MM Story Teller

Chapter 44

Viewers 7k

🌍Chapter 44

အကြာကြီးနေပြီးမှ တီကောင်ကြီးမှာ အငိုတိတ်သွားခဲ့သည်။ ထန်မော့မှာ အဘယ်ကြောင့် အသံတိတ်သွားသနည်းဟု တွေးနေစဥ် ဟောက်သံများကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

ထန်မော့"..."

ယခုမှ လှောင်ချိုင့်မှထွက်လာပြီး ဤမျှ သတိလက်လွတ်နေရပါသလော။

ထန်မော့သည် အတိအကျကြီးတော့မဟုတ်သော်လည်း အခြေအနေကိုကြည့်လျက် တီကောင်ကြီး၊ ဘေနှင့် ဆံပင်နီညိုရောင်နှင့် လူတို့၏ဇာတ်လမ်းအကြောင်း အနည်းငယ်တော့ တီးမိခေါက်မိ ရှိလာသည်။

ဆပ်ကပ်၏ပိုင်ရှင်သူဌေးမှာ ဧရာမတီကောင်ကြီးအား တစ်နေရာမှ ဖမ်းဆီးလာခဲ့ပြီး ပရိတ်သတ်များအတွက် အထူးတင်ဆက်မှူတစ်ခုကို လုပ်ချင်ခဲ့သည်။

ဆပ်ကပ်ပိုင်ရှင်သူဌေး ဆံပင်နီညိုရောင်နှင့် လူနှင့် ဘေအား တီကောင်ကြီးကို စောင့်ကြည့်ရန် တာ၀န်ပေးထားခဲ့လေသည်။ သို့သော် ဘေကမူးလာတိုင်း တီကောင်ကြီးအား သစ်သားချောင်းနှင့် ရိုက်လေ့ရှိသည်။ ဆံပင်နီညိုရောင်နှင့်လူက ဘေကိုရူးနေပြီဟုဆိုခဲ့သည်။ ၄င်းမှာ ဘေက တီကောင်ကြီးအား သတ်လုနီးပါးဖြစ်သွားသည်အား ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပေမည်။ ထို့ကြောင့် ကြီးမားသော တီကောင်ကြီးက အပြင်းအထန်ခုခံခဲ့ခြင်းပင်။

၄င်းကခုခံရင်း လှောင်ချိုင့်ကြီးကပွင့်သွားခြင်းဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ဆံပသ်နီညိုရောင်နှင့်လူမှာ ဘေက ဆပ်ကပ်ပိုင်ရှင်၏ ရတနာတီကောင်ကြီးကို သတ်ဖို့ကြိုးစားနေသည်အား သည်အတိုင်း ထိုင်ကြည့်မနေနိုင်ပဲ ၀င်၍တားခဲ့လိမ့်မည်။

ထန်မော့၏မျက်လုံးများမှာ အမှောင်ထဲမှ လှိုဏ်ခေါင်းတစ်ဖက်ခြမ်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ ဒုတိယအကြိမ်ရောက်ရှိလာစဥ်က စားပွဲပေါ်မှ ဘီယာပုလင်းများကိုတွေ့ခဲ့သည်။ မြေကြီးပေါ်၌လည်း ပုလင်းခွံတချို့ပြန့်ကျဲနေသည်ပင်။

အကယ်၍ နီညိုရောင်ဆံပင်နှင့်လူ၏ရင်ဘတ်မှ ဒဏ်ရာမှာ ပုလင်းကွဲတို့ကြောင့်ဆိုလျှင် ၄င်းက ဘေရူးနေပြီဟု အဘယ်ကြောင့်ဆိုခဲ့သည်အား နားလည်ရန်လွယ်ကူသွားပြီဖြစ်သည်။

ဘေ၏ခေါင်းတွင်လည်းဒဏ်ရာကြီးတစ်ခုရှိကာ ခြေထောက်ကလည်း တီကောင်ကြီးကြောင့် ကျိုးသွားခြင်းဖြစ်လိမ့်မည်။

တင်းကြပ်စွာပိတ်ထားသော လှောင်အိမ်မှာ တီကောင်ကြီး၏ရုန်းကန်မှုကြောင့် ပွင့်ထွက်သွားခဲ့သည်။

ဘေက တီကောင်ကြီးထံမှ ကြိုးစားပြီးထွက်ပြေးခဲ့ပါသော်လည်း လမ်းတစ်၀က်မျှတွင် သွင်သွင်ကျိုးနေခဲ့ပြီဖြစ်သော ခြေထောက်ကြောင့် ဆက်မပြေးနိုင်တော့ဟုဆိုခဲ့သည်။ နီညိုရောင် ဆံပင်နှင့်လူကတော့ ဘေမှာ ရူးနေပြီဖြစ်သည်ကတစ်ကြောင်း တီကောင်ကြီးကလည်း လှောင်ချိုင့်မှ လွတ်ထွက်လာခဲ့ပြီမို့ သူ့အား ကူညီရန်စိတ်ကူးမရှိတော့ပဲ ပြေးထွက်သွားတော့သည်။

"မင်းသာလှောင်အိမ်ထဲက စောစောလွတ်ပြီး ဘေကိုသတ်ခဲ့ရင် ဒီလောက်ထိအရိုက်ခံရမှာမဟုတ်ဘူးပေါ့"

ထန်မော့အား ပြန်ဖြေသည့်အလား တီကောင်ကြီး၏ဟောက်သံမှာ ပို၍ကျယ်လောင်လာခဲ့သည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ ကစားသမားများအား မိနစ်၂၀သာပေးထားခဲ့သည်။ ၄င်းကြောင့်ပင် ကစားသမားများမှာ စနစ်တကျစဥ်းစားတွေးခေါ်ရန်နှင့် သဲလွန်စများကို ဂရုစိုက်ရန် သတိလွတ်သွားစေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ကစားသမားများ၏ လုံခြုံရေးမှာလည်း မဆိုးလှပြန်။ အလွန်အားနည်းမနေသ၍ အရံကစားသမားတစ်ဦးမှာ မိနစ်၂၀အထိကောင်းကောင်း ရှင်သန်နိုင်လေသည်။ ထို့အပြင်ဂိမ်းထဲမှ ထွက်ခွာရန်လည်း ရွေးချယ်နိုင်သေးသည်။

ဤသည်မှာ Sအမျိုးအစား ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းပင်။

ခက်ခဲမှုအဆင့်မှာလည်း မာရီယို၏မိုနိုပိုလီဂိမ်းထက် နိမ့်လွန်းပြီး လောဘမကြီးလွန်းသ၍ အသက်အန္တရာယ်မရှိချေ။

ထန်မော့ မြေကြီးပေါ်တွင် ထိုင်လျက် တီကောင်ကြီးအိပ်နေသည်အား နာရီ၀က်ခန့်ထိုင်စောင့်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ တီကောင်ကြီး နိုးလာခဲ့ပြီး ထန်မော့ ၄င်း၏အသံကိုကြားလိုက်ရသည်။

"ဗိုက်ဆာတယ်၊ ဆာလိုက်တာ၊ မေမေ့ကိုလွမ်းတယ်"

၄င်းမှာငိုနေသော်လည်း မျက်ရည်ကမကျပြန်ချေ။

ထန်မော့ထရပ်ရပ်လိုက်လျှင် တီကောင်ကြီးကချက်ချင်းမော့ကြည့်လာသည်။

သူ အမှောင်ထဲတွင် တီကောင်ကြီးကို မမြင်နိုင်သော်လည်း တဖက်တီကောင်ကမူ သူ၏လှုပ်ရှားမှုများအား မြင်နိုင်သည်ဟုခံစားရသည်။ ထန်မော့ ဘေးမှနံရံကိုလက်ဖြင့်စမ်းလျက် လှိုဏ်ခေါင်းတစ်လျှောက် လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဧရာမတီကောင်ကြီးမှာ မလှုပ်မယှက်နှင့် အမှောင်ထဲမှ သူ့ကိုကြည့်နေခဲ့လေသည်။ ထန်မော့ ၀င်ပေါက်ဆီသို့လျှောက်သွားနေရင်း ခေါင်းကိုလှည့်လျက် ခေါ်လိုက်သည်။

"ဒီကိုလာခဲ့"

တီကောင်ကြီးက လှုပ်လည်းမလှုပ်သလို ဘာမှလည်းပြန်မပြောချေ။

ထန်မော့ မည်သည့်နည်းလမ်းကို သုံးရမည်ကို မသိသော်လည်း အရင်ဆုံးဤနေရာမှ ထွက်သွားရန်လိုအပ်လေသည်။ သို့မဟုတ်ပါက ဆံပင်နီညိုရောင်နှင့်လူမှာ အကူအညီများကိုခေါ်လာခဲ့လျှင် ဆပ်ကပ်ပိုင်ရှင်မှာ သူတို့ကိုအလွတ်ပေးလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။

ထန်မော့ လှိုဏ်ခေါင်းအဆုံးသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူကနှေးကွေးစွာ လျှောက်နေရင်း တချက်တချက် ရပ်တန့်ကာ လက်ပြနေခဲ့သည်။ တီကောင်ကြီးမှာ သူ့နောက်မှ လိုက်လာရန်လိုအပ်လေသည်။

သူဆယ်မီတာခန့်လျှောက်လာပြီးသည့်တိုင် တီကောင်ကြီးမှ ငြိမ်သက်နေဆဲပင်။ ထန်မော့မှာ လက်လျော့လိုက်ပြီး တီကောင်မျက်ရည်အား ရရှိရန် အခြားနည်းလမ်းသုံးတော့မည်ဟု စဥ်းစားနေစဥ်မှာပင် လေးလံသောအရာကြီး တရွတ်ဆွဲလာသော အသံကိုကြားလိုက်ရတော့သည်။

ထန်မော့၏နှုတ်ခမ်းတို့တွန့်ကွေးသွားလျက် အမှောင်ထဲတွင် စမ်းတ၀ါး၀ါးနှင့် ၀င်ပေါက်ထံလျှောက်သွားလိုက်တော့သည်။

ဧရာမတီကောင်ကြီးမှာ သူ၏နောက်မှဖြည်းညင်းစွာ လိုက်လာခဲ့သည်။ အစမှာတော့ ၄င်းမှာ အတော်လေးနောက်ကျကျန်နေရစ်သော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူ့အားမှီလာခဲ့ပြီး သူ၏ခေါင်းကြီးကို ထန်မော့၏ ဆံပင်တို့ဖြင့် ပွတ်သပ်နေခဲ့သည်။

ထန်မော့ ဤချွဲကျိကျိအရာကြီးကို ရိုက်ပစ်ချင်သော်လည်း စိတ်ကိုထိန်းထားလိုက်နိုင်သည်။ ထို့နောက် အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူလျက် ရှေ့ကိုသာဆက်၍လျှောက်သွားလိုက်သည်။

ဘေ၏အလောင်းအနီးမှ ဖြတ်သွားလျှင် တီကောင်ကြီးမှာ ကြောက်ရွံ့ဒေါသထွက်နေဟန်ဖြင့် ဆူလိုက်သည်။

"မကောင်းတဲ့လူကြီး"

ထန်မော့ ၄င်း၏ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ကာချော့လိုက်ပြီး ရှေ့သို့သာဆက်လျှောက်သွားလိုက်သည်။

သူတို့နောက်ဆုံးတော့ စမှတ်သို့အတူရောက်လာခဲ့လေပြီ။

ထန်မော့ ဓါတ်မီးထိုး၍မရချေ။ ထို့ကြောင့် အမှောင်ထဲတွင်သာလက်လှမ်းလျက် တီကောင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ တီကောင်ကြီးမှာ ဤနေရာသို့ရောက်လာပြီးနောက် ပို၍စိတ်လှုပ်ရှားလာကြောင်း သူခံစားမိလေသည်။ ၄င်းကမြေကြီးအား သူ့အမြှီးဖြင့် စိတ်မရှည်စွာ တဘုန်းဘုန်းရိုက်နေခဲ့သည်။

"မင်း မသွားခင် ဦးဦးကို မျက်ရည်နည်းနည်းလောက် ပေးခဲ့လို့ရမလား"

ထန်မော့ တီကောင်ကြီးနှင့် ညှိုနှိုင်းရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။

"တစ်စက်ဆိုရပါပြီ၊ ဟန်ဆောင်ငိုတာမျိုးမဟုတ်ပဲ တကယ်ငိုလိုက်ရင်ရော ဘယ်လိုလဲ"

တီကောင်ကြီးမှာ နားမလည်ဟန်အော်ဟစ်လာခဲ့သည်။

"ဗိုက်ဆာတယ်၊ ကလေးလေးဗိုက်ဆာတယ်၊ အိမ်ပြန်ပြီး မေမေ့ကိုတွေ့ရမယ်"

ဒုက္ခခံပြီး တီကောင်ကြီးအား ဤနေရာအထိခေါ်လာခဲ့ရသော ထန်မော့"..."

တီကောင်ကြီး၏အမြှီး မြေကြီးကို တဘုန်းဘုန်းရိုက်နေသံမှာ ရပ်တန့်မသွားခဲ့ချေ။ ထန်မော့ထင်ခဲ့သည်က ၄င်းမှာ သူ၏စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ဤနည်းဖြင့် ဖော်ပြနေသည်ဟုပင်။ ရုတ်ချည်း ထိုအမြှီးကြီးက တစ်နေရာ သို့ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရိုက်လိုက်ပြီး ကလစ်ဟူသောအသံဖြင့် တံခါးတစ်ခုခုကအမှောင်ထဲတွင် ပွင့်သွားဟန်ပင်။

ထန်မော့အသံထွက်ပေါ်လာရာနေရာအား အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။

တီကောင်ကြီးက တဖန်အော်မြည်လာပြန်သည်။

"ကလေးလေးအိမ်ပြန်ရတော့မယ်"

ထို့နောက် ၄င်းကတံခါးထံသို့ ဦးတည်ပြီးပြေးသွားလိုက်သည်။

ထန်မော့ အလျင်စလိုဖြင့် ၄င်း၏အမြှီးကိုဆွဲထားလိုက်သည်။

"ခဏလေးနေပါဦး၊ ဦးဦးကို မျက်ရည်တစ်စက်လောက်ပေးလို့ရမလား"

"ဒီထူးဆန်းတဲ့ဦးလေးကြီးက ဘာတွေပြောနေတာပါလိမ့်"

ထန်မော့"..."

ကြီးမားသော တီကောင်ကြီးမှာ အမြှီးကိုလိမ်လိုက်ပြီး ထန်မော့၏လက်မှလွတ်သည်နှင့် တံခါးပေါက်ထံပြေးသွားခဲ့တော့သည်။ ၄င်းမှာထွက်သွားရန်ပြင်နေတုန်းမှာပင် လျှောတိုက်သံအားတဖန်ကြားလိုက်ရပြီး ၄င်း၏ခေါင်းကြီးက ထန်မော့၏မျက်နှာကို ပွတ်သပ်လာခဲ့သည်။

၄င်းမှာ အဘယ်ကြောင့်သူ၏မျက်နှာကို ပွတ်သပ်လာသလဲမသိသော်လည်း ထန်မော့၏လက်မှာတော့ မီးခြစ်ဆံတက်တူးကြီးကိုဖိလျက် အမှောင်ထဲသို့ မှင်သေသေဖြင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ထန်မော့မှာ မျက်ရည်စက်မပါပဲ ဤဂိမ်းထဲမှ ထွက်ခွာ၍မရချေ။

ယခု အဓိကမစ်ရှင်လည်းပြီးသွားပြီမို့ စွမ်းရည်များကို ပြန်လည်အသုံးပြုခွင့်ရှိသွားပြီဖြစ်သည်။

မည်သည့်နည်းလမ်းနှင့်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဤဂိမ်းထဲမှရအောင်ထွက်ရမည်။

"အိမ်ပြန်ချင်တယ်..."

ငိုသံတချို့ကိုထပ်မံကြားလိုက်ရသည်။

ထန်မော့၏မျက်လုံးအစုံက ကျဥ်းမြောင်းသွားပြီး မီးခြစ်ဆံကြီးကိုထုတ်လျက် ညာဘက်လက်တွင်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ သူကမီးခြစ်ဆံကြီးကိုမြှောက်လျက် တီကောင်ကြီး၏ ပန်းရောင်အကွဲကြောင်းကို ချိန်ထားလိုက်တော့သည်။ ဤသည်မှာ ဧရာမတီကောင်ကြီးကို မသတ်နိုင်လောက်သော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ ၄င်းမှာထွက်သွားနိုင်တော့မည်မဟုတ်။ ၄င်းရှိနေသ၍ ထန်မော့တွင် မျက်ရည်ကိုရရှိရန်အခွင့်အရေးရှိနေလိမ့်ဦးမည်။

မီးခြစ်ဆံကြီးမှာ တီကောင်ကြီးအား ထိခါနီးဆဲဆဲတွင် ထန်မော့ တီကောင်ကြီး၏အသံကိုကြားလိုက်ရသည်။

"ဦးဦးကလူကောင်းပဲ"

ထိုအသံနှင့်အတူ စိုစွတ်သောအရည်တစ်စက်ကထန်မော့၏မျက်နှာပေါ် စီးကျလာခဲ့သည်။ ဧရာမတီကောင်ကြီးမှာ အော်မြည်ရင်း မြေကြီးကိုဘုန်းခနဲရိုက်လိုက်ကာ အမှောင်ထုထဲသို့ ၀င်ရောက်ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။

ထန်မော့အေးခဲသွားမိသည်။ ခတ္တမျှကြာပြီးနောက် သူ၏မျက်နှာပေါ်မှ မျက်ရည်စက်ကို လက်ကိုမြှောက်လျက် ယူလိုက်ပြီး မီးခြစ်ဆံကြီးကိုတက်တူးထဲ ပြန်ထည့်လိုက်သည်။

အဖြူရောင်အလင်းတစ်ခုက ဖြတ်ခနဲလင်းသွားခဲ့ပြီး ထန်မော့မျက်လုံးကို ပြန်ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် စွန့်ပစ်စက်ရုံဟောင်းကြီးရှေ့သို့ ပြန်ရောက်နေခဲ့သည်။

သူ ညနေခင်းတွင် ဂိမ်းထဲသို့၀င်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ကာ ယခုတော့လရောင်မှာ ထွန်းလင်းနေခဲ့ချေပြီ။ ဂိမ်းထဲတွင် အချိန်စီးဆင်းမှုနှုန်းနှင့် အပြင်လောကသည်ကား မတူညီချေ။ ထန်မော့မှာ အချိန်ကိုတွက်ချက်ရင်း စက်ရုံဟောင်းမှ အလျင်အမြန်ထွက်လာခဲ့သည်။

သူ ၀ပ်ရှော့တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ပြီးနောက် ၀င်ရောက် ပုန်းကွယ်နေလိုက်သည်။

ထန်မော့ တီကောင်ကြီး၏ မျက်ရည်ကိုတဖန်ထုတ်ယူလျက် ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုမျက်ရည်မှာ ထန်မော့၏မျက်နှာပေါ်ကျလာစဥ်က အရည်အဖြစ်သာရှိသေးသော်လည်း လေနှင့်ထိတွေ့သွားသည်နှင့် ချက်ချင်း အခဲအဖြစ်ပြောင်းသွားခဲ့သည်။ ထန်မော့ ၀ပ်ရှော့ဆိုင်မှ မီးများကိုမဖွင့်လိုက်ပဲ အမှောင်ထဲတွင် ပုန်းကွယ်နေခဲ့ခြင်းပင်။ သူ ကြမ်းပြင်တွင်လဲလျောင်းလျက် ဓါတ်မီးဖြင့် တီကောင်၏မျက်ရည်းအား ထိုးကြည့်လိုက်သည်။

ခရစ်စတယ်မျက်ရည်စက်မှာ အလင်းရောင်အောက်တွင် မျက်ရည်စက်သဏ္ဍာန် စိန်တုံးလေးသဖွယ် ။

ထန်မော့ ထိုမျက်ရည်စက်ကို ၃ကြိမ်ခေါက်ကြည့်သော်လည်း ဘာမှထူးခြားမလာခဲ့ချေ။ ၄င်းအား မီးရှို့ကြည့်သည့်အပြင် ရေထဲလည်းနှစ်ကြည့်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုမျက်ရည်စက်အား အ၀တ်စနှင့်ပွတ်သုတ်ကြည့်လိုက်သောအခါတွင်မှ ၄င်းအပေါ်၌ စာကြောင်းတချို့ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

[ပစ္စည်း: တီကောင်မျက်ရည်]

[ပိုင်ရှင်: ထန်မော့]

[အရည်အသွေး: သာမာန်]

[အဆင့်: ၁]

[တိုက်ခိုက်မှု: မရှိ]

[အသုံးပြုနည်း: မျက်ရည်စက်ကို ဒဏ်ရာအပေါ်ပွတ်လိုက်ပါ၊ ဒဏ်ရာတွေကိုအမြန်ဆုံးပျောက်ကင်းသွားစေပြီး ကျိုးနေသောအရိုးများကိုပင် ပြုပြင်ပေးလိမ့်မည်]

[ကန့်သတ်ချက်: သုံးကြိမ်သာအသုံးပြုနိုင်]

[မှတ်ချက်: ထန်မော့တစ်ယောက် ဒီမျက်ရည်ကို ဘယ်လိုရလာလဲဆိုတာ မှတ်မိချင်မယ် မထင်ဘူး]

ထန်မော့ ခတ္တမျှအတွေးတွင် နစ်မြောသွားမိသည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ စွမ်းရည်စာအုပ်ကမှားသွား ခဲ့ချေပြီ။ အကယ်၍ တီကောင်ကြီး၏မျက်နှာပေါ် နောက်တစ်ကြိမ်လောက်ပွတ်သပ်ရမည်ဆိုလျှင်တောင် သူကတော့စိတ်ရှိမည်မဟုတ်။

ဤဖြစ်စဥ်ဂိမ်းမှ ဆုမှာ မာရီယို၏ဦးထုပ်ထက်သော်လည်းကောင်း ကြက်ဆင်ဥထက်သော်လည်းကောင်း အဆင့်နိမ့်သည်ပင်။ သို့သော်၄င်းမှာ သာမာန်အရည်အသွေးသာရှိသည့်တိုင် ထန်မော့အတွက်တော့ လက်တွေ့သုံးနိုင်သော ပစ္စည်းမျိုးဖြစ်သည်။

ဤ၆ရက်အတွင်း ထန်မော့ စွမ်းရည်၆မျိုးကို စုဆောင်းမိခဲ့သော်လည်း ထိုထဲကတစ်ခုမှ ကုသစွမ်းရည်မျိုးမရှိချေ။

လောလောဆယ်သူ၏ ခွန်အားမှာ အတော်လေးကောင်းမွန်နေပြီဖြစ်ကာ သူ၏ခြေထောက်မကျိုးသ၍ တိုက်ခိုက်မှုပြီးပြီးခြင်း ဒဏ်ရာများကို အလျင်အမြန်ပြန်လည်ကောင်းမွန်စေနိုင်စွမ်းရှိနေပြီဖြစ်သည်။ သို့သော် အကယ်၍ တဖက်ရန်သူနှင့် သူသေကိုယ်သေတိုက်ခိုက်နေရချိန်မျိုးတွင် ထိုဒဏ်ရာများပြန်လည်ကောင်းမွန်နိုင်စွမ်းကလည်း အမှီလိုက်နိုင်မည်မဟုတ်ချေ။ ဤတီကောင်မျက်ရည်က သူ၏ခွန်အားကိုတမဟုတ်ချည်း ပြန်လည်တိုးမြှင့်ပေးနိုင်လိမ့်မည်။ ထို့အပြင်ဤမျက်ရည်က ကျိုးသွားသောအရိုးများကိုပင် ချက်ချင်းပြန်ကောင်းစေနိုင်စွမ်းရှိသေးသည်။

"၃ကြိမ်ပဲသုံးလို့ရတာက နှမြောစရာပဲ"

Sအမျိုးအစားဂိမ်းများမှာ အခြားဂိမ်းများလောက်မခက်ခဲသလို အသက်အန္တရာယ်လည်းမရှိသော်ငြား ဆုများကလည်းသိပ်မကောင်းလှချေ။

ထန်မော့သူ၏လက်အား ခေါင်းအုံးအဖြစ်ခုလျက် ကား၀ပ်ရှော့၏ခေါင်မိုးကို ကြည့်နေခဲ့သည်။

ရှန်ဟိုင်း ပူဒုန်ခရိုင် ရှော့ပင်းမောကြီး၏ မြေအောက်ကားပါကင်တစ်ခုတွင်...

ဆံပင်ရွှေ၀ါရောင်နှင့်သန်သန်မာမာယောကျာ်းကြီးမှာ ခုံတစ်ခုံတွင်စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ထိုင်နေခဲ့သည်။

ဂျက်ကဆိုသည်။

"တီကောင်ကြီးကိုသတ်လိုက်တာတောင် ဂိမ်းကရှုံးနေတုန်းပဲဗျာ"

လော့ဖုန်းချန်း၏အနူအယာက အနည်းငယ်ပြောင်းလဲသွားလျက် ထရပ်လာခဲ့သည်။

"မင်းသတ်လိုက်တယ်ဆိုတာ သေချာလို့လား၊ တီကောင်တွေကခန္ဓာကိုယ်၂ပိုင်းပိုင်းပြီးရင်လည်း ဆက်ရှင်နိုင်သေးတယ်နော်၊ မင်းဘယ်လိုသတ်ခဲ့တာလဲ"

ဂျက်မှာအနိုင်ကျင့်ခံရသောအမူအယာဖြင့်

"ကျွန်တော်တကယ်သတ်ခဲ့တာပါ ဒေါက်တာလော့ရာ၊ ခင်များပြောခဲ့သလိုအတိအကျလုပ်ခဲ့တာပဲ၊ တုတ်ကိုနှစ်ပိုင်းချိုးပြီးတော့ကို အဆက်မပြတ်ရိုက်ခဲ့တာဗျာ၊ မိနစ်၂၀အတွင်းသတ်ရတာကအတော်ခက်ပေမယ့် ကျွန်တော်တကယ်သတ်နိုင်ခဲ့တာ ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်ရှုံးသွားတုန်းပဲ"

လော့ဖုန်းချန်းထရပ်လျက် အခန်းထဲ လမ်းလျှောက်ကာ စဥ်းစားလိုက်မိသည်။ ထို့နောက်သူကလှည့်လာပြီး

"အခုကစပြီး ဂိမ်းထဲမှာ ကြုံခဲ့ရသမျှကိုသေချာပြန်ပြောပြ။ အနက်ရောင်မျှော်စင်ရဲ့ စည်းမျည်းတွေကိုရော လူနှစ်ယောက်ရဲ့စကားတွေကိုရော သေချာပြန်ပြောပြပေးပါ"

ဂျက်ခေါင်းကိုကုတ်လျက် မှတ်မိနိုင်ရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။

၁နာရီကြာပြီးနောက် လော့ဖုန်းချန်းစားပွဲကိုလက်သီးဖြင့် ဒုန်းခနဲထုလိုက်လေသည်။ သူ၏မျက်နှာကတော့ သိပ်မကောင်းလှချေ

"ဘေကတီကောင်ကြီးမဟုတ်ဘူး၊ မြေပေါ်မှာလဲနေတဲ့ ရွှေရောင်ဆံပင်နဲ့လူကိုသတ်ရမှာ"

"ဘယ်လို"

"ပုံမှန်ဆို S3ဂိမ်းတစ်ခုက သိပ်မခက်သင့်ဘူးလေ၊ ခင်များကို နားလည်မှုလွဲအောင် လှည့်စားထားတာ၊ အဲဒါကြောင့်ခင်များကနောက်ဆုံးပေါ်လာတဲ့ တီကောင်ကြီးကိုပဲ သတ်ရမယ်လို့ထင်သွားတာ"

လော့ဖုန်းချန်းသူ၏မျက်လုံးများကို ပင်ပန်းစွာ ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး

"မနက်ဖြန် ရွှေရောင်ဆံပင်နဲ့လူကိုသွားသတ်လိုက် ခင်များနိုင်သွားလိမ့်မယ်"

ဂျက်မှာပျော်ရွှင်စွာခေါင်းငြိမ့်လျက် သူဘာကိုနားလည်မှုလွဲသွားသလဲပင် မေးမနေတော့ပဲ အခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်သွားတော့သည်။

🪩

Prev Next