MM Story Teller

Chapter 62

Viewers 7k

Chapters 379

🌍Chapter 62

"အလိုလိုသိစိတ်..."

အမာရွတ်နှင့်လူမှာ ရယ်မောလျက်

"ငါကအဲဒီလို အလိုလိုသိစိတ်တွေကို မယုံဘူး"

ထန်မော့ မေးလိုက်သည်။

"ဘာလို့ ငါ့နောက်ကလိုက်လာတာလဲ"

သူ ထိုကဲ့သို့ အလိုက်မခံရစေရန်အတွက် စက်ရုံ၀န်းထဲတွင် နာရီ၀က်ခန့်ပုန်းနေခဲ့သေးသည်။

"ဘာလို့လဲဆ်ိုတော့..."

အမာရွတ်နှင့်လူမှာ ထန်မော့၏ကိုယ်မှတဆင့် သူ၏မျက်နှာကို စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်လာခဲ့သည်။

ရုတ်ချည်းဆိုသလို ထိုလူ၏မျက်နှာပေါ်မှ အပြုံးမှာ ပျောက်ကွယ်သွားလျက် အေးစက်စွာဆိုလာသည်။

"ငါကအဲဒီပျော့တိပျော့ဖတ်နဲ့မျက်နှာဖြူကောင်လေးကို သောက်မြင်ကပ်လို့လေ သူ့ကိုသတ်မရမှတော့ မင်းကိုဘာလို့မသတ်ရမှာလဲ"

ထိုစကားဆိုပြီးသည်နှင့် အမာရွတ်နှင့်လူ၏ကိုယ်မှာ ထိုလှေကားထစ်ပေါ်မှ ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

ထန်မော့မှာ ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီး၏ ထီးကလေးကို သူ၏ညာဘက်သို့ ဝေ့ယမ်းလျက် ကာလိုက်သည်။ အမာရွတ်နှင့်လူမှာ သူ၏ညာဘက်ခြမ်းတွင် ရုတ်ချည်းပေါ်လာခဲ့ပြီး ချွန်ထက်သော ဓါးနှင့် ထီးရွက်တို့၏ သတ္တုချင်းထိခတ်မိသကဲ့သို့ မီးပွားလေးများ လွင့်စင်လာခဲ့သည်။ တဖက်လူမှာ ထန်မော့က မိမိ၏တည်နေရာကို ခန့်မှန်းနိုင်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ ဓါးချက်ကို တားဆီးခြင်းခံလိုက်ရပြီးနောက် သူ၏မျက်လုံးများမှာ ပို၍မီး၀င်း၀င်းတောက်လာခဲ့ပြီး တိုက်ခိုက်မှုများမှာလည်း ပိုပိုမြန်ဆန်လာခဲ့လေသည်။ ဓါး၏အရိပ်များမှာ ထူထပ်၍ အဆုံးမဲ့လှသည်။

ထန်မော့ တဖက်လူ၏ တိုက်ကွက်များကို ခုခံ၍ ပို၍ခက်ခဲလာကြောင်း ခံစားမိလိုက်သည်။

ထိုနောက် သူသည်ဤလူက မည်သူဆိုသည်ကိုလည်း ခန့်မှန်းမိချေပြီ။

ဤအမာရွတ်နှင့်လူမှာ ထိုခိုး၀င်သူ၇ယောက်ထဲမှ

'အလျင်'ဟူသော တစ်ယောက်ပင်။

ဤလူမှာ လော့ဖုန်းချန်းပြောပြခဲ့သည်ထက် ပို၍လျင်မြန်လွန်းနေခဲ့သည်။ ကြည့်ရသည်မှာ တိုက်အဖွဲ့အစည်းမှ ရရှိခဲ့သော သတင်းမှာ မှားနေသည်ထက် ထိုနောက်ပိုင်းတွင် နှလုံးများကို စားသောက်ရင်း ခွန်အားပိုတိုးလာသည်လည်း ဖြစ်နိုင်လေသည်။

ထန်မော့၏ ကြံ့ခိုင်မှုနှင့် အမြင်အာရုံတို့မှာ ကြောက်ခမန်းလိလိတိုးတက်လာခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ သို့တိုင်အောင် သူ့အတွက် ထိုဓါးနှင့်လူ၏ အရိပ်ကိုမြင်နိုင်ရန် ခက်ခဲဆဲဖြစ်ကာ တိုက်ကွက်များကို ခုခံရန် အသံများကိုသာ နားစိုက်ထောင်နေခဲ့ရသည်။

ထန်မော့ယခုလေးတင် ပြောခဲ့သော ဤလူအား သူ၏အလိုလိုသိစိတ်ဖြင့်ရှာတွေ့ခဲ့သည် ဆိုသည်မှာ လိမ်နေခြင်းတော့မဟုတ်ခဲ့ချေ။

သူ၏နောက်သို့ တစ်ယောက်ယောက်လိုက်နေသည်ကို ခံစားမိခဲ့သော်လည်း သူ မည်မျှပင်သတိထားနေပါစေ ထိုလူကိုမရှာတွေ့ခဲ့ရပေ။ ဤသည်မှာ သာမာန်နောက်ယောင်ခံလိုက်ခြင်းဆိုလျှင် သူ ထိုလူကို ရှာတွေ့ခဲ့သည်မှာ ကြာလောက်ပြီဖြစ်သည်။ အခြားကစားသမားများနောက်မှ လိုက်၍ထိုကစားသမား၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများကို လုယက်လိုသော သူများလည်း မရှိကြသည်မဟုတ်။ သို့သော် ဤလူကတော့ သူ့နောက်မှ စာသင်ဆောင်အတွင်းဘက်ထိတိုင် လိုက်လာခဲ့လေသည်။

ထန်မော့သည် စာသင်ဆောင်၏ အရေးပေါ်တံခါးပေါက်ကို ပိတ်လိုက်ချိန်တွင် သူ၏ ဆံပင်ကိုတိတ်တဆိတ်ဆွဲနှုတ်လိုက်ပြီး တံခါးကြားတွင် ညှပ်ထားခဲ့သည်။ သူစာထည့်ပြီး၍ ပြန်လာချိန်တွင် ထိုဆံပင်မွှေးမှာ အောက်သို့ ကျနေခဲ့ချေပြီ။

သူ့နောက်သို့လိုက်လာသူမှာ မည်သည့်နေရာတွင် ပုန်းနေမှန်းရှာမတွေ့သော်လည်း ထိုလူမှာ စာသင်ဆောင်ထဲတွင်ရှိနေပြီး သူ့အားစောင့်ကြည့်နေသည်မှာ ၉၀ရာခိုင်နှုန်း သေချာလေသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် သူသည် လွယ်အိတ်ထဲမှ တစ်ခုခုကို ရှာဖွေနေသယောင် ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်းပင်။ တကယ်တမ်းတွင် သူသည် ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီး၏ ထီးကိုဆုပ်ကိုင်လျက် ၄င်းကိုအသုံးပြုရန် စကားစုကိုပင် ရွတ်ဆိုပြီးဖြစ်သည်။

အမာရွတ်နှင့်ယောကျာ်းက ထန်မော့ တစ်စုံတစ်ခုကို ငုံ့လျက်ထုတ်ယူနေသည်ကို မြင်လျှင် အလစ်တိုက်ခိုက်ရန် အချိန်ကောင်းဟု ခံစားမိပြီး ၀င်တိုက်ခဲ့ခြင်းပင်။ ထို့နောက်ထန်မော့မှာ ထီးဖြင့် တိုက်ခိုက်မှုကို တားဆီးကာ နောက်ယောင်ခံလိုက်သူကိုလည်းရှာတွေ့ခဲ့သည်။

အမာရွတ်နှင့်လူမှာ ကျဥ်းမြောင်းသော လှေကားကို အသုံးချလျက် ဦးတည်ရာအမျိုးမျိုးပြောင်းလျက် တိုက်ခိုက်နေခဲ့သည်။ ဘေးနံရံကိုလည်း ခြေထောက်ဖြင့်နင်းလျက် ထန်မော့ထံ ဦးတည်ရာအမျိုးမျိုးမှ ၀င်လာခြင်းပင်။ ထန်မော့၏ ထီးကလေးမှာ တစ်ချက်မှ မပိတ်ခဲ့ရချေ။ သူ့သည်ထိုထီးကလေးအား ဒိုင်းကာအဖြစ်ဖွင့်ထားရုံသာတတ်နိုင်လေသည်။ အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်းက သူ့အား အသက်ရှူချိန်ပင် မပေးခဲ့ချေ။

သူ၏ဓါးမှာ လုံး၀ဆန့်ကျင်ဘက် ဦးတည်ရာမှ ၀င်လာခဲ့ကာ ထန်မော့မှာ ထီးကလေးနှင့်ကာရန်အချိန်မမီလိုက်ချေ။ ထန်မော့၏ မျက်လုံးမှာမှေးကျဥ်းသွားလျက် သူ၏ရှေ့တွင် ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံးက ရုတ်ချည်းရောက်ရှိလာပြီး ထိုဓါးချက်ကို ကာဆီးလိုက်သည်။

အမာရွတ်နှင့်လူက သူ၏ဓါးကိုပြန်ဆုတ်လိုက်လျက် ချက်ချင်းဆိုသလို နားလည်သွားခဲ့သည်။

"ဒီစွမ်းရည်က မနေ့ကဖက်တီးကောင်လေးနဲ့အတူတူပဲ မင်းကတိုက်အဖွဲ့အစည်းကပဲ"

ထန်မော့ သူ့အား ဂရုစိုက်မနေခဲ့ချေ။ သူသည် ထီးကိုပိတ်ရန်အခွင့်အရေးကို အမိအရယူလျက် ထီး၏ ထိပ်ဖျားဖြင့် အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်းထံ ချိန်ရွယ်လိုက်သည်။

ပန်းရောင်ထီးကလေး၏ ထိပ်ဖျားမှာ သာမာန် တုံးတိတိပလတ်စတစ် ထီးထိပ်နှင့်တူကာ ၀ိုင်း၀ိုင်းလုံးလုံးနှင့် အနည်းငယ်မျှ ချွန်ထက်ပုံမပေါ်ချေ။ အမာရွတ်နှင့်ယောကျာ်းမှာလည်း ထိုထီးကိုဂရုစိုက်မနေပဲ ဘေးသို့သာရှောင်လိုက်သည်။ သူသည်ထိုထီးထိပ်ဖျားမှာ သူ၏လက်မောင်းအားဖြတ်လျက် သွားများပန်းထွက်လာစေဖို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ချေ။

အမာရွတ်နှင့်ယောကျာ်းမှာ မပေါ့လျော့ရဲတော့ချေ၊

သူကဒေါသတကြီးကျိန်ဆဲလျက် သူ၏ညာခြေထောက်ကို ရွေ့ကာ လှေကားပေါ်မှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြန်သည်။

ထန်မော့နှင့် အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်းမှာ လှေကားပေါ်တွင် အချိန်အတော်ကြာ တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြပြီး ဓါးတစ်လက်နှင့် ထီး၏ ထိခတ်သံကဆက်တိုက်ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ်လာနေခဲ့သည်။

ဘွားဘွား၀ံပုလွေ၏ထီးကလေးက သူညွှန်းဆိုထားသည့်အတိုင်းပင်။ မျက်နှာပြင်မှာ အလွန်မာကြောပြီး ဓါးဖြင့် ထိုးဖောက်၍မရချေ။ ထီး၏ထိပ်ဖျားမှာလည်း အားပြင်းသော ထိုးဖောက်နိုင်စွမ်းရှိလေသည်။ အကယ်၍ ထန်မော့အားပြင်းပြင်းနှင့်သာ ထိုးလိုက်ပါက နံရံကိုပင် ထိုးဖောက်နိုင်လေသည်။ သို့သော်လည်း ထီး၏မျက်နှာပြင်အား တိုက်ခိုက်ရန် အသုံးမပြုနိုင်သကဲ့သို့ ထီး၏ထိပ်ဖျားနှင့်လည်း ခုခံ၍မရချေ။ ၄င်းမှာ ခုခံခြင်းရော တိုက်ခိုက်ခြင်းကိုပါ တပြိုင်တည်း ပြုလုပ်နိုင်သည့် မီးခြစ်ဆံကြီးနှင့် မတူချေ။ မီးခြစ်ဆံကြီးနှင့်သာ ထိခတ်မိပါက ထိုဓါး ချက်ချင်းကျိုးသွားမှာပင်။

အမာရွတ်နှင့်လူ တဖြည်းဖြည်း အသာစီးရလာခဲ့သည်။

ထန်မော့က တိုက်ခိုက်ခြင်းတွင် ကျွမ်းကျင်သူမဟုတ်လှ၍ ထိုလူ၏အမြန်နှုန်းကို အမီမလိုက်နိုင်ချေ။ သူ့အနေနှင့် သေချာမမြင်ရပဲသာ ခုခံနေရသည်။

ဓါးချက်က ထန်မော့၏ပုခုံးအား ရှပ်ထိသွားခဲ့လေသည်။ သူ အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူမိလျက် ထီးကိုနေရာရွေ့လိုက်သည်။ အမာရွတ်နှင့်လူက လျင်မြန်စွာ ဆုတ်ခွာလျက် လှေကား၏ထိပ်မှ အရေးပေါ်တံခါးထံ တမဟုတ်ချင်း ရွေ့လျားသွားခဲ့ပြန်သည်။

အမာရွတ်နှင့်လူက လှေကား၏အောက် အရေးပေါ်တံခါး၀တွင် ရပ်နေပြီး ထန်မော့မှာတော့ ပထမထပ်နှင့် ဒုတိယထပ်ကြားမှ လှေကားတွင်ရပ်နေခဲ့သည်။

ထန်မော့မှာ သူ၏ပုခုံးမှ ဒဏ်ရာကို ထိကြည့်လိုက်လျှင် သူ၏လက်မှာ သွေးများဖြင့် စိုရွှဲသွားခဲ့သည်။ ဒဏ်ရာက တဖြည်းဖြည်း ပြန်ကောင်းလာနေသော်လည်း သွေးများမှာ နောက်ထပ်၁မိနစ်လောက် အထိ စီးကျနေလောက်ဦးပေမည်။

အမာရွတ်နှင့်လူမှာ ပျက်ရယ်ပြုသောအပြုံးဖြင့် ဘာမှဆိုမလာခဲ့ချေ။ ထိုအစားဓါးကိုမြှောက်လျက် ထန်မော့ထံ တဖန်တိုး၀င်လာခဲ့ပြန်သည်။

ထန်မော့ သူ၏ထီးကလေးကို ထိုအမာရွတ်နှင့်လူထံ ချိန်ရွယ်လိုက်လေသည်။

အမာရွတ်နှင့်လူက လှောင်ပြုံးဖြင့် ထီးကလေး၏တိုက်ခိုက်မှုကို အသာအယာရှောင်ရှားလိုက်သည်။

သူ ထန်မော့ကိုပြန်လည်မော့ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ထန်မော့မှာ သူ၏လက်နှစ်ဖက်အား တင်ပါးပေါ်တွင် တင်လျက် အော်ဟစ်လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

"ငါ့အဘိုးပြန်ပေး..."

အမာရွတ်နှင့်လူမှာ နံရံတွင် အတင်းအကြပ် အကပ်ခံထားရသည်။ သူသည် ထန်မော့ထံ အတင်းတိုး၀င်ပြီး အရေးပေါ်တံခါးကို တွန်းဖွင့်လျက် ထွက်ပြေးရန်ပြင်လိုက်သည်။

ထန်မော့ထိုစကားစုကို ရေရွတ်လိုက်စဥ်တွင် အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်း၏ရင်ထဲတွင် အန္တရာယ်ကို အလိုလို ခံစားမိလိုက်သည်။ သူသည်ထွက်ပြေးလိုစိတ်ဖြင့် အရေးပေါ်တံခါးကို တွန်းဖွင့်ရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ပန်းရောင်ထီးကလေးမှာ တံခါးကို ကန့်လန့်ဖြတ်ထိုး၍ ခိုင်မာစွာ ပိတ်ဆို့ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ထိုထီးမှာ တချိန်လုံး ဤတံခါးကိုပိတ်ရန်ဦးတည်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး သူ့ကိုမဟုတ်ခဲ့ချေ။

အန္တရာယ်အချက်ပေးမှုများ ထိုအမာရွတ်နှင့်ယောကျာ်း၏ ခေါင်းထဲတတီတီမြည်လာလျက် သူ ထန်မော့အား အော်ဟစ်လိုက်သည်။

"ငါမင်းကို အပိုင်းပိုင်းခုတ်ပစ်မယ်"

နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် ထန်မော့၏ပါးစပ်ထဲမှ ပူပြင်းလှသော မီးတောက်မီးညွှန့်များ ထိုးထွက်လာခဲ့တော့သည်။

ထိုမီးတောက်များမှာ လှေကားတစ်လျှောက်လုံး ဖုံးလွှမ်းသွားလျက် အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်း၏ အသံမှာ ထိုမီးတောက်များကြားတွင် ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ ပူပြင်းလှသော အ၀ါရောင်မီးတောက်များထဲတွင် အနက်ရောင်ကိုယ်တစ်ခုမှာ ထန်မော့ရှိရာထံ နာနာကျင်ကျင်နှင့် လျှောက်လာနေခဲ့သည်။ ညည်းညူသံနှင့်အတူ အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်း၏ ခြေလှမ်းများမှာ နှေးသထက်နှေးလာခဲ့တော့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုလူမှာ ခြောက်လှမ်းမြောက်တွင်လဲကျသွားလျက် လှေကားထစ်များအား လက်ဖြင့် နာကျင်စွာကုတ်ခြစ်နေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူသည်နောက်ထပ် မရွေ့လျားနိုင်တော့ချေ။

'ငါ့အဘိုးပြန်ပေး'စွမ်းရည်မှာ ၈၀၀ဒီဂရီဆဲစီးရပ်အထိမြင့်သောမီးတောက်များကို စက္ကန့်၃၀အထိ မှုတ်ထုတ်နိုင်လေသည်။

စက္ကန့်၃၀ကြာပြီးသည့်နောက် လူသဏ္ဍာန် မီးသွေးခဲရုပ်ကြွင်းတစ်ခုမှာ လှေကားပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေခဲ့လေသည်။ ထန်မော့လည်း မီးတောက်များကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး အမာရွတ်နှင့်ယောကျာ်း၏ မီးကြွမ်းရုပ်ကြွင်းအား ကျော်လိုက်သည်။

သူလျှောက်လာပြီးစဥ် ဓါးတစ်ချောင်းက အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်း၏ညာလက်တွင်ပေါ်လာခဲ့ကာ သူအားကုန်သုံးလျက် ထန်မော့ကို ထိုးရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။

ထန်မော့က တစ်ချက်မှ သတိမလွတ်ခဲ့ချေ။ ကြီးမားသော မီးခြစ်ဆံကြီးမှာ သူ၏ညာလက်တွင်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ထိုယောကျာ်း၏လက်ကို ရိုက်ချပစ်လိုက်သည်။

မီးကျွမ်းနေသော အရာ၏နှစ်ပိုင်းကျိုးသွားသည့် အသံက ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

အမာရွတ်နှင့်ယောကျာ်း၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မည်းနက်လျက် သူ၏မျက်လုံးများသာ ဖြူလျက် ကျန်ရစ်လေသည်။ သူသည်ပါးစပ်ကို ခက်ခက်ခဲခဲဖွင့်လျက် သူ့ဘ၀၏နောက်ဆုံး စကားလုံးတချို့ကို ရေရွတ်လိုက်သည်။

"ဘာ...ဘာလို့ မင်းမှာ စွမ်းရည် ၃ခုတောင်..."

ပထမဆုံးစွမ်းရည်မှာ 'ရိုက်လေ ရိုက်ကြည့်စမ်းပါ'ဖြစ်ပြီး ကျောက်တုံးကို ထိန်းချုပ်၍ ထိုလူ၏ဓါးချက်ကို ကာဆီးခဲ့ခြင်းပင်။

ဒုတိယစွမ်းရည်မှာ 'ငါ့အဘိုးပြန်ပေး'ဖြစ်ကာ ထိုလူအား ထွက်ပြေးစရာမရှိအောင် လောင်ကျွမ်းစေခဲ့သည်။

တတိယစွမ်းရည်မှာ 'ငါ့ရဲ့စိတ်စွမ်းအင်နယ်မြေက ဇာတ်လိုက်လောက်တောင် သားနားမနေဘူး'ဖြစ်ကာ ထန်မော့သည် သူ၏နေရာလွတ်ထဲမှ မီးခြစ်ဆံကြီးကို ထုတ်ယူကာ ထိုလူ၏နောက်ဆုံးမျှော်လင့်ချက်ကို ရိုက်ချိုးပစ်ခဲ့သည်။

ထန်မော့ မျှော်လင့်ချက်မဲ့စွာနာကျင်စွာနေသော ထိုလူကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ကာ ဘာမှမဆိုခဲ့ချေ။ သူသည်မီးခြစ်ဆံကြီးကိုမြောက်လျက် ထိုလူ၏ဦးခေါင်းကို တိုက်ရိုက် ရိုက်ခွဲပစ်ခဲ့သည်။

"ဒီလိုအချိန်မှာ ဘယ်သူကမျှတတဲ့တိုက်ပွဲမျိုး တိုက်နေဦးမှာလဲ"

ထန်မော့ ထိုယောကျာ်း၏ကိုယ်ကို လှည့်ကြည့်မနေတော့ချေ။ သူ အရေးပေါ်တံခါးထံလျှောက်သွားလျက် ထီးကလေးကိုဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။ သူ၏အိတ်မှာ အမာရွတ်နှင့် ယောကျာ်းနှင့်အတူ လောင်ကျွမ်းသွားပြီးဖြစ်သည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် သူ ထီးကလေးမှ လွဲလျှင် တခြားမည်သည့်အပိုပစ္စည်းကိုမှ သယ်မလာခဲ့ချေ။

ထန်မော့လည်း ထီးကလေးကို ယူလျက် ကျောင်းမှ ထွက်ခွာလာတော့သည်။

တချိန်တည်းမှာပင် စုကျိုး၏ ၁၀၀ကီလိုမီတာ အကွာအဝေးတွင်...

အနက်ရောင် ကားတစ်စင်းသည် စုကျိုးတိုးဂိတ်ကို ဖြတ်လာပြီးနောက် ပေကျင်းမှ ရှန်ဟိုင်းသို့ အဝေးပြေးလမ်းပေါ်မှတဆင့် စုကျိုးသို့ တဖြည်းဖြည်း ၀င်လာခဲ့လေသည်။

မြို့မှာတိတ်ဆိတ်လျက်...

ဆံပင်အနက်ရောင်နှင့် အမျိုးသားမှာ မောင်းနှင်သူထိုင်ခုံတွင် သက်တောင့်သက်သာထိုင်လျက် ကားကို လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် မောင်းနှင်နေခဲ့သည်။ သို့သော် သူ၏အမှုမထားဟန် အနက်ရောင်မျက်လုံးများမှာ လူသူကင်းမဲ့သော မြို့တစ်ခုလုံးကို စူးရှစွာအကဲခတ်နေခဲ့လေသည်။

သူသည် လမ်းမကြီးတစ်လျှောက်မောင်းနှင်လာလျက် ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကာ စာအုပ်ဆိုင်တစ်ခုကို၀င်လျက် စုကျိုးမြေပုံတစ်ချပ်ကို ယူလိုက်သည်။

၄င်းတို့ကိုလုပ်ပြီးနောက် သူ ကားတံခါးကို ဖွင့်လျက် မောင်းနှင်သူထိုင်ခုံတွင်ပြန်ထိုင်လိုက်လေသည်။ သူသည်မြေပုံကို တစ်ချက်မျှကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ခရီးသည်ခုံတွင် အသာတင်လိုက်သည်။

ကားထဲမှ လေထုမှ တိတ်ဆိတ်လျက်ပင်။

ထိုစဥ် ငွေရောင်ဓါးတလက်မှာ လက်ခနဲ ထိုင်ခုံ ကူရှင်ကို ဖြတ်လျက် ထိုအနက်ရောင်၀တ်ယောကျာ်း၏

လည်တိုင်၏ အနောက်ဘက်သို့ ထိုးဖောက်လာခဲ့သည်။ ဓါး၏ ချွန်ထက်သော ထိပ်ဖျားမှာ အရေပြားထံတဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာခဲ့ပြီး လည်တိုင်ကို ထိုးဖောက်ခါနီးတွင် မာကြောသောသတ္တုချင်းထိခတ်မိသံတစ်ခု ထွက်လာခဲ့လေသည်။

တိုက်ခိုက်လာသော ကတုံးနှင့်ယောကျာ်းမှာ အံ့အားသင့်သွားခဲ့လေသည်။

သူယခုလေးတင် ဓါးဖြင့်ချိန်ရွယ်လိုက်သော နူးညံ့သောအရေပြားမှာ ငွေရောင် စတီးမျက်နှာပြင်အဖြစ် တဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ကတုံးနှင့်ယောကျာ်းမှာ အသက်ကိုရှူထုတ်လျက် သူ၏လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်သည်။ ထိုစဥ် မရေတွက်နိုင်သော ချွန်ထက်သော လက်နက်များ သူ၏လက်ထဲတွင်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ သို့သော် မောင်းနှင်သူနေရာမှ ယောကျာ်းမှာ လှုပ်ရှားမှုမရှိပဲ လက်တစ်ဖက်ကိုသာ မြှောက်လာခဲ့သည်။ တောက်ပသောနေရောင်တွင် ထိုလက်မှာ အနက်ရောင် ဒုချွန်သဏ္ဍာန်လက်နက်တစ်ခုအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။

အနက်ရောင်၀တ်အမျိုးသားက သူ၏လက်ကိုဝေ့ယမ်းလျက် တိုး၀င်သာသောဓါးများကို ပြတင်းပေါက်မှ တဆင့် အပြင်ဘက်သို့ ရိုက်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

ကတုံးနှင့်ယောကျာ်း၏မျက်နှာမှာ ထိတ်လန့်မှုများနှင့်အတူ ကားတံခါးကို ဖွင့်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ သို့သော် သူတံခါးလက်ကိုင်ကို ထိလိုက်စဥ်မှာပင် အေးစက်သောလက်တစ်ဖက်မှာ သူ၏လည်မြိုကို ဆုပ်ကိုင်လာခဲ့လေသည်။ ကတုံးနှင့်ယောကျာ်းမှာ တောင့်တင်းစွာနှင့် ရှေ့မှလူအား လှည့်ကြည့်လိုက်မိလေသည်။

ဖူ၀မ်သော် ထိုလူအား အမူအယာမဲ့စွာ ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူ၏လက်ချောင်းများကအသာလှုပ်ရှားသွားလျက် ကတုံးနှင့်ယောကျာ်း၏လည်တိုင်မှ ဂျွတ်ခနဲ ကျိုးပဲ့သံတစ်ခုထွက်လာခဲ့လေသည်။

ဖူ၀မ်သော် ထိုလူ၏ခန္ဓာကိုယ်အား လမ်းမပေါ်သို့ ပစ်ထုတ်လိုက်ပြီး လမ်းနံဘေးတွင်ရပ်လျက် ၀င်လက်စ လိမ္မော်ရောင် နေလုံးကြီးကို ငေးကြည့်နေခဲ့သည်။

ဤနေရာကား စုကျိုး ဖြစ်သည်။

🪩

Prev Next