MM Story Teller

Chapter 81

Viewers 7k

🌍Chapter 81

"တင်းတောင်~ အနင်ရောင်မျှော်စင်ဗားရှင်း၂.၀ စည်းမျဥ်းအသစ်များ..."

"ပထမအချက် အစစ်အမှန်ဂိမ်းတွေကိုဖွင့်လိုက်ပါပြီ ကစားသမားတွေက ကမ္ဘာပေါ်မှာပဲ အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းတွေကို ဆော့ခွင့်ရှိလာတော့မှာပါ"

"ဒုတိယအချက် စုဝေးခြင်း ဂိမ်းတွေကိုလည်း ဖွင့်လိုက်ပါပြီ.. စုဝေးခြင်း ဂိမ်းအမျိုးအစား တစ််ခုပွင့်သွားတာနဲ့ အနက်ရောင်မျှော်စင်အနီးအနားပါတ်၀န်းကျင်မှာပဲ ကစားသမားတွေဟာ ဂိမ်းထဲ၀င်ခွင့်ရှိလာမှာပါ"

“တတိယအချက် ကစားသမားတိုင်းဟာ ၃လတစ်ကြိမ် မျှော်စင်ကိုတိုက်ခိုက်ရပါမယ်... ပျက်ကွက်ခဲ့ရင် အတင်းအကြပ်ဆွဲသွင်းခံရမှာဖြစ်ပါတယ်"

"တင်းတောင်~ ၂၀၁၈ ဂျန်န၀ါရီလ ၁ရက်နေ့ ဗားရှင်းအသစ်ကို အဆင့်မြှင့်တင်လိုက်ပါပြီ...စည်းမျဥ်းအသစ်တွေထပ်တိုးလာဦးမှာမို့ စောင့်မျှော်ပေးကြပါဦးနော်"

ကလေးသံပြန်လည်ပျောက်ကွယ်သွားချိန်တွင် မယ်ရီခရစ်စမတ်သီချင်းကသာ ကောင်းကင်ပေါ်တွင်ပဲ့တင်ထပ်လျက် ကျန်ရစ်လေသည်။

မှောင်မည်းသော ည၏အလယ်တွင် အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ ဧရာမ သတ္တ၀ါကြီးတစ်ကောင်နှယ် ကောင်းကင်ပေါ်တွင် တွဲလွဲခိုလျက်။ ထန်မော့ငေးကြည့်နေရင်း လက်ကိုတင်းတင်းဆုပ်လိုက်မိသည်။ သူခတ္တမျှအတွေးများနေခဲ့သေးသော်လည်း ညဘက်တွင် ခရီးမဆက်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထိုအစားအခန်းထဲသို့ပြန်သွားချက် အံဆွဲထဲမှ စာရွက်နှင့် ဘောပင်ကို ရှာတွေ့သွားခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် ယခုချိန်အထိ သိထားရသော အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ စည်းမျဥ်းများကို ချရေးလိုက်သည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းများစတင်လာစဥ်က သံမဏိစည်းမျဥ်းကြီး သုံးချက်ရှိလေသည်။

ပထမအချက်၊ ဖြစ်ပျက်သမျှအရာအားလုံးဟာ အနက်ရောင်မျှော်စင်နှင့်သက်ဆိုင်သည်။ (သိပ္ပံနှင့်မဆီလျော်သောအဖြစ်အပျက်များအတွက် အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ အမည်အောက်တွင် ဘာမဆိုဖြစ်ပျက်နိုင်သည်ဟု ရှင်းပြထားခြင်းဖြစ်သည်။)

ဒုတိယအချက်၊ ၆နာရီကနေ ၁၈နာရီအထိကို ဂိမ်းအချိန်လို့သတ်မှတ်ထားပါတယ်။

တတိယအချက်၊ ကစားသမားတွေအားလုံးမျှော်စင်ကို တိုက်ခိုက်ကြပါနော်။

ပထမနှင့် တတိယစည်းကမ်းတို့က သိပ်အရေးမပါချေ။ ဒုတိယအချက်မှာမူ တစ်နယ်နှင့်တစ်နယ်မတူညီသည့် ဂိမ်း၏အချိန်သတ်မှတ်ချက်ဖြစ်သည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ နိုင်ငံပေါင်း ၂၀၀ကျော်အတွင်း ပိုင်းခြားထားပြီး။ အင်အားအကြီးဆုံးနိုင်ငံများ ဥပမာ အမေရိကနှင့် တရုတ်နိုင်ငံတို့အတွက်မူ ခရိုင်များအဖြစ် ပိုင်းခြားထားလေသည်။ ဥရောပသည်လည်း နယ်မြေများစွာ ပိုင်းခြားခံထားရသည့်အထဲပါ၀င်လေသည်။

နယ်မြေတစ်ခုချင်းစီမှ မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းကို ဖွင့်လှစ်လိုက်သည့်ကစားသမားများအတွက် အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ ထိုနယ်မြေမှ ကစားသမားအားလုံးကို မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းထဲဆွဲသွင်း လိုက်မည်ဖြစ်ကာ ၄င်းတို့၏အမည်ကိုလည်း ကမ္ဘာအနှံ့သို့ ကြေညာပေးမည်ပင်။

ထန်မော့သည် သူကြားဖူးသမျှ နယ်မြေနှင့် ကစားသမားတို့၏အမည်များကိုလည်း စာရွက်တွင်ချရေးလိုက်သည်။

စာရွက်အဖြူပေါ်တွင် အနက်ရောင် တရုတ်စာလုံးများမှာ အစုနှစ်စုအဖြစ် ပိုင်းခြားထားသည်။ ပထမအစုမှာ နယ်မြေများအဖြစ်ပိုင်းခြားထားသော နိုင်ငံများဖြစ်ကာ ကျန်အစုမှာ နိုင်ငံများစုပေါင်းလျက် ပိုင်းခြားထားသည့် နယ်မြေများပင်။ တရုတ်ပြည်၊ ဥရောပ၊ အရှေ့တောင်အာရှ...

ထန်မော့၏ လက်ချောင်းများမှာ တရုတ်နှင့် အရှေ့တောင်အာရှအမည်များပေါ်တွင် တတောက်တောက် ခေါက်နေခဲ့သည်။

"တရုတ်ပြည်က အရှေ့တောင်အာရှထဲမှာ ပါတယ်.. ဒါပေမယ့် တရုတ်ပြည်ခရိုင်တွေကကျ အရှေ့တောင်အာရှနဲ့ရောမနေဘူး.. နယ်မြေတွေကိုပိုင်းခြားတဲ့ အချက်တွေကဘာဖြစ်မလဲ"

အလင်းရောင်မှိန်မှိန်အောက်တွင် ထန်မော့သည် ထိုနယ်မြေများ၏ အမည်များကို ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူကခတ္တမျှတွေးတောနေပြီးမှ ကျန်စည်းမျဥ်းများကို ကြည့်လိုက်မိသည်။

ဂိမ်းအချိန် ၆နာရီမှ ၁၈နာရီအထိဆိုသည်မှာ မိမိနိုင်ငံ၏ စံတော်ချိန်ကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ဥပမာ တရုတ်ပြည်မှာ ပေကျင်းအား နိုင်ငံ့စံတော်ချိန်အဖြစ်အသုံးပြုလေသည်။ ထို့ကြောင့် တရုတ်ပြည်မှ ကစားသမားများမှာ နေ့အချိန်တွင်သာ ဂိမ်းများကိုဖွင့်နိုင်ခြင်းပင်။ ယခုလေးတင်ကြုံခဲ့ရသော ခရစ်စမတ်ဂိမ်းမှာမူ ဘောနပ်စ်ဂိမ်းတစ်ခုမျှသာဖြစ်လေသည်။

ထန်မော့ရုတ်ချည်း အံ့အားသင့်သွားမိသည်။

"ဒါဆို အမေရိကမှာ အခုအထိ ခရစ်စမတ်ဂိမ်းထဲမ၀င်ရသေးဘူးဆိုတဲ့သဘောလား"

ထန်မော့နံရံပေါ်မှ နာရီကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ မိနစ်လက်တံမှာ ၁၂နာရီကိုညွှန်ပြနေပြီး နာရီလက်တံမှာမူ ၁တွင်ရှိနေခဲ့သည်။ ယခုမှာ ပေကျင်းစံတော်ချိန် ဒီဇင်ဘာ ၂၅ရက်နေ့ ၏၅မိနစ်စွန်းစွန်းဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာတစ်ဖက်ခြမ်းမှ အမေရိကမှာမူ ဒီဇင်ဘာ ၂၄ရက်နေ့၏ ၁၁နာရီ ၅မိနစ်ဖြစ်သည်။

တရုတ်ပြည်မှာ ခရစ်စမတ်ဂိမ်းထဲသို့ ညနေခင်း ၆နာရီတွင် ၀င်ခဲ့ရသည်။ အမေရိကမှာ မိမိတို့ထက် ၇နာရီနောက်ကျပြီးမှ ၀င်ရမည်ဟု ဆိုလိုသည်လား။

ထန်မော့သည် ဘောပင်အနက်နှင့် တရုတ်ပြည်နှင့် အမေရိကပြည်တို့အား ၀ိုင်းလိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသောအခန်းထဲတွင် ထန်မော့ခေါင်းငုံ့လျက် စာရွက်ပေါ်တွင် တွေးတောရင်း ရေးနေခဲ့သည်။ ၅နာရီကြာပြီးနောက် ကောင်းကင်ကတဖြည်းဖြည်း အလင်းရောင်တို့ရောက်ရှိလာပြီး မိုးကုတ်စက်၀ိုင်းတဖက်ခြမ်းမှ ဖြူပြာရောင် ရောင်စဥ်များတောက်ပလျက်။

ထန်မော့ သိမ်းဆည်းပြီးနောက် ထွက်သွားရန်ပြင်လိုက်သည်။ မထွက်ခွာခင်တွင် သူကစာရွက်ကိုချေမွလျက် အမှိုက်ပုံးထဲပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မီးခြစ်ဖြင့် ပြာဖြစ်သည်အထိ လောင်ကျွမ်းစေလိုက်လေသည်။

ထိုစာရွက်လောင်ကျွမ်းသွားသည်သေချာတော့မှ ထန်မော့လည်း ကျောပိုးအိတ်ကိုလွယ်လျက် ထွက်သွားလိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် တိုက်အဖွဲ့အစည်း၏တည်နေရာဖြစ်သည့် မောလ်ထဲသို့ တိတ်တဆိတ်၀င်သွားလိုက်သည်။

သူမြေအောက်ကားပါပင်သို့ရောက်လာသော်လည်း မည်သူ့ကိုမျှမတွေ့ခဲ့ချေ။ လော့ဖုန်းချန်း၏ရုံးခန်းသို့သွားကြည့်သည့်တိုင် မည်သူ့ကိုမှမတွေ့ခဲ့ရချေ။ သူခတ္တမျှတွေးတောပြီးနောက် ဒုတိယထပ်မှ အရေးပေါ်ခန်းလေးဆီသွားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အသေအချာကိုပင် ထိုအခန်းမှာ မီးရောင်ဖျော့ဖျော့လင်းလျက် စကားသံအချို့ကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

ထန်မော့တံခါးဖွင့်လိုက်လျှင် အတွင်းမှလူများက သူ့အား သတိတကြီးဖြင့် ကြည့်လာခဲ့သည်။ သူမှန်းသိသွားတော့မှာ လူအုပ်မှာ သက်ပြင်းကိုယ်စီချလိုက်ကြလေသည်။

တောက်ပသောအလင်းရောက်အောက်တွင် ထန်ရှောင်းနှင့် လစ်ဇ်တို့မှာ ပတ်တီးစများနှင့် အရက်ပျံတို့ဖြင့် လော့ဖုန်းချန်း၏ ဒဏ်ရာများကိုသန့်ရှင်းပေးနေခဲ့ကြသည်။ ထိုအခန်းထဲတွင် ကုတင်၃ခုရှိပြီး ယခုလောလောဆယ်တွင် ကုတင်၃ခုလုံးအားလပ်မနေပဲ ကျန်လူ၄ ၅ယောက်ခန့်မှာလည်း ဘေးမှ ထိုင်ခုံများတွင် ထိုင်နေခဲ့ကြသည်။ အတွင်းဘက်ဆုံးတွင်ထိုင်နေသော ဖက်တီးလေးက ထန်မော့အားမြင်လျှင် အလျင်အမြန်ပြေးလာခဲ့သည်။

"အစ်ကိုထန် အဆင်ပြေရဲ့လား"

ကျောက်ကျန်း သူ့အားအစုန်အဆန်ကြည့်လာပြီး သူ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် မည်သည့်ဒဏ်ရာကိုမှ မမြင်ရတော့မှ သက်ပြင်းအသာချလိုက်သည်။

"အစ်ကို ဒဏ်ရာမရထားဘူးပဲ"

ထန်မော့ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကာ အင်း ဟုဆိုလိုက်သည်။

ထို့နောက်သူ၏အကြည့်များက အခန်းထဲမှ တိုက်အဖွဲ့၀င်များပေါ်တွင် ဝေ့၀ဲသွားခဲ့သည်။

ကုတင်ပေါ်တွင် လဲနေသော လူ၃ယောက်ထဲတွင် တစ်ယောက်မှာ ခိုး၀င်သူအဖွဲ့အစည်းကို အတူတိုက်ခိုက်ခဲ့သူများထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ထို၃ယောက်မှာ ပတ်တီးကိုယ်စီဖြင့် အိပ်ယာပေါ်တွင် တိတ်ဆိတ်စွာ လဲလျောင်းနေခဲ့ကြသည်။ လော့ဖုန်းချန်းကမူထိုင်ခုံတွင်ထိုင်လျက် လစ်ဇ်မှသူ့အား အရက်ပျံဖြင့် သန့်ရှင်းပေးနေခဲ့လေသည်။ သူမက သူ၏ဒဏ်ရာထဲမှ ကျောက်စရစ်ခဲကို အတင်းဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဒဏ်ရာကို သန့်ရှင်းပြီးနောက် ပတ်တီးဖြင့်စီးလိုက်သည်။

ထို့နောက် လော့ဖုန်းချန်းမှာ ထရပ်လျက် သူ့ထံသို့လျှောက်လာခဲ့လေသည်။

"မင်းအဆင်ပြေလား ဆုရောရခဲ့လား"

"ခင်များကမရခဲ့လို့လား"

ခရစ်စမတ်ဂိမ်းထဲ၀င်သမျှလူတိုင်း ဆုရရှိခဲ့သည်မဟုတ်ပါလော...

လော့ဖုန်းချန်းကပြန်ဖြေမလာပဲ ဖက်တီးလေးကသာ ၀မ်းနည်းစွာပင်ဆိုလာသည်။

"ကျွန်တော်တို့ တော်တော်များများမရလိုက်ဘူး.. အနက်ရောင်မျှော်စင်က မစ်ရှင်ချပေးတာနဲ့ ကျွန်တော်တို့လည်း ခရစ်စမတ်သစ်ကိုင်းတွေကို ချက်ချင်းထွက်ရှာကြတာပါ.. ဒါပေမယ့် မောလ်ထဲမှာလည်း လူတွေကအများကြီးလေ...အနီးအနားမှာလည်း သစ်ကိုင်းတွေကမလောက်ဘူး... တိုက်အဖွဲ့ထဲက ၉ယောက်လောက်ပဲ ရလိုက်တာ...ဆရာလော့က ရလိုက်ပေမယ့် ကျွန်တော်နဲ့ ဂျက်ကမရလိုက်ဘူး"

ဖက်တီးလေးက ကျောင်းသားလေးသာဖြစ်နေဆဲမို့ လော့ဖုန်းချန်းအား ဒေါက်တာဟုမခေါ်လိုခဲ့ချေ။ ရှန်ချန်းချန်းလိုပင် ဆရာလော့ဟုသာခေါ်ခဲ့သည်။

ထန်မော့လော့ဖုန်းချန်းကိုကြည့်လျက် အမြန်မေးလိုက်သည်။

"ဒီထဲမှ ဒဏ်ရာရနေတာ လူ၉ယောက်မကဘူး"

လစ်ဇ်နှင့် ထန်ရှောင်းသည်ပင် ဒဏ်ရာများရှိနေခဲ့သည်။ ထန်မော့ညနေခင်းတွင် ထွက်ခွာသွားစဥ်က သူတို့ပေါ်ဒဏ်ရာများမရှိခဲ့သေးချေ။

လော့ဖုန်းချန်းကဆိုလာခဲ့သည်။

"သွားရင်းနဲ့ ပြောကြတာပေါ့"

ထန်မော့ခေါင်းအသာငြိမ့်လိုက်သည်။

"တိုက်အဖွဲ့အစည်းက အသင်းသား၉ယောက်က သစ်ကိုင်းတွေကိုရလိုက်တယ်... ငါကတော့တိုက်ဆိုင်ပြီးရသွားတာပါ..ထန်ရှောင်းနဲ့ ကျောက်ကျန်းကမရလိုက်ဘူး..သစ်ကိုင်းရရခြင်းပဲ ငါကဂိမ်းထဲရောက်သွားတယ်လေ...ဘော့စ်ကတော့ ရိုလီပိုလီအရုပ်.. ဂိမ်းကသိပ်မခက်ပါဘူး... ဒါပေမယ့်လှည့်ကွက်တွေတော့ရှိတယ်... အဲဒါတွေကသိပ်အရေးမပါလို့ ခဏထားလိုက်ဦးမယ်.. မင်းနဲ့ငါကမစ်ရှင်ကိုလုပ်လိုက်ရတယ်"

ထန်မော့၏တုန့်ပြန်မှုအရ သူကဆုကိုရခဲ့မှန်း လော့ဖုန်းချန်းခန့်မှန်းမိပြီးသားပင်။

"ထန်ရှောင်းက ဂိမ်းထဲမ၀င်လိုက်ရပေမယ့် မိနစ်၃၀နောက်ပိုင်းမှာ အတင်းအကြပ်ဆွဲသွင်းခံလိုက်ရတယ်လေ"

"အဲလိုကိုး"

"အင်း ငါဒဏ်ရာကိုဆေးထည့်နေတုန်းက အကုန်လုံးကိုမေးကြည့်ပြီးပြီ...ငါတို့ဂိမ်းတွေကခက်ခဲပေမယ့်သဘောတရားကအတူတူပဲ...ပြောရရင် အမျိုးအစားကတမျိုးထဲပဲ...ကစားသမားတိုင်းက သစ်ကိုင်းကို ရပြီးရင် ခရစ်စမတ်ဘောနပ်စ်ဂိမ်းထဲကို ဆွဲသွင်းခံလိုက်ရတာ...ဂိမ်းပြီးတာနဲ့ သူတို့က စန်တာဆီက ခရစ်စမတ်လက်ဆောင် ခွန်အားတိုးစေတဲ့ ရွှေကြယ်လေးတွေကိုရတယ်...ခရစ်စမတ်သစ်ကိုင်းမရပဲ အတင်းဆွဲသွင်းခံလိုက်ရတဲ့ကစားသမားတွေက အဲဒီလက်ဆောင်ကိုမရဘူး"

ထန်မော့သည် ဤခရစ်စမတ်ဂိမ်းအား လူတိုင်းပါ၀င်ရန်လိုအပ်မည့်ဂိမ်းမျိုးဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

ဂိမ်းပြီးသွားတာတောင်ဆုမရဘူးတဲ့လား...

သူတွင့်မေးခွန်းတစ်ခုရှိနေခဲ့သေးသည်။

"ခင်များပြောတာ ဂိမ်းကခက်တယ်ဟုတ်လား"

၂ဦးသား လော့ဖုန်းချန်း၏ ရုံးခန်းဆီသို့ အတူလျှောက်သွားလိုက်သည်။ လော့ဖုန်းချန်းမှာ ၀ါကျင်ကျင်စာအုပ်အဟောင်းတစ်ခုကိုဆွဲထုတ်လျက် နောက်ဆုံးစာမျက်နှာကို လှန်လိုက်သည်။ ၄င်းတွင် အလျင်အမြန်ချရေးထားသော စာကြောင်းများကို ထန်မော့တွေ့လိုက်ရသည်။

လော့ဖုန်းချန်းမှာ ထန်မော့ထံသို့ စာအုပ်ကို ကမ်းပေးလာခဲ့သည်။

"ဒီဟာက ငါအဖွဲ့သားတွေကို မေးပြီးသိလာရတဲ့ ဂိမ်းရဲ့ အခြေခံအကျဥ်းချုပ်တွေပဲ"

ထန်မော့ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

"ကျောက်ကျန်းနဲ့ ဂျက်ကဂိမ်းတစ်ခုထဲအတူတူကျတယ် သူတို့ဂိမ်းက ငါတွေ့ခဲ့တဲ့အထဲ အခက်ဆုံးပဲ ဂျက်ပြောတာက ဂိမ်းထဲမှာ လူ၅ယောက်ရှိတယ်...သူနဲ့ဖက်တီးလေးကလွဲရင် အဲဒီထဲ စွမ်းရည်အတော်သန်မာတဲ့လူတစ်ယောက် ပါသေးတယ်"

လော့ဖုန်းချန်းကဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"ထန်ရှောင်းကျတဲ့ဂိမ်းကလည်းအတော်လေးခက်တယ် ဒါပေမယ့် ဂျက်နဲ့ဖက်တီးလေးတို့ရဲ့ ဂိမ်းထက်စာရင် လွယ်နေတုန်းပဲ"

ထန်မော့ ဂိမ်း၁၂ခုလုံးအကြောင်းကိုဖတ်လိုက်ကာ စာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး

"ဒါတွေက ကျွန်တော့်ဂိမ်းထက်တော့ လွယ်နေတုန်းပါပဲ"

လော့ဖုန်းချန်းကခေါင်းညိတ်သည်။

"သေချာတာပေါ့ ဂိမ်းတွေက ကစားသမားတွေရဲ့ အင်အားအပေါ်မူတည်ပြီး ဆုံးဖြတ်ထားတာပဲ...ခက်ခဲမှုအဆင့်လည်းကွာမှာပဲ"

ထို့နောက်သူကမေးလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ဂိမ်းက ဘယ်လောက်ထိခက်တာလဲ"

"ကစားသမားက ၈ယောက်...တစ်ယောက်ကနေရာမှာတင် သေသွားတယ်...ကျန်တဲ့၃ယောက်က မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းထဲ အတင်းအကြပ်ဆွဲသွင်းခံလိုက်ရတယ်...ကျွန်တော်အပါအ၀င် လူ၄ယောက်ပဲ လွတ်လာတာ"

ထို့နောက် သူကလော့ဖုန်းချန်း၏ တွေးတောနေသော အမူအယာကိုကြည့်လျက်

"ကျွန်တော်သိရသလောက်ဆိုရင် ခရစ်စမတ်ဂိမ်းကရတဲ့ဆုတွေကအတူတူပဲ ရှုံးတဲ့သူတွေက မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ဂိမ်းထဲ ဆွဲသွင်းခံရမယ်...ဒါကြောင့် ဂိမ်းတွေရဲ့ ခက်ခဲမှုအဆင့်က ကစားသမားတွေရဲ့ အဆင့်အပေါ်မူတည်တာ ကျွန်တော်ကျတဲ့ဂိမ်းက ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းကြောင့် အဲလောက်ခက်သွားတာမဟုတ်ဘူး... အဆင့်အရမ်းမြင့်တဲ့ ကစားသမားတစ်ယောက်ပါသေးတယ်"

လော့ဖုန်းချန်းကစိတ်၀င်စားသွားပုံပင်။

"မင်းနဲ့အဲဒီလူကြောင့် ဂိမ်းက လူ၄ယောက်ကိုတောင် ထုတ်ပစ်လိုက်တယ်ပေါ့"

ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်အကြောင်းကို မပြောလိုခဲ့ချေ။ သူနှင့် ဖူ၀မ်သော်၏ ပတ်သက်မှုမှာ ကြိုးတန်းလေးတစ်ခုအလားပင်။ ၂ဦးသား တစ်ဦးကိုတစ်ဦးမသိသော်လည်း ကြက်ဆင်ဥမှတဆင့်ဆက်သွယ်မိလျက် ယာယီအသင်းဖော်များနှယ်ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ဖူ၀မ်သော်က တရုတ်ပြည်တ၀ှမ်းမှ ကစားသမားများ၏ အမုန်းကို သယ်ပိုးထားရခြင်းပင်။ ထန်မော့သူ့အမည်ကို မပြော၀ံ့ပါချေ။ ဤအကြောင်းကို လော့ဖုန်းချန်းကိုလည်း ပြောပြနေစရာမလိုချေ။

ထန်မော့တွေးတောနေရင်း ရုတ်ချည်းရပ်တန့်သွားလျက် လော့ဖုန်းချန်းကို အမြန်မေးလိုက်သည်။

"နေဦး ချန်ရှန်းရှန်း"

စာအုပ်ထံတွင် ဂိမ်း ၁၂ခုအကြောင်းနှင့် ကစားသမား ၁၃ယောက်ကိုဖော်ပြထားသည်။

ချန်ရှန်းရှန်းကထိုအထဲတွင်မပါရှိချေ။

လော့ဖုန်းချန်းမျက်နှာပျက်လျက် ဘာမှဆိုမလာခဲ့ချေ။

ထိုစဥ် ၀မ်းနည်းနေသောအသံတစ်ခုက တံခါးဆီမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

"အစ်ကိုထန် ရှန်းရှန်းထွက်မလာဘူး...ဂိမ်းကိုရှင်းပြီးတဲ့ ကစားသမားတွေအကုန်ထွက်လာပြီ တစ်ခုခုမှားနေတာများလား ဟင်"

ထန်မော့၏ရင်ထဲတင်းကြပ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ဖက်တီးလေး၏နီရဲနေသော မျက်လုံးများကို ရင်ဆိုင်လျက် ဘာကိုမျှပြောမထွက်ခဲ့ချေ။ သူကလော့ဖုန်းချန်းကိုပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

လော့ဖုန်းချန်းကခေါင်းညိတ်လျက် အတည်ပြုပြောလာခဲ့သည်။

"တိုက်အဖွဲ့သား ၅ယောက်က အခုထိထွက်မလာရသေးဘူး...ချန်ရှန်းရှန်းနဲ့ ရှောင်ဖေးဖေးလည်းပါတယ်"

🪩

Prev Next