Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Chapter 87
Tsumyat:
အပိုင်း ၄၉
ထန်မော့မှာ ဖူ၀မ်သော်၏ ဇစ်မြစ်ကို ခန့်မှန်းမိပြီးသားဖြစ်သည်။ သို့သော် နားနှင့်ကိုယ်တိုင်ကြားရပြီးသည့်အခါတွင်မူ သူသည် သူ၏ဘေးမှ လူအားတစ်ချက်လောက်ခိုးမကြည့်မိပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။ သို့သော် ဖူ၀မ်သော်၏ ထက်လွန်းသောအာရုံခံစားမှုက ထန်မော့၏မျက်လုံးများကိုချက်ချင်းဖမ်းမိခဲ့လေသည်။
ခိုးကြည့်သည်အား လူမိသွားသော်လည်း ထန်မော့မှာ မျက်နှာအရောင်တောင်မပြောင်းပဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ ဖူ၀မ်သော်မှာ သူ့အားအဓိပ္ပါယ်တမျိုးပါသော်အကြည့်မျိုးဖြင့် ခတ္တမျှစိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။
လော့ဖုန်းချန်းကဆက်ပြောလာခဲ့သည်။
"အခုတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လည်းသိကြပြီဆိုတော့ အနက်ရောင်မျှော်စင်ရဲ့ ရွေးချယ်မှုကို ဆက်ပြောကြတာပေါ့ ဒါပေမယ့် ဗိုလ်ချုပ်ဖူ ခင်များရဲ့ ခိုး၀င်သူဆိုတဲ့သရုပ်ကို အတည်ပြုနိုင်လား ဘာလို့လဲဆို..."
ဖူ၀မ်သော်ကတည်ငြိမ်စွာဆိုလာသည်။
"နို၀င်ဘာ ၁၆မှာ အထူးတာ၀န်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ခဲ့တယ်"
ထန်မော့နှင့် လော့ဖုန်းချန်းမှာ ချက်ချင်းနားလည်သွားခဲ့လေသည်။
ဂိမ်းထဲသို့မ၀င်ခင် လူသတ်ခဲ့သောကစားသမားများကို အနက်ရောင်မျှော်စင်မှ ခိုး၀င်သူများဟု အမျိုးအစားခွဲထားခဲ့သည်။ တချို့မှာ အမှန်တကယ်လူသတ်သမားများဖြစ်သော်လည်း တချို့မှာမူ မလွှဲသာမရှောင်သာအကြောင်းပြချက်များ ရှိခဲ့၍ပင်။ဖူ၀မ်သော်မှာလည်း ခိုး၀င်သူတစ်ဦးပင်။ အမှန်အတိုင်း၀န်ခံရလျှင် ပင်နိုကီယိုဂိမ်းထဲတွင် ထန်မော့၏သံသယများက ပို၍မြင့်တက်လာခဲ့သည်။
ထိုဂိမ်းထဲတွင် ဖူ၀မ်သော်၏ပုံစံမှာ လုံး၀ကိုရူးသွပ်နေသောလူသတ်သမားမျိုး မဟုတ်ခဲ့ချေ။ သူခိုး၀င်သူဖြစ်လာရခြင်း၏ အကောင်းဆုံးဖြေရှင်းချက်မှာ ထိုလျှို့၀ှတ်တာ၀န်ပင်။ တချိန်တည်း၌ပင် ဤလူအား အဘယ်ကြောင့်အခြားခိုး၀င်သူများနှင့် မတူဟုခံစားရသည်ကို ရှင်းပြပေးလေသည်။ ဤအမျိုးသားမှာ အလွန်သန်မာပြီး တည်ငြိမ်လွန်းကာ စစ်သုံးဓါးမြှောင်ထက်ထက်တစ်ချောင်းနှယ်ပင်။
"ကျွန်တော် ဗိုလ်ချုပ်ဖူအကြောင်းကြားဖူးနေပေမယ့် ဒါကပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့ဖူးတာပဲ၊ ကျွန်တော့်မှာ မေးစရာနည်းနည်းရှိတယ်"
လော့ဖုန်းချန်းမှာ ဖူ၀မ်သော်အား သံသယ၀င်မိသည့်အတွက် ရှက်ရွံ့ဟန်အနည်းငယ်မျှပြမလာခဲ့ချေ။ လော့ဖုန်းချန်းမှာ တည့်ပင်ဆိုလာသည်။
"နို၀င်ဘာလကုန်ခါနီးတုန်းက ကျွန်တော်အနက်ရောင်မျှော်စင် ပထမဆုံးဂိမ်းထဲကနေထွက်လာပြီး တိုက်အဖွဲ့နဲ့ဆုံခဲ့တယ် သူတို့ကလည်းလက်ခံပြီး အရံကစားသမားတစ်ယောက်အနေနဲ့ အဖွဲ့သားဖြစ်လာတယ် ပြီးတော့ နျဲ့ဖေးကိုတွေ့ခဲ့တယ် ထန်မော့မင်းလည်း နျဲ့ဖေးကို တွေ့ဖူးတာပဲ သူ့အပေါ်အထင်အမြင်နည်းနည်းတော့ရှိလောက်မှာပါ"
ထန်မော့ပြန်လည်တွေးတောကြည့်လိုက်သည်။
"သူ့ကိုမာရီယိုဂိမ်းထဲက ထွက်လာတုန်းကတွေ့ခဲ့တာ သူကငယ်ငယ်လေးနဲ့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပါပဲ"
"နျဲ့ဖေးရဲ့စွမ်းရည်ကပျံသန်းတာ အတိအကျဆ်ုရင် ရိုးရိုးပျံတာမျိုးမဟုတ်ဘူး သူကကြားခံပစ္စည်းကိုသုံးပြီး လေထဲပျံနိုင်တာ "
လော့ဖုန်းချန်းမှာ စာရွက်တစ်ရွက်ကိုထုတ်လျက် ၄င်းပေါ်တစ်ခုခုဆွဲလိုက်သည်။
"ငါတို့ကလေထုကိုမမြင်မနိုင်ဘူး နျဲ့ဖေးစွမ်းရည်ကလည်း လေပေါ်လမ်းလျှောက်လို့မရဘူး သူလျှောက်နိုင်တဲ့ဟာတွေအများကြီးရှိတယ်"
လော့ဖုန်းချန်းမှာ အဖြူရောက်စာရွက်ပေါ်တွင် အစက်တချို့ကို ရေးဆွဲလိုက်ပြီး ၄င်း၏ဘေးတွင် သဲဟုရေးလိုက်သည်။
"ဥပမာ တစ်ယောက်ယောက်က လေထဲကို သဲတွေပက်လိုက်ရင် နျဲ့ဖေးကအဲဒီအပေါ်လမ်းလျှောက်နိုင်တယ်"
သူသည် စာရွက်ပေါ်တွင်ပုံကြမ်းကိုဆွဲပြလာခဲ့သည်။
"သဲမှုန်လေးတွေက သူ့ခြေထောက်အောက်မှာဆို ခိုင်မာတဲ့မြေကြီးတစ်ခုဖြစ်လာတယ်... အဲဒီအပေါ်တက်နင်းလိုက်တာနဲ့ သူ့ရဲ့အလျင်ကလည်း တစ်စက္ကန့်ကို မီတာ၁၀၀အဖြစ်တိုးသွားတယ် ပြီးတော့ သူ့စွမ်းရည်က ကန့်သတ်ချက်လည်းမရှိဘူး"
ဖူ၀မ်သော်ကမေးလိုက်သည်။
"သူကသဲလိုဟာတွေပေါ်မှာပဲ လျှောက်နိုင်တာလား"
လော့ဖုန်းချန်းကခေါင်းခါလိုက်သည်။
"သဲကဥပမာသက်သက်ပါ အံ့သြစရာကောင်းတာက နျဲ့ဖေးရဲ့စွမ်းရည်ကအချိန်တိုင်းပြောင်းလဲနေတာပဲ သူ့ကိုစတွေ့တုန်းက ကျောက်တုံးတို့ သစ်သားတုံးတို့လို ပစ္စည်းကြီးကြီးတွေပေါ်မှာပဲ လျှောက်တို့ရတာ သူခိုး၀င်သူတွေဆီမှာ အသတ်ခံလိုက်ရတုန်းကဆို သဲတွေပေါ်မှာတောင်လျှောက်နိုင်နေပြီ အခုသာဆို သူအင်မတန်သေးတဲ့အရာတွေပေါ် သဲမပါပဲလည်း လျှောက်နိုင်နေလောက်ပြီ နောက်ဆို သူကြိုက်တဲ့နေရာမှာ ကြိုက်သလိုလျှောက်နိုင်လာမှာ ဒါကထူးခြားတဲ့ နေရာရွေ့အစွမ်းပဲ"
ထန်မော့ချက်ချင်းပင် ဖက်တီးလေး၏ စွမ်းရည်ကို တွေးမိသွားခဲ့သည်။
"ကျောက်ကျန်းရဲ့ စွမ်းရည်ကလည်း နေရာလွတ်ရွေ့လျားမှုနဲ့ဆင်တယ် ဒါပေမယ့်သူက ပစ္စည်းတွေပဲရွေ့နိုင်တာ သူ့ကိုယ်သူတော့မရွေ့နိုင်ဘူး.. သူ့ကိုစစတွေ့တုန်းက ပစ္စည်းသေးသေးလေးတွေကိုပဲရွေ့နိုင်တာ အခုဆို ပစ္စည်းကြီးကြီးတွေကိုလည်း အသာလေးရွေ့နိုင်နေပြီ"
"သူ့တိုးတက်မှုနှုနိးက နျဲ့ဖေးလောက်မမြန်ဘူး"
လော့ဖုန်းချန်းကဆိုလိုက်သည်။
"ကျောက်ကျန်းက နှလုံးခုန်မြန်တဲ့ဖြစ်စဥ်ကို မခံစားခဲ့ရဘူး"
ထန်မော့လည်းဆက်၍နားထောင်လိုက်သည်။
"နို၀င်ဘာ ၁၇ရဲ့ ညမှာ ရှန်ဟိုင်းရဲ့ဆေးရုံ၃ခုမှာ လူနာ၃ယောက်ရောက်လာတယ်... ၃ယောက်လုံးမှာ ထူးထူးခြားခြားလက္ခဏာမျိုးမရှိပဲ သူတို့နှလုံးခုန်နှုန်းတွေကပဲ အရမ်းမြန်လာပြီးတော့ သူတို့စိတ်တွေကပဲ မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေကြတာ သူတို့ထဲမှ အနှေးဆုံးက နှလုံးခုန်နှုန်း ၁၁၉ အမြန်ဆုံးကတော့ ၁၃၆ပဲ အဲဲဒီတုန်းက အခြေအနေကို သေချာနားမလည်ကြဘူး ဒီဟာက အတည်မပြုရသေးတဲ့ ပြဿနာလို့ပဲ ထင်ခဲ့တာ ရှန်ဟိုင်းအုပ်စု Bက သုသေသနလုပ်တဲ့သူတစ်ယောက်က..."
လော့ဖုန်းချန်းခတ္တမျှတန့်သွားလျက်
"PHDရထားတာမကြာသေးတဲ့ ခပ်ငယ်ငယ်ကောင်မလေး သူကဒီအခြေအနေကိုရှာတွေပြီး အထက်ကိုတင်ပြခဲ့တယ်"
လော့ဖုန်းချန်းကဆက်၍ ရှင်းပြလာခဲ့သည်။
"ငါလည်းအဲဒီအကြောင်းကိုသိရရော လူနာတွေကို ငါတို့သုတေသနစင်တာကိုချက်ချင်းခေါ်ပြီးတော့ သူတို့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကပြောင်းလဲမှုတွေကို လေ့လာခဲ့တယ် တချိန်တည်းမှာပဲ ငါဖြစ်စဥ်ကို ပေကျင်းကို သတင်းပို့ခဲ့တယ်"
ဖူ၀မ်သော်ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"ပေကျင်းသုတေသနစင်တာမှာ ဒေတာတွေကိုတွေ့ခဲ့ပါတယ် ပြီးတော့မှပဲ ရှန်ဟိုင်းကိုလာဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ။ "
သူကခတ္တမျှတန့်လိုက်ပြီးမှ ဆိုလာသည်။
"ပေကျင်းစင်တာက ရှင်ကျန်သူမရှိဘူး"
"အဲလိုပေါ့လေ..."
လူ၃ယောက်မှာ ခတ္တမျှတိတ်ဆိတ်သွားခဲ့လေသည်။
ထို့နောက်လော့ဖုန်းချန်းမှာ ထန်မော့အားကြည့်လိုက်ပြီး"
"မင်းရဲ့နှလုံးခုန်းနှုန်းကို တွက်ကြည့်ခဲ့လား"
ထန်မော့ကပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" ၁၆၉လောက်ထင်တယ် မရေကြည့်ခဲ့ဘူး"
ဖူ၀မ်သော်ကလည်းဖြေလာသည်။
"၁၇၁"
အလွန်နီးစပ်သောနံပါတ်များပင်။ လော့ဖုန်းချန်းသူတို့ကိုကြည့်လျက် စားပွဲပေါ်မှ ဖိုင်လ်ကိုပိတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်သူသည် တရား၀င်ကစားသမားနှင့် ခိုး၀င်သူတစ်ဦးကိုကြည့်နေခဲ့မိသည်။
"ဒါတွေအားလုံးက ကျွန်တော့်ခန့်မှန်းမှုသာသာပါပဲ"
မိနစ်၃၀ကြာပြီးနောက် ထန်မော့မှာ လော့ဖုန်းချန့်၏ ရုံးခန်းမှ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ဖူ၀မ်သော်မှာ ပေကျင်းမှ ရှန်ဟိုင်းအထိခရီးရှည်ကြီးနှင်ခဲ့ရသည်။ သူ့တွင်လော့ဖုန်းချန်းအား ဆွေးနွေးစရာတချို့ရှိနေသည်မှာ ပုံမှန်ပင်။ ထန်မော့မှာ ထိုစကား၀ိုင်းကို ခိုးနားထောင်ချင်စိတ်မရှိခဲ့ချေ။ သူသည်ရုံးခန်းမှ ထွက်လာပြီးနောက် နံရံတွင်မှီကာ စဥ်းစားလိုက်မိသည်။
အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ရွေးချယ်မှုဟူသည်မှာ လော့ဖုန်းချန်းမှ ထိုဖြစ်စဥ်အား အမည်ပေးထားခြင်းပင်။
အနက်ရောင်မျှော်စင်မှရွေးချယ်ခံရသော ပစ်မှတ်များမှာ အလွန်ကျပန်းဆန်သည်။ တူညီသောအချက်မှာ ထို၃ရက်အတွင်းတွင် နှလုံးခုန်နှုန်းအဆမတန်မြန်လာပြီး ၄င်းကိုကုသနိုင်သောဆေးလည်းမရှိချေ။ ထို့နောက် စိတ်များရှုပ်ထွေးနောက်ကျိလျက် ရတက်မအေးနိုင်ခံရရပြီး တချို့ဆိုလျှင် ပြစ်မှုကျူးလွန်ချင်စိတ်များပင်ခံစားလာရသည်။ ထိုလူနာများထဲမှ နှလုံးခုန်နှုန်း ၁၃၆ရှိသောလူမှာ စားသောက်ဆိုင်တွင် ရန်ဖြစ်လျက် ဒဏ်ရာရကာ ဆေးရုံသို့ရောက်လာခြင်းပင်။
သို့သော် တဖက်လူကိုတော့မသတ်ခဲ့ချေ။
ထို့နောက် ၃ရက်ကုန်လွန်သွားပြီးနောက်တွင် ထိုလူနာများ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။
အနက်ရောင်မျှော်စင်မှရွေးချယ်ခံရသူတိုင်းက ဂိမ်းထဲဆွဲခေါ်မခံခဲ့ရချေ။ တော်တော်များများမှာလည်း ထို၃ရက်တွင် မရှင်ကျန်ခဲ့ကြ။ သို့သော် ထို၃ရက်အတွင်း ရှင်ကျန်ရစ်သ၍ သူတို့မှာ အလွန်သန်မာသော စွမ်းရည်များကို ရရှိမည်ပင်။ ဖူ၀မ်သော်မှာ ကမ္ဘာပေါ်တွင် အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်ကို ရှင်းနိုင်သော ပထမဆုံးသူဖြစ်သည်။ ထန်မော့သည်လည်း ကမ္ဘာပေါ်တွင် အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်၏ ခက်ခဲအဆင့်ကို ကျော်လွန်နိုင်ခဲ့သူဖြစ်၏။
နျဲ့ဖေးမှာတော့ တိုက်အဖွဲ့အစည်းတွင် အသန်မာဆုံး စွမမးရည်ပိုင်ရှင်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့လေသည်။ ထိုမတော်တဆကြောင့်သာမဟုတ်ပါက သူသည်လည်း အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်ကို ချောချောမွေ့မွေ့ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့မှာပင်။
လော့ဖုန်းချန်းမှာ ထိုကျပန်းရွေးချယ်မှုများအတွက် ဖြစ်နိုင်ချေနှစ်မျိုးကို ဆိုခဲ့သည်။
"အရင်ဆုံးကတော့ ပြောင်းလဲမှုကို အနက်ရောင်မျှော်စင်ကပေးတာ...အနက်ရောင်မျှော်စင် တချို့လူတွေကို မတူညီတဲ့ စွမ်းရည်တွေပေးတယ် ဒီသီးသန့်ရွေးချယ်မှုက ကစားသမားတွေရဲ့ စွမ်းရည်အဆင့်တွေကို သက်ရောက်သွားတာ ဒါပေမယ့်လည်း အရွေးခံရတဲ့သူတော်တောများများကလည်း ဂိမ်းထဲကိုမ၀င်ခဲ့ရဘူး...အနက်ရောင်မျှော်စင်က ဒီလူတွေကို အထူးခံစားခွင့်မပေးဘူး... ဒါဆိုဘာလို့ဒီလိုထူးခြားတဲ့ ပြောင်းလဲမှုကရှိနေတာလဲ...အဲဒါကြောင့် ဖြစ်နိုင်ချေက ၄၀ရာခိုင်နှုန်း"
မှောင်မည်းနေသော ကားပါကင်ထဲတွင် ထန်မော့လော့ဖုန်းချန်း၏ ဒုတိယထင်မြင်ချက်ကို ရေရွတ်လိုက်မိသည်။
"ဒီဟာက အနက်ရောင်မျှော်စင်နဲ့မဆိုင်ဘူး အကုန်လုံးနဲ့ဆိုင်တယ်"
ဤပြောင်းလဲမှုအား အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ ရွေးချယ်မှုဟု အမည်တပ်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် ၄င်းမှ အနက်ရောင်မျှော်စင်ထံမှ ရရှိသည်ဟုမဆိုလိုချေ။ ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်မတက်မီတွင် လူသားများတွင် စွမ်းရည်များမရှိခဲ့။ ထိုစွမ်းရည်များပေါ်ပေါက်လာသည်မှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်နှင့် ကျိန်းသေပါတ်သတ်နေလေသည်။
သို့သော်တစ်ဦးစီ၏စွမ်းရည်များက ကွဲပြားကာ တချို့ကအားနည်းပြီး တချို့ကသန်မာကြသည်။ ထိုစွမ်းရည်များမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ထံမှပေးလာခြင်းလား ကစားသမားများကိုယ်ကိုယ်တိုင် အသွင်ပြောင်းလဲလာခြင်းလား မည်သူမှမသိနိုင်ချေ။
သို့သော် အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ ဖိအား၏တည်ရှိမှုက ထိုစွမ်းရည်များကို နိုးထစေခဲ့သည်မှာတော့ အမှန်တရားပင်။ တရား၀င်ကစားသမားများနှင့် ခိုး၀င်သူများမှာ ထိုဖိအားကို ပိုမိုခံစားရပြီး သူတို့ကိုယ်စီတွင် စွမ်းရည်များရရှိခဲ့သည်။ အရံကစားသမားများ၏ တည်ရှိမှုမှာ အားနည်း၍ အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ ဖိအားက ၄င်းတို့အပေါ်နည်းပါးကာ စွမ်းရည်နိုးထရန် ခက်ခဲသွားလေသည်။
ဤမှန်းဆချက်မှာ အလွန်ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်။
ထို့ကြောင့် အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ရွေးချယ်မှုမှာ စွမ်းရည်များနှင့်အတူတူပင် ဖြစ်လောက်သည်။ သို့သော် အနက်ရောင်မျှော်စင်ထံမှ ရရှိခြင်းဖြစ်စရာမလိုချေ။ ဤသည်မှာ ကစားသမားများကိုယ်တိုင်မှာ ရွေးချယ်ခံရရန် အရည်အချင်းရှိ၍ပင်။
ထန်မော့မှာ နံရံကိုမှီနေစဥ် သူ၏ဘေးမှ တံခါးမှာ ပွင့်လာခဲ့သည်။ သူလှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဖူ၀မ်သော်မှာ အခန်းထဲမှ ထွက်လျက် သူ့အားကြည့်လာခဲ့သည်။
လူ၂ဦးမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ခု ခတ္တမျှစိုက်ကြည့်နေမိကြသည်။ ထို့နောက် ဖူ၀မ်သော်ကပြုံးလျက်
"မင်းပိုသိချင်သေးလား"
ဖူ၀မ်သော်မှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ ကိစ္စများကို ပိုဆွေးနွေးရန် နေရစ်ခဲ့သည်။ လော့ဖုန်းချန်းသည်လည်း အပြင်မှ သတင်းများကို လိုချင်ခဲ့လေသည်။
ထန်မော့မငြင်းခဲ့ချေ။ သူ၏ရှေ့မှ အရပ်မြင့်မြင့် ခပ်ချောချော အမျိုးသားကိုကြည့်လျက် ထိုသူ၏ကုတ်နိမ်းက အာရုံထဲတွင်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ရှောင်လုံ...
ထန်မော့၏ အတွေးကို ရိပ်မိသည့်အလား ဖူ၀မ်သော်မှာ တံခါးကို ပိတ်လိုက်လျက် နှစ်ဦးသားမှာ အမှောင်ထုထဲရပ်နေခဲ့ကြသည်။ ဖူ၀မ်သော်ကရှင်းပြလာသည်။
"ရှောင်လုံက ကိုယ့်ရဲ့ကုတ်နိမ်းမဟုတ်ဘူး...တစ်ဖွဲ့လုံးရဲ့ ကုတ်ပဲ တရုတ်ပြည်ရဲ့ အထူးအဖွဲ့တိုင်းမှာ တရား၀င်နံပါတ်တွေမရှိဘူး ကုတ်နိမ်းတွေပဲရှိတာ အနောက်မြောက်ရဲ့ အထူးအဖွဲ့ကုတ်နိမ်းကတော့ ရှောင်လုံပေါ့"
ထန်မော့ ထိုရှင်းပြချက်ကို ကြားလျှင် ချောင်းအသာဟန့်လိုက်မိသည်။
"ဗိုလ်ချုပ်ဖူ ကျွန်တော်တကယ်ပဲ တခြားနေရာတွေကသတင်းကိုသိချင်တယ်... ခင်များက ပေကျင်းကလာခဲ့တာပဲ လမ်းမှာ ကြုံခဲ့ရတာတွေရှိမှာပဲ...ခင်များမှာ အပြင်ကသတင်းတွေတော်တော်များများရှိမှာပဲလေ"
"ပေကျင်းကလာတုန်းက ကိုယ်ကအလျင်လိုနေတာလေ...၄ရက်တည်းနဲ့အရောက်လာတာ... သတင်းအတိအကျရဖို့က အချိန်မလောက်ဘူး ဒါပေမယ့်လည်း မင်းသိတာထက်များတာတော့ သေချာပါတယ်"
ခတ္တမျှရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ဖူ၀မ်သော်က လေသံနိမ့်နိမ့်ဖြင့် ဆိုလာခဲ့သည်။
"ကိုယ့်ကို ဖူ၀မ်သော်လို့ပဲ ခေါ်လို့ရပါတယ်"
ထန်မော့ ထိုအမည်ကို ထုတ်မခေါ်ခဲ့ချေ။ သူကတိုက်ရိုက်သာဆိုလာခဲ့သည်။
"သတင်းအတွက် ဘာပြန်ပေးရမလဲ"
ထန်မော့မှာ ဖူ၀မ်သော်သည် လော့ဖုန်းချန်းထံမှ သတင်းအများကြီး ရထားသည်ကို သိလေသည်။ သူသိသည်တို့ကို လော့ဖုန်းချန်းလည်းသိမည်သာ။ ထို့ကြောင့်ဖူ၀မ်သော်မှာ အကုန်လုံးနီးပါးကို သိပေလိမ့်မည်။ သို့သော် သူ့ဘက်ကတော့ ဖူ၀မ်သော်နှင့် လဲလည်နိုင်လောက်မည့် သတင်းမျိုးမရှိချေ။ သို့တိုင်အောင် ဖူ၀မ်သော်ထံမှ သတင်းများကိုရရှိလိုဆဲပင်။
ထို့အပြင် ပေကျင်းမှသတင်းကို အထူးသိလိုခဲ့သည်။
ထန်မော့၏နောက်ဆုံးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်မှာ ပေကျင်းမှဖြစ်သည်။
ထန်မော့မှာ ဖူ၀မ်သော်အား မြေအောက်ကမ္ဘာနဲ့ မွန်းစတားကမ္ဘာအကြောင်းများကို ပြောပြရန်ပင် အသင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုစဥ် အမှောင်ထုထဲမှ ခပ်ဟဟရယ်သံတစ်စကို ကြားလိုက်ရလေသည်။ ထန်မော့လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ အလင်းရောင်မှာ ဖျော့တော့လွန်း၍ တဖက်လူ၏ မျက်နှာအနားသတ်လေးမှလွဲ၍ အမူအယာကိုမမြင်နိုင်။
ဖူ၀မ်သော်ကဆိုလာသည်။
"မလိုပါဘူး ကိုယ်မင်းကို ပြောပြပါ့မယ်"
ထန်မော့တန့်သွားမိသည်။
"လူကြီးမင်းဖူ ခင်များ..."
"မင်းပင်နိုကီယိုဂိမ်းထဲမှာပြောခဲ့သလိုပဲ ကိုယ်တို့သိနေတာလည်း အချိန်တစ်ခုလောက်ရှိပြီပဲလေ ထန်မော့ သူစိမ်းတွေလို လုပ်နေဖို့မလိုပါဘူး"
ထန်မော့ ခတ္တမျှ တိတ်ဆိတ်သွားမိသည်။
"ဖူ၀မ်သော်... ဘာလို့လဲ"
အဘယ်ကြောင့် အဖိုးတန်သတင်းကိုသူ့အား သည်အတိုင်းပြောပြလိုပါသနည်း။ ထန်မော့မှာ သူနှင့်ဤအမျိုးသား၏ ဆက်ဆံရေးမှာ တဖက်လူမှအနစ်နာခံကိုယ်ကျိုးစွန့်ပေးရလောက်သည်အထိ မကောင်းလှဟု ခံစားရသည်။
ဖူ၀မ်သော်၏အသံမှာ တည်ငြိမ်လျက် ထူးထူးခြားခြား အဓိပ္ပါယ်မျိုးမပါရှိချေ။
"ရှန်ဟိုင်းကိုမလာခင်က စုကျိုးကို၀င်ခဲ့သေးတယ် အဲဒီမှာ ခိုး၀င်သူ၃ယောက်ကို သတ်ခဲ့တယ်"
ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်ဘာပြောလိုသည်ကို ချက်ချင်းနားလည်သွားခဲ့သည်။
"အဲဒီအဖွဲ့ထဲက ၇ယောက်ကဘရှန်ဟိုင်းမှာ လူအများကြီးသတ်ခဲ့တယ်လို့ လော့ဖုန်းချန်းပြောတယ် စုကျိုးမှာလည်း သူတို့သတ်ခဲ့တာတွေအများကြီးပဲ ကိုယ်ရောက်တော့ စုကျိုးဟာ လူမရှိတဲ့ မြို့လိုပါပဲ ကစားသမားတွေမရှိပဲ အကုန်လုံးပုန်းနေကြတာ နေ့ဘက်တွေတောင် လမ်းထဲမှ လူတွေမရှိဘူး"
ထန်မော့ကမေးလိုက်သည်။
"ခင်များက အဲဒီအဖွဲ့က နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ ၃ယောက်ကို သတ်လိုက်တာလား"
"အင်း"
အတော်ကြာတိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ထန်မော့ကိုကဆိုလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးပဲ အဲဒါကကျွန်တော့်ရဲ့ မွေးဇာတိမြို့ပါ"
ဖူ၀မ်သော်ကရယ်လိုက်သည်။
"ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး အတူတူပါပဲ တချို့အရာတွေကအဖိုးတန်တယ်ထင်ရပေမယ့် ကျန်တာတွေနဲ့ယှဥ်လိုက်စင် အဲလောက်မဟုတ်တော့ဘူး မင်းဘာသိချင်တာလဲ... ကိုယ်သိတဲ့ဟာဆိုရင် ပြီးတော့ ကိုယ်ဖြေနိုင်လောက်တဲ့အတိုင်းအတာထဲကဆိုရင် တစ်ခုခုပြောပြပေးနိုင်မှာပါ...ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းက မော့မော့ရဲ့ ပိုင်ရှင်ပဲလေ"
ထန်မော့ တွန့်ဆုတ်မနေတော့ပဲ တိုက်ရိုက်မေးလိုက်သည်။
"ပေကျင်းက ဘယ်လိုလဲ"
ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်မတက်လာခင်က တရုတ်ပြည်၏ နိုင်ငံရေးအချက်အချာကျသောမြို့တော် ပေကျင်း။
ပေကျင်းကမည်သို့ဖြစ်နေပြီနည်း။
ဖူ၀မ်သော်၏ ခြေလှမ်းတို့ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ အမှောင်ထဲတွင် ထန်မော့မှာ တဖက်အမျိုးသား၏ မိမိအပေါ်အကြည့်များကို ခံစားမိလေသည်။
"ရှန်ဟိုင်းနဲ့အတူတူပါပဲ ပိုကောင်းမနေပါဘူး ပိုဆိုးရင်တောင်ဆိုးဦးမယ်"
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER