MM Story Teller

Chapter 52

Viewers 7k

🌍Chapter 52

[အပိုင်းထပ်နေခြင်းမဟုတ်ပါ]

"အချိန်ကိုမှတ်ထား ငါပြန်လာလို့ရွှေကြွက်ကိုမတွေ့လို့ကတော့ ညည်းကိုငါကြွပ်ကြွပ်ဝါးပစ်မယ်"

ထိုသို့ကျိန်းမောင်းမှုနှင့်အတူ ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီးမှာပန်းရောင်ထီလေးတစ်ချောင်းနှင့် တံခါးကိုဆောင့်ပိတ်ကာ ထွက်သွားတော့သည်။ ထန်မော့လည်း ပန်းရောင်ကရားကို ကောက်ယူလျက် စားပွဲပေါ်တင်ကာ အေးစက်စွာ စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ ထို့နောက်ပြတင်းပေါက်ဆီပြေးလျက် ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီး တောင်ကြားမှ ထွက်သွားသည်မှာ သေချာသောအခါတွင်မှ ဆိုဖာတွင်ပြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပန်းရောင် ကရားကို ကော်ဖီစားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားပြီး သူအသေအချာစူးစမ်းကြည့်လိုက်သည်။

"ပထမနေ့ ၁၂နာရီ ၃၀မိနစ်ပဲ ထပ်ပြီးတော့ ၂၄နာရီ တစ်ရက် ဒီလိုဆိုငါ၀င်လာတဲ့အချိန်က ဒီဇင်ဘာ တစ်ရက်နေ့ဖြစ်မယ်"

ထန်မော့ ကရားထဲထဲသို့ငုံ့ကြည့်လိုက်သည့်တိုင် ဘာကိုမျှမတွေ့ချေ။

ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီးထွက်သွားပြီဖြစ်၍ ထန်မော့၄င်းကို သတိထားနေစရာမလိုတော့၊ သို့နှင့် ဂိမ်းအကြောင်းကိုသာ အာရုံစိုက်လျက် စဥ်းစားလိုက်သည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ စည်းမျဥ်းများကို ရှင်းပြခဲ့စဥ်ကအလွန်စိတ်ရှည်ခဲ့သည်။ အစာချပေးသောနေရာတွင် အစာရောလူပါ အတူတူရပ်နေပါက ၇ရက်အတွင်း ထန်မော့ရွှေကြွက်ကိုဖမ်းမိနိုင်ချေမှာ 0.999808 ရာခိုင်နှုန်းပင်။

"ငါကဒီထက်တောင်ကံဆိုးနိုင်သေးတယ်"

ထန်မော့ထိုသို့ဆိုလိုက်သော်လည်း သူ၏အမူအယာမှာ ပေါ့ပါးမနေခဲ့။ အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ ပထမထပ်မှာ ဤမျှရိုးရှင်းနေမည်ဟု သူမယုံကြည်ပါ၊ မွန်းစတားများနှင့်တိုက်ခိုက်စရာမလို၊ ခန့်မှန်းစရာမလို၊ ရွှေကြွက်ကိုသာ ကံကောင်းမှုကိုအမှီပြု၍ ၀.၉၉ရာခိုင်နှုန်းဖမ်းမိနိုင်ချေရှိနေသည်မှာ သံသယ၀င်စရာကောင်းလှသည်။

ဘာလို့ထောင်ချောက်တစ်ခုနဲ့တူနေပါလိိမ့်..

"ပထမရက်မှာ ရွှေကြွက်ပေါ်လာနိုင်နှုန်း ၄၀ရာခိုင်နှုန်းရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ဆိုင်မယ်ထင်တယ်"

ကျိန်းသေပေါက် ကရားကသူ့ကို အဖြေမပေးနိုင်ပါ။

ထန်မော့လည်း ရွှေကြွက်ကိုဖမ်းရန် ကရားထံမှကန်စွန်းဥတချို့ကို လဲလှယ်လိုက်သည်။ သူ၏ခေါင်းထဲအရင်ဆုံး၀င်လာသည်က ဆိုဖာဘေးရှိ ဆံပင်အထွေးလိုက်ပင်။ သူသည်ထိုဆံပင်ထွေးကို ဆွဲယူလျက် တချို့ကိုကရားထဲသို့ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ကရားမှာတုန့်ပြန်မှုမရှိချေ။ ထန်မော့လည်းစဥ်းစားလျက် ဆံပင်တထွေးလုံးကိုသာ ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။

တစ်မိနစ်ကြာပြီးနောက် ပန်းရောင်ကရားမှာရုတ်ချည်း အလင်းရောင်စုံတို့တောက်ပလာခဲ့သည်။ ထန်မော့ ဖြိုးဖြိုးဖျတ်ဖျတ်အလင်းရောင်များကို ၃မိနစ်ကြာ စိုက်ကြည့်နေမိခဲ့သည်။ ထို့နောက် အလင်းရောင်များမှိန်ဖျော့သွားပြီး ကရားမှာ အနက်ရောင်အဖြစ်ပြောင်းသွားခဲ့လေသည်။ ထန်မော့မှာ မျက်မှောင်ကျုံ့လျက် ဘာများဖြစ်သလဲဟု စစ်ဆေးကြည့်ရန်ပြင်လိုက်စဥ် ဆိုးရွားလှသော အပုတ်နံ့က အခန်းတစ်ခုလုံးကို ပျံ့နှံ့လာခဲ့သည်။

ဘန်း...

အမည်းရောင်အရာတစ်ခုက ထန်မော့၏ခြေထောက်အနီးပြုတ်ကျလာခဲ့ပြီး ထန်မော့မှာ ၄င်းကိုကောက်ယူမကြည့်ခင်အတော်ကြာ တွေဝေနေမိသည်။

"ကြည့်ရတာ တူးနေတဲ့ကန်စွန်းဥလား"

သေးငယ်သောစာလုံးများက ကရားပေါ်တွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။

[မြေအောက်လူသားရဲ့ ပုတ်သိုးနေသောဆံပင်များ၊ ထွီ ရွံစရာကြီး...]

ထန်မော့"..."

ထိုဆံပင်များကို ကန်စွန်းဥနှင့် လဲလှယ်မရသည်မို့ ထန်မော့ထရပ်ကာ ၀ံပုလွေဘွားဘွားကြီး၏ အိမ်အနှံ့ လဲလှယ်လို့ရမည့်ပစ္စည်းများကိုရှာဖွေတော့သည်။ သူသည်မီးလင်းဖိုအနီးလျှောက်သွားလျက် အပေါ်နံရံတွင်ချိတ်ဆွဲထားသော လူခေါင်းတစ်လုံးကိုကြည့်လိုက်မိသည်။ မကြာခင်မှာပင် ထန်မော့မှာ ဓါးဖြင့် ထိုခေါင်းကြီးကို ကလော်ကာဖြုတ်လျက် ကရားထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကရားမှာ ထူးဆန်းစွာလင်းလက်လာပြီး ရုတ်ချည်း အမည်းရောင် ပြောင်းသွားပြန်သည်။ ထို့နောက်ဆိုးရွားသောအနံ့နှင့် အမည်းရောင်အခိုးအငွေ့များကိုလည်း ထုတ်လွှတ်လာသေးသည်။

[ပုတ်သိုးနေတဲ့ မြေအောက်လူသားရဲ့ ခေါင်းကြီး ထွီ ထွီ ထွီ]

ထန်မော့"..."

ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီး၏ တဲအိမ်ထဲတွင် မြေအောက်ကမ္ဘာနှင့် ဆိုင်သောအရာဟူ၍ ၂ခုသာရှိသည်။ ထန်မော့ကိုယ်တိုင်မှာ မြေအောက်လူသားမဟုတ်ပဲ သာမာန်ကစားသမားတစ်ဦးသာဖြစ်သည်။ သူ၏ပစ္စည်းများမှာ ကန်စွန်းဥအဖြစ် ပြောင်းလဲမပေးနိုင်ချေ။ သူခတ္တမျှစဥ်းစားပြီးနောက် သူ၏အိတ်ထဲမှ ပတ္တမြားခဲကိုထုတ်ယူလျက် ခေါင်းပေါ်တင်ကာ မာရီယို၏ဦးထုပ်အဖြစ် ပြောင်းလိုက်သည်။

ထန်မော့မှာ ရှေ့နှစ်ခေါက်က ကရားထဲမှထွက်လာသော ကန်စွန်းဥတူး၏အနံ့ကြောင့် မာရီယိုဦးထုပ်၏အနံ့ကိုတောင် သိပ်မခံစားရတော့ချေ။

သူသည် မီးလင်းဖိုဘေးမှ နံရံကိုခေါင်းနှင့်၀င်တိုက်လိုက်ပြီးနောက် နံစော်နေသော ဘွတ်ဖိနတ်တစ်ဖက် ပြုတ်ကျလာခဲ့သည်။

ထန်မော့ သူ၏ခေါင်းကို ပွတ်လျက် ထိုဖိနပ်ကိုကောက်ယူကာ ကရားထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်သည်။

မိနစ်ပိုင်းအတွင်းမှာပင် ကန်စွန်းဥတစ်ခု ကရားထဲမှ ခုန်ထွက်လာခဲ့ပြီး ထန်မော့၏ခြေထောက်ပေါ်သို့ ပြုတ်ကျလာခဲ့သည်။

[ရက်ကန်းသမားရဲ့ ခြေဆီနံ့စွဲနေတဲ့ ဖိနပ်]

အနည်းဆုံးတော့ ကန်စွန်းဥနဲ့လဲလို့ရသေးတယ်လေ...

မာရီယို၏ဦးထုပ်မှာ တစ်ရက် သုံးကြိမ်သာ သုံးရန်သင့်တော်ကာ သူတစ်ကြိမ်အသုံးပြုပြီးပြီဖြစ်သည်။ သူခတ္တမျှတွေးတောနေမိပြီး ဦးထုပ်ကိုပြန်မချွတ်ခင် ၂ကြိမ်ခန့်၀င်တိုက်လိုက်သေးသည်။ ပထမအကြိမ်တွင် ပါးလွှာသော ကြော်ငြာစာရွက်လေးတစ်ခုပြုတ်ကျလာပြီး နောက်တစ်ကြိမ်တွင် အိတ်ဆောင်နာရီဟောင်းတစ်ခုပြုတ်ကျလာခဲ့သည်။

ထန်မော့ ကြော်ငြာစာရွက်ကို ကောက်ယူလိုက်ကာ ၄င်းကိုဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

"ထူးဆန်းထွေလာဆပ်ကပ်ကြီးရဲ့ ရင်ခုန်ဖွယ်ညတစ်ည မြေအောက်လူသားတွေကို အသက်ရှူရပ်တန့်သွားရစေလောက်တဲ့ ရှားပါးရတနာသုံးမျိုး..သင်ဘယ်တုန်းကမှ မကြုံဖူးတဲ့ ကမ္ဘာသစ်တစ်ခုကို ဖွင့်လှစ်လိုက်ပါပြီ.. ကြော်ကြားတဲ့ဆပ်ကပ်မာစတာနဲ့ သူရဲ့အဖွဲ့သားတွေက သင့်ကိုစောင့်မျှော်နေပါတယ်..."

"ဆပ်ကပ်..."

ထန်မော့ထိုစာလုံး၂လုံးကို ရေရွတ်လိုက်မိသည်။ သူသည်ကြီးမားပြီး ရွံစရာကောင်းစရာ ချစ်ဖို့လည်းကောင်းသည့် တီကောင်ကြီးကို မှတ်မိနေဆဲ။

ဤဆပ်ကပ်မှာ 'ဘေကိုသတ်ပါ'ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းနှင့် ဆက်စပ်နေပုံပင်။

ထိုကိစ္စကိုခဏမေ့ထားလိုက်ပြီး ထန်မော့ အိတ်ဆောင်နာရီဟောင်းကို ကောက်ယူလိုက်သည်။ သူ့လက်ကထိုနာရီကိုထိလိုက်သည်နှင့် စာလုံးတချို့ နာရီဒိုင်ခွက်ပေါ်တွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထန်မော့ အလျင်အမြန်ပင် အနီးသို့ယူ၍ ထိုစာလုံးများကို ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

[ပစ္စည်း: ကိုယ်ပျောက်လူသားရဲ့အိတ်ဆောင်နာရီ]

[ပိုင်ရှင်:ထန်မော့]

[အရည်အသွေး: ကောင်းမွန်ရုံ]

[အဆင့်: ၁]

[တိုက်ခိုက်မှု: မရှိ]

[အသုံးပြုပုံ: နာရီကိုဖွင့်လိုက်တာနှင့် ၅မိနစ်ခန့်ကိုယ်ပျောက်သွားမည်]

[ကန့်သတ်ချက်: စွန့်ပစ်နိုင်သောပစ္စည်း၊ ဂိမ်းထဲမှ ထုတ်ယူသွား၍မရပါ]

[မှတ်ချက်: သူခိုးအကွက်တွေလာတော့မယ် ဟ ဟ ဟ]

ထန်မော့"..."

မှတ်ချက်ကိုလျစ်လျူရှူထားလိုက်ပါက သူ့တွင် ကံဇာတာတချို့ကျန်သေးသည်ဟု မှတ်ယူနိုင်သေးသလော။

ထန်မော့ နာရီအား အပြန်ပြန်အလှန်လှန် တအံ့တသြကြည့်နေမိသည်။ သူ၏အကြည့်များမှ 'ဂိမ်းထဲမှထုတ်ယူသွား၍မရပါ'ဟူသောနေရာတွင် ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် အိတ်ထဲသို့ထည့်လိုက်တော့သည်။

၆နာရီထိုးရန် ၁နာရီသာလိုတော့သည်မို့ ပြန်လာတော့မှသာ ထိုနာရီကို စမ်းသပ်ကြည့်တော့မည်ဟု စိတ်ကူးလိုက်သည်။

ထွက်မသွားခင် ထန်မော့ ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီး၏အိမ်အတွင်း သေချာလှည့်၍ကြည့်လိုက်သေးသည်။ သို့သော်မည်သည့်ထွေထွေထူးထူးအရာမျိုးကိုမှ မတွေ့ခဲ့ချေ။ အဆုံးတွင် သူသည်စားပွဲပေါ်မှ ကန်စွန်းဥပန်းကန်ကိုယူလျက် တောင်ခြေသို့သွားခဲ့သည်။

တွင်းပေါက်ကိုးပေါက်ရှေ့တွင်ရပ်လျက် ထန်မော့ ကန်စွန်းဥပန်းကန်ကိုချကာ တွင်းများကိုအရင်ဆုံးတစ်ခုချင်းစီ စူးစမ်းနေခဲ့သည်။

တွင်းပေါက် ကိုးပေါက်ရှိသည်။ တွင်းများမှာ အချင်း၀က်၃မီတာခန့်အထိရှိကာ တွင်းတစ်ခုချင်းစီတွင် တူးထားသည့် ခြေရာလက်ရာအချို့နှင့် ရွှေရောင်နှင့် အနက်ရောင်အမွှေးတချို့ရှိသည်။ ၄င်းမှာ ရွှေကြွက်နှင့် ကြွက်မည်းတို့၏ အမွှေးများဖြစ်နိုင်လေသည်။

တစ်ခုချင်းစီကို စူးစမ်းပြီးနောက် ထန်မော့မှာ အတော်ကြာတွေးတောပြီးမှ ၆ခုမြောက်တွင်းပေါက်ကို ရွေးလိုက်သည်။ နာရီထိုးရန် တစ်နာရီအလိုတွင် ထန်မော့သည် ကန်စွန်းဥကိုကိုင်လျက် မှောင်မည်းသော ကြွက်တွင်း၀တွင် ရပ်နေခဲ့သည်။ သူသည်အတွင်းမှ လှုပ်ရှားမှူတစ်စုံတရာရှိမရှိ တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေခဲ့သည်။

မိနစ်လက်တံကတရွေ့ရွေ့သွားနေခဲ့ပြီး ၆နာရီမထိုးခင် နာရီ၀က်သာလိုတော့လေသည်။

ထန်မော့သူ၏လက်ပါတ်နာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လျက် ကန်စွန်းဥအား ခြောက်ခုမြောက်တွင်းပေါက်တွင် ချထားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျောက်တုံးကြီးတစ်ခုနောက် အပြေးအလွှားသွားပုန်းလိုက်တော့သည်။

ပထမရက်တွင် ရွှေကြွက်ပေါ်လာနိုင်နှုန်းမှာ ၄၀ရာခိုင်နှုန်းသာရှိလေသည်။ ၄င်းမှာ သိပ်မဆိုးလှပုံပေါ်သော်လည်း သူ၏ကံကိုပုံ၍ အလောင်းအစားမလုပ်၀ံ့ပါချေ။ သူသည်ဘယ်တုန်းကမှ ကံမကောင်းခဲ့ဖူးချေ။ အကယ်၍သူတွင်းထဲသို့၀င်သွားပြီး ကြွက်မည်းနှင့်တိုးပါက သူ့အနေနှင့် အသက်ကိုအာမမခံနိုင်ပါချေ။

သူ့အတွက် အချက်အလက်တချို့ပိုလိုသေးသည်။

သူ၏လက်ကောက်၀တ်ကိုမြှောက်လျက် နာရီကိုကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ မိနစ်၂၀သာလျှင် ကျန်တော့သည်။

"ဘာလို့...ပထမတစ်ရက်ကပဲ ထူးခြားနေရတာလဲ"

စောင့်ဆိုင်းရင်းနှင့် ထန်မော့စဥ်းစားနေမိသည်။ ခြောက်ခုမြောက်တွင်းပေါက်ကိုကြည့်ရင်း ခတ္တမျှအကြာတွင် အိတ်ထဲမှ အိတ်ဆောင်နာရီဟောင်းကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

"ဂိမ်းထဲမှ ထုတ်ယူလို့မရဘူး အကယ်၍မနက်ဖြန် ကြွက်မည်းနဲ့တိုးခဲ့ရင် လွတ်လမ်းတစ်ခုတော့ရှိတာပေါ့"

သူအိတ်ဆောင်နာရီကိုပြန်ထည့်လိုက်သည်။

၅မိနစ်ကြာပြီးနောက်တွင် ထန်မော့သည် ကိုယ်ပျောက်လူသား၏ အိတ်ဆောင်နာရီကို တဖန်ထုတ်ယူလိုက်ပြန်သည်။ ထိုနာရီအား စိုက်ကြည့်နေမိပြီးနောက် သူသည်မီးခြစ်ဆံကြီးနှင့် ကြက်ဆင်ဥကိုပါ ထုတ်ယူလျက် 'S'ဟုရေးဆွဲလိုက်သည်။

ထန်မော့မှာ စိတ်ထဲမပါပဲ ပေါ့ပေါ့လေးသာ Sကိုရေးဆွဲလိုက်ခြင်းပင်။ သို့သော် သူ Sကိုရေးဆွဲပြီးသော်လည်း ဥထံမှ မည်သည့်တုန့်ပြန်မှုမှမရှိသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 'S'သဏ္ဍာန်မှ လင်းမလာခဲ့သလို ဖူ၀မ်သော်ထံသို့လည်း ဆက်သွယ်၍မရခဲ့ချေ။

ထန်မော့၏ရင်မှာ တင်းကြပ်သွားလျက် တစ်ခုခုမူမမှန်ခြင်းကို ခံစားမိလိုက်သည်။ သူသည် ကြက်ဆင်ဥအား ၃ကြိမ်ခေါက်လိုက်လျှင် တဖက်မှ အံ့အားသင့်နေသောလေသံဖြင့် "ထန်မော့"ဟု ခေါ်လိုက်သည်အား ကြားလိုက်ရတော့သည်။

ထန်မော့မှာ ခိုး၀င်သူဖူ၀မ်သော်ကို တစ်ခါမှမတွေ့ခဲ့ဖူးသော်လည်း မကြာခဏစကားတော့ပြောဖူးလေသည်။ လွန်ခဲ့သည့်၂ရက်ကတောင် ထန်မော့က ဖူ၀မ်သော်အား သူ့အနေနှင့် မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းထဲ သွားရတော့မည်ဟု ပြောခဲ့သေးသည်။ သို့သော် သူ့အနေနှင့်ဤမျှ အံအားသင့်နေသော လေသံမျိုးကိုတော့ မကြားဖူးခဲ့ချေ။

"...ကောင်းပြီ လူကြီးမင်းဖူ ကျွန်တော်ပါပဲ ကျွန်တော် ကြက်ဆင်ဥများပျက်သွားတာလားလို့ စိုးရိမ်နေလို့လေ... ကျွန်တော်အခုလေးတင် ဂိမ်းသိမ်းမှတ်ဖွင့်ဖို့ လုပ်နေပေမယ့် အလုပ်မဖြစ်ဘူး.. ခင်များဆီမှာရော ဒီလိုမျိုးဖြစ်သေးလား ကျွန်တော်ပဲဖြစ်နေတာလား"

တဖက်မှ အချိန်အကြာကြီးတိတ်ဆိတ်နေခဲ့လေသည်။

ထန်မော့မှာ နောက်တစ်ကြိမ်မေးလိုက်ရမလားဟု စဥ်းစားနေစဥ်မှာပင် ဖူ၀မ်သော်ထံမှ စကားသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

"လွန်ခဲ့တဲ့၃ရက်က မင်းဆက်သွယ်လာပြီးတော့ ဂိမ်းသိမ်းမှတ်ကိုဖွင့်ချင်တယ်လို့ပြောခဲ့တယ်"

ထန်မော့ရုတ်ချည်း အေးခဲသွားမိလေသည်။

"မဖြစ်နိုင်တာ ကျွန်တော်ခင်များကိုမဆက်သွယ်ခဲ့ပါဘူး လူကြီးမင်းဖူ ခင်များအမှတ်မှားတာများလား ကြက်ဆင်ဥကိုတောင် မထုတ်ဖြစ်ခဲ့ပါဘူးဗျာ"

"ကြက်ဆင်ဥကိုသုံးလို့မရဘူးလို့ မင်းအခုပဲပြောလိုက်တယ်မလား ဒါကအသုံးပြုပြီးရင်၇ရက်စောင့်ရတဲ့ ကန့်သတ်ချက်ကြောင့်လေ"

ထန်မော့တိတ်ဆိတ်သွားမိသည်။

သူသည်တောင်ကြားတွင်ရပ်နေခဲ့ပြီး အေးစက်သောလေများက ပန်းရောင်မြစ်ကိုဖြတ်သန်း၍ တိုက်ခတ်လာခဲ့သည်။ ထန်မော့ရုတ်ချည်း သူ၏ခြေဖျားလက်ဖျားများအေးလျက် ဦးခေါင်းမှ ထုံကျင်လာမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူသည်အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလျက် ပြန်မေးလိုက်မိသည်။

"ဒါဆိုကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်ကိုပြောပြပေးလို့ရမလား လူကြီးမင်းဖူ လွန်ခဲ့တဲ့သုံးရက်က ကျွန်တော် ခင်များကို ဘာပြောခဲ့တာများလဲ"

သို့သော် ဖူ၀မ်သော်မှာ သူ့ကိုအဖြေပေးမလာခဲ့ချေ။ သို့သော်အလွန်အတည်အတံ့ဖြစ်နေသော လေသံဖြင့် ပြန်လည်မေးလာခဲ့သည်။

"ထန်မော့ ဒီနေ့ကဘယ်နှရက်နေ့လဲ"

ထန်မော့ အေးခဲသွားလျက်

"ဒီဇင်ဘာ ၁ရက်နေ့"

"ဒီနေ့က ဒီဇင်ဘာ ၆ရက်နေ့ပါ"

ခေါင်းထဲတွင်အလင်းတစ်ချက်လင်းသွားသည့်နှယ် ထန်မော့မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားခဲ့သည်။

"လွန်ခဲ့တဲ့သုံးရက်တုန်းက ငါစျေးဆိုင်တစ်ခုမှာ ရိက္ခာတွေရှာနေတုန်း မင်းကဆက်သွယ်လာတယ် ဂိမ်းသိမ်းမှတ်ကို ဖွင့်ချင်တယ်တဲ့"

အေးစက်စွာတိုးဝှေ့နေသောလေများကြားထဲ ဖူ၀မ်သော်၏ တည်ငြိမ်သောအသံမှာ စိတ်အေးချမ်းစေသော စွမ်းအင်မျိုးရှိနေသည့်နှယ် ထန်မော့တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေမိသည်။

"မင်းပြောခဲ့တာက မင်းအခုရောက်နေတဲ့မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ဂိမ်းထဲမှာ အချိန်ကိုလှည့်စားထားတဲ့တစ်ခုခုရှိနေတယ်ထင်တယ်တဲ့..မင်းရှေ့မှာလည်း တူညီတဲ့ဂိမ်းမျိုးကို ကြုံခဲ့ဖူးတော့ ဒီဂိမ်းကိုအမြန်အပြီးသတ်ချင်ပြီးတော့ အချိန်သိပ်မဖြုန်းချင်ဘူး.. ဒါကြောင့် ကြက်ဆင်ဥကိုသုံးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်"

ထန်မော့နားထောင်ပြီးနောက် စဥ်းစားရင်း ဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်ရှင်းခဲ့တဲ့ ဂိမ်းတစ်ခုက 'ဘေကိုသတ်ပါ'ပဲ အဲဒီဂိမ်းမှာတုန်းက ကျွန်တော် ဆပ်ကပ်ပိုင်ရှင်ရဲ့ ရတနာပစ္စည်းကို လွှတ်ပေးလိုက်တဲ့အတွက် အခုသူ့မှာ ရတနာ၂ခုပဲရှိတော့မှာ.. ဒီနေ့ပဲကျွန်တော်ဆပ်ကပ်ပွဲအတွက် ကြော်ငြာစာရွက်ကိုရခဲ့တယ်.. ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီးသွားကြည့်တဲ့ ဆပ်ကပ်ပွဲက ရတနာတစ်ခုလျော့သွားတာဆိုတော့ သူစောစောပြန်လာမှာပဲ"

ဖူ၀မ်သော်ကဆိုသည်။

"ထူးဆန်းထွေလာဆပ်ကပ်လား"

ထန်မော့အံ့သြသွားခဲ့သည်။

"ခင်များသိတယ်လား"

"ငါတို့တွေ မြေအောက်လူသားတွေရဲ့နိုင်ငံကိုရောက်တုန်းက မြစ်ကမ်းဘေးမှာ ဆပ်ကပ်မှာ ရတနာ၃မျိုးရှိတယ်ဆိုတဲ့ ကြေညာဘုတ်ကိုတွေ့ခဲ့တာ"

ဖူ၀မ်သော်၏လေသံအေးအေးက တိုးညှင်းစွာဆိုနေခဲ့သည်။

"အခုစိတ်ငြိမ်သွားပြီလား စဥ်းစားလို့ရသွားပြီလား"

ထန်မော့ခေါင်းကိုယမ်းလျက်

"ဟင့်အင်း ကျွန်တော် နည်းနည်းပဲ စဥ်းစားနိုင်သေးတယ် လူကြီးမင်းဖူ ခင်များမှာ တခြားသိတာရှိသေးလား"

"ငါသိတာကတော့ လွန်ခဲ့တဲ့သုံးရက်တုန်းက မင်းဒီမျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းကို အမြန်အဆုံးသတ်ပစ်မယ်လို့ ပြောခဲ့တာပဲ"

ခတ္တမျှ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ဖူ၀မ်သော်က ထပ်ပေါင်းဆိုလာခဲ့သည်။

"မင်းလေသံအရဆို ၉၀ရာခိုင်နှုန်းတော့ သေချာတဲ့ပုံပဲ"

ထန်မော့" ဒီတော့လူကြီးမင်းဖူ တခြားသိတာများရှိသေးလားဟင်"

"မရှိတော့ဘူး"

ထန်မော့တန့်သွားမိသည်။

🪩

Prev Next