Chapter 18

🍉 Chapter 18

ငါ့ကောင်လေး

ဇိမ်ခံကားတစ်စီးက ရပ်သွားပြီးနောက် အမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးက ကားပေါ်မှ ဆင်းလာသည်။

အမျိုးသမီးက တစ်စုံတစ်ခုကို တီးတိုးတီးတိုးပြောနေကာ တစ်ချိန်တည်းတွင် ကားနောက်ဖုံးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ခရီးဆောင်အိတ်နှစ်လုံးကို ထုတ်လိုက်ကာ အမျိုးသားထံ ပေးလိုက်သည်။

လက်ထောက်ဖုန်းက ပုံသဏ္ဍာန်နှစ်ခုကို ကြည့်ပြီး သူတို့ကို ရင်းနှီးနေသည်ကို သိလိုက်သည်။

ထိုလူနှစ်ယောက်ကို သူ သေချာ သိသော်လည်း မြင်ကွင်းမှာ အနည်းငယ် ကျဉ်းသည့် အတွက် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရရန် ခက်ခဲသည်။

လက်ထောက်ဖုန်း တွေးနေသည်များကို အာရုံခံမိလိုက်သကဲ့သို့ ဟော်ကျင့်က ဗီဒီယိုဖိုင်ကို ချဲ့လိုက်ပြီး လူနှစ်ယောက်၏ မျက်နှာများကို ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပေါ်လွင်စေသည်။

သူတို့၏ မျက်နှာများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရသည့်အခိုက်တွင် လက်ထောက်ဖုန်းက အသက်ရှုကြပ်လာသည်။

“ကျွန်တော့် ညီနဲ့ သူ့အေးဂျင့်…သူတို့ ဒီကို ဘယ်လို ရောက်နေတာလဲ..."

ဤအခိုက်အတန့်တွင် သူတို့နှစ်ဦးကြားမှ စကားပြောဆိုမှုကို စောင့်ကြည့်စစ်ဆေးသည့် မျက်နှာပြင်မှ တစ်ဆင့် ထုတ်လွှင့်ခဲ့သည်။

အေးဂျင့်က ပြောသည်။

"...အထူးတလည် မှတ်သားစရာတော့ ဘာမှ မရှိပါဘူး...အထဲမှာ ဓာတ်ပုံတွေ မရိုက်မိစေနဲ့… မင်းအတွက် လူနှစ်ယောက် ပြင်ဆင်ထားပေးတယ်...ပစ္စည်းတွေက ငါ့ အိတ်သေးသေးလေးထဲမှာ ရှိတယ်...မင်း အထဲကို ရောက်တာနဲ့ ဒါတွေကို အိပ်ခန်းထဲမှာ နေရာချပြီး အလေ့အကျင့် ဖြစ်နေသလိုမျိုး အငွေ့အသက်ကို ဖန်တီးရမယ်...ပြီးတော့..." 

ဖုန်းကျီချီက အေးဂျင့်ကို စိတ်မရှည်စွာ နှောင့်ယှက်လိုက်သည်။

"ငါ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာကို သိပါတယ်...မြန်မြန် သွားတော့..."

အေးဂျင့်က ပြောသည်။

"မင်း အစ်ကိုကို ဆက်သွယ်ပြီးပြီလား...တကယ်လို့ ဒီနေ့ အစီအစဉ်ကို ထုတ်လွှင့်လိုက်ပြီးရင် ဥက္ကဌဟော်..."

"စိတ်မပူပါနဲ့..."

ဖုန်းကျီချီက ယုံကြည်ချက်အပြည့်ဖြင့် သူမကို လက်ဝှေ့ယမ်းပြသည်။

"ငါ အားလုံးကို ကိုင်တွယ်နိုင်ပါတယ်...သွားတော့..."

အကယ်၍ လက်ထောက်ဖုန်းက မကြာသေးမီက ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို သေချာ မသိခဲ့လျှင်ပင် အေးဂျင့်နှင့် ဖုန်းကျီချီတို့ အကြား စကားပြောဆိုမှုကို ကြားပြီးနောက် ယခုတွင် သူက အပြည့်အဝ နားလည်သွားသည်။

ဖုန်းကျီချီက ချမ်းသာသော သခင်လေးတစ်ဦး၏ ပုံရိပ်ကို အမြဲ ထိန်းသိမ်းထားသည်။ ဤပုံရိပ်ကို ထိန်းသိမ်းရန်အတွက် ဇိမ်ခံကားများနှင့် အိမ်များကို ငှားရမ်းခြင်းက ပုံမှန်ဖြစ်ပြီး လက်ထောက်ဖုန်းက ၎င်းကို မကြာခဏ ကူညီပေးသည်။

သို့သော်လည်း ဟော်ကျင့်၏ သီးသန့်စံအိမ်က ငှားရမ်းရန် လုံးဝ မဟုတ်ပေ။

ဖုန်းကျီချီက ဒီအိမ်ကို ဘယ်ကနေ ငှားလာတာလဲ...

တစ်ခုခု နားလည်မှုလွဲတာတွေ ရှိနေနိုင်လား...

မဟုတ်ဘူး...အေးဂျင့်က "ဥက္ကဌဟော်" လို့ ပြောခဲ့တယ်...ဆိုလိုတာက...

လက်ထောက်ဖုန်းက စိတ်လှုပ်ရှားစွာ တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။

အေးဂျင့်နှင့် ဖုန်းကျီချီ နှစ်ဦးစလုံးက ဤအိမ်မှာ ဟော်ကျင့်၏ သီးသန့်စံအိမ် ဖြစ်သည်ကို သိနေကြခြင်းပင်။

လက်ထောက်ဖုန်းက မျက်လုံးများကို မှိတ်ထားလိုက်ပြီး သူ့နှလုံးခုန်သံများ မြန်လာသည်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားနေရကာ နှာသီးဖျားတွင် ချွေးများ ထွက်နေသည်။

ဖုန်းကျီချီက အိမ်တံခါးဝတွင်သာ ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီး အိမ်၏ သော့မရှိသောကြောင့် အထဲသို့ မဝင်စေရန် သူက တိတ်တဆိတ် ဆုတောင်းခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း နောက်အခိုက်အတန့်တွင် ဖုန်းကျီချီနှင့် အေးဂျင့်တို့က လမ်းခွဲလိုက်ပြီး ဖုန်းကျီချီက အိတ်ကို ဗီလာတံခါးဝသို့ သယ်ဆောင်သွားသည်။

စောင့်ကြည့် ဗီဒီယိုက အိမ်ရှေ့တံခါးကို မျက်နှာမူသည့် ကင်မရာသို့ ပြောင်းသွားပြီး သော့ကို ထုတ်ကာ ဗီလာ၏ သော့အိမ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည့် ဖုန်းကျီချီကို ရှင်းလင်းစွာ ဖမ်းယူထားသည်။

ကလစ်တစ်ချက် နှိပ်လိုက်ပြီး သော့ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် လက်ထောက်ဖုန်း၏ စိတ်ထဲမှ ကြိုးတစ်ချောင်းက ချက်ချင်း ပြတ်တောက်သွားသည်။

သူ့ကိုယ်ထဲမှ သွေးများက တစ်ဟုန်ထိုး စီးဆင်းလာပြီး လက်ထောက်ဖုန်း၏ မျက်နှာက နီရဲလာကာ သူ့မျက်လုံးများတွင် သွေးများဖြင့် ပြည့်နေသည်။

ဟော်ကျင့်၏ အေးစက်စက် ခံစားချက်မဲ့သည့် မျက်လုံးများကို တွေ့လိုက်ရချိန်၌ သူက ဟော်ကျင့်ကို ထိတ်လန့်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။

လက်ထောက်ဖုန်း၏ မျက်နှာက အကြောက်တရားများနှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး သူ့အသံမှာ လည်ချောင်းထဲတွင် ကပ်နေသည်။

"ဥက္ကဌ...ဥက္ကဌဟော်..."

မာမားဟော်က ဟော်ကျင့်ကို အနည်းငယ် မကျေမနပ် ကြည့်လိုက်သည်။

လက်ထောက်ဖုန်းက ငါတို့ထက်တောင် နောက်ကျပြီးမှ ဒီကိစ္စကို သိလိုက်ရတာကို အကြီးဆုံးသားက ဒီရိုးသားတဲ့လူကို ဘာလို့ ခြောက်လှန့်နေတာလဲ...

မာမားဟော်က လက်ထောက်ဖုန်း ပုခုံးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

"ရပါတယ်...မင်း သတိမထားမိဘူးဆိုတာ ငါတို့အားလုံး သိပါတယ်...ဆက်ကြည့်ကြရအောင်..."

လက်ထောက်ဖုန်းက ဆက်ကြည့်ရန် ခက်ခဲနေသည်။ ယခု သူက ရှက်ရွံ့နေကာ ငြိမ်ငြိမ်မထိုင်နိုင်ဘဲ လည်ပင်းများပင် နီရဲလာသည်။ သို့သော်လည်း ဤအချိန်တွင် သူ ဘာကိုမှ မလုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။ ယဲ့လဲ့ယောင်က ပရိုဂရမ်အဖွဲ့သားများဖြင့် ရိုက်ကူးနေပြီး သူက အလျင်စလို ဝင်ရောက်လိုက်မိလျှင် အရာအားလုံး ပျက်စီးသွားလိမ့်မည်။

သော့အိမ်ထဲသို့ သော့ထည့်သံကို ကြားလျှင် ယဲ့လဲ့ယောင်က ဖုန်းကျီချီ ရောက်လာကြောင်း သိလိုက်သည်။

လက်ထောက်ဒါရိုက်တာနှင့် ကင်မရာသမား သုံးဦးတို့က ဟော်ကျင့်၏ အိမ်ကြီး၏ မြင်ကွင်းကို ရိုက်ကူးရန် သွားရောက်နေကြပြီး ယဲ့လဲ့ယောင်ကို မျက်နှာမူသည့် တိုက်ရိုက်ကင်မရာတစ်လုံးသာ ကျန်ခဲ့သည်။ ဤတိုက်ရိုက်ကင်မရာကို ဝင်ပေါက်မှ မမြင်နိုင်စေရန် အတန်ငယ် လျှို့ဝှက်သည့်နေရာတွင် ထားရှိထားသည်။

[သူ လာပြီ၊ သူ လာပြီ၊ သူ လာပြီ...]

[တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုက မှတ်ချက်တွေကို အချိန်နဲ့တစ်ပြေးညီ မတွေ့ရတော့တာကတော့ ဝမ်းနည်းစရာပဲ...]

မှတ်ချက်များကို စဉ်းစားကာ မာမားဟော်က ဟော်ကျင့်ကို ကြည့်ရန် ခေါင်းကို လှည့်လိုက်သည်။

ဟော်ကျင့်က အချိန်ကိုက်ပင် မှတ်ချက် မျက်နှာပြင်ကို အနည်းငယ်ချဲ့လိုက်သည်။

ယဲ့လဲ့ယောင်က အနည်းငယ် တည့်မတ်သွားပြီး ဗီလာတံခါး ပွင့်လာချိန်တွင် စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုဖြင့် ခေါင်းကို လှည့်လိုက်သည်။

ဖုန်းကျီချီက ဗီလာတွင် မည်သူမျှ ရှိမည်မဟုတ်ဟု မျှော်လင့်ထားသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ သူက ပထမတွင် ထိတ်လန့်သွားသော်လည်း ယဲ့လဲ့ယောင်၏ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရသည်နှင့် လျင်မြန်စွာ ငြိမ်သက်သွားသည်။ ဗီလာတွင် အခြား မည်သူမျှ မရှိကြောင်း သေချာစေရန် လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုပြီးနောက်တွင် သူက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ မေးလိုက်သည်။

"မင်းက ဘယ်သူလဲ...ဘာလို့ ဒီကိုရောက်နေတာလဲ..."

ဟော်ကျင့်က ဒါရိုက်တာကို ကြိုတင်ဆက်သွယ်ခဲ့ပြီး ယဲ့လဲ့ယောင်၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို အဓိက ထုတ်လွှင့်မှုအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သောကြောင့် ယဲ့လဲ့ယောင်၏ အပိုင်းကို မူရင်းအတိုင်း ရနိုင်သည်။

"စွန့်စားကြရအောင်" အစီအစဉ်မှာ အစောပိုင်းအဆင့်တွင် ကောင်းမွန်စွာ ကြော်ငြာထားပြီး ဖြစ်သောကြောင့် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု စတင်ပြီး မကြာမီတွင် ပရိသတ်များနှင့် ကြည့်ရှုသူအများအပြားက တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအခန်းသို့ ရောက်ရှိလာကြသည်။

ကြည့်ရှုသူများစွာက သူတို့ အလိုရှိသော အပိုင်း မဟုတ်ကြောင်း သိသောအခါ ပြောင်းသွားကြတော့မည် ဖြစ်သော်လည်း ရင်းနှီးသောအသံကိုကြားလိုက်ကြရသည်။

"အဲ့ဒါ ဖုန်းကျီချီ ရဲ့အသံလား..."

"ဒါက ဖုန်းကျီချီရဲ့ အပိုင်းလား..."

"မဟုတ်ဘူး...ဖုန်းကျီချီရဲ့ အပိုင်းက မစသေးဘူး..."

ဖုန်းကျီချီက ခရီးဆောင်အိတ်ကို ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဖြည်းညှင်းစွာ ချလိုက်ပြီး သူ၏ ရုပ်သွင်ကို တိုက်ရိုက်ကင်မရာဖြင့် ဖမ်းယူထားသည်။

၎င်းက အမှန်တကယ်ပင် ဖုန်းကျီချီ ဖြစ်သည်ကို မြင်လိုက်ရသောအခါ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်သည့် အခန်းက ပေါက်ကွဲသွားသည်။

"တကယ် ဖုန်းကျီချီပဲ..."

"ဒါဆို သူတို့က တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်တာကို ပေါင်းစပ်ထားတာလား..."

"မဟုတ်ဘူး...ငါ အကြိမ်ကြိမ် စစ်ကြည့်ပြီးပြီ...ဒီအပိုင်းက ဧည့်သည်အသစ် ယဲ့လဲ့ယောင်ရဲ့ အပိုင်းပဲ..."

ယဲ့လဲ့ယောင်က မှတ်ချက်များကို မမြင်နိုင်သော်လည်း 5G အင်တာနက်သုံးစွဲသူ အနေဖြင့် မှတ်ချက်များ မည်သို့မည်ပုံဖြစ်သည်ကို သူ စိတ်ကူးထားပြီးသား ဖြစ်သည်။

သူက ရယ်မောလိုခြင်းကို ထိန်းထားကာ အံ့ဩသော အမူအရာဖြင့် စိတ်မပါစွာ ပြောလိုက်သည်။

“ဒါက ငါ မေးရမှာ မဟုတ်ဘူးလား..."

[အား- အဲဒီလေသံ၊ ဝတ္ထုတွေက လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်တတ်တဲ့ CEO လိုမျိုး မောက်မာပြီး မိုက်တယ် မဟုတ်လား...]

[မဟုတ်ဘူး...လက်ထောက်ဖုန်းက ဒီမှာ ရှိနေတုန်းပဲ...ငါ အရမ်း လုပ်လို့ မရဘူး...]

နောက်အခိုက်အတန့်တွင် ယဲ့လဲ့ယောင်က သူ၏ ပဟေဠိကို ရုတ်တရတ် သဘောပေါက်သွားကာ ဖုန်းကျီချီထံ လျင်မြန်စွာ လျှောက်သွားလိုက်ပြီး တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်သည့် အခန်းရှိ ပရိသတ်များနှင့် ကြည့်ရှုသူများကို ပြတ်ပြတ်သားသား ကြားနိုင်စေရန် အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"အား...ငါ သိတယ်...မင်းက ဖုန်းကျီချီ မဟုတ်လား..."

ပါပါးဟော်: “…”

အဲဒါက ချဲ့ကားလွန်းတယ်...

နောက်တစ်ခါ မင်း ထအော်ရင် "အား" အသံကို နည်းနည်းလောက် လျှော့လို့ ရမလား...

ဖုန်းကျီချီက အမှန်တကယ် အံ့အားသင့်သွားသည်။

ဟော်ကျင့်၏ အထူးလက်ထောက်အဖြစ် လက်ထောက်ဖုန်းက ဟော်ကျင့်၏ အချိန်ဇယားနှင့် အရင်းနှီးဆုံးဖြစ်သည်။

ဖုန်းကျီချီက ယနေ့တွင် ခရီးဆောင်သေတ္တာဖြင့် လာ၍ ရုပ်ရှင်ရိုက်ရန် ပရိုဂရမ်အဖွဲ့သားများကို ဆက်သွယ်ရခြင်းမှာ ဟော်ကျင့်က နိုင်ငံခြားတွင် စီးပွားရေး လုပ်ကိုင်နေပြီး နိုင်ငံတွင်းသို့ ပြန်ရောက်ဦးမည် မဟုတ်ကြောင်း သိရှိထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ဟော်ကျင့်က ဒီနေ့ ဒီမှာ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သေချာပါတယ်...

သို့သော်လည်း ဖုန်းကျီချီက ဤနေရာတွင် သူစိမ်းတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ရန် မည်သည့်အခါကမှ မမျှော်လင့်ထားပေ။ ထို့အပြင် ဤလူက သူ့ကိုပင် သိနေသည်။

ဟော်ကျင့်၏ မြစ်ကမ်းဘေးမှ ‌ဗီလာ၏ လိပ်စာကို လူအနည်းငယ်သာသိသည်။ ဖုန်းကျီချီက လက်ထောက်ဖုန်းထံမှ ထိုအကြောင်းကို သိရှိထားပြီး၊ ပရိုဂရမ်အဖွဲ့သားများက ယနေ့ ရုပ်ရှင်ရိုက်ရန် ရောက်ရှိလာသည့်အတွက်၊ အေးဂျင့်က အဖွဲ့သားများထံသို့ လိပ်စာကို ကြိုတင်ပေးပို့ထားခဲ့သည်။

ပရိုဂရမ်အဖွဲ့သားတွေက လိပ်စာကို မတော်တဆ ပေါက်ကြားပြီး ပရိသတ်ကို ဒီနေရာကို ခေါ်လာမိတာ ဖြစ်နိုင်မလား...

ဖုန်းကျီချီက အနည်းငယ် စိတ်တိုသွားသည်။

"ဟန်ဆောင်နေတာကို ရပ်လိုက်ပါ...မင်းလို ပရိသတ်တွေအတွက် ငါ စိတ်မရှည်ဘူး...အခု ငါ့အိမ်ကနေ ထွက်သွား..."

ယဲ့လဲ့ယောင်၏ မျက်လုံးများက မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် ပြူးကျယ်သွားသည်။

[ငါက ပရိသတ်လား...]

[ဖုန်းကျီချီက သူ့ရဲ့ ဇာတ်ကောင်မှာ အရမ်း နက်နဲတယ်လို့ ပြောရမလား...ဒါမှမဟုတ် သူ့မှာ ကောင်းမွန်တဲ့ အတွေးအခေါ်ရှိတာလား...]

[ဒီအခြေအနေမှာတောင် သူက သူ့ရဲ့ အပြင်ပန်းပုံစံကို သေသေချာချာ ထိန်းသိမ်းထားနိုင်တုန်းပဲ...ဒါက သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ရဲ့အရည်အချင်းတွေလား...]

မာမားဟော်က ခေါင်းညိတ်သဘောတူလိုက်ပြီး မှတ်ချက်များကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သည်။

တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအခန်းက ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားသည်။

"ပရိသတ်လား..."

"ဘုရားရေ...သူတို့က အိမ်ထဲကို ဘယ်လိုဝင်လာတာလဲ..."

"မြန်မြန်၊ မြန်မြန် ရဲခေါ်ပါ..."

ရှင်းပြရန် ကြိုးစားနေသော မှတ်ချက်အချို့လည်း ရှိသည်။

"မဟုတ်ဘူး...ဒီအခန်းက ဧည့်သည်အသစ် ယဲ့လဲ့‌ယောင် အတွက် မဟုတ်ဘူးလား...ဒီလူက ယဲ့လဲ့ယောင်လေ...ဘယ်က ပရိသတ်လဲ..."

ကံမကောင်းစွာပင် ယဲ့လဲ့ယောင်က ဖုန်းကျီချီထက် ပိုမို သေးငယ်သော ပရိသတ် အင်အားရှိသည့် လူသစ် တစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ဤမှတ်ချက်က အခြားသူများ၏ လွှမ်းမိုးမှုတွင် လျင်မြန်စွာ နစ်မြုပ်သွားသည်။

မာမားဟော်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး ကြည့်နေသည်။

လက်ထောက်ဖုန်းက ပို၍ပင် ထိတ်လန့်သွားသည်။

သူ ဘာလုပ်နေတာလဲ...

ပြီးတော့ ဒါက သူ့အိမ်လေ...

လက်ထောက်ဖုန်းက အသက်ရှုရခက်လာသည်ဟု ခံစားရသည်။

ယဲ့လဲ့ယောင်က ခေါင်းယမ်း၍ ငြင်းဆိုလိုက်ပြီး အဓိကအချက်ကို မေးလိုက်ကာ သူ့မျက်လုံးများက တောက်ပနေသည်။

"ငါက ပရိသတ် မဟုတ်ဘူး...ဒါက မင်းရဲ့ အိမ်လို့ ပြောနေတာလား..."

[ကောင်းပြီ၊ ဒီရှုထောင့်က အရာအားလုံးကို ဖမ်းယူနိုင်တယ်...]

“ဒါက ငါ့အိမ် မဟုတ်ရင် ဘယ်သူ့ဟာလဲ…”

ဖုန်းကျီချီက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

ငါက ပရိသတ်ကို ဘာလို့ ရှင်းပြနေရတာလဲ...

"ဒီအိမ်က ငါ့အိမ် မဟုတ်ရင်တောင် မင်းလို ပရိသတ်တစ်ယောက်က ဖောက်ထွင်းဝင်လာလို့ မရဘူး..."

"ငါ့မှာ အစီအစဉ် ရိုက်ကူးဖို့ ရှိတယ်...မင်းနဲ့ ငြင်းခုံနေစရာ မလိုဘူး...ဒီနေရာကနေ မြန်မြန် ထွက်သွား...မဟုတ်ရင်တော့ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း လုပ်တာကို အပြစ်မတင်နဲ့..."

ယဲ့လဲ့ယောင်က ပြောသည်။

"ဒါက မင်း အိမ်လား.."

ဖုန်းကျီချီက ဒေါသဖြင့် ရယ်မောလိုက်သည်။

အရင်တုန်းက ငါ ရဲခေါ်မယ်လို့ ခြိမ်းခြောက်လိုက်ရင် ဘယ်ပရိသတ်က မကြောက်ဘဲ နေလို့လဲ...

သို့သော်လည်း သူ၏ ရှေ့မှ လူက အလျင်မလိုနေဘဲ သူ့ကို အောက်ဆုံး‌ ရောက်သည်အထိ တွန်းအားပေးခဲ့သည်။

ဒါက ငါနဲ့ ဟော်ကျင့်ရဲ့ CP ဖန် (စုံတွဲဖန်) ဖြစ်နိုင်လောက်လား...

ဖုန်းကျီချီ၏ မျက်နှာက ပို၍ပင် မည်းမှောင်သွားသည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် သူ့စကားလုံးများကို ပို၍ သတိထားရမည် ဖြစ်သည်။ သူက အသံဩဩဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"ဒါက ငါ့အိမ် မဟုတ်ဘူး...ငါ့ကောင်လေးရဲ့ အိမ်ပဲ...အခု ထွက်သွားလို့ ရမလား..."

[ကောင်းပြီ၊ ကောင်းပြီ...မင်း ဒါကို ဝန်ခံလိုက်ပြီပဲ...ငါ မင်း ပြောတာကို စောင့်နေခဲ့တာ...]

ယဲ့လဲ့ယောင်က သူ၏ အထက်သို့ ကွေးတက်သွားသော ပါးစပ်ထောင့်ကို လက်နှင့် အမြန်အုပ်ကာ သူ့မျက်လုံးများက အံ့သြမှုအပြည့်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ ကောင်လေးလား..."

ဖုန်းကျီချီက စိတ်ရှည်သည်းခံမှု လုံးဝ မရှိတော့ပေ။

"မင်းက ငါ့နောက်ကို လိုက်နေတာပဲ...ငါ့ကောင်လေးက ဘယ်သူမှန်း မသိဘူးလို့ မပြောနဲ့နော်..."

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ယဲ့လဲ့ယောင်က အချိန်ကိုက် အော်ဟစ်လိုက်သည်။

"ဘယ်သူလဲ..."

"ဟော်ကျင့်..."

ဖုန်းကျီချီက မျက်လုံးလှိမ့်လိုက်သည်။

"မင်းအတွက် ဟော်ကျင့်ရဲ့ အချက်အလက်ကို ရှာဖွေဖို့ ငါ ကူညီပေးဖို့ လိုအပ်သေးလား..."

အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာသည့် လက်ထောက် ဒါရိုက်တာနှင့် ကင်မရာသမား သုံးယောက်: "..."

အဲ့ဒါ ဖုန်းကျီချီရဲ့ အသံလား...

သူက ဘာလို့ ဒီမှာ ရှိနေတာလဲ...

ပြီးတော့ ဟော်ကျင့်နဲ့ သူ့ရဲ့ဆက်ဆံရေးကို ဝန်ခံခဲ့တယ်...

၎င်းက ကြီးမားသောရိုက်ချက်တစ်ခု ဖြစ်သည်။

လက်ထောက်ဒါရိုက်တာနှင့် ကင်မရာသမားများက အကြည့်ချင်းဖလှယ်လိုက်ကြပြီး ကင်မရာသမားက ဧည့်ခန်းကို ညွှန်ပြကာ သူ့ကင်မရာကို အမြန် ထုတ်လိုက်သည်။

ဖုန်းကျီချီက အမှန်တကယ် ဒေါသထွက်နေပြီး ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေသည်ကို သတိမထားမိဘဲ ကောင်လေးကို အသံနက်ဖြင့် သတိပေးလိုက်သည်။

"မင်းက ငယ်သေးတယ်...ဒါကြောင့် ငါမင်းနဲ့ မငြင်းခုံချင်ဘူး...ဒီကနေ မြန်မြန်ထွက်သွား...မဟုတ်ရင် မင်းကို ထွက်သွားခိုင်းဖို့ လုံခြုံရေးကို ငါ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်...ဒါက ပိုင်နက်ကျူးလွန်တာ ဖြစ်လို့ ငါ မင်းကို တရားစွဲလို့ ရတယ်…”

"ဒါပေမယ့်..."

ယဲ့လဲ့ယောင်က မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ကာ အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေပုံရပြီး ဧည့်ခန်းထဲတွင် လုံလုံလောက်လောက် ကျယ်လောင်သည့် အသံနှင့် ဖုန်းကျီချီ၏ ဇာတ်ကြောင်းကို နှောင့်ယှက်လိုက်သည်။

"ငါ့အစ်ကိုကြီးမှာ ရည်းစားရှိတယ်လို့ ပြောတာကို တစ်ခါမှ မကြားဖူးဘူး..."

သူ ပြောပြီးသည်နှင့် ဖုန်းကျီချီက အေးခဲသွားသည်။

ယဲ့လဲ့ယောင်က စိတ်ထဲတွင် အူလှိုက်သည်းလှိုက် ရယ်မောနေကာ သူ၏ စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသော အမူအရာကို ထိန်းသိမ်းရန် ကြိုးစားသော်လည်း အလွန်ပျော်ရွှင်နေသည်။

[မင်း ချွေးတွေထွက်နေတယ် မဟုတ်လား...ဟားဟား...]

ပါပါးဟော်နှင့် မာမားဟော်တို့က မပြုံးဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။

ဟော်ကျင့်ကလည်း သူ၏ မျက်လုံးထဲတွင် အပြုံးတစ်ခု ရှိနေသည်။

သူတို့ဘေးမှ လက်ထောက်ဖုန်းက စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် သူ့မျက်နှာကို ဖုံးအုပ်ထားသည်။

ဖြစ်လာပြီ...ငါ့ရဲ့ အဆိုးဆုံးအကြောက်တရားက တကယ်ကြီး ဖြစ်လာခဲ့ပြီ...

🍉🍉🍉