MM Story Teller

Chapter 86

Viewers 7k

🌍Chapter 86

သူ၏ကိုယ်ခွန်အားတိုးလာပြီးသည့်နောက် ထန်မော့၏ အာရုံ၅ပါးလုံးမှာလည်း အလွန်စူးရှလာခဲ့သည်။ သူသည် ထိုအလင်းကျောက်တုံးလေးပြုတ်ကျလာစဥ်ကတည်းကပင် ဖူ၀မ်သော်၏ တည်ရှိမှုကို ခံစားမိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖူ၀မ်သော်မှာ တိတ်ဆိတ်စွာ ပုန်းကွယ်နေခဲ့သည်။ ထန်မော့၏ အလင်းကျောက်တုံးမှာ ဖူ၀မ်သော်ပုန်းကွယ်နေသောနေရာအနီးသို့ ကျသွားပြီးသည့်နောက် ထန်မော့၏ အာရုံက တစ်ခုခုမှားယွင်းနေသည်ကို ခံစားလိုက်မိလေသည်။

သူသည်သတိမထားမိသလို ဟန်ဆောင်နေခဲ့သည်။ ထို့နောက် ထီးကလေးကို လျင်မြန်စွာ ဆွဲထုတ်လျက် လျပ်တစ်ပြက်တိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်းပင်။

တဖက်လူမှာ ဖော်ထုတ်မခံရပဲ အတော်ကြာပုန်းအောင်းနေခဲ့သည်။ ဤအမျိုးသားမှာ ထန်မော့မရောက်ခင်ကပင် ထိုနေရာတွင် ရှိနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထန်မော့မှာ တစ်ဖက်လူနှင့်တိုက်ခိုက်နေစဥ်တွင် ရင်းနှီးမှုတစ်ခုကို ခံစားမိလာရသည်။ ၂ဦးသားတိုက်ကွက်တချို့ဖလှယ်ရင်း ထန်မော့၏စိတ်ထဲတွင် နာမည်တစ်ခုပေါ်လာခဲ့သည်။

ဖူ၀မ်သော်...

လွန်ခဲ့သော လ၀က်ခန့်က သူနှင့်တဖက်လူမှာ ပီနိုကီယို၏ ရိုးသားမှုကတ်ဂိမ်းတွင် ပီနိုကီယိုကို ရင်ဆိုင်ရန် အတူလက်တွဲခဲ့ကြသည်။ ထန်မော့ သူပထမဆုံးတိုက်ခိုက်လာစဥ်က ဖူ၀မ်သော်မှာ ပြင်ဆင်မထားလိုက်မိကြောင်း သတိထားမိလိုက်သည်။ ၄င်းမှာ အရေးပေါ်မို့ သူ၏ကိုယ်အား သတ္တုအဖြစ်ပြောင်းလဲကာ ခုခံလိုက်ခြင်းပင်။ သို့သော် သတ္တုချင်းထိခတ်မိသံက အလွန်ရင်းနှီးလွန်းနေခဲ့သည်။ တိုက်ခိုက်နေရင်းပင် ထန်မော့မှာ ပီနိုကီယိုဂိမ်းထဲမှ ဖူ၀မ်သော်အား ပြန်လည်မြင်ယောင်လာခဲ့လေသည်။

သို့သော် တစ်ဖက်လူက မည်သူမှန်း သိသည်ဆိုရုံဖြင့် ထန်မော့ သတိကို လျှော့မချလိုက်ပါချေ။

သူသည်ထီးကလေး၏ ထိပ်ဖျားအား ဖူ၀မ်သော်၏ လည်တိုင်ကို တင်းတင်းဖိထားလျက် အေးစက်စွာ မေးလိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းဖူ ခင်များဒီကိုဘာအတွက်ရောက်နေတာလဲ"

ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီး၏ ထီးမှာ ဖွင့်လိုက်လျှင် ခုခံရေးဒိုင်းကာအဖြစ်အသုံးပြုနိုင်လေသည်။ ထိပ်ဖျားကသာလျှင် တိုက်ခိုက်ရေးလက်နက်အဖြစ်သုံးနိုင်ခြင်းပင်။ ထန်မော့ လက်ရှိ ဖူ၀မ်သော်အား ထီးကလေးနှင့် ဖမ်းချုပ်ထားသော်လည်း သူ့အားအမှန်တကယ် နာကျင်အောင်လုပ်မည်မဟုတ်။ ဖူဝမ်သော်သည်လည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင်။

"တစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာနေတာ"

ဖူ၀မ်သော်၏အသံမှာ လူသူကင်းမဲ့သော ကားပါကင်ထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်နေခဲ့သည်။

အလင်းကျောက်တုံးမှာ ပါတ်၀န်းကျင်အား အလင်းရောင်သိပ်မပေးနိုင်ချေ။ အမှောင်ထုထဲတွင် လူ၂ဦး၏ အသက်ရှူသံများမှာ တစ်ဦးတည်းအဖြစ် ယှက်နွယ်နေခဲ့သည်။

ထန်မော့က တည်ငြိမ်စွာမေးလိုက်သည်။

"တစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာနေတာပေါ့ဟုတ်လား"

ထန်မော့မှာ ဖူ၀မ်သော်မှ မိမိအားရှာနေသည်ဟု တိုက်ရိုက်မယူဆလိုက်ပါချေ။ အကယ်၍ တဖက်လူကမိမိကိုအမှန်တကယ်ရှာလိုပါက ကြက်ဆင်ဥကို အသုံးပြုနိုင်သည်။ ပီနိုကီယိုဂိမ်းထဲမှ မထွက်ခွာခင်က ထန်မော့မှာ ဖူ၀မ်သော်အား မိမိပူဒုန်တွင်ရှိနေကြောင်းဆိုခဲ့သည်။ သို့သော် သူဂိမ်းထဲမှ ထွက်လာပြီးနောက် ထိုခိုး၀င်သူတစ်ဦးနှင့် အမှန်တကယ် တွေ့လိုသည်ဟု မဆိုလိုချေ။ သို့သော်သာမန်နားလည်မှုအရ ထိုစကားကိုကြားလျှင် မိမိမှာ တဖက်လူအားတွေ့လိုသည်ဟုသာ ထင်ကြမည်သာ။

ဖူ၀မ်သော်မှာ မိမိအား ကြက်ဆင်ဥဖြင့် ကြိုတင်အသိမပေးခဲ့ပဲ မောလ်ထဲသို့ တိတ်တဆိတ်၀င်လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ဖြစ်နိုင်ချေများအရ ဖူ၀မ်သော် ရှာနေသည်က မိမိမဖြစ်နိုင်ချေ။

ဖူ၀မ်သော်က ထန်မော့၏ ၀မ်းဗိုက်ကိုဖိထားသော ဓါးမြှောင်ကို ပြန်ရုတ်လျက် ခါးရှိ အိတ်ထဲသို့ပြန်ထိုးထည့်လိုက်သည်။

ထန်မော့လည်း ခတ္တမျှ တိတ်ဆိတ်နေပြီးမှ ကိုယ်ကိုမတ်လိုက်ပြီး ထီးကလေးကို ပြန်ရုတ်လိုက်လေသည်။

ဖူ၀မ်သော် ၄င်းကိုမြင်လျှင် ပြုံးလိုက်ပြီး

"ကိုယ်ကတစ်ယောက်ယောက်ကိုရှာနေတာ...အဲဒီလူကို မင်းလည်းသိမယ်ထင်တယ်..အခုမင်းလည်းဒီမှာဆိုတော့ အဖွဲ့၀င်တစ်ယောက်ပဲဖြစ်မှာပေါ့"

ထန်မော့ရင်ထဲတင်းကြပ်သွားခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော်မှာ မိမိအား တိုက်အဖွဲ့၀င်တစ်ယောက်ဟု အထင်မှားသွားမှန်း သိလိုက်၍ပင်။ သို့သော် သူမငြင်းပယ်ခဲ့ချေ။ သူကဆိုလိုက်သည်။

"တိုက်ကို ပြောနေတာလား"

"အင်း"

တိုက်အဖွဲ့အစည်းမှာ ရှန်ဟိုင်းတွင် နာမည်ကြီးလှသည်။ လူနှလုံးများကိုစားသော ခိုး၀င်သူအဖွဲ့ကို သတ်ပစ်ပြီးသကာလ သူတို့၏အမည်များအား ကစားသမားတိုင်းနီးပါးက မှတ်မိနေခဲ့လေသည်။

ထန်မော့၏ရင်ထဲတွင်အဖြေတစ်ခုရှိနေခဲ့သည်။ သို့သော် သူကမေးလိုက်ဆဲပင်။

"ဘယ်သူ့ကိုရှာနေတာလဲ"

အလင်းရောင်မှာဖျော့တော့လွန်း၍ တဖက်လူ၏ အမူအယာကို ကောင်းစွာမမြင်နိုင်ချေ။ သို့သော်အနက်ရောင်မျက်၀န်းတစ်စုံက မိမိကိုစိုက်ကြည့်နေသည်ကိုတော့ ခံစားမိလေသည်။

ဖူ၀မ်သော်က အမည်တစ်ခုကို ထုတ်ပြောလာခဲ့သည်။

"တရုတ်ပြည် အနက်ရောင်မျှော်စင် လေ့လာရေး သုတေသန အဖွဲ့ Aရဲ့ ခေါင်းဆောင် လော့ဖုန်းချန်း"

တိုက်အဖွဲ့အစည်းထဲမှ မည်သူကမျှ လော့ဖုန်းချန်း၏ ဇစ်မြစ်အမှန်ကို မသိကြချေ။ သူကရှန်ဟိုင်းသုတေသနအဖွဲ့၏ ဒေါက်တာတစ်ဦးဟုသာ သိကြသည်။ လော့ဖုန်းချန်း၏ သရုပ်မှန်ကို အတိအကျသိနေသည့် ဖူ၀မ်သော်၏ နောက်ခံမှာလည်း သာမာန်မဖြစ်နိုင်ချေ။ ထို့အပြင်သူကအလွန်သန်မာသည်။ သူသည်မည်သူ့ထံမှ ရှာတွေ့ခြင်းမခံရပဲ တိုက်အဖွဲ့၏ဌာနချုပ်ထဲကို ၀င်လာနိုင်သည်။ ထန်မော့မှာ သု့အနေနှင့် ဤလူအား လော့ဖုန်းချန်းနှင့် မတွေ့အောင် တားနိုင်မည်မထင်ချေ။

ထန်မော့ခတ္တမျှတွေးတောလိုက်ပြီးနောက် မော့ကြည့်လိုက်ကာ

"သူ့ကိုတွေ့ဖို့ ခေါ်သွားပေးမယ်"

ဖူ၀မ်သော်၏ နှုတ်ခမ်းတို့တွန့်ကွေးသွားလျက်

"သိပ်ကောင်းတာပေါ့"

ထန်မော့ ထီးကလေးကို သူ၏လွယ်အိတ်ထဲသို့ ပြန်ထိုးထည့်လျက် ဖူ၀မ်သော်အား လော့ဖုန်းချန်းထံခေါ်သွားလိုက်လေသည်။ မသွားခင်မှာလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ လိမ့်သွားသောကျောက်တုံးကို ကောက်ဖို့မမေ့ခဲ့ချေ။

ထိုကျောက်တုံး၏ အလင်းရောင်ရှိလာသည်နှင့် ဖူ၀မ်သော်၏အသွင်မှာ ထန်မော့၏ မျက်လုံးထဲသို့၀င်လာခဲ့သည်။

ဤအမျိုးသားမှာ အရပ်ရှည်ပြီး နက်ရှိုင်းပြတ်သားသော မျက်နှာအသွင်အပြင်ရှိသည်။ ပကတိတည်ငြိမ်နေလျက် ထန်မော့ထိုကျောက်တုံးအား ကောက်ယူလိုက်သည်ကိုလည်း ဂရုစိုက်ပုံမပေါ်ချေ။

ထန်မော့တည်ငြိမ်စွာဆိုလိုက်သည်။

"ဒါကဂိမ်းကူပစ္စည်းတစ်ခုပဲ၊ ဂိမ်းတစ်ခုကရထားတာ"

တချို့အရာများကို တိုက်ရိုက်ပြောလိုက်ခြင်းက မဟုတ်မမှန်သော တလွဲအတွေးများကို တားဆီးနိုင်လိမ့်မည်။

ဖူ၀မ်သော် ခေါင်းအသာညိတ်လျက် ဘာမျှဆိုမလာခဲ့ချေ။ သူက ထန်မော့နံရံအား ခေါင်းနှင့်၀င်တိုက်ခဲ့သည့် မြင်ကွင်းကို ဂရုမစိုက်သည့်အတိုင်းပင်။

လူ၂ဦးမှာ လှေကားကို အတူတကွတက်လာခဲ့ကြသည်။

အပေါ်ထပ်သို့ရောက်ခါနီးတွင်ပင် ဖူ၀မ်သော်၏ အသံခပ်နိမ့်နိမ့်ကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

"အဲဒီပစ္စည်းကိုသုံးဖို့ နံရံကို၀င်တိုက်ဖို့လိုတာလား"

ထန်မော့".."

သူမြင်သွားတယ် ...

ထန်မော့ သူ၏ဘေးမှ လူအားဂရုစိုက်မနေတော့ချေ။ သူသည်ဖူ၀မ်သော်အားတတိယထပ်သို့ ခေါ်သွားပြီး လော့ဖုန်းချန်း၏ ရုံးခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။

ထို့နောက်သူအရင်ဆုံးအခန်းထဲသို့ ၀င်သွားခဲ့လေသည်။ လော့ဖုန်းချန်းမှာ လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်က ရှာတွေ့ခဲ့သော သံဖိနပ်ချုပ်သမား ဂိမ်းကို လေ့လာနေခဲ့ခြင်းဖြစ်ကာ ထန်မော့ကို တွေ့လျှင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။

"ငါက ဂျက်တို့ပြန်မလာခင်အထိ မင်းဒီကိုမလာတော့ဘူးထင်တာ"

"အဲလိုလုပ််မလို့ပါပဲ"

ထန်မော့မငြင်းပယ်ခဲ့ချေ။

"ဒါပေမယ့် ခင်များကို တွေ့ချင်ခဲ့သူတစ်ယောက်ရှိနေတယ်"

လော့ဖုန်းချန်းမှာ တစ်ခုခုမှားယွင်းနေသည်ကို နားလည်သွားခဲ့သည်။

"ဘယ်သူလဲ"

သူထရပ်လိုက်သည်။

ထန်မော့ဘေးသို့ဖယ်လိုက်လျှင် အရပ်မြင့်မြင့်လူတစ်ဦးက အခန်းထဲသို့၀င်လာခဲ့သည်။ ထိုလူမှာ ထန်မော့ထက် အနည်းငယ်ပိုမြင့်လေသည်။ သူတို့အတူတကွရပ်နေကြသည့်အခါ ထန်မော့မှာ ထက်မြသော ဓါးရှည်တစ်ချောင်းနှင့်တူပြီး ထိုအမျိုးသားမှာမူ ထိန်းချုပ်ထားသော အနက်ရောင် ဓါးတစ်စင်းနှယ်။

ဖိုင်လ်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားသော လော့ဖုန်းချန်း၏ လက်တို့မှာ တင်းကြပ်သွားခဲ့သည်။ သူသည် အရံကစားသမားသာဖြစ်သော်လည်း တဖက်လူမှာ ထန်မော့ကဲ့သို့ပင် အန္ဆရာယ်များလှသည်ကို ခံစားမိလေသည်။ ထို့အပြင် ခွန်အားအရာအရဆိုလျှင် ထန်မော့ထက်ပင်ပို၍ ကြောက်စရာကောင်းနိုင်လေသည်။

ထန်မော့မှာ လော့ဖုန်းချန်း၏ သတိထားနေမှုကိုမြင်လျှင် လော့ဖုန်းချန်းမှာ ဖူ၀မ်သော်အား မသိသည်ကို နားလည်သွားခဲ့သည်။ သူသည် လော့ဖုန်းချန်းနှင့် ရက်တချို့အထိ ပြောဆိုဆက်ဆံဖူးသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် လော့ဖုန်းချန်းဘက်မှ ကူညီပေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

"သူကဖူ၀မ်သော်"

လော့ဖုန်းချန်း၏ အမူအယာမှာ တမဟုတ်ချင်းပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။

တဖက်လူ၏အမူအယာမှာ သံသယမှတဆင့် အံ့အားသင့်င့်မှု ထို့နောက်တွင် အပြုံးတစ်ခုအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လော့ဖုန်းချန်းကဆိုလိုက်သည်။

"ဗိုလ်ချုပ်ဖူ ကျွန်တော်ဒီနာမည်ကိုတောင်မကြားရတာတောင် အတော်ကြာပြီ ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်တက်သွားပြီးတော့ တရုတ်ပြည်ရဲ့ နာမည်ကျော်တွေအကုန်ပျောက်ကုန်တာပဲလေ"

ဗိုလ်ချုပ်ဟူသော စကားလုံးကို ကြားလိုက်ရချိန် ထန်မော့၏မျက်လုံးများမှာ မှေးကျဥ်းသွားခဲ့လေသည်။

ဖူ၀မ်သော် ထန်မော့၏ဘေးတွင်ရပ်လိုက်သည်။

"မင်းဆီလာမယ်ဆိုတာ ကြိုသိထားတာလား"

"ကျွန်တော်ထင်တာက တစ်ယောက်ယောက် အသက်ရှင်သေးရင် ကျွန်တော့်ဆီလာမှာပဲလို့ပါ "

လော့ဖုန်းချန်းကရှင်းပြလာခဲ့သည်။

"ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ဓါတ်ခွဲခန်းကထွက်လာတုန်းက ကျွန်တော့်ရဲ့ရုံးခန်းကို တမင် သေချာအစီအစဥ်တကျထားခဲ့တာ တစ်ယောက်က ဒေတာတွေရှာဖို့လာရင် ကျွန်တော်အသက်ရှင်သေးတယ်ဆိုတာ သိသွားမှာပဲ ဒါပေမယ့် ဗိုလ်ချုပ်ဖူကအသက်ရှင်နေမယ်လို့ မသိခဲ့ဘူးလေ။ ခင်များသာ မျှော်စင်ပထမထပ်ကို မဖွင့်ခဲ့ရင် ကျွန်တော်အဲဒီထက်ပို သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေးလုပ်ထားခဲ့မှာ"

ထန်မော့မှာ ဘေးတွင်အသာရပ်လျက် လူ၂ဦး၏ အပြန်အလှန်စကားများကို တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေခဲ့သည်။

လော့ဖုန်းချန်းမှာ သူ့အားကြည့်လာခဲ့သည်။

"ထန်မော့ မင်းကတော့ ဗိုလ်ချုပ်ဖူကို သိပြီးသားထင်တယ်"

ထန်မော့ကပြန်ဖြေလာခဲ့သည်။

"တရုတ်ကကစားသမားတွေအကုန် သူ့နာမည်ကို သိမှာပဲ..သူ့ကိုသိနေတာက ကျွန်တော်တို့ ခရစ်စမတ်ဂိမ်းထဲမှ အတူတူကျခဲ့လို့လေ"

ထန်မော့ မော့မော့အကြောင်းကို မထုတ်ဖော်ခဲ့ချေ။

လော့ဖုန်းချန်းကခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။

"ဒီတော့ ဒါကြောင့်ပေါ့ မင်းရဲ့ဂိမ်းကအရမ်းခက်နေတယ်ဆိုတာ ပြိုင်ဖက်က ဖူ၀မ်သော်ဖြစ်နေလို့ကိုး မထူးဆန်းတော့ပါဘူး"

ဖူ၀မ်သော်မှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်အား ပထမဆုံးရှင်းလင်းနိုင်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူရှိနေသ၍ ထိုဂိမ်းမှာ သာမာန်ထက် ခက်ခဲမှုအဆင့် အဆမတန်မြင့်တက်သွားမည်သာ။

ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်အား ဤနေရာသို့ပို့ဆောင်ပြီးပြီဖြစ်၍ တာ၀န်ပြီးဆုံးသွားချေပြီ။ လော့ဖုန်းချန်းနှင့် ဖူ၀မ်သော်ကြားတွင် ပတ်သက်မှုတချို့ရှိနေပုံပင်။ သူတို့အချင်းချင်း လုံး၀မသိကြသည်မျိုး မဟုတ်ချေ။ ထို့အပြင်သူကလည်း ထိုလူ၂ဦး၏ စကား၀ိုင်းကို စပ်စုနေရန် ၀ါသနာမပါချေ။

လော့ဖုန်းချန်းကဆိုသည်။

"ဗိုလ်ချုပ်ဖူ ခင်များရှန်ဟိုင်းကို ဘာကြောင့်ရောက်လာလဲဆိုတာ ကျွန်တော်နည်းနည်းတော့ ခန့်မှန်းနိုင်တယ်"

ဖူစမ်သော် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။

ဖူ၀မ်သော်က တံခါးကို ပိတ်ရပ်ထားခဲ့သည်။ ထန်မော့မှာ ထွက်သွားချင်သော်လည်း သူသည် ၁၀စင်တီမီတာခန့်အကျယ်မှ ထွက်သွား၍မရချေ။ သူသည်တဖက်လူအားဖယ်ပေးရန် မပြောနိုင်ခင်မှာပင် လော့ဖုန်းချန်းအား သူ့အား စကားပြောလာခဲ့ပြန်သည်။

"ထန်မော့ ငါ့အထင် မင်းရဲ့လက်ရှိသန်မာမှုနဲ့ဆို ဒါမျိုးကြုံဖူးပြီးသားဖြစ်မှာပါ.. မင်းစိတ်၀င်စားပြီး ဆက်နားထောင်လို့ရတယ်... ရှန်ဟိုင်း သုတေသနအဖွဲ့က ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်မတက်ခင် ဘာကိုရှာတွေ့ခဲ့လဲ မသိချင်ဘူးလား"

ထန်မော့ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် လှည့်ကြည့်လာခဲ့သည်။

"ခင်များဘာမှရှာမတွေ့ခဲ့ဘူးလို့ပြောခဲ့သလားလို့"

"အင်း အနက်ရောင်မျှော်စင်ကို ပြောင်းလဲနိုင်မယ့် တစ်ခုခုကိုတော့ ရှားမတွေ့ခဲ့ဘူးလေ။ "

လော့ဖုန်းချန်းက ရိုးရိုးသားသားပင်ဆိုလာသည်။

"ဒါပေမယ့်လည်း ထူးခြားဖြစ်စဥ်တစ်ခုကိုတော့ ရှာတွေ့ခဲ့တယ် ဒီဖြစ်စဥ်က အနက်ရောင်မျှော်စင်ကိုသက်ရောက်မှုမရှိသလို ရပ်လည်း မရပ်တန့်နိုင်ဘူး"

ထန်မော့မေးလိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်စဥ်လဲ"

လော့ဖုန်းချန်းမှာ သူ့အားစိုက်ကြည့်လျက် ဆိုလာသည်။

"ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်မတက်ခင်က မင်းနေရထိုင်ရမသက်မသာဖြစ်ပြီးတော့ မင်းရဲ့နှလုံးခုန်နှုန်း အရမ်းမြန်မလာခဲ့ဘူးလား"

ထန်မော့အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက်သူဤနေရာမှ ထွက်မသွားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

လော့ဖုန်းချန်းကပြုံးလိုက်သည်။

"ထန်မော့ ဗိုလ်ချုပ်ဖူ ကျေးဇူးပြုပြီး ထိုင်ပါဦး"

ထန်မော့မှာ လော့ဖုန်းချန်းမှ သူ၏အမည်နှင့် ဖူ၀မ်သော်၏ အမည်ကို အတူတွဲလျက်ခေါ်လိုက်လျှင် အတော်လေးထူးဆန်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရလေသည်။

သူမထိုင်ခင် ဘေးမှလူအား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဖူ၀မ်သော်သည်လည်း သူ့အားပြန်ကြည့်လျက် ပြုံးပြကာ ၀င်ထိုင်လာသည်။

တောက်ပသောမီးအိမ်တစ်ခုက တစ်ခန်းလုံးကို လွှမ်းခြုံထားသည်။ လော့ဖုန်းချန်းမှာ စားပွဲပေါ်မှ ရှုပ်ထွေးနေသော ဖိုင်လ်များအားလုံးကို အံဆွဲထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ သူက ထန်မော့နှင့်အတူ တစ်ဖက်တွင် ၀င်ထိုင်လာပြီး ဖူ၀မ်သော်က အခြားတစ်ဖက်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။

လော့ဖုန်းချန်းက ပြုံးလျက်ဆိုလာသည်။

"ထန်မော့ မင်းထွက်မသွားဘူးဆိုတော့ မင်းလည်း နှလုံးခုန်မြန်တဲ့ဖြစ်စဥ်ကို ကြုံဖူးပုံပဲ...တိုက်အဖွဲ့ထဲမှာတော့ နျဲ့ဖေးတစ်ယောက်ပဲကြုံဖူးတာ ဒါပေမယ့် ကံမကောင်းတာက အခုတော့နျဲ့ဖေးကမရှိတော့ဘူး ငါ့အထင်မင်းအပြင် ဗိုလ်ချုပ်ဖူလည်း ဒီလိုမျိုးကြုံဖူးမယ်ထင်တယ်"

ထန်မော့နှင့် လော့ဖုန်းချန်း အတူတကွ ဖူ၀မ်သော်အား ကြည့်လိုက်ကြသည်။

ဖူ၀မ်သော်ကမူ တည်ငြိမ်စွာ ခေါင်းငြိမ့်လာခဲ့သည်။

လော့ဖုန်းချန်းကရှင်းပြလာသည်။

"နို၀င်ဘာ၁၅ရက်မှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်က ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်တက်လာပြီလို့ ကြေညာပြီး ကစားသမားတွေရွေးချယ်ဖို့ အချိန်၃ရက်ပေးခဲ့တယ်...နို၀င်ဘာ၁၇ရဲ့ ညနေခင်းမှာပဲ ရှန်ဟိုင်းဆေးရုံမှာ နှလုံးခုန်သာမာန်ထက်မြန်တဲ့ ပြဿနာနဲ့ လူနာ၃ယောက်ကိုတွေ့ခဲ့ရတယ်... သူ့တို့ရဲ့ ကြုံရတဲ့လက္ခဏာတွေကအတူတူပဲ...သူတို့နှလုံးခုန်နှုန်းက အဆမတန်မြန်လာတယ် စိတ်ကရတက်မအေးဖြစ်လာပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နေလို့မရဘူး"

ထန်မော့သည်လည်း ထိုစဥ်က သူ၏အတွေ့အကြုံများကို သတိရသွားခဲ့လေသည်။

ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်ကို ကြည့်နေသော လော့ဖုန်းချန်း၏ အမူအယာမှာမူ ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ချေ။

"ဒါကိုထူးဆန်းတယ်လို့ခံစားမိပေမယ့် လေ့လာဖို့အချိန်ကအရမ်းနည်းခဲ့တယ်လေ... ဇစ်မြစ်ကို ရှာမတွေ့ခင်မှာပဲ ၁၈ရက်နေ့မှာ ဂိမ်းကတရား၀င်စလာတယ်...ဒါပေမယ့်လည်း ကျွန်တော်ကတော့အဲဒီနောက်ပိုင်း ဒီဟာကိုတဖြည်းဖြည်းချင်းလေ့လာဖို့အချိန်ရခဲ့တယ်... နျဲ့ဖေးနဲ့ဆုံပြီးတော့ လေ့လာစရာ အကြောင်းအရာတွေ သဲလွန်စတွေအများကြီးရခဲ့တယ်လေ...

နောက်ဆုံးမှာ ဒီဖြစ်စဥ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ခန့်မှန်းချက်တစ်ချို့ရယ် ဖြစ်စဥ်ရဲ့နာမည်ကိုပါ ရလာတာပဲ"

[အနက်ရောင်မျှော်စင်ရဲ့ရွေးချယ်မှု]

ထန်မော့၏ နှလုံးမှ တစ်ချက်ဆောင့်ခုန်သွားမိလေသည်။

ဖူ၀မ်သော်အား ကြည့်လိုက်စဥ်တွင်မူ လော့ဖုန်းချန်း၏ အသံမှာ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

"ဗိုလ်ချုပ်ဖူက ဒီဟာကိုကျွန်တော့်ထက်ပို သိလောက်မှာပါ...ကျွန်တော်ခင်များကို ထန်မော့ဆီမိတ်ဆက်ပေးစရာလိုမယ်မထင်ဘူး"

ထို့နောက် သူကထန်မော့အားကြည့်လျက် ပြုံးလိုက်ကာ

"ထန်မော့ငါမင်းကိုမိတ်ဆက်ပေးမယ် ကုတ်နိမ်း ရှောင်လုံ (ရဲ့ရင့်သောနဂါး) တရုတ်ပြည်တောင်ပိုင်းစစ်တပ်ရဲ့ အဖွဲ့Aရဲ့ ခေါင်းဆောင် တရုတ်ပြည်ရဲ့ အငယ်ဆုံး ဗိုလ်ချုပ်လည်းဖြစ်တဲ့ ဖူ၀မ်သော်တဲ့"

🪩

လူကြီးမင်းဖူရဲ့ အထောက်အထားမှန်ကို ခုမှ သိရတော့တယ်

Prev Next