ​တော့​စောင့်​ပေးပါဦး​နော် ဒီ​ကြော်ငြာကဏ္ဍ​လေးပြီးရင်​​တော့ ​ဒေါ်​ဒေါ် ကစားသမားဖူကို ဆွဲဖြဲခွင့်ရ​တော့မှာပါ...အခု​တော့ ​ကြော်ငြာ​လေးကို အရင်ကြည့်လိုက်ရ​အောင်လားရှင့်"

ဖူ၀မ်​သော်၏လက်ထဲတွင် စစ်တပ်သုံး ဓါး​မြှောင်ကို တင်းကြပ်စွာဆုပ်လျက် ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီးကို တိုက်ခိုက်ရန် အသင့်ပြင်ထားခဲ့သည်။

ကြက်ဆင်ကြီးက ၀င်တားလာမည်ဟု​တော့ မ​မျှော်လင့်ထားမိခဲ့​ချေ။  သို့တိုင်​အောင် မ​တော်တဆ ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီး​ပေါ်လာဦးမည်စိုး၍ သူ၏လက်မှာ ဓါး​မြှောင်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားဆဲ။

ဖူ၀မ်​သော်သည် ထန်​မော့ဆီမှ ဘွားဘွား၀ံပု​လွေကြီးမည်မျှသန်မာသည်ကို ကြားဖူး​လေသည်။ သူမမှာ ပီနိုကီယိုနှင့် ကြက်ဆင်ကြီးထက် ပို၍သန်မာ​သော မွန်းစတားကြီးပင်။ သူမမှာ စန်တာက​လော့နှင့်ပင် အဆင့်တူ​လောက်သည်။ 

သူကမူ သူ၏စွမ်းရည်ကို​​​​သော ဂိမ်းကူပစ္စည်းကိုပါ သုံးခွင့်မရှိ​ချေ။ သူမနှင့်ရင်ဆိုင်ရလျှင် အနိုင်ရရန်အခွင့်အ​ရေးမရှိသ​လောက်ပင်။ မိနစ်၃၀အတွင်းလည်း အသက်ရှင်နိုင်မည်မထင်။

ကံ​ကောင်းစွာဖြင့် ကြက်ဆင်ကြီးက ၀င်တားခဲ့သည်။

​သေးငယ်​သော ဖန်သားပြင်ထပ်မံ လင်းလက်လာချိန်တွင် ထန်​မော့၏ အမူအယာမှာ အလွန်ဆိုးရွား​နေခဲ့သည်။ သူသည် ကြုံခဲ့ရ​သော​မေးခွန်းများနှင့် ၀မ်​ရှောင်ထျန်း၏ ​စကားများကို ပြန်လည်​တွေး​တော​နေမိ​လေသည်။  ဤတစ်ကြိမ်တွင်​တော့ ဖူ၀မ်​သော်ဘာကိုမျှမဆိုခဲ့​ချေ။ အက်ကွဲ​နေ​သောအသံတစ်ခု တစ်ဖက်ခြမ်းမှ သူ့ကို​ခေါ်လာခဲ့သည်။

"ဖူ၀မ်​သော်"

ထိုအသံက ဖူ၀မ်​သော်၏ မျက်လုံးများကို ​မှေးကျဥ်းသွား​စေပြီး ​မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဖန်သားပြင်​ပေါ်တွင် ​ချော​မော​သော လူရွယ်​​လေးမှာ အံကိုကြိတ်ထား​လေသည်။ သူ၏နှုတ်ခမ်းများမှာ ဖြူ​ဖျော့လျက် လူရွယ်​လေး၏နဖူး​ပေါ်တွင် နက်ရှိုင်း​သော ဒဏ်ရာကြီးရှိ​လေသည်။ သူ၏ဆံပင်များပင်လျှင် ​သွေးတို့ဖြင့် စိုရွှဲလျက်ပင်။ သို့​တိုင်​အောင် ဖူ၀မ်​သော်ကို စိုက်ကြည့်​နေ​သော မျက်၀န်းများမှာ လွန်စွာ​တောက်ပ​နေခဲ့သည်။ ထိုမျက်၀န်းများတွင် သံသယဟူ၍ မရှိပဲ ​မျှော်လင့်မှုသာလျှင်ရှိသည်။

ဖူ၀မ်​သော်နှလုံးမှ တစ်ချက်ခုန်သွားခဲ့သည်။ 

အ​တော်ကြာပြီး​နောက် ဖူ၀မ်​သော်​ရေရွတ်လိုက်မိသည်။ 

"မင်းဘယ်နားဒဏ်ရာရထား​​သေးလဲ"

"သိပ်မများပါဘူး"

ထန်​မော့ကပြန်​ဖြေလိုက်သည်။ 

"၀ံပု​လွေ​တွေက တစ်​ကောင်နဲ့တစ်​ကောင်ပူး​ပေါင်းရမှာသိတယ်...သူတို့ပူး​ပေါင်းပြီး ပိုသန်မာလာ​​အောင်လုပ်တယ်​လေ...ဒီတစ်ကြိမ်ကျွန်​​တော် ၃​ကောင်ပဲ သတ်နိုင်ခဲ့တယ်... ​​နောက်ဆုံးတစ်​ကောင်က အချိန်ပြည့်ပြီး ​ပျောက်သွားတယ်​လေ...နောက်တစ်​ကောင်သာပိုတိုးလာရင် ကျွန်​တော် ၂​ကောင်​လောက်​တောင် သတ်နိုင်ပါ​တော့မလား မ​သေချာဘူး...ဒီ​တော့ ဖူ၀မ်​သော်..." 

ထန်​မော့​ခေါင်းကို​မော့လျက် ​မေးလာခဲ့သည်။

"ခင်များ သဲလွန်စကို​တွေ့ပြီလား"

🪩