အပိုင်း ၁၉၅
Viewers 35k

Chapter 195

ဆားလွင်ပြင်ကိစ္စအဆုံးသတ်သွားပြီ



ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူတွေပိုများလာသည့်အတွက် ကျောက်ကျင်းကော နောက်ဆုံးမှာ သူ့အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာပြီး ကျန်းကျန့်၏ လက်ကို အမြန်ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ဆိုလိုက်သည်။ 


"သင်္ဘောပေါ် အားလုံးကို မြန်မြန်တက်ခိုင်းလိုက်ပါ..ခင်ဗျားအတွက် ရေနွေးကျိုခိုင်းထားတယ်... ရေချိုးပြီး အေးအေးဆေးဆေး အနားယူလို့ရတယ်"


"အင်း"


ကျန်းကျန့်က ခေါင်းညိတ် လိုက်ပြီးထပ်ဖြည့်ပြော၏။


"သူတို့ကို အရင်တက်ခိုင်းရအောင်"


ကျောက်ကျင်းကောက ကျန်းကျန့် စောစောတင်ပြီး ကောင်းကောင်း အနားယူနိုင်ရန် မျှော်လင့်ထားပေမဲ့ ကျန်းကျန့်က ထိုလူတွေကို အရင်တက်စေချင်သောကြောင့် ကျန်းကျန့်သဘောအတိုင်းလိုက်ကာ လူတွေကို သင်္ဘောပေါ် အရင်တက်ခိုင်းရင်း စည်းစနစ်ကျအောင် ကူညီပေးခဲ့သည်။


မူလက ဤလူများသည် သင်္ဘောများကိုမြင်သောအခါ စောစောတက်ရန် ပြေးလွှားနေကြသော်လည်း ကျန်းကျန့်က သင်္ဘောပေါ်မတက်ကြောင်း သတိပြုမိသောအခါတွင် စိတ်အားထက်သန်မှုနည်းလာပြီး နေမကောင်းဖြစ်နေသူများကို သင်္ဘောပေါ်သို့ ဦးစွာတက်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။


ဤလူတွေကို ကျန်းကျန့်က ကယ်တင်ခဲ့ပေမဲ့ အစားအစာ၊ အဝတ်အစားနှင့် အမိုးအကာတွေ ချို့တဲ့နေခဲ့၏။အမှန်တွင် သူတို့က ကောင်းမွန်သောဘဝမှာ မနေထိုင်ခဲ့ကြရဘဲ လူများစွာ ဖျားနာခြင်း သို့မဟုတ် သေဆုံးခြင်းတွေဖြစ်လာကြသောကြောင့် ယခုတစ်ကြိမ်မှာ အများစုက ဖြူဖျော့ပြီး မျက်နှာတွေချောင်ကျနေကြသည်။


ဤကိစ္စနှင့် ပတ်သက်၍ ကျန်းကျန့် သူတို့ကို စားစရာနည်းနည်းထပ်ပေးရုံမှတပါး ဘာမှမတတ်နိုင်သော်လည်း ထိုနေ့နောက်ပိုင်းတွင် ထိုလူများသည် ဘယ်တော့မှ ဗိုက်ဆာတော့မည်မဟုတ်ပေ။


"သခင်လေးကျန့်က သူတို့ကို ဘယ်မှာထားဖို့ စီစဉ်နေတာလဲ..." 


ကျန်းကျန့်က ကျောက်ကျင်းကောကို မေးရန် အချိန်ယူခဲ့သည်။


ယခုရက်ပိုင်းအတွင်း ကျောက်ကျင်းကောက ကျန့်ရီ၏နောက်သို့လိုက်နေခဲ့ပြီး ကျန့်ရီ၏အစီအမံများအကြောင်းကို သူသိသည်။ 


"ဒီကနေ တစ်ရက်လောက် ရွက်လွှင့်ပြီး ကျွန်းငယ်လေးကို ရောက်မယ်...သခင်လေးကျန့်က ဒီလူတွေကို အဲဒီကျွန်းမှာ အရင်အခြေချဖို့ ရည်ရွယ်ထားတယ်"


"ကျွန်းရှိတာလား..." 


ကျန်းကျန့်ကမေးလိုက်သည်။

"အဲဒီကျွန်းကို ဘယ်မိသားစုပိုင်သလဲ”


"အဲဒီကျွန်းမှာ ငါးဖမ်းသမားတွေရှိတယ်...အဲဒီမှာ ဆိုက်ကပ်တဲ့ ပင်လယ်ကုန်သည်တချို့လည်း ရှိတယ်... ဒါပေမဲ့ ကျွန်းက ပိုင်ရှင်မဲ့ ဖြစ်နေတယ်..." 

ကျောက်ကျင်းကောက ပြောသည်။


"အင်း ..."


ကျန်းကျန့်က ကျောက်ကျင်းကော ညွှန်ပြသည့် လမ်းကြောင်းကို ကြည့်ပြီး စဉ်းစားလိုက်၏။ 


လူတစ်သောင်း သင်္ဘောဆယ်စီးပေါ်တက်ခဲ့သည်။


အချိန်တော်တော်ယူရပြီး အားလုံး သင်္ဘောပေါ်ရောက်သောအခါ ညနေစောင်းနေပြီဖြစ်သည်။


ကျန်းကျန့်က ထိုအချိန်အထိ လှေပေါ်မတက်ရသေးပေ။


အကြီးဆုံးတစ်စီးပေါ်ကို သူတက်ပြီး ဝင်လိုက်သည်နှင့် ကျန့်ရီက သင်္ဘောဦးတွင် စောင့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။


သင်္ဘောပေါ်တက်သည့် လူများစွာရှိသော်လည်း ထိုလူများကို ပဲ့ပေါ်မှတက်ခိုင်းရန်စီစဉ်ထားသောကြောင့် သင်္ဘောဦးက ငြိမ်သက်နေပြီး လုံးဝရှုပ်ယှက်ခတ်မနေပေ။


ကျန့်ရီက မူလက သင်္ဘောဦးက လျောင်းစက်ရာတစ်ခုမှာ လှဲလျောင်းနေသော်လည်း ကျန်းကျန့်ကိုမြင်ပြီးနောက် မတ်တပ်ထရပ်ကာဆိုသည်။

"ကျန်းကျန့် မတွေ့တာကြာပြီ"


"သခင်လေးကျန့် မတွေ့တာကြာပြီ" 

ကျန်းကျန့်က ကျန့်ရီကို နှုတ်ဆက်သည်။


ကျန့်ရီက ကျန်းကျန့်ကို ပြုံးပြပြီး ကျန်းကျန့်ကို သူ့အနားလာထိုင်ရန် ဖိတ်ခေါ်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပေမဲ့ မကြာခင်မှာပဲ သူ့အမူအရာက ရပ်တန့်သွား၏။


ကျန်းကျန့်၏ တိုက်ပွဲအပြီးတွင် ရှုပ်ပွနေသောအသွင်အပြင်ကို သးမြင်ဖူးသော်လည်း ကျန်းကျန့် ဤမျှ ရွှံ့ဗလဗွနှင့် ညစ်ပတ်သည်ကို မမြင်ဖူးပေ။


သူပြင်ဆင်ထားသည့် လက်ရာမြောက်သော သရေစာတွေနှင့် တန်ဖိုးကြီးတဲ့ သောက်စရာတွေကို ကြည့်လိုက်ပြီး ကျန့်ရီကဆိုသည်။ 

"ကျန်ကျန့် အရင်ရေချိုးလိုက်...နောက်မှ စကားပြောလို့ရတယ်"


ကျန်းကျန့်လည်း သူအရင်ဆုံး ရေချိုးသင့်သည်ဟု ခံစားရ၏။


ကျောက်ကျင်းကောက ကျန်းကျန့်ကို လာခေါ်သည့်အခါ ထမင်းချက်လီနှင့် ရှောင်ရို့ကို သူနှင့်အတူ ခေါ်သွားခဲ့သည်။ သင်္ဘောပေါ်တက်ပြီးနောက် ကျောက်မင်ကျူးအား ထမင်းချက်လီဆီ ပေးပြီးနောက် ကျန်းကျန့်ကို သူ၏လက်ခြေများ ဆေးကြောရန် ကူညီခဲ့သည်။


ကျန်းကျန့်၏လက်များတွင် ထူထဲသောအသားမာများရှိနေသော်လည်း၊ သူ၏မကြောင့်မကြဘဝက သူ့လက်များကို ကွဲမသွားစေခဲ့ပေ။ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မူ. . .


ကျန်းကျန့်၏ကွဲအက်နေသောလက်များကိုကြည့်ကာ ကျောက်ကျင်းကော အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။


"အဆင်ပြေပါတယ်"

ကျန်းကျန့်က သူ့လက်ကို ရုတ်လိုက်ပြီး သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်၏။


သန့်သန့်ရှင်းရှင်း နေရသည်ကို ကြိုက်သည့်အတွက် ဤရက်ပိုင်း ရေနွေးကျိုကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ရေပတ်တိုက်ထားသည်။သို့ပေမဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေက ညစ်ပတ်နေဆဲဖြစ်သည်။ ညစ်ပတ်သည့်အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီး ခြေလက်ဆေးပြီးနောက် အစတုန်းကလောက် မဆိုးတော့ပေ။


"ကျင်းကော ကိုယ်နဲ့ရေအတူချိုးချင်လား" 

ကျန်းကျန့်က ရေကန်ဘေးတွင် ရပ်ကာ ကျောက်ကျင်းကောကို ပြုံးပြလိုက်သည်။



ကျောက်ကျင်းကော၏မျက်နှာ ရုတ်တရက်နီရဲလာသည်။


"ကိုယ်ဘာသာကိုယ်ချိုးပါ...ခင်ဗျားခေါင်းကိုကျွန်တော်လျှော်ပေးမယ်..."


ကျန်းကျန့်ရဲ့ဆံပင်ကို သန့်သန့်ရှင်းရှင်း သပ်သပ်ရပ်ရပ်မလုပ်ထားရင် လူတွေ လုံးဝမြင်လို့မဖြစ်ဘူး...


ကျောက်ကျင်းကောက ကျန်းကျန့်နှင့် ရေအတူချိုးရန်ငြင်းဆိုသော်လည်း ကျန်းကျန့်က တစ်ကြိမ် ဆေးကြောပြီး ဒုတိယအကြိမ် ရေဆေးရန် စည်ပိုင်းထဲသို့ ပြောင်းလိုက်သောအခါ ကျန်းကျန့်က သူ့ကို စည်ပိုင်းထဲသို့ ဆွဲချလိုက်ဆဲဖြစ်သည်။


"ကျန်းကျန့် ဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့ . . . သခင်လေးကျန့် က အပြင်မှာစောင့်နေတုန်းပဲ"


"သူ့ကိုစောင့်ခိုင်းလိုကိ"


"သခင်လေးကျန့်က ခင်ဗျားကို ပြောစရာရှိတယ်"


"သူ ခုနကတောင် မပြောသေးဘူး...ဒါကြောင့် အလျင်လိုမနေသင့်ဘူး"


 ......


ပင်လယ်ပြင်မှာ လေပြင်းတွေ တိုက်နေသည်။


ကျန့်ရီ တခြားသူတွေကို ကျန်းကျန့်နှင့် ကျောက်ကျင်းကောတို့၏ အခန်းတံခါးမှာ စောင့်ခိုင်းပြီး စားပွဲနှင့် ကုလားထိုင်အားလုံးကို ကုန်းပတ်ကနေ အခန်းထဲကို ရွှေ့ခိုင်းလိုက်သည်။ 


"သူတို့ကို ခေါ်စရာ မလိုဘူး...သခင်ကျန်းထွက်လာတာကို မင်းမြင်ရင် ငါ့ကိုလာတွေ့ခိုင်းလိုက်ပါ"


ခဏကြာပြီးနောက် ကျန်းကျန့် အဆင်သင့်ဖြစ်လောက်သည်ဟု သူထင်ခဲ့သည်။


ကျန်းကျန့် ကျန့်ရီဆီသို့သွားရန် တစ်နာရီခန့်ကြာခဲ့ပြီး ထိုအချိန်တွင် လုံးဝမှောင်နေပြီဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ကျန့်ရီ တည်းခိုရာ အခန်းထဲတွင် ဖယောင်းတိုင်များစွာ ထွန်းညှိထားသောကြောင့် အလွန်တောက်ပနေခဲ့သည်။


"သခင်လေးကျန့် ဆားလွင်ပြင်ကိစ္စက ပြီးသွားပြီလား" 


ကျန်းကျန့်က တံခါးထဲဝင်သွားပြီးနောက် မေးလိုက်သည်။


"ဟုတ်တယ်"


ကျန့်ရီက ရယ်မောလိုက်ပြီး ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင် တည်ရှိရာကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။ 


"အဲဒီနေရာက ကျန့်မိသားစုပိုင်လိမ့်မယ်"


ဧကရီမယ်တော်ကြီး စေလွှတ်သော မျိုးရိုးနာမည်ယန်နှင့် တော်ဝင်သံတမန်က ဝူကျုံးစီရင်စုနယ်သို့ ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ဝူကျုး စီရင်စုနယ်ကိုရောက်ပြီးနောက် သူပထမဆုံးလုပ်ခဲ့သည်က "ပုန်ကန်မှုကို တန်ပြန်ရန်" သွားခဲ့သည့် ဗိုလ်ချုပ်အားလုံးကို ပြန်ခေါ်ဖို့ရာပါပင်။


ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင်က အကျင့်ပျက်ခြစားပြီး တရားမဝင်ဆားရောင်းချခြင်းဖြင့် ဥပဒေကို ချိုးဖောက်နေသည်မှာ ထင်ရှားနေပြီး တော်ဝင်သံတမန်ကျိုးမောင်ဟယ်က ၎င်း၏လူများနှင့်အတူ ၎င်းကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ဒါဖြင့် ဆားလုပ်သားတွေရဲ့ ပုန်ကန်မှုရယ်လို့ ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်လာတာလဲ...


တော်ဝင်သံတမန်ယန်ရောက်လာပြီးသည်နှင့် စစ်ဗိုလ်ချုပ်အားလုံးကို ပြစ်ဒဏ်ချမှတ်ပြီးနောက် စစ်တပ်အာဏာကို ချုပ်ကိုင်စဉ်တွင် ၎င်းတို့ကို အစားထိုးခဲ့သည်။


"သခင်ယန်က စစ်တပ်အာဏာရထားပြီးသား...ပြီးတာနဲ့ တာဝန်ရှိသူတွေက ဒီနေရာကို စတင်ရှင်းလင်းမှာ...ဝူကျုံး နဲ့ ဟယ်ရှင်း စီရင်စုနယ်က အရာရှိအများအပြား အစားထိုးခံမှာစိုးမိတယ်..." 


ကျန့်ရီက ပြောသည်။


အကယ်၍ ဧကရီမယ်တော်ကြီးက ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင်၏ အခြေအနေကို မကြိုက်ကြောင်းသာ မသိခဲ့ပါက ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင်ကို ကိုင်တွယ်ရန်ဟူသော ကျန်းကျန့်၏ အစီအစဉ်ကို သူအစကတည်းကသဘောတူမည်မဟုတ်ပါချေ။


 "ပုန်ကန်မှု" ကို တန်ပြန်ရန် သွားသော စစ်ဗိုလ်ချုပ်အများစုသည် အဆုံးတွင် ရလဒ်ကောင်းများ မရနိုင်ဟူသော သူ့ထင်မြင်ချက်ကြောင့် မဟုတ်ပါက၊ သူ ကျန်းကျန့်ထံသို့ ကိုယ်တိုင်သွားရန်လည်း သဘောတူလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။


လောလောဆယ်တွင်၊တော်ဝင်သံတမန်အသစ်သည် မူလဆားလုပ်သားပုန်ကန်မှုအား အဆိုပါဗိုလ်ချုပ်များနှင့် ဆားလွင်ပြင်ပူးပေါင်းကာ ဆားလုပ်သားများကို ညှဥ်းပမ်းနှိပ်စက်မှုဟုအနက်ဖွင့်ခဲ့သောကြောင့် ကျန့်ရီသည် လူများကို ခေါ်ယူရန် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျလာရောက်ရန် ဆန္ဒရှိခဲ့ပြီး မူလ"သူပုန်ခေါင်းဆောင်"ကျုးအားလင်နှင့်ဆက်သွယ်ရန်ပင် စိတ်ထဲမထားခဲ့ပေ။


၎င်းတို့သည် အာဏာပိုင်များနှင့် စစ်သားများ၏ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်းကို ခံခဲ့ရသော ဆားလုပ်သားများသာဖြစ်ပြီး သူပုန်အဖွဲ့ လုံးဝမဟုတ်ပေ။


ကျန်းကျန့်က ဤအရာအားလုံးကို နားလည်သည်။


ယခင်လှိုင်းဒဏ်မှ လွတ်မြောက်နေသရွေ့ သူတို့အဆင်ပြေလာမည်ကို သူသိသောကြောင့် ကျူးအားလင် နှင့် အခြားသူများအတွက် အရာအားလုံးကို သတ္တိရှိရှိ လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။


မှန်ပေသည်၊ဤအချိန်မှာ သူတို့ ထွက်ခွာခဲ့ရတုန်းပါပင်. . .တော်ဝင်သံတမန်က ၎င်းတို့ထံမှ "သူပုန်" တံဆိပ်ကို ဖယ်ရှားရန် ဆန္ဒရှိသော်လည်း၊ ထိုနာခံမှုမရှိသော ဆားလုပ်သားမိသားစုများကို ထိန်းထားနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထိုအရာရှိများကို ကိုင်တွယ်သောအခါ ပင်လယ်ကမ်းစပ်ကို ရှင်းပစ်ရပေမည်။


မှန်ပေသည်၊ ယင်းကအနာဂတ်မှာ ဖြစ်လာမည့်အရာပင်။ 


ထိုခေတ်တုန်းက ဓာတ်ပုံတွေ၊ ဗီဒီယိုတွေ မရှိသည့်အတွက် နောင်မှာ ထိုလူတွေက အဝတ်သန့်သန့်ပြောင်းဝတ်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂရုစိုက်ပြီး မျက်နှာကို သန့်ရှင်းအောင် ရိတ်သင်လျှင်. . . ဘယ်သူတွေက သူတို့ကို မှတ်မိနေဦးမည်နည်း။


ထို့နောက် သူတို့အနေဖြင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရိုးသားစွာ နေထိုင်နိုင်ကြလိမ့်မည်။


"သခင်လေးကျန့် နောင်ဆားလွင်ပြင်ကို ဘယ်သူက တာဝန်ယူမှာလဲ" 

ကျန်းကျန့်က ထပ်မေး၏။


"ဆားလွင်ပြင်က နောင်မှာ ဒီသခင်ယန်ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှာ ရှိလိမ့်မယ်..." 


ကျန့်ရီက ပြောသည်။ 


"သခင်ယန်က အရမ်းကိုစွမ်းဆောင်နိုင်ပေမဲ့ အရင်တုန်းက လူတချို့ကို စော်ကားမိတဲ့အတွက် ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကျော် စောင့်ခဲ့ရတယ်... ဒါပေမဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒုတိယဦးလေးဆီက မျက်နှာသာရရှိခဲ့တဲ့အတွက် ကျွန်တော့်ဦးလေး သူ့ကို စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်... မနှစ်တုန်းက ကျွန်တော့်ဝမ်းကွဲကသခင်ယန်ရဲ့သားအကြီးဆုံးနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တယ်"


သူတို့၏ ကျန့်မိသားစုသည် တရားရုံးတွင် အာဏာအနည်းငယ်သာရှိသော်လည်း ၎င်းတို့တွင် ထိုကဲ့သို့သော ခမည်းခမက်မိသားစုရှိနေဆဲဖြစ်သည်။


ကျန်းကျန့်က သူ့စကားကြောင့် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သော်လည်း သူ့စိတ်အခြေအနေက ရုတ်တရက် အလွန်ကောင်းမွန်လာသည်။


ကျန့်ရီက မေးလိုက်၏။ 

"ကျန်းကျန့် ခင်ဗျားဘာဆက်လုပ်ချင်လဲ"  


သူတို့၏ ကျန့်မိသားစုသည် ဆားလွင်ပြင်မှ အမြတ်အစွန်း ရနိုင်သော်လည်း ကျန်းကျန့်ကမရနိုင်ပေ။


ကျန်းကျန့်၏ ကျင်းကျန့်ကိုယ်ရံတော်လုပ်ငန်းက နောင်တွင် ဆားများကို ကူညီပို့ဆောင်ပေးနိုင်သော်လည်း ကျန်းကျန့်အနေဖြင့် အမှန်တကယ် ဝင်ငွေများစွာရရှိမည်မဟုတ်ပေ။


"သခင်လေးကျန့်... ကျုပ် ပင်လယ်ထဲသွားဖို့ သင်္ဘောတချို့ရချင်တယ်..." 

ကျန်းကျန့်ကပြောသည် ။


"ပင်လယ်ထဲသွားမှာလား" 


ကျန့်ရီ ကျန်းကျန့်ကိုကြည့်ရင်း သူ့နှလုံးသား ထပ်ပြီး ပူနွေးလာပြန်သည်။


ပင်လယ်ကုန်သည်များ ၊ ပင်လယ်ကုန်သည်များဖြစ်လာခြင်းထက် အမြတ်အစွန်းများသော အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းများ မရှိခဲ့ပါချေ။သို့ပေမဲ့ ပင်လယ်ထဲမှာ အန္တရာယ်တွေ အများကြီးရှိသေးသည်။ အဆုံးတွင် သင်္ဘော အမှတ်မထင် နစ်မြုပ်ခြင်းသည် သင့်အား ငွေအားလုံးကို ဆုံးရှုံးစေနိုင်သည်။ ထိုမျှသာမကဘဲ ပင်လယ်သို့သွားသော ပင်လယ်ကုန်သည် အများအပြားလည်း ထိုနေရာတွင် အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။


"ခင်ဗျားသာ ပင်လယ်ကုန်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်လာရင် ကုန်ပစ္စည်းတစ်ခုခုလိုချင်ရင် ကျွန်တော်ကိုသာပြောလိုက်ပါ..." 


ကျန့်ရီကပြောလိုက်၏။ သူက ဘဝကို အလွန်သတိထားနေတတ်သောကြောင့် သူကိုယ်တိုင်ပင်လယ်ကုန်သည်ဖြစ်လာရန် စိတ်ကူးကို စွန့်လွှတ်လိုက်သည်။


"သခင်လေးကျန့် ပျော်ရွှင်စရာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုပါ..." ကျန်းကျန့်က တိုက်ရိုက်ပြောလိုက်သည်။


"ပျော်ရွှင်စရာပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုပါ"

ကျန့်ရီက ပြောသည်။


ကျန်းကျန့် ကျန့်ရီနှင့် စကားပြောပြီးသောအခါ သူ့အခန်းကို ပြန်သွားခဲ့၏။


သူပြန်သွားသောအခါ ကျောက်ကျင်းကောက နိုးနေသေးသော်လည်း ကျောက်မင်ကျူးက အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်နှင့် ခြေထောက်များကို ဖြန့်ကာ ကုတင်တစ်ဝက်ကို လွှမ်းမိုးထားသည်။


အခန်းထဲက ကုတင်က နံရံနှင့်ကပ်နေသဖြင့် ကလေးကို ရွှေ့လိုက်ပြီး ကျန်းကျန့်က အလယ်မှာ အိပ်လိုက်၏။


အလှလေးပေါက်စက တစ်ဖက်၊ချောမောသော အမျိုးသားကတစ်ဖက် ခြံရံလျက် ကျန်းကျန့်တစ်ယောက် နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။


ချို့ယွင်းချက်အချို့လည်းရှိသည်၊ ဆူဖြိုးသောအလှလေးက ညသန်းခေါင်တွင် အိပ်ယာကိုစိုစွတ်စေခဲ့သည်။


ကောင်းကောင်းအိပ်စက်အနားယူပြီးနောက် နောက်တစ်နေ့တွင် ကျန်းကျန့် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။



ထိုအချိန်တွင် အရှေ့တိုင်းသားရိုနင်များ ရှိနေကြောင်းကို သိရှိရန် ရိုးရှင်းသော စမ်းသပ်မှု တစ်ခုပြုလုပ်ရန် သင်္ဘောလေးဆီသို့ သွားခဲ့သည်။


ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင်တွင် အရှေ့တိုင်းသားရိုနင် အများအပြားရှိသော်လည်း ထိုရိုနင်များသည် ကောင်းစွာအဆုံးမသတ်ခဲ့ရပေ။


ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင်က အရှေ့တိုင်းရင်းသားများ၏ ကြိုးစားအားထုတ်မှုကြောင့် ၎င်းတို့ကို အသုံးပြုရန် ဆန္ဒရှိသော်လည်း ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကို အမြဲလိုလို နှိမ့်ချပြီး ခြောက်ကပ်နေအောင်ထိ ညှစ်ထုတ်ခဲ့သည်။


ရလဒ်အနေဖြင့် ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင် ကမောက်ကမဖြစ်သည့်အခါ ထိုအရှေ့တိုင်းသားရိုနင်တွေကို အမြောက်စာအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့ပြီး အများစုက နောက်ဆုံးမှာ သေဆုံးသွားခဲ့၏။


မော်ဒန်ခေတ်တွင် ကျန်းကျန့် အရှေ့တိုင်းရှိ ထိုနိုင်ငံကို မကြိုက်သော်လည်း သာမန်လူများကို အနှောက်အယှက်ပေးလောက်သည်အထိမဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် သင်္ဘောပေါ်တွင် အလုပ်လုပ်နေသော အရှေ့တိုင်းသားရိုနင်များကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်တွင် သူသည် ၎င်းတို့ကို ဂရုမစိုက်တော့ပေ။


ထိုနေ့မွန်းတည့်ချိန်တွင် သင်္ဘောဆယ်စီးသည် ထိုလူများကို နေရာရွှေ့ပြောင်းရန် ကျန့်ရီ ရည်ရွယ်ထားသည့် ကျွန်းသို့ ခရီးဆက်ခဲ့သည်။


ကျူးအားလင်က ငွေကြေးအမြောက်အမြားပေးခဲ့သည် ထို့ကြောင့် ကျန့်ရီကလည်း အလွန်ရက်ရောခဲ့ပြီး ကျွန်းပေါ်တွင် အိမ်အချို့ဆောက်ရန် လူများကို ခိုင်းထားပြီးဖြစ်သည်။ လူများကို လိုက်ပို့သောအခါ သူက သူတို့ကိုစားစရာအများအပြားလည်းပေးခဲ့သည်။ကျုးအားလင်က ပိုက်ဆံပိုထုတ်ပြီးနောက် နှစ်ရက်အတွင်း ကြက်၊ ဘဲ၊ ဝက်နှင့် ဆိတ်အချို့ကို ၎င်းတို့စားရန် ၎င်းတို့ထံ ပို့ဆောင်မည်ဟု ကျန့်ရီက ကတိပေးခဲ့သည်။


"ကျန်းကျန့် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..."  


မုတ်ဆိတ်မွေးအပြည့်ဖြင့်ကျုးအားလင်က ကျွန်းပေါ်တွင် နေရာချထားသောအခါ ကျန်းကျန့်အား ကျေးဇူးတင်စကား ပြောကြားခဲ့သည်။


"သခင်ကျန်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..." 


ကျန်းကျန့်၏ ကယ်တင်ခြင်းခံခဲ့ရသော အမျိုးသားတစ်ဦးသည်လည်း ကျန်းကျန့်ကို ကြည့်ကာဆိုလိုက်သည်။


ဤလူနှစ်ယောက် ပါးစပ်ကို ဦးစွာဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ကျေးဇူးတင်စကားသံများ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထွက်ပေါ်လာသည်။


ထိုအချိန်တွင် ကျန်းကျန့်ဆီကို တံစဥ်လွှဲယမ်းခဲ့ပြီး ပုတ်ထုတ်ခြင်းခံခဲ့ရသော ယာပြန့်ရွာမှ အဘွားအိုက ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ကာ ကျန်းကျန့် ဦးတိုက်လိုက်သည်။ 


"သခင်ကျန်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"


သူမလုပ်ပြီးနောက်မှာ လူတွေက ပိုများလာသည်၊ နောက်ဆုံးမှာ သူတို့အားလုံး ဒူးထောက်လိုက်ကြ၏။


ကျန်းကျန့် ခဏတာ ထိတ်လန့်သွားသည်။ လူများစွာက သူ့ကို ဦးတိုက်သည်က ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်။


ကျောက်ကျင်းကောက ကျန်းကျန့်အား ဂုဏ်ယူစွာ ကြည့်နေလေသည်။ကျန်းကျန့်က တကယ်ကို အစွမ်းရှိတယ်... သူ့ကို အရမ်းလေးစားကြတယ်...


ပြောမပြနိုင်သော စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့် နောက်ဆုံးတွင် သူ ကျောက်မင်ကျူး၏ပါးကို နမ်းလိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သက်သွားသည်။


ကျောက်မင်ကျူးက ထိုလူများအပေါ်ကနေ မျက်စိမခွာနိုင်။ သူမမျက်နှာပေါ်က အမူအရာက ထပ်ပြီး "လေးနက်"လာပြန်သည်။


ကျန်းကျန့် ကျွန်းမှ ထွက်သွားသောအခါ အနည်းငယ် စိတ်မသက်မသာ ခံစားခဲ့ရသည်။


သူသည် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော အကြောင်းပြချက်များဖြင့် လူများကို ကယ်တင်ခဲ့သည်။ကျုးအားလင်ထံမှ ငွေလက်ခံရရှိပြီး ကျန့်ရီနှင့် မျှဝေပြီးသည့်တိုင် သူသည် ကျုးအားလင်ထံမှ ငွေသိန်းနှင့်ချီရသေးသည်. . . အခြားသော အကျိုးကျေးဇူးများလည်း ရှိသော်လည်း ဤလူများက သူ့ကို အလွန်ကျေးဇူးတင်နေကြဆဲဖြစ်သည်. . .


"သခင်လေးကျန့်... ကျုပ်မင်းဆီရက်ပိုင်းအတွင်းလိုက်လာပြီးတော့ သူတို့ဆီဆေးဖက်ဝင်အပင်တွေ ပို့ပေးမယ်..." 

ကျန်းကျန့်က ကျန့်ရီကို မျက်နှာမူပြီး ပြောလိုက်သည်။


"ဆေးဖက်ဝင်အပင်တွေက ပိုက်ဆံအများကြီးကုန်တယ်...ခင်ဗျားကတကယ်စေတနာရှိတာပဲ..." 

ကျန့်ရီက ပြောလိုက်၏။


"အခုချိန်ကစပြီး သူတို့အားလုံး ကျုပ်ရဲ့လူဖြစ်လာလိမ့်မယ်..."

ကျန်းကျန့်က အလွန်ကြီးစိုးခြယ်လှယ်စွာပြောလိုက်သည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က အနှီးပတ်ထားတဲ့ ကျောင်မင်ကျူးကို ချီထားဆဲဖြစ်ပေမဲ့လည်းပေါ့...


"ဖေဖေ"

ကျောင်မင်ကျူး ကော့ကလန်ထိုးလိုက်သည်။ကျန်းကျန့် သူမကို လျစ်လျူရှုရင်း တခြားသူတွေနှင့် စကားပြောသည်ကို သူမ မကြိုက်ဆုံးပင်။ကျန်းကျန့်ဖြစ်စေ၊ ကျောက်ကျင်းကောဖြစ်စေ သူမကိုချီပြီး သင်္ဘောကို လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုစေချင်သည်။


"ပုလဲလေး ဖေဖေ ရှိတယ်လေ... ဘယ်သွားချင်လဲ" 

ကျန်းကျန့်က ကျန့်ရီကို လျစ်လျူရှုပြီး ချက်ချင်းမေးလိုက်သည်။


ကျန့်ရီက ၎င်းကို ကျင့်သားရနေသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သဖြင့် အခုလေးတင် လျစ်လျူရှုခံလိုက်ရသ ည်ကို လုံး၀ ဂရုမစိုက်သလိုမျိုး ပြုံးလိုက်ရုံသာပြုသည်။


တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ရောက်လာသည့် ကျိုးမောင်ဟယ်က မုတ်ဆိတ်မွေးတွေကို မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး မုန်းတီးစွာ စိုက်ကြည့်ရင်းဆို၏။


"ကျန်းကျန့် မင်းက ယောက်ျားပါ... ကလေးကို တနေကုန် ထိန်းရတာ မိန်းမရဲ့ အလုပ်ပဲ..."


ဘယ်ယောကျာ်းက ကလေးတွေကို တစ်နေ့ကုန် ဂရုစိုက်လို့လဲ...အဲ

ဒါ မိန်းမအလုပ်...


ကျန်းကျန့် သူ့ကို လျစ်လျူရှုထားသော်လည်း ကျန့်ရီကသက်ပြင်းချလိုက်သည်။


ဧကရီမယ်တော်ကြီးသည် မူလက ကျိုးမောင်ဟယ် ဆားလုပ်သားများလက်ထဲတွင် ကွယ်လွန်သွားပြီဟု တွေးထင်ခဲ့ပြီး သူ့ကို မည်သို့ဂုဏ်ပြုရမည်ကို တွေးတောခဲ့သော်လည်း သူက အသက်ရှင်နေသေးသည်. . .