MM Story Teller

Chapter 71

Viewers 7k

🌍Chapter 71

သူတို့ချည်းပဲ မဟုတ်ချေ။ ကျန်လူများသည်လည်း ထိုရွှေကြယ်ကြီးအား လောဘတက်နေသော မျက်၀န်းများဖြင့် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်ပင်။ အနက်ရောင်၀တ်နှင့်လူကသာ တည်ငြိမ်သောအမူအယာမျိုးရှိနေခဲ့သည်။

ထန်မော့က သူ့အားကြည့်နေသည်ကို ခံစားမိလျှင် သူသည်လည်းပြန်ကြည့်လာခဲ့သည်။

ထန်မော့နှင့်ထိုအမျိုးသားမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။

ပီနိုကီယိုကဆိုလိုက်သည်။

"ကလေးတို့စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး ဒါကမင်းတို့ရဲ့ခရစ်စမတ်အတွက် စန်တာကစပရိုက်လုပ်ပေးတာလေ ဂိမ်းရဲ့စည်းမျည်းကိုလိုက်နာနေသ၍ ဘယ်သူမှ ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော် မလိုက်နာရင်လည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

ကျောင်းသူလေးကမေးလာခဲ့သည်။

"ဘာကိုပြောချင်တာလဲ"

ပီနိုကီယိုကပျော်ရွှင်စွာ ဆိုလိုက်သည်။

"ရိုးသားမှုကတ်ဂိမ်းမှာ မင်းရောမင်းရဲ့ ပြိုင်ဖက်ကရော ဘယ်ကတ်ကိုထုတ်မယ်ဆိုတာ မသိနိုင်ဘူးလေ နှစ်သင်းလုံးကတစ်ကတ်စီရွေးပြီး တစ်ချိန်ထဲမှာ ထုတ်ပြရမယ်...ကတ်တွေကမတူရင် စီးချင်းထိုးပွဲကိုအသက်သွင်းမိလိမ့်မယ်... ဒါပေမယ့်စိတ်ချပါ ခရစ်စမတ်နေ့ကြီးမှာ ဘယ်လိုလုပ်မင်းတို့က မွန်းစတားဆီအစားခံရမှာလဲ...စီးချင်းထိုးပွဲဆိုတာ မတူတဲ့ကတ်ပိုင်ရှင်နှစ်ယောက်တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ရှင်းပစ်ရရုံလေးပဲ နိုင်တဲ့သူကကျန်ခဲ့မယ် ရှုံးတဲ့သူကတော့ဒီမှာနေခဲ့ပြီး နောက်ထပ်ပျော်ရွှင်စရာဂိမ်းလေးတစ်ခုကိုထပ်ဆော့ရမှာပေါ့"

ကျောင်းသူလေးက အတွေးပေါက်သွားကာ မေးလာခဲ့သည်။

"ရှင်ပြောတာက အကယ်၍နှစ်ဖက်လုံးက ထုတ်လာတဲ့ကတ်တွေမတူရင် မရိုးသားဘူးလို့ သတ်မှတ်ပြီးတော့ တစ်သင်းကတစ်ယောက်စီ တိုက်ခိုက်ရမယ်ပေါ့ နိုင်တဲ့သူကဆက်ဆော့ပြီး ရှုံးတဲ့သူကနောက်ဂိမ်းကိုသွားရမယ် ဒီဟာက အပြစ်ဒဏ်နဲ့လည်းတူမနေဘူး..."

ပီနိုကီယိုကမျက်တောင်တစ်ချက်ခတ်လိုက်သည်။

"နောက်တစ်ဂိမ်းက စန်တာကလော့နဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး ဂိမ်းကိုရှင်းဖို့ဒီလောက်ရိုးရှင်း အေးချမ်းနေမှာမဟုတ်ဘူး"

ကျောင်းသူမှ ဆိုလိုသည်အား နားလည်သွားသည်နှင့် သူမ၏မျက်နှာမှာ ဖြူဖျော့သွားခဲ့သည်။

ဤရိုးသားမှုကတ်ဂိမ်းတွင် ကစားသမား၈ဦးစလုံး တညီတညွတ် လှုပ်ရှားကြသ၍ သေဆုံးသူမရှိပဲ အေးအေးချမ်းချမ်း ဂိမ်းကို အဆုံးသတ်နိုင်သည်။ ဂိမ်း၄ကြိမ်ပြီးနောက် ကတ်များလည်းကြေသွားမည်ဖြစ်ကာ ကစားသမား၈ဦးမှာလည်း ဆုလက်ခံမရရှိပဲ ဂိမ်းထဲမှ ထွက်သွားခွင့်ရှိလိမ့်မည်။

သို့သော် သူတို့ထဲမှတစ်ဦးက ဂိမ်းကိုအနိုင်ယူလိုခဲ့ပါက တဖက်မှ ဘုရင် သို့မဟုတ် ဘုရင်မအား အစေခံကတ်နှင့် သတ်ပစ်နိုင်လေသည်။

ဂိမ်းကိုတစ်ညီတညာတည်းအတူတကွအဆုံးသတ်ကြပါက မည်သူမှဆုကိုရရှိမည်မဟုတ်ချေ။

အကယ်၍တစ်ဖက်တည်းကနိုင်သွားပါကမူ လူ၄ယောက်မှ ဆုကိုလက်ခံရနိုင်သည်။

ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါး...

၄င်းမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းတစ်ခုခုကို ကျော်သွားနိုင်သည့် အခွင့်အရေးပင်။

လွန်ခဲ့သည့်လ၀က်က ထိုဒင်္ဂါးပြားကြောင့် ထန်မော့သည်လည်း ထိုရူးသွပ်လုနီးပါး ခံစားချက်မျိုးကို ခံစားခဲ့ရဖူးသည်။

အခုတော့...

"မေးစရာတစ်ခုရှိတယ်"

နက်ရှိုင်းသောအသံတစ်ခုကဆိုလာခဲ့သည်။

ထန်မော့ချက်ချင်းဆိုသလို အနက်၀တ်လူအား လှည့်ကြည့်လိုက်မိ၏။

အနက်၀တ်နှင့်လူမှာ ထန်မော့တို့ဘက်မှလူ၄ယောက်ကိုကြည့်လာလျက် သူ၏အကြည့်များမှာ ထန်မော့ထံတွင်ခတ္တမျှ ရပ်သွားခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်ပီနိုကီယိုအား ပြန်ကြည့်လိုက်ကာ

"အကယ်၍ တဖက်ကနိုင်သွားတယ်ဆိုရင် ရှုံးတဲ့ဖက်ကဘာဖြစ်သွားမှာလဲ"

ပီနိုကီယိုကပြန်ဖြေလာခဲ့သည်။

"မင်းတို့ဒီဂိမ်းမှာ မသေပါဘူးလို့ပြောခဲ့တယ်လေ... ရှုံးတဲ့သူတွေက နောက်ဂိမ်းကို၀င်သွားမှာလို့ သူ့တို့ဟာသူတို့ နောက်ဂိမ်းမှာ အသက်ရှင်မရှင်က..."

ပီနိုကီယိုကပြုံးလိုက်ကာ

"ဒီချစ်စရာကောင်းပြီး ကြင်နာတတ်တဲ့ ပီနိုကီယိုကဘယ်လိုသိမှာတဲ့လဲ"

"ပြူး..."

ပီနိုကီယို၏နှာခေါင်းက ရုတ်တရက်ရှည်ထွက်လာခဲ့သည်။ သူကအလျင်အမြန်ဆိုလိုက်ရသည်။

"ဟုတ်ပါတယ် ငါကရုပ်ဆိုးပြီး အကျင့်ပုတ်တာပါ ချစ်ဖို့လည်းတစ်စက်မှမကောင်းဘူး ကြင်လည်းမကြင်နာတတ်ဘူး"

သူ၏နှာခေါင်းမှာ မူလအတိုင်းပြန်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ထိုစဥ် စူးရှသောကလေးသံ၏ကြေညာမှုအား ကစားသမားလေးဦးလုံးကြားလိုက်ရလေသည်။

"တင်းတောင်~ အံ့အားသင့်ဖွယ် ခရစ်စမတ်ဂိမ်းလေး 'ပီနိုကီယိုရဲ့ ရိုးသားမှုကတ်ဂိမ်း'ကို တရား၀င်စတင်လိုက်ပါပြီ ဂိမ်းရဲ့စည်းမျဥ်းတွေကတော့..."

"ပထမအချက် အသင်းတစ်ခုစီမှ ကတ်၄ကတ်ရှိပါမယ် အစေခံ စစ်သည်တော် မူးမတ်နဲ့ ဘုရင် သို့မဟုတ် ဘုရင်မ ပါ"

"ဒုတိယအချက် ဘုရင်နဲ့ ဘုရင်မကတ်တွေက မူးမတ်နဲ့ စစ်သည်တော်ကတ်တွေကို အမိန့်ပေးနိုင်ပါတယ် မူးမတ်ကတ်တွေကတော့ စစ်သည်တော်ကတ်တွေကို အမိန့်ပေးနိုင်ပါတယ် စစ်သည်တော်ကတ်တွေက အစေခံကတ်တွေကို အမိန့်ပေးနိုင်ပြီး အစေခံကတ်တွေကတော့ ဘုရင်နဲ့ ဘုရင်မကို ပုန်ကန်နိုင်ပါတယ်"

“တတိယအချက် မြေအောက်ကမ္ဘာရဲ့ အစဥ်လိုက် ပုံသေသတ်မှတ်ချက်ကတော့ အစေခံ စစ်သည်တော် မူးမတ် ဘုရင်/ဘုရင်မ ဖြစ်ပါတယ်"

“စတုတ္ထအချက် ကတ်နှစ်ကတ်ကမတူညီတဲ့အခါ တစ်ဆင့်နိမ့်တဲ့ကတ်ကပျောက်ကွယ်သွားမှာ ဖြစ်ပြီးတော့ ကစားသမား၂ဦးကတော့ စီးချင်းထိုးချင်းကို အသက်သွင်းမိမှာပါ ကတ်ပိုင်ရှင်နှစ်ဦးက စီးချင်းထိုးရမှာဖြစ်ပြီး အနိုင်ရရှိသူက ဂိမ်းကိုဆက်ဆော့ရမှာဖြစ်ပြီးတော့ ရှုံးနိမ့်သူကတော့ အနက်ရောင်မျှော်စင် (ရိုးရိုးအဆင့်)ဂိမ်းထဲကို ၀င်ရောက်သွားမှာဖြစ်ပါတယ်"

“ပဥ္စမအချက် ကတ်စတင်ရွေးတာနှင့် တစ်ဖက်ကစားသမားမှာမိမိ၏ကတ်ကို မြင်ရမည်မဟုတ်ပါ ပင်နိုကီယိုသည်လည်း မိမိ၏ကတ်ကိုမြင်ရမည်မဟုတ်ပါ"

“ဆဌမအချက် ဂိမ်းတစ်လှည့်စီတိုင်းတွင် ကစားသမားများကို ကိုယ်စားပြုသောကတ်များ ကျပန်းပြောင်းလဲသွားမည်ဖြစ်သည်။"

"သတ္တမအချက် ကတ်တစ်ကတ်မှ မရှိတော့သောအသင်းကို ရှုံးနိမ့်သည်ဟု သတ်မှတ်မည်"

“အဌမအချက် ဘုရင်မကတ်ကိုပိုင်ဆိုင်သည့်ဘက်ခြမ်းမှ အိမ်ပြန်ပြီး အ၀တ်လျှော်ဘုတ်ပြားတွင် ဒူးထောက်စေ ဟူသောသက်ရောက်မှုကို အသက်သွင်းနိုင်သည် ထိုသက်ရောက်မှုအရ မေးခွန်းတစ်ခုကိုမေးနိုင်သည် တစ်ဖက်အသင်းမှ ဘုရင်မှာ မည်သည့်နေရာတွင်ရှိရှိ မည်သည့်အချိန်မဆို မေးခွန်းတစ်ခါမေးခွင့်ရှိသည်။ မေးခွန်းမှာ ကတ်နှင့်သက်ဆိုင်ခြင်းမရှိရ အမေးခံရသူမှာ ဟုတ်တယ် မဟုတ်ဘူးသာ ဖြေခွင့်ရှိမည် လိမ်လည်ခြင်းမှာ စည်းမျဥ်းချိုးဖောက်ခြင်းဖြစ်ပြီး မေးခွန်းမေးသူကအနိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။"

“ပီနိုကီယိုက ရိုးသားတဲ့လူတွေကိုအမုန်းဆုံးပဲ သူကလူလိမ်လေးယောက်ကိုသာ ရွှေဒင်္ဂါးတွေပေးလိုက်မယ် ရိုးသားတဲ့လူလေးယောက်ကိုတော့ ဂိမ်းထဲကနေ လုံလုံခြုံခြုံ ထွက်ခွာခွင့်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး"

“အခုဂိမ်းရဲ့စည်းမျည်းတွေကို သိသွားပြီလား"

ပီနိုကီယိုမှာ ရွှေကြယ်ကိုပိုက်လျက် ဆိုးရွားသောအပြုံးကြီးဖြင့်မေးလိုက်သည်။ လူတိုင်းကသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့သော် မျက်တောင်ကိုပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်လျက် အပြစ်ကင်းဟန်ဆောင်လ်ုက်ကာ ပျော်ရွှင်စွာလက်ခုပ်နှစ်ဖက်ကိုတီးလိုက်သည်။

"ဒါဆို ဂိမ်းလေးကို စတင်လိုက်ကြစို့လေ"

ပီနိုကီယိုမှာ ခြေထောက်ကိုဆောင့်ချလိုက်လျှင် အဖြူရောင်ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားခဲ့ပြန်သည်။

အသင်းနှစ်သင်းကို ပိုင်းခြားထားသော အဖြူရောင်နံရံကြီးတစ်ခုရှိလေသည်။

ပီနိုကီယိုက ရှင်းပြလာခဲ့သည်။

"မင်းတို့ ထုတ်ပြမယ့်ကတ်ကို ဆွေးနွေရဦးမယ်ဆိုတာသိတယ်မဟုတ်လား.. ဒီနံရံရှိနေတာနဲ့ တဖက်အသင်းက မင်းတို့ကို ကြားလည်းမကြားနိုင်သလို မြင်လည်မမြင်နိုင်တော့ဘူး ငါကပဲ မင်းတို့အားလုံး ဘာလုပ်နေလဲဆိုတာကို မြင်နိုင်မှာ ဒါပေါ့ ငါဘာသဲလွန်စမှလည်း ပေးမှာမဟုတ်ဘူးပေါ့"

ပီနိုကီယို၏စကားသံက ရုတ်ချည်းရပ်သွားလျက် သူ၏ပါးစပ်ကို အံ့အားသင့်စွာနှင့် ကာထားလိုက်သည်။

"အာ...ငါဘာတွေပြောမိသွားပါလိမ့် မင်းတို့ဘာများဆွေးနွေးဖို့လိုဦးမှာလဲ မင်းတို့၂ဖက်လုံး အစေခံကတ်ကိုပဲ ထုတ်ပြရမှာကို"

အဖြူရောင်နံရံကြီးမှာ လုံး၀ကွယ်သွားတော့သည်။

ပီနိုကီယိုသည်ထိုနံရံပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ထန်မော့တို့ဘက်ကိုတစ်လှည့် တဖက်ကိုတစ်လှည့်စီကြည့်လာခဲ့လေသည်။

ပီနိုကီယိုမှာ နံရံပေါ်တွင် သက်တောင့်သက်သာထိုင်လျက် ရွှေကြယ်ကြီးကိုဖက်ထားလိုက်သည်။

"အိုး...မင်းတို့၈ယောက်လုံးက သိပ်ကိုရိုးသားပြီး လိမ္မာတဲ့ကလေးတွေပဲကွာ"

အဖြူရောင်နံရံကြီးမှာ ၃မီတာခန့်ပိုမြင့်လျက် အသင်း၂သင်းအား လုံး၀ပိုင်းခြားထားခဲ့သည်။

ထန်မော့ မော့ကြည့်လိုက်လျှင် နံရံပေါ်တွင် ခရစ်စမတ်သံစဥ်ကိုညည်းရင်း ပျင်းရိစွာလှဲနေသော ပီနိုကီယိုကြီးကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ထန်မော့ခတ္တမျှ ဂရုတစိုက်နားထောင်နေခဲ့မိလေသည်။ သို့သော် ပင်နိုကီယို၏ ဆိုးရွားသော သီချင်းသံကိုမဟုတ်ပဲ တစ်ဖက်အသင်း၏လှုပ်ရှားမှုကိုသာဖြစ်လေသည်။

ထူးဆန်းစွာပင် နံရံမှာ တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် အပြည့်အ၀ကာထားခြင်းမဟုတ်သည့်တိုင် သူ့မှာ တဖက်မှအသံများကို အနည်းငယ်မျှကြားရခြင်းမရှိတော့ချေ။

တစ်ဖက်အသင်းမှ မိမိ၏အသံကို မကြားနိင်သည်အား အတည်ပြုပြီးနောက် ထန်မော့မိမိ၏ အသင်းသား၃ယောက်ကိုကြည့်လိုက်မိလေသည်။ ကျောင်းသူလေးမှာ လက်ကိုဆန့်လျက် အစွန်းလိုင်းကို ထိရန်ကြိုးစားလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူမအံ့အားသင့်စွာ ဆိုလာခဲ့သည်။

"နံရံပျောက်သွားပြီ အပြင်ထွက်လို့ရသွားပြီ"

လူတိုင်း ၄င်းကိုစမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။

လေးထောင့်ကွက်လေးကွက်မှာ အနားသတ်မျဥ်းနှင့် ဆက်စပ်နေကြသည်။ မူလတွင် လူတိုင်းမှာ မိမိသက်ဆိုင်ရာအကွက်များထဲတွင် ပိတ်မိနေကြပြီး အပြင်သို့ တစ်လှမ်းသော်မျှလှမ်းခွင့်မရှိကြချေ။ သို့သော် အဖြူရောင်နံရံကြီးကာဆီးသွားသည်နှင့် ထိုတစ်ကွက်စီကို လေးဘက်လေးတန်ပိတ်ထားသော မမြင်ရသောနံရံများမှာ ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။ ထန်မော့သည်လည်း ထိုနေရာကထွက်သွားလို့မရသည့်တိုင် အကွက်လေးကွက်အတွင်းမူ လွတ်လပ်စွာ လှုပ်ရှားနိုင်လေသည်။

လူလေးယောက်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိကြသည်။

လူရွယ်လေးမှ အရင်ဦးစွာ စ၍ပြောလာခဲ့သည်။

"ဒါဆိုကျွန်တော်တို့က အသင်းဖော်တွေပေါ့ အရင်ဆုံးမိတ်ဆက်ကြရအောင် ကျွန်တော်က ကျောက်၀မ်ပင်းပါ အရင်ကတော့ အထက်တန်းကျောင်းဆရာလေးပေါ့"

ကျန်လူများမှာလည်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မိတ်ဆက်ဖူးသောအတွေ့အကြုံးမျိုးရှိကြလေသည်။ ကျောင်းသူလေးမှာလည်း သူမ၏ဇစ်မြစ်ကိုအပြည့်အ၀မဖော်ပြခဲ့ချေ။

"ကျွန်မကို ရှောင်လုလို့ခေါ်လို့ရတယ်"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ယောကျာ်းကြီးကလည်းဆိုလာခဲ့သည်။

"ငါ့ကိုတော့ အစ်ကို ရှန်းလို့ ခေါ်ကြပေါ့"

ယခုမူ ထန်မော့၏အလှည့်ပင်။

"ကျွန်တော့်ရဲ့ မျိုးရိုးနာမည်က မော့"

လူရွယ်လေးမှာ ခေါင်းသညိတ်လျက် ရှေ့မှ ကတ်လေးကတ်ကိုကြည့်လိုက်ကာ

"ဂိမ်းစည်းမျဥ်းကိုလည်း ကြားပြီးကြပြီပဲ အရင်ဆုံး ကျွန်တော်တို့ စည်းမျဥ်းအတိုင်း အစေခံကတ်ကို ထုတ်ပြသင့်တယ်မထင်ဘူး"

မည်သူကမျှ သူ့စကားကိုကန့်ကွက်မလာချေ။ ထန်မော့သည်ပင် ထိုသူဆက်ပြောသည်ကို တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေခဲ့သည်။

"ဒီဟာက လူတွေကိုအရူးလုပ်တဲ့ ဂိမ်းတစ်မျိုးပဲ ခင်များတို့ကြားဖူးချင်မှ ကြားဖူးကြလိမ့်မယ်...ဒါပေမယ့်ကိစ္စမရှိပါဘူး ကျွန်တော်တို့အခုဆော့မယ့် ဂိမ်းနဲ့အတူတူပါပဲ... အနက်ရောင်မျှော်စင်ကတော့ အစေခံ၊ စစ်သည်တော် မူးမတ်နဲ့ ဘုရင်ကတ်တွေက မှန်ကန်တဲ့ အစဥ်လိုက်လို့ပြောသွားပေမယ့် ခင်များတို့ကရော ကျွန်တော်တို့ အစေခံကတ်ကို အရင်ထုတ်လို့ရမယ် ထင်လား"

ကျောင်းသူလေးမှာ တွေးတောင်တွေးမနေခဲ့ချေ။

"သူတို့လည်း အစေခံကတ်ကိုထုတ်မှာမဟုတ်ဘူး ကျွန်မတို့ အစေခံကတ်ကိုထုတ်လိုက်ရင် သူတို့ကအခြားကတ်ကိုထုတ်လာပြီး ကျွန်မတို့ရဲ့ အစေခံကတ်ကို ထုတ်ပစ်လိမ့်မယ်"

သတ်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာလည်း ဆိုလာခဲ့သည်။

"အစေခံကတ်ကိုထုတ်ရင် ရူးနေလို့ပဲ ငါတို့လည်း အဲကတ်ကိုရွေးလို့မရဘူး... အစေခံကတ်သာပျောက်သွားရင် တဖက်က ဘုရင်ကတ်ကိုဘယ်လို ထုတ်ပစ်လို့ရတော့မှာလဲ ငါတို့ရှုံးသွားလိမ့်မယ်"

ထန်မော့မှာ တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေခဲ့ပြီး ဘာကိုမျှ မဆိုခဲ့ချေ။

ကျောက်၀မ်ပင်းမှာ သူ့ကိုကြည့်လျက် အရေးမပါလှသော သာမာန်လူဟုသာတွေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျန်အသင်းဖော်နှစ်ယောက်ကိုသာ ဦးတည်လျက် ဆက်ဆွေးနွေးလာခဲ့လေသည်။

"ဒါဆို ဘယ်ကတ်ကိုထုတ်မလဲ စဥ်းစားကြရအောင် အစေခံကလွဲပြီး ကျန်တဲ့ကတ်ပေါ့"

လူ၃ယောက်မှာ အသည်းအသန်စဥ်းစားနေခဲ့ကြသည်။

ထန်မော့လှည့်လျက် ဘုရင်မကတ်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူသည် တောက်ပသော ဆံပင်ရှည်တို့ ဖြာကျနေသောအမျိုးသမီး၏ရုပ်ပုံကို ကြည့်နေမိစဥ် ကျောက်၀မ်ပင်းကဆိုလာခဲ့သည်။

"တခြားသူတွေကလည်း ကန့်ကွတ်စရာမရှိဘူးဆိုတော့ ကျွန်တော်အရင်ပြောမယ်နော် ကျွန်တော်ကတော့ မူးမတ်ကတ်ကိုအရင်ဆုံးထုတ်သင့်တယ်လို့ ထင်တယ်"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးက မေးလာခဲ့သည်။

"ဘာလို့လဲ"

"ရှင်းပါတယ် ကျွန်တော်တို့အားလုံး ဘယ်သူကမှ အစေခံကတ်ကို စွန့်စားပြီး ထုတ်ရဲကြမှာမဟုတ်လို့ပဲ အစေခံကတ်ကို မူးမတ်ကတ်နဲ့ စစ်သည်တော်ကတ်က အမိန့်ပေးလို့ရတယ် တစ်ဖက်အသင်းက ကျွန်တော်တို့ကတ်ကို ဖိနှိပ်နိုင်နှုန်းက ၅၀ရာခိုင်နှုန်းပဲ... သူတို့ကရူးမနေသ၍ ပထမအလှည့်မှာ အစေခံကတ်ကိုထုတ်လာမှာမဟုတ်ဘူး "

ကျောက်၀မ်ပင်းက ရှင်းပြလာခဲ့သည်။

"နောက်ထပ်မဖြစ်နိုင်တဲ့ကတ်ကလည်း ဘုရင်ကတ်တွေပဲ"

ကျောင်းသူလေးမှာ ကောင်းစွာ နားလည်ပုံဖြင့် ခေါင်းညိတ်လာခဲ့သည်။

"ဟုတ်တယ် ဘုရင်ကတ်နဲ့ ဘုရင်မကတ်တွေက အရေးကြီးတဲ့ကတ်တွေ သေရေးရှင်ရေးလို့တောင်ပြောလို့ရတယ် သူတို့ကိုနောက်ဆုံးချန်ထားတာ အကောင်းဆုံးပဲ...ဘုရင်ကတ်ကသာ ပထမအလှည့်မှာ ဖယ်ထုတ်ခံလိုက်ရရင် ဂိမ်းကိုဆက်ကစားဖို့ အတော်ခက်သွားမှာ"

၄င်းကိုကြားလျှင် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာလည်း နားလည်သွားပုံဖြင့် ဆိုသည်။

"ဒါဆို ငါတို့ မူးမတ်ကတ်ကိုရွေးကြစို့"

ကျောက်၀မ်ပင်းမှ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"အင်း ကျွန်တော်တို့ မူးမတ်ကတ်ကို ထုတ်သင့်တယ် တစ်ဖက်အသင်းကလည်း ကျွန်တော်တို့လိုပဲ စဥ်းစားမှာပဲ ပထမကတ်ကိုအရဲစွန့်မှာမဟုတ်ဘူး မူးမတ်ကတ်မဟုတ်ရင် စစ်သည်တော်ကတ်ကိုပဲ ရွေးလိမ့်မယ် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မူးမတ်က စစ်သည်တော်ရဲ့အထက်မှာပဲ မူးမတ်ကိုရွေးလို့ ကျွန်တော်တို့အတွက် အရှုံးမရှိဘူး အလွန်ဆုံးမှ ကျွန်တော်တို့ ၂သင်းလုံး မှူးမတ်ကတ်ကို ရွေးမိပြီး ကတ်တွေ ကြေသွားရုံပေါ့ ဒီလိုဆို နှစ်ဘက်လုံး ၃ကတ်စီကျန်မှာပဲ အစေခံကတ်ထွက်လာနှုန်းကလည်း ၃ပုံ ၁ပုံအဖြစ် တိုးသွားမှာ"

🪩🌍Chapter 71