MM Story Teller

Chapter 75

Viewers 7k

🌍Chapter 75

ကတ်များမှာ တောက်ပသောအလင်းရောင်များ ဖြတ်ခနဲလင်းလာခဲ့ပြီး ကစားသမားများမှာ နောက်တစ်ကြိမ် မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်ရပြန်သည်။ ထိုစူးရှတောက်ပသောအလင်းရောင်ထဲတွင် ပီနိုကီယိုသာလျှင် မျက်လုံးဖွင့်နိုင်ပြီး ထိုကတ်နှစ်ကတ်အား စိတ်၀င်စားစွာကြည့်နေခဲ့သည်။

ခရက်...

"အာ..."

ပီနိုကီယို အာမေဋိတ်သံပြုလာခဲ့သည်။

ကတ်ကွဲကြေလာသည့်အသံမှာ အလွန်ထင်ရှားလွန်းနေခဲ့သည်။ ကစားသမားများမှာ အသက်ပင်ရဲရဲမရှူ၀ံ့ပဲ မည်သည့်ကတ်ကကွဲကြေသွားသည်ကို စိုးရိမ်တကြီးကြည့်နေခဲ့ကြလေသည်။ အဖြူရောင်အလင်းက နောက်ဆုံးတွင် တဖြည်းဖြည်းမှိန်ဖျော့လာခဲ့သည်။ ထန်မော့လည်း ကတ်နှစ်ကတ်ကို လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်လေသည်။

ကတ်တစ်ကတ်မှာ အမှုန့်အဖြစ်ပြောင်းလျက် လေထဲသို့ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ထန်မော့ဘက်ခြမ်းမှ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ ၀မ်းသာအားရအော်ဟစ်လာခဲ့သည်။

"နိုင်ပြီကွ ဒီတစ်ကြိမ် ငါတို့နိုင်ပြီ"

တဖက်အသင်းမှ မိန်းကလေး၏မျက်နှာမှာ ဖြူဖျော့သွားခဲ့သည်။ သို့သော်သူမမှာ ဤရလဒ်ကို မျှော်လင့်ထားပြီးပုံပင်။ သူမမှာ စိတ်ကိုတည်ငြိမ်အောင်ထိန်းလျက် စီးချင်းထိုးဧရိယာသို့ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် ပင်နိုကီယိုကို ကြည့်လျက်

"စည်းမျည်းအရဆို မတူတဲ့ကတ်တွေရဲ့ ပိုင်ရှင်နှစ်ယောက်က စီးချင်းထိုးရမှာမလား..ရှုံးတဲ့သူက နောက်ဂိမ်းကိုရောက်သွားပြီး နိုင်တဲ့သူကနေခဲ့ရမယ်"

ခတ္တမျှရပ်တန့်သွားပြီးနောက် သူကဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"အခုကျွန်မကတ်ကပျောက်သွားပြီဆိုပေမဲ့ ကျွန်မနိုင်ရင် နေခဲ့ရမယ်မလား"

ပီနိုကီယိုက သူ၏နှာခေါင်းကို အသာထိလိုက်ကာဖြေသည်။

"ဒါပေါ့ နိုင်တဲ့သူကနေခဲ့ရမှာပေါ့"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးက အော်ဟစ်လာခဲ့သည်။

"နိုင်တဲ့သူကနေခဲ့ရမယ်ဆိုတာ ဘာကိုပြောတာလဲ"

ထန်မော့ဘက်မှ ငွေရောင်အလင်းတန်းမှာ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီး၏နဖူးထံသို့ချိတ်ဆက်နေခဲ့သည်။

မိန်းမငယ်လေးမှာ သူမ၏ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ သေနတ်တစ်လက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်ကာ

"ရှင်မလား ထွက်လာခဲ့"

ထိုလူကြီးမှာ မလှုပ်ရှားရဲခဲ့ချေ။ ဂိမ်းကိုအနိုင်ရရှိသောပျော်ရွှင်မှုမှာ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ချေပြီ။ သူကထန်မော့အား ကြောက်ရွံ့စွာ ကြည့်လာသော်လည်း ထန်မော့ကသူ့အား လျစ်လျူရှူထားခဲ့သည်။ ထိုအစား သူ၏ရှေ့မှ အနက်၀တ်အမျိုးသားကိုသာ တိတ်ဆိတ်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။ တဖက်လူသည်လည်း သူ့အား ပြန်လည် စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ လူနှစ်ဦး၏ အကြည့်များမှာ လေထုထဲတွက် ချိတ်ဆက်လျက်။ စကားတစ်ခွန်းမျှမဆိုသော်လည်း အသံတိတ်စကားဖလှယ်နေကြသည့်နှယ်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ ဘုရင်မကတ်ကို ကိုယ်စားပြုခဲ့သည်။

လွန်ခဲ့သော ၅မိနစ်က ထန်မော့သည် တစ်သင်းလုံးကို ခြိမ်းခြောက်ကာ ဖိနှိပ်ထားခဲ့ပြီး ဘုရင်မကတ်ကို ရွေးချယ်စေခဲ့သည်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်မှ ကတ်များကို ရောလိုက်ပြီးနောက် ထန်မော့မှာ အစေခံဖြစ်လာပြီး ကျောက်၀မ်ပင်းမှာ စစ်သည်တော်ဖြစ်လာပြီး သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးမှာမူ ဘုရင်မဖြစ်လာခဲ့သည်။ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ ကြောက်ရွံ့သွားခဲ့သည်။ အကယ်၍ တစ်ဖက်ကတ်သာ အစေခံကတ်ဖြစ်နေခဲ့လျှင် သူ၏ကတ်မှာ ပယ်ဖျက်ခံလိုက်ရပေမည်။ တဖက်က ဘုရင်ကတ်ကိုမရွေးသ၍ မည်သည့်ကတ်ကိုရွေးရွေး ကြေမည်မဟုတ်ချေ။ ဆိုလိုသည်မှာ စီးချင်းထိုးသက်ရောက်မှုအသက်၀င်လာသည်မှာ သေချာသလောက်ပင်။

'မင်းက သိပ်သန်မာတယ်မဟုတ်ဘူးလား။ မင်းကစီးချင်းချင်နေတာမဟုတ်လား ငါကဘာလို့အစား သေပေးရမှာလဲ'

သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးမှာ ၄င်းတို့ကို ထန်မော့အား တိုက်ရိုက်မပြောရဲခဲ့ချေ။ သူနှင့်ကျောက်၀မ်ပင်းမှာ ဘုရင်မကတ်ကို အတင်းရွေးချယ်ခိုင်းခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ကံကောင်းသည်က သူ၏ပြိုင်ဖက်မှာ ထိုအနက်၀တ်အမျိုးသားမဟုတ်ပဲ မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်နေခဲ့ခြင်းပင်။

‘"မိန်းမပဲကို သူကမိန်းမတစ်ယောက်ပါပဲ"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ သူ့ကိုယ်သူနှစ်သိမ့်လျက် ကွင်းပြင်သို့၀င်လာခဲ့သည်။

မိန်းကလေးမှာ ပစ္စတိုတစ်လက်ကို ကိုင်ထားသည်ဖြစ်၍ သူကမပေါ့ဆရဲချေ။ သို့သော် သူမက ကျောင်းသူလေးကဲ့သို့ ခိုးကြောင်ခိုး၀ှက်မတိုက်ခိုက်ခဲ့ချေ။ သူမကသေနတ်ကိုမြှောက်လျက် နေရာသို့လျှောက်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ဘယ်လက်ကိုမြှောက်လိုက်ပြီးနောက် သူမ၏လက်ခလယ်နှင့် လက်ညှိုးကိုခွာလိုက်သည်။ ထို့နောက်သူမ၏လက်အား သူမ၏မျက်နှာရှေ့တွင်ထားလိုက်ကာ လက်ခလယ်နှင့် လက်ညှိုးမှာ ထောင့်ချိုးတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေလျက် သူမ၏ညာဘက်မျက်လုံးကို ဖော်ပြလာခဲ့သည်။

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ သူမအား ရတက်မအေးစွာ ကြည့်လာခဲ့သည်။

ထန်မော့သည်လည်း သူမ၏လှုပ်ရှားမှုကို မြင်လျှင် မျက်မှောင် ကျုံ့လိုက်မိလေသည်။

နောက်တစ်စက္ကန့်တွင်သူသည် တိုးညှင်းသော အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

“Checkmate.”

ဘန်း...

ကျည်ဆံတစ်ခု ရုတ်ချည်း ပြေးထွက်လာခဲ့သည်။

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးက အရံကစားသမားသာဖြစ်သော်လည်း သူ၏ခွန်အားမှာအတော်လေးတိုးတက်လာခဲ့သည်ပင်။ သူ လျင်မြန်စွာ တုန့်ပြန်လျက် ကျည်ဆန်အား ရှောင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဓါးကိုဆွဲထုတ်လျက် အော်ဟစ်ကာ ထိုမိန်းကလေးဆီပြေး၀င်သွားတော့သည်။ သို့သော် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမမြင်လိုက်သည်မှာ သူ့ကိုပစ်ရန် လွဲချော်သွားသော ကျည်ဆန်မှာ နောက်မှ ပြန်ကွေ့လျက် လိုက်လာသည်ကိုပင်။

ထို့နောက် ထိုလူကြီး၏ ခေါင်းအနောက်မှ ဖောက်၀င်လျက် မျက်ခုံးနှစ်ခုကြားမှ ဖောက်ထွက်လာခဲ့ပြီး သွေးများပန်းထွက်လာခဲ့သည်။

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် လဲကျသွားခဲ့ပြီး အဘယ်ကြောင့် သေသွားရသည်ကို နားမလည်ခဲ့ချေ။ ထိုမိန်းကလေးမှာ ဒုတိယကျည်ဆန်ကို မပစ်ခဲ့သည်မှာ အစေအချာပင်။ ထိုကျည်ဆန်မှာ မည်သည့်နေရာကရောက်လာပါသနည်း။ သူ၏ကြီးမားသောကိုယ်ကြီးမှာ ကြမ်းပြင်တွင်လဲကျလျက် နဖူးအပေါက်ထံမှ သွေးများဒလဟော စီးကျနေခဲ့သည်။

ပီနိုကီယို ပြုံးရွှင်လျက် သူ၏အသက်၀င်နေသော မျက်လုံးများကို မဖုံးကွယ်နိုင်ခဲ့ချေ။

အနက်ရောင်တွင်းပေါက်ကြီးတစ်ခုက ထိုလူကြီး၏ ကိုယ်အောက်တွင်ပေါ်လာခဲ့ပြီး စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ထိုခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို စုပ်ယူသွားခဲ့သည်။

ဤသည်မှာ ကစားသမား၈ယောက်ထဲမှ ပထမဆုံး သေဆုံးသူပင်။

ကျောက်၀မ်ပင်း သူ၏အသင်းဖော်သေဆုံးသွားမှုကြောင့် ကြောက်လန့်သွားသည့်အလား နောက်သို့တစ်လှမ်းခန့်ဆုတ်လိုက်မိလေသည်။

၄င်းမှာ စွမ်းရည်တစ်ခုပင်။

ထန်မော့သည် သူ၏အသင်းဖော်များထံ ပြန်လျှောက်သွားသော မိန်းကလေးအား တည်ငြိမ်စွာကြည့်နေခဲ့သည်။

ပီနိုကီယိုက ထိုစိတ်၀င်စားစရာမြင်ကွင်းမျိုးကို အလွန်နှစ်ခြိုက်ပုံပင်။ သူကသီချင်းလေးကိုညည်းလျက် အသင်းနှစ်ခု၏ အလယ်သို့လျှောက်လာခဲ့လေသည်။

စီးချင်းထိုးပွဲပြီးနောက် ဘုရင်မကတ်မှာ ထန်မော့တို့ဘက်ခြမ်းသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ထန်မော့အသင်းတွင် ကတ်၃ကတ်ရှိသေးသည့်တိုင် အသင်းသားကတော့၂ဦးသာ ရှိတော့သည်။

"စစ်သည်တော်ကတ်ပဲ"

ထန်မော့ အနက်၀တ်အမျိုးသားကိုကြည့်လိုက်သည်။

အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ သူ့အားပြန်ကြည့်နေခဲ့ပြီး သူ၏လေသံမှာ ပကတိညင်သာနေခဲ့သည်။

"ဘာလို့လဲ"

"နောက်တစ်ကတ်က ဘုရင်မကတ်လို့ ကျွန်တော်တမင်ပြောလိုက်ကတည်းက ခင်များနည်းနည်းတော့ တုန်လှုပ်သွားတယ်လေ.. မတိုင်ခင်ကခင်များက အသာစီးရနေခဲ့တာ..ခင်များရဲ့ စစ်သည်တော်ကတ်ကိုဖယ်ပြီး အစေခံကတ်ကိုသုံးနေသ၍ ရှုံးမှာမဟုတ်ဘူး"

ထန်မော့ အမူအယာမဲ့စွာဆိုလိုက်သည်။

"မူးမတ်ကတ်ကလည်း စစ်သည်တော်ကတ်နဲ့တူပါတယ်...ခင်များရဲ့ရွေးချယ်မှုတွေက ဘုရင်ကတ်...အစေခံကတ်နဲ့ တခြားကတ်တွေပဲ...ခင်များဘာရွေးရွေး ကျွန်တော့်ကတ်တွေဖိနှိပ်မခံရဖို့ အခွင့်အရေး သုံးပုံတစ်ပုံရှိတယ်"

သူကကျွန်တော်တို့လို့မသုံးပဲ ကျွန်တော်ဟုသာ သုံးနှုန်းခဲ့သည်။

ဤဂိမ်းမှာ ယခု ထန်မော့နှင့် အနက်၀တ်လူကြားမှ ကစားပွဲသာဖြစ်သွားချေပြီ။

အနက်၀တ်အမျိုးသားက သူ့အားကြည့်နေခဲ့သည်။

"ငါမမျှော်လင့်ထားတဲ့ တစ်ခုတည်းသောအရာက မင်းရဲ့အသင်းကိုဒီလောက်မြန်မြန်ကြီး ထိန်းချုပ်လိုက်မှာကိုပဲ...မင်းသာဒီအလှည့်ရဲ့ကတ်ကဘယ်လိုအရေးပါတယ်ဆိုတာသိပြီး အမြန်ဖမ်းဆုပ်နိုင်မယ်မှန်း သိခဲ့ရင် ဒီအချီအတွက် ဘုရင်ကတ်ကိုရွေးခဲ့မှာ"

အကယ်၍ ထန်မော့သာ သူ၏အသင်းဖော်နှစ်ဦးကို မထိန်းချုပ်ခဲ့လျှင် သူတို့၏တွက်ချက်မှုအရ ဘုရင်မကတ်ကိုသာထုတ်လာလိမ့်မည်။ သူတို့အစေခံကတ်ကို ထုတ်စရာအကြောင်းမရှိချေ။ ထန်မော့ထိုစကားကိုပြောခဲ့လျှင်တောင် အစေခံကတ်ကိုတော့ ထုတ်လာမည်မဟုတ်။ ထို့နောက် အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ ဘုရင်ကတ်ကိုထုတ်လျက် သူ၏ပြိုင်ဘက်ကိုဖိနှိပ်ထားနိုင်ခဲ့လိမ့်မည်။ သို့တည်းမဟုတ် သရေကျမှာဖြစ်သည်။

သို့သော် ထန်မော့မှာ တဖက်အသင်းအား မိမိတို့ဘုရင်မကတ်ကို ထုတ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ဆိုခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူ၏အသင်းဖော်၂ဦးမှာ ဘုရင်မကတ်ကို ထုတ်လျှင် ရှုံးနိမ့်မည်ကို စိုးရိမ်နေခဲ့ကြခြင်းပင်။ မိမိ၏အသင်းသား ၂ဦး၏ ဘုရင်မကတ်ကို ရွေးချယ်မည့်ရာခိုင်နှုန်းမှာ ၂၀ရာခိုင်နှုန်းပင်မရှိချေ။

ထန်မော့တစ်မဲသာလျှင်ရှိခဲ့သည်။ သူ၏အသင်းဖော်များကို သိမ်းသွင်း၍မရသလို သူပြောသည်ကိုလည်း လက်မခံချင်ခဲ့။

သို့သော်လည်းသူက ခွန်အားဖြင့်သာ တစ်သင်းလုံးကို ဖိနှိပ်လျက် ရွေးချယ်မိကတ်ကို ကိုယ်တိုင်ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ အသာပြုံးလိုက်သည်။

"မူးမတ်ကတ်မဟုတ်ပဲ ဘာလို့စစ်သည်တော်လို့ ထင်တာလဲ"

အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ ဘုရင်ကတ်ကိုသော်လည်းကောင်း အစေခံကတ်ကိုသော်လည်းကောင်း မရွေးခဲ့ချေ။ အဘယ်ကြောင့် စစ်သည်တော်ကတ်ဟု သေချာနေရပါသနည်း။

ထန်မော့ထိုအမျိုးသားကိုပြန်ကြည့်လျက် မည်သည်ကိုမှ မဆိုခဲ့ချေ၊ သူ၏လက်ကို အိတ်ကပ်ထဲသို့ထည့်လျက် ကြက်ဆင်ဥကို ထိလိုက်သည်။ ၄င်းကို နှစ်ကြိမ်ခန့်ခေါက်လိုက်သော်လည်း ၃ကြိမ်မြောက်တွင် ရပ်တန့်သွားပြန်သည်။ သူသည်အနက်၀တ်အမျိုးသားအား တည်ငြိမ်စွာကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏လေသံမှာ တည်ငြိမ်နေသော်လည်း အကူအညီမဲ့မှု အနည်းငယ်ပါရှိနေခဲ့သည်။

"ခင်များက ကျွန်တော်တို့ စစ်သည်တော်ကတ်ထုတ်မယ်လို့ထင်ထားတာကိုး...ခင်များသာ မူးမတ်ကတ်ကို ထုတ်ခဲ့ရင် စီးချင်းထိုးသက်ရောက်မှုကို အသက်သွင်းမိပြီး တိုက်ခိုက်ရတော့မယ်.. စစ်သည်တော်ကတ်နှစ်ကတ်သာဆို ကတ်တွေလည်းကြေသွားပြီး စီးချင်းထိုးသက်ရောက်မှုလည်း ပွင့်လာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..ဘယ်သူမှလည်း စွန့်စားစရာမလိုတော့ဘူးလေ"

ထန်မော့ခတ္တမျှ တန့်သွားပြီးမှ ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"ကျွန်တော်ခင်များကိုသိလာတာအတော်ကြာပြီ...ခင်များမှာဘာလို့ ဒီလိုဇစ်မြစ်မျိုးရှိနေသလဲတော့ မသိပေမယ့် လူကြီးမင်းဖူ ခင်များက သွေးအေးတဲ့သူလို့တော့ ကျွန်တော်မထင်ပါဘူး ရွေးချယ်ခွင့် နှစ်မျိုးရှိရင် ခင်များနောက်လူတစ်ယောက်ကို အန္တရာယ်များတဲ့ ဂိမ်းထဲ တွန်းပို့ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး"

ဖူ၀မ်သော်ပြုံးလိုက်သည်။

"ဒီလိုဆို မင်းလည်း စစ်သည်တော်ကတ်ကိုရွေးလိုက်ရင် အဲဒီလူကို အန္တရာယ်ထဲတွန်းပို့စရာမလိုတော့ဘူးလေ"

သူ၏စဥ်းစားမှုအရ ဤသည်မှာ အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုပင်။ မည်သူကမျှ မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ဂိမ်းထဲသွားစရာမလိုသလို မည်သူမျှလည်း သေစရာမလိုအပ်။

ထန်မော့ကညင်သာစွာဆိုလာခဲ့သည်။

"ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့မှာ လူ၃ယောက်ပဲရှိတယ် စစ်သည်တော်ကတ်သာမရှိတော့ရင် အဆုံးမှာကျွန်တော်တို့အတွက် အရှုံးပဲလေ ကျွန်တော်ခြေတစ်လှမ်းမှ မှားလို့မဖြစ်ဘူး သူကတစ်ယောက်တည်း ကျွန်တော်တို့က နှစ်ယောက်"

ထန်မော့ သူ့ဘေးမှ ကျောက်၀မ်ပင်းကို လက်ညှိုးထိုးလိုက်သည်။

ကျောက်၀မ်ပင်းမှာ ထန်မော့ထံမှ စကားထဲထည့်ပြောခံရ၍ အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့သည်။

ထန်မော့သူ့အားမကြည့်ခဲ့ပေ။ သူကမျက်နှာချင်းဆိုင်မှ ဖူ၀မ်သော်ကိုသာ တချိန်လုံး စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး

"ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် ကျွန်တော်ကအဲလောက်ထိကောင်းတဲ့သူမျိုး မဟုတ်ဘူး...သူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ တစ်ယောက်ထဲမှာ ကျွန်တော့်အတွက် အသက်ရှင်ဖို့ ပိုလွယ်ကူတဲ့လမ်းကိုပဲ ရွေးမှာ"

ဖူ၀မ်သော်ကပြုံးလိုက်သည်။

ပီနိုကီယိုမှာ သူတို့နှစ်ဦးကိုကြည့်လျက် သူ၏နှာခေါင်းကို ထိလိုက်သည်။

"ကြည့်ရတာ မင်းတို့၂ယောက်ကသိနေပုံပဲ... သူငယ်ချင်းတွေလား..ပျော်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ... ပင်နိုကီယိုရဲ့ရိုးသားမှုကတ်ဂိမ်းက သူငယ်ချင်းတွေကို အကြိုဆိုဆုံးပဲ...ဒီိဂိမ်းကိုဆော့ခဲ့ကြတဲ့ ဘယ်သူငယ်ချင်းတွေမဆို လှပတဲ့ခင်မင်မှုတွေကို ပြခဲ့ကြတာကွာ..ဒီဂိမ်းပြီးတာနဲ့ ပိုတောင်ချစ်ခင်သွားကြသေး"

ထန်မော့ရုတ်ချည်း ကွင်းပြင်ဆီသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းဖူ ကျွန်တော်အခု ဘုရင်မကတ်ရဲ့ အထူးအခွင့်အရေးကိုသုံးပြီး ခင်များကို မေးခွန်းတစ်ခုမေးမယ်"

ပီနိုကီယို၏လက်ထဲမှ ရွှေကြယ်ကြီးထံမှ အလင်းတန်းတစ်ခု တဖြတ်ဖြတ်လင်းလက်လာပြီး တဖက်မှာ ထန်မော့ကို ဆက်သွယ်ထားလျက် ကျန်တစ်ဖက်မှာ ဖူ၀မ်သော်ကို ဆက်သွယ်ထားခဲ့သည်။ ထိုအလင်းတန်းမှာ လူနှစ်ဦး၏ လက်များကို ချိတ်ဆက်ထားခြင်းပင်။ ထန်မော့ထိုအလင်းတန်းကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်စဥ် ဖူ၀မ်သော် ပြုံးလိုက်ပြီး အလင်းတန်းကို ဖမ်းဆုပ်လျက် ထန်မော့ထံ တဖြည်းဖြည်းလျှောက်လာခဲ့သည်။

"တင်းတောင်~ 'အိမ်ပြန်ပြီး အ၀တ်လျှော်ဘုတ်ပြားပေါ် ဒူးထောက်စေ' သက်ရောက်မှုကို အသက်သွင်းလိုက်ပါပြီ...ဘုရင်မကတ်မှာ မေးခွန်းတစ်ခုမေးပိုင်ခွင့်ရှိပါတယ်...မေးခွန်းမှာ ကတ်များနှင့်ပတ်သတ်မှူမရှိရ..အမေးခံရသူမှာ ဟုတ်တယ်မဟုတ်ဘူးသာ ဖြေခွင့်ရှိသည်..လိိမ်ညာသည်နှင့် ရှုံးနိမ့်မည်ဖြစ်သည်"

အနီးသို့ရောက်သောအခါမှာ ထန်မော့မှာ မိမိရှေ့ကအမျိုးသားသည် သူ့ထက် အနည်းငယ် ပိုမြင့်ကြောင်း သတိထားမိခဲ့သည်။

သူသည် တဖက်လူအား တည်ငြိမ်စွာမော့ကြည့်လိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းဖူ ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးက မော့မော့ထက်ပိုအရေးကြီးတယ်လို့ထင်လား"

ဖူ၀မ်သော်မှာ သူ့အား တိတ်ဆိတ်စွာကြည့်နေခဲ့ပြီး အတော်ကြာမှ မေးလာခဲ့သည်။

"မော့မော့ဆိုတာ ဘယ်မော့မော့ကိုပြောတာလဲ"

ထန်မော့လည်း လွန်ခဲ့သော တစ်လခန့်က သူ၏စွမ်းရည်နှင့် ပြောင်းခဲ့သောအမည်ကို ပြန်သတိရသွားမိလျက် ချောင်းအသာဟန့်လိုက်သည်။

"ကြက်ဆင်ဥ"

ဖူ၀မ်သော် အခုလေးတင်ထိုမေးခွန်းကို မေးခဲ့သည်က စနောက်လို၍မဟုတ်ပေ။ သူအတည်အတန့်မေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထန်မော့၏အဖြေကိုကြားသည်နှင့် သူချက်ချင်းပြန်မဖြေပဲ အလေးအနက်တွေးနေခဲ့လေသည်။ သူသေချာအောင်မေးရခြင်းမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်မှ သူ့အားလိမ်လည်နေသည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်လျှင် ရှုံးနိမ့်မည်ဖြစ်၍ပင်။

ထန်မော့လည်း ဖူ၀မ်သော်၏ မေးခွန်းကို နားလည်ကာ သူ၏နှလုံးသားမှာလည်း ယိမ်းယိုင်နေခဲ့ချေပြီ။

ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းကို ကျော်ချခွင့်ပင်ဖြစ်သည်။

မော့မော့သည်ကား ဂိမ်းသိမ်းမှတ်ဖြစ်ကာ ၇ရက်တွင်တစ်ခါ ဂိမ်းကိုနောက်ပြန်လှည့်ရန်သုံးနိုင်သောပစ္စည်းပင်။

အကယ်၍ ထန်မော့ဤဂိမ်းကိုရှုံးနိမ့်လျက် အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းထဲသို့ ဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရပါက သူအသက်ရှင်မရှင် မည်သူကမျှ မပြောနိုင်ချေ။ သူသေသွားသည်လည်း ဖြစ်နိုင်ကာ မော့မော့အားဘယ်တော့မှ ထပ်၍သုံးနိုင်တော့မည်မဟုတ်ချေ။ ဖူ၀မ်သော်မှာ ရှားမှရှား ဂိမ်းကူပစ္စည်းတစ်ခုကို ဆုံးရှုံးသွားမည်ပင်။

ထို့ကြောင့်ပင် ထန်မော့မှာ သူ့အား ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးနှင့် မော့မော့တွင် မည်သည်ကပိုအရေးပါကြောင်းမေးခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။

သူ၏နောက်ထပ်နည်းဗျူဟာအတွက် ဖူ၀မ်သော်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို သိရမှဖြစ်လိမ့်မည်။

ဖူ၀မ်သော် အတော်ကြာတွေးတောနေခဲ့ပြီး ပြန်ဖြေမလာခဲ့ချေ။ ထန်မော့ စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်နေခဲ့သည်။

၃မိနစ်ကြာပြီးနောက် ဖူ၀မ်သော်က စောင့်မျှော်နေသော အဖြေကို ပေးခဲ့သည်။

"ဟင့်အင်း"

ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးမှာ မော့မော့ထက်ပိုအရေးပါသလော...

မဖြစ်နိုင်ချေ...

တစ်ခုမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းကို တစ်ကြိမ်ကျော်သွားခွင့်ဖြစ်ကာ ကျန်တစ်ခုမှာ တသက်လုံးသုံးနိုင်သော ဂိမ်းသိမ်းမှတ်ပင်။

နှိုင်းယှဥ်ကြည့်လျှင် ကျန်တစ်ခုက တန်ဖိုးရှိလှသည်။

ထန်မော့မှာ ထိုအဖြေကိုကြားလျှင် စိတ်သက်သာရာရသွားခဲ့သည်။

ထိုစဥ်ဖူ၀မ်သော်မှာ အပြုံးတစ်ခုဖြင့် ထန်မော့အား ခပ်တိုးတိုးဆိုလာခဲ့သည်။

"လူကြီးမင်းမော့ မော့မော့ကပိုအရေးကြီးကောင်းကြီးလိမ့်မယ် ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ဘုရင်ရွှေဒင်္ဂါးကိုလက်လွှတ်မယ်လို့ ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူးနော်"

ထန်မော့သူ့အားကြည့်လိုက်မိသည်။

ဖူ၀မ်သော်မှာ အချက်တချို့ကို တည်ငြိမ်စွာ ရွတ်ပြလာခဲ့သည်။

"ကိုယ်ကဂိမ်းကိုနိုင်ရင် ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးကိုရမှာ..မင်းကတော့ မျှော်စင်ဂိမ်းထဲကို ဆွဲသွင်းခံရမယ်..ဒါပေမယ့် မင်းမသေနိုင်ပါဘူး..အဲလိုအခြေအနေကို ရောက်လာခဲ့ရင်တောင်..."

ဖူ၀မ်သော်၏ နှုတ်ခမ်းတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့သည်။

"ထန်မော့ မင်းအဲဒါကို သုံးမှာပဲလေ"

ထန်မော့မျက်ခုံးတို့ တွန့်ချိုးသွားမိသည်။

သူသိတယ်...

သူကထန်မော့တွင် ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးရှိနေသည်ကို သိနေခဲ့သည်။

🪩

Prev Next