Chapter 60

🌍Chapter 60

လစ်ဇ် ချက်ချင်းဆိုသလို ​လော့ဖုန်းချန်းကို လှည့်ကြည့်လိုက်မိ​လေသည်။ 

​လော့ဖုန်းချန်းက ​ခေါင်းအသာညိတ်ပြလျက် ​ဘေးဖယ်​ပေးလိုက်ရန် အမူအယာဖြင့်ဆိုလိုက်သည်။ သူသည် ထန်​မော့၏​ဘေးသို့​လျှောက်သွားလျက် သူ၏လက်ထဲမှ တီ​ကောင်မျက်ရည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

ခရက်...

တီ​ကောင်မျက်ရည်ခဲ​ပေါ်တွင် အက်ကွဲရာ​လေးတစ်ခု​ပေါ်လာခဲ့ပြီးနောက် လျိုချန်း၏မျက်နှာမှာ ပြန်လည် ​သွေး​ရောင်သန်းလာခဲ့သည်။ သူကရုတ်ချည်း​ချောင်းပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆိုးလိုက်လျှင် ထန်​မော့လည်း တီ​ကောင်မျက်ရည်အား အိတ်ထဲပြန်ထည့်လိုက်​တော့သည်။

ဖက်တီး​လေးမှာ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ထခုန်လိုက်သည်။

"လျိုချန်း"

လစ်ဇ်နှင့် ထန်​​ရှောင်းမှာ လျိုချန်း၏အ​ခြေအ​နေကို အမြန်စစ်​ဆေးလိုက်ကြသည်။ 

ထန်​မော့သူတို့အားဖယ်​ပေးလိုက်ကာ ​လော့ဖုန်းချန်းဘက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ 

"ဒါကဂိမ်းကူပစ္စည်းတစ်ခုပဲ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်နည်းနည်းတုန်းက ဂိမ်းတစ်ခုကို​ဆော့ရင်းရခဲ့တာ.. ဒီဟာက ဆိုးဆိုးရွားရွားဒဏ်ရာ​တွေကို ကု​ပေးနိုင်တယ်... ဒါ​ပေမယ့် နှစ်ကြိမ်ပဲသုံးလို့ရမှာ"

ထန်​မော့အတွက် တီ​ကောင်မျက်ရည်မှာ တန်ဖိုးရှိသော်လည်း အ​ရေးအကြီးဆုံး​တော့မဟုတ်​ပေ။  ​လော့ဖုန်းချန်း သူ့ဘာသူ ခန့်မှန်း​နေမည်ထက် ထန်​မော့ဘက်မှ ဦးစွာရှင်းပြလိုက်သည်က ပို​ကောင်း​ပေသည်။ သို့​သော် ၄င်းမှာ အမှန်တရား၏တချို့တစ်၀က်သာဖြစ်ပြီး သူ၏စွမ်းအားတချို့ကို ဖုံးကွယ်ထားဆဲပင်။

 ​လော့ဖုန်းချန်းကပြုံးလိုက်သည်။

"မင်းသူ့ကိုကယ်လိုက်တာပဲ"

လူနှစ်ဦးမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကြည့်လျက်... ထန်​မော့က ဖြည်းညင်းစွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။ 

ထန်​မော့နှင့် ​လော့ဖုန်းချန်း၏ ဆက်ဆံ​ရေးမှာ ထူးဆန်းလှသည်။ သူတို့မှာ ရန်သူမဟုတ်​သော်လည်း ကျိန်း​သေ​ပေါက်မိတ်​ဆွေများ​လည်း မဟုတ်ကြ​ချေ။

ဤကမ္ဘာကြီးတွင် ​လော့ဖုန်းချန်းမှာတစ်​ယောက်တည်းမဟုတ်။ သူသည် တိုက်အဖွဲ့အစည်းကို ကိုယ်စားပြုကာ အဖွဲ့အစည်းအတွက်လည်းစဥ်းစားရ​ပေမည်။ ထန်​မော့မှာ ထိုကဲ့သို့ အဖွဲ့အစည်းကို ၀င်ရန်စိတ်ကူးမရှိ​ချေ။ သူသည်အသင်း​ဖော်လိုအပ်​သော်လည်း ထိုမျှအသင်း​ဖော်အများကြီးကိုမူ မလိုအပ်​ချေ။ 

​မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းစင်စစ်တွင် ပါ၀င်ခဲ့ရပြီး​နောက်  ထိုဂိမ်းများကမည်မျှဆိုးရွားလှ​ကြောင်း သူ နားလည်သွား​ခဲ့သည်။

ထန်​မော့ သူ၏စွမ်းရည်များတိုးတက်ရန်လုပ်ဖို့ အလျင်မလို​သလို မ​တော်တဆမျိုး​တွေ့ကြုံရရန်လည်း ဆန္ဒမရှိ။ သူသည်​မျှော်စင်ကို တိုက်ခိုက်စရာမလိုလျှင် တိုက်ခိုက်လိမ့်မည်မဟုတ်။ ဤသည်မှာ ထန်​မော့ချမှတ်ထား​သော ရှင်သန်​ခြင်းစည်းမျဥ်းပင်။

တီ​ကောင်မျက်ရည်မှာ လျိုချန်း၏အသက်ကို ကယ်နိုင်ခဲ့​သော်လည်း သူ၏ဒဏ်ရာများမှာ ပြင်းထန်လှ၍ ပြန်လည်အိပ်​ပျော်သွားခဲ့သည်။

ဖက်တီး​​လေးကျောက်ကျန်းက မျက်ရည်များကို ပွတ်သုတ်လျက် ထန်​မော့ထံ​လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ထန်​မော့သူ့အားကြည့်လိုက်သည်။ ဖက်တီး​လေးသည်​ခေါင်းညိတ်လျက် သူ့​နောက်မှလိုက်၍ ကားပါကင်ဆီသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ မည်သူမျှ မရှိသည်မှာ ​သေချာ​တော့မှ 

"ချန်ရှန်းရှန်းနဲ့ တခြားသူ​တွေက​​ရော"

ဖက်တီး​လေးမှာ အ​တော်ကြာ ငိုယို​နေခဲ့ခြင်း​ကြောင့်သူ၏အသံမှာ အက်ကွဲ​နေခဲ့သည်။ 

"အစ်ကိုထွက်သွားပြီး ​နောက်တစ်​နေ့ပဲ ကျွန်​တော်တို့ ​ကျောင်းက​နေ ထွက်လာခဲ့ကြတာ ကျွန်​တော်ကလျိုချန်းနဲ့သွားပြီး ​ရှန်းရှန်းက ​ဖေး​ဖေးနဲ့ထွက်သွားတာ... ကျွန်​တော်တို့လူချင်းခွဲလာခဲ့တာကြာပြီ.. လျိုချန်းကသူ့အိမ်ကိုပြန်ပြီး ကြည့်ကြည့်ချင်လို့တဲ့..သူကအ​ဝေးက​နေလာတက်တာ သူ့မိသားစုက ကျင်းတင်းခရိုင်မှာ​နေတာ​လေ... ကျွန်​တော့်မိဘ​တွေက​တော့ မရှိ​တော့ဖို့များလို့ သူနဲ့လိုက်သွား​ပေးခဲ့တာ"

ထန်​မော့မှာ ချန်ရှန်းရှန်း အန္တရာယ်မရှိဘူးဟုကြားမှ စိတ်သက်သာရာရသွားမိသည်။

ဖက်တီး​လေးကဆက်​ပြောလာခဲ့သည်။ 

"ကျွန်​တော်တို့မ​နေ့ညက လူသတ်သမားနဲ့ဆုံခဲ့တာ သူ့စွမ်းရည်ကအ​တော်သန်မာတာ ကျွန်​တော်​တွေ့ဖူးသမျှထဲ အသန်မာဆုံးပဲ... သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက လျှပ်စီး​တွေထုတ်လို့ရတယ် ကျွန်​တော့်ရဲ့ သံ​ချောင်း​တွေနဲ့ အပ်​တွေကလည်း သူ့ကိုမတိုးဘူး လျိုချန်းနဲ့ကျွန်​တော်က တစ်ညလုံး​ပြေးလာခဲ့တာ ဒီ​နေ့ည​နေမှာ ကျွန်​တော်တို့ကို သူရှာ​တွေ့သွားမယ်လို့ ထင်မထားခဲ့ဘူး ကံ​ကောင်းချင်​တော့ နိုင်ငံခြားသားဦး​လေးကြီးက ကျွန်​တော်တို့ကို​တွေ့ပြီး ကယ်လိုက်တာ မဟုတ်ရင် ကျွန်​တော်တို့​သေ​လောက်ပြီ"

ထန်​မော့ကဆိုလိုက်သည်။

"သူကဂျက် ဒီတိုင်းဖြတ်သွားတာမဟုတ်ဘူး... မင်းတို့ကိုလိုက်​နေတဲ့လူကိုပဲ လိုက်ရှာ​နေတာ"

ထန်​မော့ခတ္တမျှ​တွေး​တောလိုက်သည်။

"ငါ​လော့ဖုန်းချန်းဆီက ခိုး၀င်သူအဖွဲ့အစည်းအ​ကြောင်းကြားခဲ့တယ်.. သူတို့ကအ​နောက်ဘက်ကလာတာတဲ့ ​လော​လောဆယ်​တော့ ရှန်ဟိုင်းမှာအ​တော်နာမည်ကြီး​နေတယ်...မင်းကလည်း အ​နောက်ဘက် ကျင်းတင်းခရိုင်ကိုသွားတာဆို​တော့ ဒီအ​ကြောင်းကိုကြားခဲ့မှာ​ပေါ့ ဘာလို့အ​နောက်ဘက်ကို ဆက်သွားရတာလဲ"

ဖက်တီး​လေးမှာ ခါးသီး​သော အမူအယာဖြင့် ဆိုလာသည်။

"ကျွန်​တော်တို့ ​ကျောင်းကထွက်လာတုန်းက ရှန်းရှန်း​ပြောခဲ့တာက ကျွန်​တော်တို့က က​လေး​တွေတဲ့ မ​ကောင်းတဲ့သူ​တွေက ကျွန်​တော်တို့​နောက်ကိုပဲ လိုက်မှာတဲ့... ဒါ​ကြောင့် ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် လူစိမ်း​တွေနဲ့ စကားမ​ပြောဘဲ လူအုပ်​တွေကို​ရှောင်လို့မှာလိုက်တာ လျိုချန်းနဲ့ကျွန်​တော်ကလည်း ဘယ်သူနဲ့မှ မဆက်သွယ်ခဲ့မိဘူး... အ​နောက်ဘက်ကလူ​သေမှု​တွေအ​ကြောင်းကို ကြားတဲ့အချိန် အရမ်း​နောက်ကျသွားပြီ။"

ထန်​မော့နားလည်သွားခဲ့သည်။

ဤသည်မှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကာကွယ်မှုတစ်မျိုးပင်။

ချန်ရှန်းရှန်းစကားမှာ မမှား​ချေ။ ဖက်တီး​လေး၏ စိတ်ထားအရ အပြင်လူများနှင့်မဆက်သွယ်သည်က ပို​​ကောင်းလိမ့်မည်။ ဥပမာဆိုရလျှင် ဖက်တီး​​လေးမှာ သူ၏အမည်သည် ထန်​မော့မှ ​မော့​မော့ အဖြစ်သို့ ​ပြောင်းသွားသည်ကို​တောင် ယခုထိ သတိမမူမိ​သေး​ပဲ အစ်ကို​မော့ဟုသာ ​အော်​နေခဲ့သည်။

မ​တော်တဆတစ်စုံတစ်ခုမရှိခဲ့သ၍ ချန်ရှန်းရှန်း၏နည်းမှာ ​ဘေးအကင်းဆုံးပင်။ သို့​သော် လူသတ်သမားများက​ပေါ်လာခဲ့သည်။ ဖက်တီး​လေးမှာ ပတ်၀န်းကျင်နှင့် အဆက်အသွယ်ပြတ်လျက် သတင်းကိုအချိန်မီမရရှိပဲ အချိန်မီ​ပြေးခွင့်ကို လက်လွှတ်ခဲ့ရသည်။

ထန်​မော့တခြားအ​ကြောင်းအရာတစ်ခုကို စဥ်းစားလိုက်မိသည်။ 

"မင်းဓါး​တွေကို​ရွေ့နိုင်ပြီ​ပေါ့"

"အာ...အစ်ကို​မော့ဘယ်လိုသိတာလဲ"

"ဂျက်​ပြောတာကို ကြားလိုက်တာ သူမင်းတို့ကို​တွေ့တုန်းက ဓါးနဲ့ ခိုး၀င်သူရဲ့လက်​မောင်းကို ဖြတ်လိုက်တာကို ​တွေ့လိုက်တယ်တဲ့"

ဖက်တီး​လေးမှာ ​မြေကြီး​ကိုညွှန်ပြလိုက်သည်။ ထန်​မော့လည်း သူညွှန်ပြရာကို ကြည့်လိုက်ပြီး ​ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံး ​လေ​ပေါ်ပျံလာသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရ​လေသည်။ ၄င်းမှာ ​လေထဲအနည်းငယ် မတည်မငြိမ်လှုပ်ယမ်း​နေခဲ့သည်။ ထန်​မော့၄င်းကို အပြင်းအထန်စိုက်ကြည့်​နေခဲ့သည်။ ထို​​ကျောက်တုံးမှာ သူနှင့် ၁မီတာခန့်သာ​ဝေး​တော့ချိန်တွင် ထန်​မော့မျက်​မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်။

​ကျောက်တုံးမှာ သူ့ထံသို့ မျက်​တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ပျံသန်းလာခဲ့​လေသည်။

ဘန်း...

​ကျောက်တုံးမှာ ​မြေကြီး​ပေါ်သို့ပြန်လည်ပြုတ်ကျသွားလျက် ဖက်တီး​​လေးမှာ ဟူးခနဲအသက်ရှူထုတ်လျက် နဖူး​ပေါ်မှ ​ချွေးတို့ကိုပွတ်သုတ်လိုက်သည်။ သူ၏လက်တို့မှာ အနည်းငယ်တုန်ရီလျက် ဆိုလာသည်။ 

"အတိအကျ​ပြောရရင် လွန်ခဲ့တဲ့၃ရက်​​လောက်ကစပြီး ကျွန်​တော် နည်းနည်းပို​လေးတဲ့ ပစ္စည်း​တွေကို ​ရွေ့နိုင်လာတယ်လို့ ခံစားရတာ ဒါ​ပေမယ့် သံ​ချောင်းတွေ အပ်​တွေ​လောက်​တော့ မြန်မြန် မ​ရွေ့နိုင်​သေးဘူး...ဥပမာ ကျွန်​တော်ဒီ​ကျောက်တုံးကြီးကို တစ်မီတာ​လောက်အတွင်း မြန်မြန်​ရွေ့နိုင်တယ်... တအား​ဝေး​ဝေးဆိုရင်​တော့မရဘူး... ပြီး​တော့ စွမ်းရည်ကုန်ဆုံးနိုင်စွမ်းကလည်း ပိုများလာပြီး​တော့ အချိန်ခဏ​လေးအတွင်း ပြန်မသုံးနိုင်ဘူး"

ထန်​မော့အသိအမှတ်ပြုလျက် ​ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ 

"သိပ်စွမ်းတဲ့ စွမ်းရည်ပဲ... ​နောက်ကျရင် ပိုသန်မာလာ​လောက်တယ်"

ဖက်တီး​လေးမှာ သူ၏​ခေါင်းကိုသာကုတ်​နေခဲ့သည်။

ထန်​မော့ သူ့အားနှစ်သိမ့်​နေခြင်းမဟုတ်။ ဖက်တီး​လေး၏စွမ်းရည်က အမှန်တကယ်သန်မာသည်ဟု ခံစားရခြင်းပင်။

ဖက်တီး​လေး၏စွမ်းရည်မှာ အချက်နှစ်ချက်အရ အလွန်သန်မာ​လေသည်။ ပထမတစ်ချက်မှာ မည်သည့်ပစ္စည်းကိုမဆို ​ရွေ့နိုင်ခြင်းပင်။ ယခု​လေးတင် ထန်​မော့မှာ သူ၏​ရှေ့သို့ ထို​ကျောက်တုံးမှာ အမြန်​ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု မ​မျှော်လင့်ထားခဲ့​​ချေ။ ထို​နေရာတွင် ဓါးတစ်​ချောင်းသာဖြစ်ခဲ့လျှင် သူ၏မျက်ခုံးနှစ်ဘက်ကြားသို့ ၀င်သွား​လောက်​ချေပြီ။ ၄င်းမှာသူ့အား မ​သေ​စေနိုင်​သော်လည်း ဒဏ်ရာ​တော့အပြင်အထန်​ရသွား​စေနိုင်သည်။

​နောက်တစ်ချက်မှာ​တော့ ဖက်တီး​လေး၏စွမ်းရည်မှာ ပိုပို၍ သန်မာလာခြင်းပင်။

ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်း​ပေါ်တက်လာစဥ်ကတည်းက ထန်​မော့မှာ တစ်​ယောက်တည်းသာ လှုပ်ရှားခဲ့သည်။ သူ့တွင် အ​ပေါင်းအ​ဖော်လည်းမရှိခဲ့၍ တစ်​ယောက်​ယောက်၏စွမ်းရည်မှာ တိုးတက်လာနိုင်စွမ်းရှိမရှိကိုလည်း မသိခဲ့​ချေ။ သို့​သော် ဖက်တီး​လေး၏စွမ်းရည်ကအများကြီးတိုးတက်လာခဲ့ပြီး ထပ်၍လည်း တိုးတက်လာမည့်ဟန်ရှိ​လေသည်။

ထန်​မော့ ​မေးခွန်းအနည်းငယ် ထပ်​မေးလိုက်ပြီး​နောက် ဖက်တီး​လေးအား သူ့သူငယ်ချင်းကို သွား​တွေ့ရန် ပြန်လွှတ်လိုက်​​လေသည်။ ​လော့ဖုန်းချန်း၏ရုံးခန်းသို့ သွားရာလမ်းတစ်​လျှောက် သူအ​တွေးများ​နေခဲ့သည်။

​မြေ​အောက်ကားပါကင် ဒုတိယထပ်ကို​ရောက်သည်နှင့် ထန်​မော့သူ၏ပတ်ပတ်လည်မှ ​မော်နီတာများကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ အလင်း​ရောင်များပိတ်​နေသဖြင့် ထိုကင်မရာများပွင့်မ​နေဟုဆိုလိုလေသည်။ သို့တိုင်​အောင် ထန်​မော့​ကျောက်စရစ်ခဲ​လေးများကို ​ကောက်လျက် ထိုကင်မရာများကို ​သေချာ​စေရန် ခွဲပစ်လိုက်သည်။ 

ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်း​ပေါ်တက်လာပြီး​နောက် လူသားများမှာ စွမ်းအင်ရင်းမြစ်များပြတ်​တောက်သွားခဲ့ပြီး လက်ရှိ တိုက်အဖွဲ့အစည်းအသုံးပြု​နေ​သည်မှာ ​​မောလ်တွင်ကျန်ရှိ​သော စွမ်းအင်ထုတ်စက်အ​သေး​လေးတစ်လုံးမျှပင်။ သူတို့မှာ ၄င်းကိုအလွန်​ချွေ​ချွေတာတာအသုံးပြုကြကာ ညဘက်တွင်လည်းသိပ်မသုံးကြ​ချေ။ ဥပမာ လစ်ဇ်မှာ လျိုချန်း၏အ​ရေး​ပေါ်အတွက် လျှပ်စစ်ကိုမသုံးစွဲခဲ့​​ချေ။ လျိုချန်း၏ဒဏ်ရာမှာလည်း ​ခေတ်မှီစက်ပစ္စည်းများနှင့် ကုသနိုင်​သောဒဏ်ရာမျိုးမဟုတ်ခဲ့၍ပင်။

အနားတွင် မည်သူမျှ မရှိသည်မှာ ​သေချာ​မှ ထန်​မော့သည် အနီးအနားရှိ ဗန်ကားတစ်စီးဆီ​လျှောက်သွားလျက် ​နောက်တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။ 

ထို့​နောက်သူ၏စွမ်းရည်စာအုပ်ကို ထုတ်ယူလျက် ပထမစာမျက်နှာကို လှန်ကြည့်လိုက်​လေသည်။

[စွမ်းရည်: စားပြီးနားမလည်]

[ပိုင်ရှင်: ထန်​မော့]

[အမျိုးအစား: ထူးရှယ်]

[အသုံးပြုပုံ: စွမ်းရည်များစု​ဆောင်းခြင်း]

ထန်​မော့သည်စာလုံးများကို ပထမစာမျက်နှာမှဂရုတစိုက်ဖတ်ရှုလိုက်လျက် ​နောက်တစ်မျက်နှာကို လှန်လိုက်သည်။

[စွမ်းရည်: ငါ့မှာ ဇာတ်လိုက်​လောက်​တောင်မသားနားတဲ့ စိတ်စွမ်းအင် နယ်​မြေရှိတယ်] 

[ပိုင်ရှင်:ရှန်စန်းခွန်(ခိုး၀င်သူ)]

……

[အဆင့်: ၂ ]

[ကန့်သတ်ချက်: အမျိုးအစားတူ ပစ္စည်းတစ်မျိုးစီကိုသာ သိမ်းဆည်းနိုင်၊ အ​လောင်းများကို သိမ်းဆည်း၍မရ]

[မှတ်ချက်: ရှန်စန်းခွန်တစ်​ယောက်က​တော့...]

ထန်​မော့၏ အကြည့်မှာ အဆင့်နှင့် ကန့်သတ်ချက်စာ​ကြောင်းတွင် ရပ်တန့်​နေခဲ့သည်။ အကြာကြီး ကြည့်​နေပြီးမှ တတိယစာမျက်နှာနှင့် စတုတ္တစာမျက်နှာတို့ကိုပါလှန်ကြည့်လိုက်သည်။ သူသည်စွမ်းရည်စာအုပ်၏ ရှိရှိသမျှ ၁၁မျက်နှာလုံးကိုလှန်​​လှော ဖတ်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ ပထမစာရွက်ကိုပြန်လှန်လျက် သူ၏စွမ်းရည်အ​ကြောင်းကို ပြန်ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

"အဆင့်​တွေ ကန့်သတ်ချက်​တွေမပါဘူး" 

ထန်​မော့မျက်​​မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်။ 

​ကျောက်ကျန်း၏စွမ်းရည်မှာ သိသိသာသာတိုးတက်လာတာပင်။ ထန်​မော့၏ပထမဆုံး​ပေါ်လာ​သော အ​တွေးမှာ စွမ်းရည်အဆင့်ပင်။ သူစု​ဆောင်းခဲ့​သော စွမ်းရည် ၁၀မျိုးတွင် ချန်ရှန်းရှန်း၏စွမ်းရည်တစ်ခုတည်းကသာ အဆင့်၃ဖြစ်သည်။ ကျန်သည်တို့မှာ အဆင့် ၁နှင့် ၂များသာဖြစ်သည်။ ထန်​မော့မှာ ဖက်တီး​လေး၏ စွမ်းရည်အ​သေးစိတ်ကိုမသိသော်လည်း စွမ်းရည် အဆင့်မြင့်လာသည်မှာ ကျိန်း​သေပင်။

အကယ်၍စွမ်းရည်များမှာတိုးတက်နိုင်လျှင် ကစားသမားများမှာ ​မျှော်စင်၇ထပ်လုံးကို မည်သို့တိုက်ခိုက်နိုင်မည်လဲဟူသည့် ​မေးခွန်းအတွက် အ​ဖြေရှိသွား​​လေပြီ။

အနက်​ရောင်​မျှော်စင်၏ပထမထပ်မှာပင် အလွန်ခက်ခဲလှသည်။ အကယ်၍ကစားသမားများ၏စွမ်းရည်မှာ တိုးတက်နိုင်စွမ်းမရှိခဲ့လျှင် အနက်​ရောင်​မျှော်စင်၏ ခက်ခဲ​သောဂိမ်းများကို မည်သို့မျှ ​ကျော်လွှားနိုင်စွမ်းရှိလိမ့်မည်မဟုတ်​ချေ။ 

သို့​သော်...

"ငါ့စွမ်းရည်မှာ အဆင့်​တွေ ကန့်သတ်​ချက်​တွေမရှိဘူး"

ထန်​​မော့၏လက်ညှိုးမှာ 'စားပြီးနားမလည်'ဟူ​သော စာ​ကြောင်းကိုပွတ်သပ်လိုက်သည်။

"ကန့်သတ်ချက်​တွေ ကျိန်း​​သေရှိပါ​သေးတယ်" 

ဥပမာ လူသတ်ခြင်းဖြင့် စွမ်းရည်ရရှိခြင်းမှာလည်း ကန့်သတ်ချက်ပင်။ 

"သူများ​တွေဆီက ပစ္စည်း​တွေရရင်လည်း စွမ်းရည်​တွေရနိုင်တယ် ဒါ​ပေမယ့် ကန့်သတ်ချက်​တော့ရှိတယ် ငါဖက်တီး​လေးရဲ့စွမ်းရည်ကို မရနိုင်ခဲ့တာလည်း အဲဒီကန့်သတ်ချက်​ကြောင့်ပဲဖြစ်မယ်"

ထန်​မော့၏ဦး​နှောက်မှာ လျင်မြန်စွာ လည်ပတ်​နေခဲ့သည်။ သူ၏မှတ်ဥာဏ်များထဲမှ အလယ်တန်း​ကျောင်းတွင်ရှိ​နေခဲ့စဥ်က ဖက်တီး​လေးဆီမှ စွမ်းရည်ကိုရယူရန် ကြိုးစားခဲ့သည်တို့ကို အ​သေးစိတ်ပြန်လည်​တွေး​တော​နေခဲ့သည်။

"သူကငါ့ကို ဘီစကစ်တွေမ​ပေးချင်ခဲ့လို့များလား"

ထန်​မော့ချက်ချင်း​ခေါင်းကိုခါလိုက်ကာ 

"အဲ​လောက်ထိ မရိုးရှင်းနိုင်ဘူး"

ထန်​မော့အတိအကျကိုမ​ပြောနိုင်​သော်လည်း ထိုမျှမရိုးရှင်းသည်ကို​တော့ခံစားမိ​လေသည်။ သူ၏အ​တွေးများကိုအတည်ပြုရန် သူသည်အ​ရေး​ပေါ်ခန်းသို့ပြန်သွားလျက် အိပ်​ပျော်​နေ​သောဖက်တီး​လေးကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူဖက်တီး​လေးအား အသာလှုပ်နှိုးလိုက်သည်။

"ဘယ်သူ...ဟင် အစ်ကို​မော့..." 

ဖက်တီး​လေးမှာ သူ၏မျက်လုံးများကို ပွတ်သပ်ရင်း ​ရေရွတ်လာခဲ့သည်။

ထန်​မော့မှာ ဖက်တီး​လေးကို အ​ရေး​ပေါ်ခန်းထဲမှ ​ခေါ်ထုတ်သွားလျက် 

"ငါ့ကိုအဲဒီလူရဲ့လက်​မောင်းကိုဖြတ်ဖို့ မင်းသုံးခဲ့တဲ့ဓါးကို​ပေးလို့ရမလား ငါသဲလွန်စတစ်ခုခုများရှာ​တွေ့​လောက်လားလို့ ဥပမာ သူတို့​တွေဘာလို့ လူ​တွေနှလုံးကို စားဖို့အသည်းအသန်ဖြစ်​နေရလဲဆို​တာ​​ပေါ့"

ဖက်တီး​လေးမှာ စဥ်း​​တောင်စဥ်းစား​မ​နေခဲ့။ သူ၏ခါးကြားမှ ဓါးကိုဆွဲထုတ်လျက် ဓါးကိုကမ်း​ပေးလာခဲ့သည်။

ထန်​မော့သူ့အား အ​သေအချာစိုက်ကြည့်ကာ ​မေးလိုက်သည်။

"ငါ့ကိုဒီဓါး​ပေးချင်တာ ​သေချာလား"

ဖက်တီး​လေး၏အမူအယာမှာ ထူးဆန်းလာပြီး

"ဘာလို့မ​ပေးရမှာလဲ  ဓါးလေးတစ်​ချောင်းပဲကို အစ်ကို​​မော့ ယူလိုက်ပါ"

ထန်​​မော့လည်းဓါးကိုယူလိုက်ပြီး ဖက်တီး​လေးမှာလည်း အခန်းထဲသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။

ထန်​မော့သည် ​​မှောင်ရိပ်တစ်ခုကိုရှာလျက် သူ၏စွမ်းရည်စာအုပ်ကိုဖွင့်ကာ ၁၂ရွက်​မြောက်ကိုလှန်ကြည့်လိုက်သည်။ ​သေချာ​ပေါက်ထိုစာမျက်နှာမှာ ဗလာဖြစ်​နေဆဲပင်။ ဖက်တီး​လေး၏စွမ်းရည်ကို မရရှိလိုက်ပြန်​ချေ။

ထန်​မော့ စွမ်းရည်စာအုပ်ကိုပိတ်လျက် ​လေထဲသို့ အမူအယာမဲ့စွာ ပြန်ပစ်ထည့်လိုက်သည်။

ဤစာအုပ်အစုတ်မှာ အချိန်တိုင်း သူ့မျက်နှာကို အိုးမဲသုတ်ချင်​နေသည်။ ကန့်သတ်ချက်မှာ ထိုမျှရိုးရှင်းမ​နေမှန်း အသိသာကြီးပင်။ သူ၏စွမ်းရည်ကို ဤထက်မကပိုနားလည်ရန် လိုအပ်​လေသည်။

ထန်​မော့​ ​လော့ဖုန်းချန်းကိုသွားရှာလိုက်သည်။

​လော့ဖုန်းချန်းမှာ သူအဘယ်​ကြောင့် ဤမျှကြာ​နေရသည်ကို ​မေးမလာခဲ့။ ဖိုင်တစ်ခုကိုသာ တည့်ပင် ကမ်း​ပေးလာခဲ့သည်။

"စုကျိုးက​ရောက်လာတဲ့ ခိုး၀င်သူ၇​ယောက်ရှိတယ်ဆိုတာ ငါတို့သိထားတယ်..အနည်းဆုံး ၇​ယောက်ကျိန်း​သေတယ်  လွန်ခဲ့တဲ့ရှစ်ရက်က စူကျိုးက​နေ ရှန်ဟိုင်းကို ထွက်​ပြေးလာတဲ့ တရား၀င်ကစားသမား ၂​ယောက်ဆီက ဒီသတင်းကို သူတို့ဆီကရခဲ့တာ... သူတို့စကားအရဆိုရင် ခိုး၀င်သူက ၁၀​ယောက်​လောက်ရှိတယ်၊ စုကျိုးမှာ အသတ်ခံရတဲ့သူ​တွေ ၁၀၀၀​ကျော်သွားပြီ"

🪩