MM Story Teller

Chapter 91

Viewers 7k

Chapters 379

🌍Chapter 91

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ရှင်းဖုန်းမှာ ကြောက်ရွံ့စွာ နံရံတွင် ကပ်တွယ်လျက် ပြာနှမ်းနေသော အသံဖြင့် အော်ဟစ်နေခဲ့သည်။

"လာနေပြီ အဲဒါလာနေပြီ တံခါးကိုပိတ်လိုက်တော့ ငါတို့သူ့ကိုသတ်လို့မရဘူး သတ်လို့မရ..."

ထန်မော့ အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှိုက်လျက် လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူသည်ရှင်းဖုန်းကိုကြည့်လျက် လျင်မြန်စွာမေးလိုက်သည်။

"ဘယ်သူလဲ သံဖိနပ်ချုပ်သမားလား"

ရှင်းဖုန်းခေါင်းကိုခါလိုက်ကာ သူ၏အသံကတုန်ယင်နေခဲ့သည်။

"မဟုတ်ဘူး သံဖိနပ်ချုပ်သမားမဟုတ်ဘူး ၀ံပုလွေလာနေပြီ လာနေပြီ"

ထို့နောက်တစ်ခုခုကိုသတိရသွားဟန်ဖြင့် ထန်မော့ကိုကြည့်လျက် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ရေရွတ်လာခဲ့သည်။

"မင်းက တရား၀င်ကစားသမားပဲ မင်းတို့ရဲ့ စွမ်းရည်တွေသုံးလို့မရဘူးလို့ပြောခဲ့တာဆိုတော့ တကယ့် တရား၀င်ကစားသမားပဲပေါ့...မင်းကသန်မာမှာပေါ့.. သတ်လိုက် မင်းသူ့ကိုသတ်နိုင်မှာပါ.. မင်းဒီညအဲကောင်ကို မသတ်နိုင်ရင် ငါတို့သေရလိမ့်မယ်"

ထိုစဥ် ကလေးသံ၏ကျယ်လောင်သော ကြေညာမှုကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

[["တင်းတောင်~ ကစားသမားများ အသင့်ပြင်ထားကြပါနော် ၃မိနစ်အတွင်းမှာ သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးအမုန်းဆုံး ဖိနပ်တိုက် ၀ံပုလွေပေါ်လာတော့မှာပါ.. ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေကိုသတ်ပြီး ဖိနပ်တိုက်ဆေးတစ်ခုကို ရယူလိုက်ပါ... ကျေးဇူးပြုပြီး တက်ကြွစွာ ပါ၀င်ပြီး ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေကို သတ်ပေးပါနော်"

“မြေအောက်ကမ္ဘာရဲ့ မဖြေရှင်းနိုင်တဲ့ ပဟေဋိဆယ်ခုထဲက ၉ခုမြောက်ကတော့ ဘာလို့ ကျွမ်းကျင်ပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက ဘာလို့ဆင်းရဲနေရတာလဲတဲ့... သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးက နားမလည်ခဲ့ဘူး... တစ်နေ့မှာတော့ အဲဒီမုန်းစရာကောင်းတဲ့ ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေတွေက ဖိနပ်တိုက်ဆေးတွေကို ခိုးခိုးနေတာကို သိသွားတယ်လေ... အဲဒီဖိနပ်တိုက် ၀ံပုလွေတွေကိုသတ်ရမယ်... အားလုံးကို သတ်ပစ်ရမယ်"]]

အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ ကြေညာမှု ရပ်တန့်သွာခဲ့သည်။ မှောင်မည်းနေသော စက်ရုံထဲတွင် ထန်မော့ လက်သီးကိုတင်းတင်းဆုပ်လိုက်မိသည်။

ရုတ်တရက် တံခါးထံမှ အသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရလေသည်။ ၄င်းမှ ဘေးရှိရုံးခန်းတံခါးကို တစ်ခုခုက ထုရိုက်နေသည့်အလားပင်။ ၄င်းမှာ တံခါးကို ကြမ်းတမ်းစွာ ဆောင့်နေခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့အသံမျိုး၁၀ကြိမ်မြောက်တွင် တစ်ခုခုကျိုးပဲ့သွားသံမျိုး ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

တံခါး၏အပြင်ဘက်တွင် သတ္တ၀ါကြီးတစ်ကောင်၏ မာန်ဖီသံကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

ထန်မော့၏ အမူအယာမှာ တဖြည်းဖြည်း ပျက်ယွင်းသွားခဲ့သည်။ သူသည်ရုံးခန်း၏ထောင့်သို့လျှောက်သွားလိုက်ပြီး အဖြူနှင့် အပြာရောစပ်ထားသော ကြွေပန်းအိုးကို ကောက်ယူလိုက်လေသည်။

****

စက်ရုံ၏ တစ်ဖက်ခြမ်းဂိုထောင်တွင်...

ဖူ၀မ်သော်၏ရှေ့မှာ ဖန်သားပြင်မှာ ရုတ်ချည်းမည်းမှောင်သွားခဲ့သည်။ သူ၏အမူအယာမှာ ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားလျက် အခန်းပတ်လည်ကိုစူးစမ်းလိုက်မိလေသည်။

နောက်ထပ် တစ်စက္ကန့်တွင် မျက်နှာကျက်ပေါ်မှကျနေသော ဖန်သားပြင်လေးမှာ လင်းလက်လာခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော်ချက်ချင်းမော့ကြည့်လိုက်မိလေသည်။ ထို့နောက် တီဗွီဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ထူးခြားသော နှင်းပွင့်သဏ္ဍာန်များကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ထိုနှင်းပွင့်သဏ္ဍာန်များမှာ ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ၃မိနစ်ခန့် တဖျက်ဖျက်လက်နေခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် ရင်းနှီးနေသော မြူးကြွသည့် သီချင်းသံတစ်ခုထွက်ပေါ်လာပြီး နှင်းပွင့်များမှာ အရောင်စုံ ရောင်စဥ်တန်းများအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။

အစက်ကလေးတစ်စက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ၄င်းမှာ တဖြည်းဖြည်းကြီးပြီး ကြည်လင်လာခဲ့လေသည်။

အဆုံးတွင် ဖန်သားပြင်၏အလယ်၌ အနက်ရောင်မျှော်စင်အသေးလေးတစ်ခုပေါ်လာခဲ့ပြီး ရောင်စုံအလင်းတန်းများမှာ ထိုမျှော်စင်ထံမှ တဖျတ်ဖျတ်လက်နေခဲ့လေသည်။

သီချင်းသံက ရုတ်ချည်းရပ်တန့်သွားပြီး ကာတွန်းဗီလိန်တစ်ဦးက ထိုဖန်သားပြင်၏ဘေးဘက်မှ ခုန်ထွက်လာခဲ့သည်။ သူမမှာ အပြာရောင်ဂါ၀န်နှင့်ခေါင်းပေါ်တွင် ခရစ်စတယ်သရဖူတစ်ခုကိုဆောင်းထားခဲ့သည်။ သူမမှာအနက်ရောင်မျှော်စင်ဘေးတွင် ပုန်းကွယ်လျက် ဘေးဘီကို တိတ်တဆိတ်စူးစမ်းနေခဲ့သည်။ လူဆိုးများမရှိသည်ကို တွေ့တော့မှ သူမကရယ်မောလာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်သူမမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်နောက်မှ ထွက်လာပြီး မိုက်ကဖုန်းနှင့် စတင်ဆိုလာခဲ့သည်။

"မြေအောက်ကမ္ဘာရဲ့ မဖြေရှင်းနိုင်တဲ့ ပဟေဋိ ၁၀ခုက ဘာတွေလဲ"

"ဘယ်သူက ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီးရဲ့ မြေးမလေးကို ခေါ်သွားတာလဲ"

"အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်မှာ သီချင်းဆိုတာ အဆိုးရွားဆုံးသူက ပီနိုကီယိုလား သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးလား"

"ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း အားလုံးက ပျော်စရာအမေးအဖြေကဏ္ဍလေးမှာ ရှိနေပါပြီနော်..အားလုံးပဲ ကျွန်မကတော့ မြေအောက်ကမ္ဘာရဲ့ ရေပန်းအစားဆုံးနဲ့ လူကြိုက်အများဆုံး တင်ဆက်သူ ၀မ်ရှောင်ထျန်းဖြစ်ပါတယ်... ဒီနေ့ကတော့ ပျော်စရာအမေးအဖြေကဏ္ဍလေးပါ...သင့်ရဲ့အိပ်မက်ကဘာဖြစ်မလဲ... သင်လိုချင်တဲ့အရာက ဘာဖြစ်မလဲ...ပျော်စရာအမေးအဖြေကဏ္ဍလေးကို အရောက်လာခဲ့ပါ...လူကြီးမင်းတို့အလိုရှိသမျှကို ရရှိနိုင်မှာပါရှင့် နောက်ထပ်အနေနဲ့ကတော့..."

“ကျေးဇူးပြုပြီး မေးခွန်းကို နားထောင်ပေးပါနော်"

******

ကြောင်များကဲ့သို့ ၀ံပုလွေများတွင် ညအချိန်တွင် မြင်နိုင်သည့် စွမ်းရည်ရှိသည်။

ထန်မော့၏ ညာလက်တွင် ပန်းအိုးကို ကိုင်လျက် တံခါးထံသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူ၏ကိုယ်တစ်၀က်ခန့်မှာ တံခါးတွင်မှီလျက် အပြင်ဘက်မှ အသံဟူသမျှကို ဂရုတစိုက်နားစွင့်နေခဲ့လေသည်။ အပြင်ဘက်မှ သတ္တ၀ါကြီးတစ်ကောင်က သူ၏အစွယ်များကို ကြိတ်လျက် ခွန်အားကိုမွေးနေသည့်နှယ် မသဲကွဲသော အသံများကို ကြားနေရလေသည်။

ထောင့်တွင်တော့ ရှင်းဖုန်းမှာ ကြောက်လန့်မှုကြောင့် တုန်ယင်နေခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်သူနံရံအတွင်းသို့၀င်မတတ်တိုးကပ်လျက် သူ၏တည်ရှိမှုကို လျှော့ချရန် အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားနေခဲ့လေသည်။

ထန်မော့မှာအပြင်ဘက်မှ အသံများကို နားထောင်နေစဥ် အပြင်ဘက်မှ ၀ံပုလွေများမှာတော့ တံခါးကိုစိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။ နှစ်ဖက်စလုံးမှာ တိတ်ဆိတ်လျက်။

ရုတ်တရက် ထန်မော့မှာ သူ၏လက်မှ အလင်းကျောက်တုံးအား ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် အပြင်သို့ပစ်လိုက်လေသည်။ လက်ဖြောင့်သည့်အတွက် ထိုကျောက်တုံးမှာ ပြတင်းပေါက် တံခါးရွက်နှင့် ဘောင်ကြားတွင် ညပ်နေခဲ့လေသည်။

ကျောက်တုံးက ထိုကြားတွင်ညပ်လျက် တိတ်ဆိတ်နေသော လေထုကို ဖြိုခွဲလိုက်လေသည်။ ဖိနပ်တိုက် ၀ံပုလွေမှာ အော်ဟစ်လျက် တံခါးထံတရှိန်ထိုးပြေးလာခဲ့သည်။ ထန်မော့သည်လည်း တစ်ချိန်ထဲတွင် တံခါးကိုဖွင့်လိုက်လေသည်။ ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေမှာ သူ့ထံတိုက်ရိုက်ပြေးလာခဲ့လေသည်။ သူသည်၀ံပုလွေ၏လှုပ်ရှားမှုကိုမမြင်နိုင်သော်လည်း လှမ်း၍ ကန်လိုက်သည်။ ပိန်ပါးသော၀ံပုလွေမှာ ထိုကန်ချက်ကြောင့် လွင့်ထွက်ကာ နံရံကိုသွားဆောင့်လေသည်။

၀ံပုလွေက ဒေါသတကြီးမာန်ဖီလာခဲ့သည်။ သူ၏ထော့နဲ့ထော့နဲခြေထောက်တို့ဖြင့် ထန်မော့ဆီ တဖန်ပြေး၀င်လာခဲ့ပြန်သည်။

ထန်မော့မှာ ၄င်းကိုရှောင်လိုက်ပြီး ကော်ရစ်တာဆီ ပြေးထွက်သွားလိုက်သည်။ အလင်းကျောက်တုံးမှာ ကော်ရစ်တာအား ခပ်ဖျော့ဖျော့လင်းလက်နေစေသည်။ ထန်မော့သည် ဤဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေမှာ ကမ္ဘာပေါ်မှ ၀ံပုလွေများကဲ့သို့ ကောင်းမွန်သောညအမြင်ရှိမရှိမသိချေ။ သို့သော် ဖြစ်နိုင်ချေအချို့က သူ့အနေနှင့် ထို၀ံပုလွေကို အလင်းရောင်မရှိသောနေရာတွင်တော့ မတိုက်ခိုက်နိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့် သူကအရင်ဆုံးတုန့်ပြန်လျက် သူ့ကိုယ်သူအတွက် အလင်းရောင်တစ်ခုကို အရင်ဆုံးဖန်တီးခဲ့ခြင်းပင်။

ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေက လွန်စွာလျင်မြန်လှသည်။ ၄င်း၏ကိုယ်မှာ ရှည်မျောမျောနှင့် ပိန်ပါးကာ ထန်မော့ထံမှ နံရံကို၀င်ဆောင့်သည်အထိ အကန်ခံနေရသည့်တိုင် သူ့ထံတကြိမ်ပြီးတစ်ကြိမ် ပြန်ပြေး၀င်လာနေခဲ့သည်။ ထန်မော့၏ ပန်းအိုးမှာ ၄င်း၏ခေါင်းကိုရိုက်ခွဲလိုက်ပြီး သွေးများရွှဲနေသော ဒဏ်ရာတစ်ခုကို ဖြစ်စေခဲ့သည်။ ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေက ပို၍ ကြမ်းတမ်းလာခဲ့လေသည်။ ၄င်းမှာအလွန်မသန်မာလှသော်လည်း လျင်မြန်လှသည်။ ၄င်းမှာ နံရံကိုခြေကန်လျက် လေထဲသို့ခုန်ကာ ထန်မော့ထံ ခုန်အုပ်လာခဲ့သည်။

ထန်မော့ကြမ်းပြင်ပေါ်လှိမ့်လျက်ရှောင်လိုက်ကာ ၂ဦးသားမှာ နေရာများလဲလှယ်လိုက်ကြသည်။

အနက်ရောင်၀ံပုလွေမှာ ဒေါသတကြီးမာန်ဖီလာခဲ့သည်။ ထန်မော့မှာ သူ၏ညာလက်၌ ကွဲကြေနေသော ပန်းအိုးကိုကိုင်လျက် အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူလိုက်မိသည်။

လူတစ်ယောက်နှင့် ၀ံပုလွေတစ်ကောင်မှာ ကျဥ်းမြောင်းသော ကော်ရစ်တာအတွင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။

စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပင် ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေက နောက်တစ်ဖန်တိုက်ခိုက်လာခဲ့ပြန်သည်။ ထို၀ံပုလွေမှာ ပြင်ဆင်ထားပုံပင် ။ သူ၏ခေါင်းကိုလှည့်လျက် ချွန်ထက်သော အစွယ်တို့ကိုထုတ်ဖော်ကာ ပါးစပ်ကိုကျယ်ကျယ်ဟလျက် ပန်းအိုးကို ကိုက်ချလိုက်သည်။

ပန်းအိုးမှာ ကွဲကြေသွားခဲ့လေသည်။

ထိုစဥ်မှာပင် ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေက သူ၏ ဘယ်လက်မှ လက်သည်းများကို ထုတ်လျက် ထန်မော့၏မျက်လုံးကိုချိန်ရွယ်လိုက်သည်။ ထန်မော့သည်လည်း ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည်သာ။ ၀ံပုလွေမှ ပန်းအိုးကို ကိုက်လိုက်သည်အား အခွင့်ကောင်းယူလျက် လေထဲမှ အကွဲစတစ်ခုကိုဖမ်းဆုပ်ကာ ထန်မော့၏ အေးစက်သောမျက်လုံးများကတော့ ၀ံပုလွေ၏လည်တိုင်ကို ဖြတ်ခနဲရောက်ရရှိသွားခဲ့သည်။ သူရှေ့သို့ပြေးလျက် သူ၏ညာလက်ကို လှုပ်ရှားလိုက်သည်။

ချွန်ထက်သော ကြွေထည်အကွဲစမှာ ၀ံပုလွေ၏လည်တိုင်ကို လှီးဖြတ်လျက် ၄င်း၏ကျောဘက်နှင့် လည်ပင်းကြားတွင် အကွဲကြောင်းကြီးတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်လာစေသည်။

ထန်မော့ ထိုင်ချကာ နောက်သို့အလှမ်းအနည်းငယ်ဆုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ ညာဘက်ပါးပြင်ပေါ်မှ သွေးစက်များကို ပွတ်သုတ်လိုက်သည်။ ဖိနပ်တိုက် ၀ံပုလွေ၏ လက်သည်းများမှာ သူ၏ပါးပြင်ကို ကုတ်ခြစ်သွားခဲ့သည်။ သူ့တွင်အစီအစဥ်ရှိလျှင်တောင် လုံး၀ကြီးဒဏ်ရမရအောင်အထိ မရှောင်ကွင်းနိုင်ခဲ့ချေ။ သို့သော် သူ၏နောက်တွင်တော့ ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေမှာ လဲကျနေခဲ့လေသည်။

ထန်မော့၄င်းထံ လျင်မြန်စွာလျှောက်သွားလိုက်သည်။

ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေ၏လည်ပင်းမှာ ထန်မော့ကြောင့် ပြတ်ကျတော့မတက်ပင်။ အသားအပိုင်းအနည်းငယ်ကသာ ကိုယ်ထည်နှင့် တွဲဆက်လျက်ရှိနေခဲ့သည်။ ၄င်းမှာ ထန်မော့ကိုကြည့်လျက် နာကျင်စွာ ညည်းညူနေခဲ့လေသည်။ ထန်မော့မှာမူ အမူအယာမဲ့လျက်။ သူသည်ကိုယ်ကိုကိုင်းလျက် ကျန်ကြွေထည်အပိုင်းကိုကောက်ယူကာ ၀ံပုလွေ၏ခေါင်းကို တိုက်ရိုက်ပိုင်းချလိုက်တော့သည်။

ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေမှာ သေဆုံးသွားချေပြီ။

၀ံပုလွေထံမှ အစိမ်းရောင်အလင်းတစ်ခုဖြတ်ခနဲလင်းလာခဲ့သည်။ အလင်းရောင်ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့် သွေးများစီးကျနေသော ၀ံပုလွေ၏ကိုယ်ထည်မှာပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ အနက်ရောင်ပုလဲနှယ် အရည်စက်တစ်ခုသာကျန်ရစ်လေသည်။

ထန်မော့ ထိုဖိနပ်တိုက်ဆေးကိုယူလိုက်သည်။

ဖိနပ်တိုက်ဆေးအရည်မှာ အလွန်ထူးခြားကာ မာကျူရီနှင့်ဆင်တူပြီး တိုက်ရိုက်ကိုင်တွယ်၍ရလေသည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်က ၀ံပုလွေတစ်ကောင်ကို သတ်လျှင် ဖိနပ်တိုက်ဆေး တစ်စက်ရမည်ဟုဆိုခဲ့သည်။

ထန်မော့ တစ်စက်မျှသာ စုဆောင်းမိသေးသည်။ ၄င်းကို ခွဲကြည့်လျှင်တောင် ၁စက်အဖြစ်အလိုလိုပြန်ပေါင်းသွားသည်သာ။

ရှင်းဖုန်းမှာ သူ့အားစိတ်လှုပ်ရှားစွာကြည့်လျက်ဆိုလာသည်။

"မင်း မင်း ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေကို ဒီလောက်လွယ်လွယ်လေး သတ်လိုက်တယ်...ငါတို့မသေတော့ဘူး ငါတို့မသေတော့ဘူးကွ"

ထန်မော့၏ မျက်နှာပေါ်မှ ဒဏ်ရာမှာ သွေးတိတ်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သို့သော် လုံး၀တော့ပြန်မကောင်းသေးပေ။ သူကအေးစက်စွာမေးလိုက်သည်။

"ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေဆိုတာဘာလဲ... ကျန်တဲ့၂ယောက်က ဘယ်လိုသေသွားတာလဲ.. မင်းကိုယ်ပေါ်ကဒဏ်ရာတွေကရောဘယ်သူ့ကြောင့်လဲ"

၃ခုဆက်တိုက် မေးခွန်းက ရှင်းဖုန်းကို ဆွံ့အသွားစေသည်။

ထန်မော့မှာ ခုံတွင်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ရှင်းဖုန်းထံ နီးကပ်စွာ ငုံ့ကိုင်းလိုက်သည်။ ရှင်းဖုန်းမှာ တုန်ယင်လျက် သူ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ထောက်လျက် တွားသွားရန် ပြင်လိုက်သည်။ သူကထန်မော့ဆီကဝေးဝေးကိုသွားချင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထန်မော့မှာ နံရံကို တိုက်ရိုက်ကန်လျက် ရှင်းဖုန်း၏ရှေ့တွင် ခြေထောက်ဖြင့် ပိတ်ထားလိုက်သည်။

ဒဏ်ရာရထားသော ကစားသမားမှာ ကြောက်လန့်စွာ နောက်ပြန်လဲကျသွားခဲ့သည်။

ထန်မော့နံရံကို အားပြင်းစွာနောက်တစ်ကြိမ်ကန်လိုက်လျှင် ရုံးခန်းတစ်ခုလုံး တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။

သူ၏နှုတ်ခမ်းတို့ကို တွန့်ကွေးလျက် ဆိုလိုက်သည်။

"မေးခွန်း၃ခုကိုဖြေ"

ရှင်းဖုန်းမှာ သူ့အားကြောက်ရွံ့စွာ ကြည့်လျက် အဆုံးတွင်ဖြေလာခဲ့သည်။

"ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေဆိုတာ မင်းအခုသတ်လိုက်တဲ့ဟာပဲ... ၃နာရီဆိုတစ်ခါပေါ်လာတယ်... ပထမအကြိမ်ဆို တစ်ကောင် ဒုတိယအကြိမ်ဆို ၂ကောင် တတိယအကြိမ်ဆို ၃ကောင်ပေါ်လာတာ... ၀ံပုလွေတစ်ကောင်ကိုသတ်တိုင်း ဖိနပ်တိုက်ဆေး တစ်စက်စီပေးလိမ့်မယ်... မင်းသူတို့ကိုမသတ်နိုင်ရင်လည်း ၅မိနစ်အတွင်း သူတို့အလိုလိုပြန်ပျောက်သွားလိမ့်မယ်။"

ထန်မော့မေးလိုက်သည်။

"သူ့ဘာသူပြန်ပျောက်သွားမှာဟုတ်လား"

သို့ဆိုပါလျှင် ၅မိနစ်အတွင်းပုန်းကွယ်နေရုံဖြင့် ဖိနပ်တိုက်၀ံပုလွေကို ရှောင်ရှားနိုင်ကာ ရှင်သန်နိုင်မည်လား။

ရှင်းဖုန်းက တုန်လှုပ်စွာဆိုလာသည်။

"အင်း...ဒါ ဒါပေမယ့် ၁၀မိနစ်ကြာပြီးရင် သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးရောက်လာမှာ သူကမင်းဆီက အဲဒါ..."

ဘန်း...

ကျယ်လောင်သောအသံက ရှင်းဖုန်း၏ စကားကိုဖြတ်လိုက်သည်။ ရှင်းဖုန်းမှာ ထိုအသံကိုကြားလျှင် တံခါးထံကြောက်ရွံ့စွာ ကြည့်လိုက်လေသည်။

ထန်မော့သည်လည်း ကော်ရစ်တာတစ်လျှောက် ချိန်းကြိုးကို တရွတ်ဆွဲလာသံကို ကြားနေရလေသည်။

အသံမှာ တဖြည်းဖြည်းနီးကပ်လာပြီး ရုံးခန်းတံခါးနား ရောက်လာခဲ့သည်။

ထန်မော့မှာ ကြွေထည်အကွဲစကို ကိုင်လျက် သူ၏အိတ်ကပ်ထဲသို့ထည့်ကာ ထရပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ၄င်းကမည်သူဆိုသည်အား သိရှိသွားလေသည်။

၃စက္ကန့်ကြာပြီးနောက် တံခါး၀တွင် ဧရာမလူကြီးတစ်ဦးပေါ်လာခဲ့သည်။ သူ၏ညာလက်တွင် ချိန်းကြိုးရှည်ကြီးနှင့် ဘယ်လက်တွင်မူ သံချွန်ကြီးကို ကိုင်ထားခဲ့သည်။ သူ၏သွေးဆာနေသော မျက်လုံးများမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ ရှင်းဖုန်းကို အရင်ဆုံးကြည့်ကာ ရှေ့တွင်ရပ်နေသော ထန်မော့ထံသို့ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီးမှာပြုံးလျက် စားပွဲကို သံချွန်ဖြင့် ရိုက်လိုက်သည်။

"ငါဖိနပ်တိုက်ဆေးဘယ်မလဲ...လူလိမ်တွေ ငါ့ဖိနပ်တိုက်ဆေးတွေ့ပြီလား"

ကျယ်လောင်ပြီး စိတ်မရှည်သောအသံက ရုံးခန်းထဲ ပဲ့တင်ထပ်သွားခဲ့သည်။

*****

စက်ရုံ၏ အခြားတစ်ဖက်တွင် ဖူ၀မ်သော် အခန်းကျဥ်းထဲတွင် ရပ်လျက် မျက်နှာကျက်ပေါ်မှ ဖန်သားပြင်လေးကို ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ၀မ်ရှောင်ထျန်း(စနိုး၀ှိုက်) မှာ အပြာရောင်၀တ်စုံဖြင့် မည်သည့်နေရာကရောက်လာမှန်းမသိသော ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်လျက် တောက်ပသော အပြုံးဖြင့် စကားဆိုနေခဲ့သည်။

"ဒီနေ့ကတော့ ပျော်ရွှင်စရာ အမေးအဖြေကဏ္ဍလေးဖြစ်ပါတယ်... ကျွန်မတို့က စိန်ခေါ်သူတစ်ယောက်ကို ဖိတ်ခေါ်ထားပါတယ်...ကြည့်လိုက်ကြစို့ ၀ိုး ...

စိန်ခေါ်သူက သိပ်နာမည်ကြီးနေတဲ့တစ်ယောက်ပဲ ရှင်တို့သူ့နာမည်ကို သိကြမှာပါ"

ဖူ၀မ်သော် ဖန်သားပြင်ကို အမူအယာမဲ့စွာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် သူသည် ၀မ်ရှောင်ထျန်းကိုသာ မြင်နေရသည်။ သို့သော် သူမက ထိုစကားလုံးကို ဆိုပြီးသည်နှင့် တီဗွီအစဥ်အစဥ်အများစုကဲ့သို့ ကျယ်လောင်သော လက်ခုပ်တီးသံများ အားပေးသံများထွက်လာခဲ့လေသည်။

၀မ်ရှောင်ထျန်းမှာ ပုံပြင်၏ ဇာတ်ရှိန်အတက်ဆုံး အချိန်ကို ရောက်ရရှိနေခဲ့သည်။

"ဒီတော့ ဘယ်သူဖြစ်မလဲ"

ဖူ၀မ်သော်မှာ အေးစက်စွာ ကြည့်နေခဲ့သည်။ ဖန်သားပြင်တွင် ၅ဒေါ်လာတန် ထူးရှယ် အလှဆင်အဖက်များ ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထို့နောက်တွင် အနက်ရောင်စာလုံးများပေါ်လာခဲ့လေသည်။

"သူက ကမ္ဘာပေါ်မှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ကို ပထမဆုံးဖွင့်လှစ်ခဲ့သူ"

ထိုစာကြောင်းပျောက်သွားပြီး နောက်တစ်ကြောင်းထပ်မံပေါ်လာခဲ့သည်။

"သူက ကမ္ဘာပေါ်မှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်ကို ပထမဆုံးရှင်းလင်းနိုင်ခဲ့သူ"

ဒုတိယစာကြောင်းပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် တတိယစာကြောင်းမှာ အတော်ကြာသည်အထိ ပေါ်မလာသေးချေ။ ဖူ၀မ်သော်စောင့်ဆိုင်းနေစဥ် တံတွေးမြိုချသံတစ်ခုကဖန်သားပြင်ထံမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ၄င်းမှာ ၀မ်ရှောင်ထျန်း၏အသံပင်။

ထန်မော့သာဆိုလျှင် ချစ်စဖွယ်ကာတွန်းရုပ်တစ်ခုထံမှ လောဘနှင့်ဆာလောင်မှုတို့ရောနှောနေသော တံတွေးမြိုချသံကို ကြားဖူးလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ သို့သော် ဖူ၀မ်သော်ကမူ အထူးလေ့ကျင့်ရေးကြောင့် နားအလွန်ပါးကာ ၀မ်ရှောင်ထန်း၏ တံတွေးမြိုချသံကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

ထို့နောက် စာလုံးအချို့က ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးစာလုံးမှာမူ သွေးရောင်နီရဲရဲ စာလုံးပင်။ ထိုစာလုံးထံမှ ပျစ်ခဲခဲသွေးများ တစ်စက်စက်စီးကျလျက် တီဗွီ၏မမြင်နိုင်သော ထောင့်သို့စီးကျနေခဲ့သည့်နှယ်။

"သူက— ခိုး၀င်သူတစ်ယောက်..."

🪩

Prev Next