MM Story Teller

Chapter 8

Viewers 86

🦋Chapter 8

- အနမ်း

" မင်း မှတ်မိသေးလား...ကောလိပ်တုန်းက နှစ်တစ်နှစ်မှာ ကိုယ်တို့အဖွဲ့အစည်းတွေ ဦးဆောင်ပြီး ဟောလိုးဝင်းပါတီ လုပ်ခဲ့သေးတယ်လေ..."

ပိုင်ရှီးက သေချာပေါက် မှတ်မိနေသည်။ ချီရွှင့်က နောက်ဆုံးနှစ်ဖြစ်၍ ကောလိပ်တက်ဖို့ အချိန်သိပ်မကျန်တော့ပေ။ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု၏ ဥက္ကဌက သူ့ကို ပွဲတက်ဖို့ ဆွဲခေါ်သွား၍ ထိုနေ့က ကပွဲက ဘာမှမဟုတ်သော်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းနေခဲ့သည်။

ပိုင်ရှီးက ဘာမှမဝတ်စားသွားပဲ ဆွယ်တာနှင့် ဂျင်းကို ဝတ်သွားသော်လည်း ကံမကောင်းစွာ ဂျိုကာကတ်ကို ရွေးမိသွား၍ သူက မိန်းမအဝတ်အစား ဝတ်ရဖို့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

သူ ပြန်စဥ်းစားကြည့်ရုံနှင့် ရှက်မိသည်။

သို့သော်လည်း သူက ချီရွှင့် မှတ်မိနေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ပေ။ ထိုနေ့က ချီရွှင့်မှာ ပွဲကို နည်းနည်းလေးမှ စိတ်ဝင်စားပုံမပြပဲ အချိန်အများစုကို ဆိုဖာပေါ် ထိုင်၍သာနေခဲ့သည်။

နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် သူက ထပ်ပြောလာသည် " ကိုယ် မှတ်မိတာ မမှားရင် မင်းက အဲ့ဒီနှစ်တုန်းက စုန်းမလို ဝတ်ထားတာလားလို့လေ..."

ပိုင်ရှီးမှာ သောက်နေသည့် သံပရာရည်ကို ထွေးထုတ်မိမလို ဖြစ်သွားရသည်။

သူက ချီရွှင့်ကို မယုံနိုင်ဖြစ်သွားသလို ကြည့်လိုက်သည် " ခင်ဗျား ဘယ်လိုလုပ် မှတ်မိနေတာလဲ...ခင်ဗျား ဖုန်းကြည့်နေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား..."

သူက ကပွဲ၏ နောက်ဆုံးဆယ်မိနစ်မှသာ အပြစ်ပေးခံရသည့်အနေနှင့် ဝတ်ဖို့ ဖြစ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ သူ ထွက်လာသည့်အချိန် ထိုလူကြီးရှိနေသည့် ထောင့်နားကို ကြည့်လိုက်ရင်း ချီရွှင့်က သူ့ဘက်ကို ကြည့်မနေမှန်း အတည်ပြုလိုက်ရသည်။ သူက စိတ်ပျက်သွားမိသလို စိတ်အေးသွားရသည်။

ချီရွှင့်က သူ့ကို ဖြေမလာပေ " မှန်းကြည့်တာပါ..."

သေချာပေါက် ပိုင်ရှီးအတွက် မှန်းကြည့်ဖို့ဆိုသည်က မဖြစ်နိုင်ပေ။ သူက ချီရွှင့်မှတ်ဥာဏ်က ကောင်းလွန်းနေသည်ဟုသာ ကောက်ချက်ချနိုင်သည်။

ညစာစားပြီးနောက် ချီရွှင့်က ပိုင်ရှီးကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးသည်။

လမ်းတစ်ဝက်တွင် မိုးစရွာလာပြီးနောက် သူတို့ ပိုင်ရှီး၏ တိုက်ခန်းသို့ ရောက်သောအခါ မိုးက သည်းလာခဲ့သည်။

လေကာတံက ရှေ့နောက် ယိမ်းထိုးနေရင်း ပြတင်းပေါက်ကို ဖုံးလာသည့် အဆုံးမဲ့မိုးတို့ကို တိုက်ထုတ်နေရသည်။

ပိုင်ရှီးက သူ့ထိုင်ခုံကနေ မရွေ့မိပေ။ သူက ဤညကို အဆုံးမသတ်သွားစေချင်သော်လည်း အကြောင်းပြချက်တစ်ခုမှ အကြံမထုတ်နိုင်ချေ။

သူက ချီရွှင့်ဆီ ခေါင်းစောင်းကြည့်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ တစ်ခုခု ပြောချင်သော်လည်း ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေမိသည်။

ချီရွှင့်က သူ့အတွေးကို ရိပ်မိသည့်ပုံပေါ်၏။

ကားထဲတွင် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ချီရွှင့် ထိုင်ခုံခါးပတ် ဖြုတ်လိုက်သည့် အသံက အကျယ်ကြီး ထွက်လာသည်။ သူက သူတို့နှစ်ယောက်ကြားက နေရာကို ကျော်လိုက်ပြီး ပိုင်ရှီး၏ မျက်နှာကို လက်ခုပ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။

သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ပိုင်ရှီးနှုတ်ခမ်းကို ထပ်တူကျစေလိုက်ပြီး လျှာကိုသုံး၍ ပိုင်ရှီး၏ နှုတ်ခမ်းကို ပွင့်စေကာ တစ်ဖက်လူ၏ လျှာနှင့် ရစ်ပတ်လိုက်သည်။

ထိုအနမ်းက ယခင်ကလို မဖြူစင်တော့ပေ။

ပိုင်ရှီး၏ မျက်တောင်များက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တုန်ယင်နေသည်။ ထို့နောက် သူ့မျက်လုံးများက သူတို့ကံကြမ္မာကို ဝန်ခံလိုက်သလို ပိတ်သွားလေတော့သည်။

ယခုက သူ ချီရွှင့်နှင့် နမ်းသည့် ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ပေ။

သို့သော်လည်း အကြိမ်တိုင်းက ပထမဆုံးအကြိမ်လို ညှို့ယူဖမ်းစားလွန်းနေသည်။

သူက လေကာတံကို လာမှန်သည့် မိုးစက်သံများကို ကြားနေရသည်။ နိုဝင်ဘာလဖြစ်၍ ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်တွင် အရမ်းအေးနေပြီဖြစ်သော်လည်း ကားထဲတွင်က သီးခြားနေရာတစ်ခုလို ပူနွေးနေကာ သူနှင့် ချီရွှင့်တို့က အထီးကျန်စုံတွဲလေးလို ဖြစ်နေသည်။

သူ ချီရွှင့်လည်တိုင်ကို ဖက်လိုက်သည်။ ရေနစ်နေသည့်သူက ပင်လယ်ထဲက တစ်ခုတည်းသော ရေမျောကျွန်းလေးကို ဆွဲကိုင်ထားရသလို နမော်နမဲ့နိုင်သော်လည်း သတိထားနေရသည်။

သူက ဘယ်လောက်ထိ ကြာအောင် အနမ်းခံရမှန်း မသိသော်လည်း ချီရွှင့်က ဖြေးဖြေးချင်း လွှတ်ပေးလာသည်။

ပိုင်ရှီးက အသက်ရှူကျပ်နေသလို ချီရွှင့်ကို ရီဝေဝေ ကြည့်နေမိသည်။

သူက ချီရွှင့်၏ မျက်လုံးများက အမြဲတမ်း ဖျက်ဆီးတတ်သည့် စွမ်းအားတို့ ရှိနေသည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း သူ့ကိုယ်ပိုင်မျက်လုံးများကလည်း အားပြင်းနေလိမ့်မည်မှန်း သတိမထားမိခဲ့ချေ။ အထူးသဖြင့် ယခုလို တစ်ဖက်လူအား မျက်လုံးလှလှလေးများနှင့် အခိုးဝေနေသည့် အကြည့်နှင့် ကြည့်လိုက်ချိန် တန်ဖိုးမြင့်ပြီး ဆွဲဆောင်မှုပြင်းသည့်ပုံ ပေါက်သွားစေ၏။

ချီရွှင့်က ပိုင်ရှီး၏ မျက်လုံးနားတစ်ဝိုက်ကို လက်မနှင့် ပွတ်သတ်လိုက်သည်။

“မင်းက မိန်းကလေး အဝတ်အစား ဝတ်ထားမှန်း မှတ်မိနေတာက အဲ့ဒီညတုန်းက မင်းက အရမ်းလှနေခဲ့လို့လေ..." ချီရွှင့်အသံက အနမ်းရှိန်ကြောင့် သြရှနေသည် " နောက်တော့ ဘေးအခန်းက တစ်ခြားမေဂျာက တစ်ယောက်က ရောက်လာပြီး ကိုယ့်ဆီမှာ မင်းဖုန်းနံပါတ် လာတောင်းခဲ့တယ်လေ..."

သူက ထိုဟောလိုးဝင်းပါတီညက စိတ်ပါလက်ပါ ဖြစ်မနေပေ။ အတိအကျပြောရလျှင် သူ၏ စီနီယာနှစ်တစ်နှစ်လုံးက ခြောက်ကပ်ပြီး အလုပ်များနေခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ပိုင်ရှီးက အနက်ရောင် ဂါဝန်ရှည်ကြီး ဝတ်ပြီး ထွက်လာသည့်အချိန် သူက တစ်စက္ကန့်မျှ အံ့သြသွားရသည်။

ကောင်လေးအများစုက ဟာသအနေနှင့်

စကပ်လေးများ ဝတ်ကြသော်လည်း ပိုင်ရှီးက မတူခဲ့ပေ။

သူက ကျောပြောင် အနက်ရောင် ဂါဝန်ရှည်ကို ဝတ်ဆင်ခဲ့၍ သူ၏ ပိန်ပိန်ရှည်ရှည် ခန္ဓာကိုယ်လေးက ထင်းထွက်နေသည်။ မီးရောင်အောက်တွင် သူ၏ နူးညံ့ဖြူဖွေးနေသည့် လည်ပင်းသားများက ဝင်းဝင်းလေး ဖြစ်နေသည်။ ထိုပုံရိပ်ပိုင်ရှင်က သံသယဝင်စရာမရှိအောင် ယောက်ျားလေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေသော်လည်း သူ၏ မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းများက ဆွဲဆောင်မှုတစ်မျိုးနှင့် လှပနေလေသည်။

ထိုအချိန်က သူနှင့် ပိုင်ရှီးမှာ သာမန်မိတ်ဆွေအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ သူ့အမြင်အရ ပိုင်ရှီးက အမြဲတမ်း တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် နေတတ်ပြီး စကားသိပ်မပြောသလို လိမ္မာသည့်သူ ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ထိုနေ့က ကပွဲအလယ်တွင် ရှိနေသည့် ပိုင်ရှီးကို ကြည့်နေရင်း ဘေးပတ်လည်ကလူများ၏ အာမေဍိတ်သံများကို ကြားလိုက်ရချိန် ထိုကောင်လေးက သူမှတ်မိနေသလို အရွယ်မရောက်သေးသည့် ကောင်လေး မဟုတ်တော့မှန်း နားလည်သွားရသည်။

ထိုအချိန်က သူသည် အနာဂတ်တွင် ပိုင်ရှီးနှင့် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟုလည်း မထင်ထားခဲ့ပါချေ။

ထိုအသက်ရှူမှားလောက်စရာ ခံစားချက်မျိုးက ပိုစတာပေါ်က လှပကြော့ရှင်းသည့် အနုပညာရှင်တစ်ယောက်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အတိုင်းပင်။ လိုအင်ဆန္ဒတို့မပါဝင်ပဲ အလှတရားကို ခံစားမိရုံလေးသာ ဖြစ်၏။

သို့သော်လည်း လေးနှစ်ကြာပြီးနောက် ယခုအချိန်တွင် ကောင်ငယ်လေးက လှပသည့် လူငယ်လေးအဖြစ် ကြီးပြင်းလာခဲ့လေပြီ။ သူက သူ့လက်မောင်းထဲ နားခိုနေရင်း အနမ်းရှိန်ကြောင့် မျက်လုံးများက ရီဝေနေသော်လည်း သူ့ကို နူးညံ့ပြီး မှီခိုသည့်အကြည့်နှင့် ကြည့်နေသည်။

ချီရွှင့်က သူခံစားနေရသည့်အရာကို မပြောပြတတ်တော့ပေ။ ယင်းက ကြောင်တစ်ကောင် အကုတ်ခံလိုက်ရသလို ခံစားချက်မျိုး ဖြစ်နေသည်။

သူက ဘာမှထပ်မလုပ်တော့ပဲ ပိုင်ရှီး၏ ကျနေသည့် ဆံစလေးများကို နားရွက်နောက်သို့ ပို့ပေးလိုက်သည်။

သူက ပိုင်ရှီး၏ နာဖူးလေးကို နမ်းပြီး တံခါးလော့ကို ဖြေပေးလိုက်သည်။

" သွားလို့ရပြီ..." သူက ပိုင်ရှီးကို စဥ်းစားဆင်ခြင်နိုင်သော လူကြီးလူကောင်းလို ပုံစံမျိုးနှင့် ပြောလိုက်သည်။

သို့သော်လည်း ပိုင်ရှီးက လှုပ်မလာချေ။

သူ့နောက်ကျောက ကားတံခါးနှင့် ကပ်နေပြီး ပြတင်းပေါက်ကို ခေါင်းမှီထားသည်။ ကားမှန်က အေးနေသော်လည်း သူက ပူလောင်နေ၍ အအေးဓါတ်လိုနေ၏။

သူက ချီရွှင့်ကို မကြည့်ရဲသော်လည်း တိတ်တဆိတ် ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။

" ကျွန်တော့်နေရာဆီ လိုက်ခဲ့ချင်လား..." သူက ပြောလိုက်သည်။

အရွယ်ရောက်ပြီးသူတိုင်း ထိုစကား၏ ဆိုလိုရင်းကို နားလည်သော်လည်း ယခုက ပိုင်ရှီးအနေနှင့် ထိုသို့ပြောဖူးသည့် ပထမဆုံးအကြိမ် ဖြစ်သည်။

သူက ကိုယ်ကို ကျုံ့ထားရင်း ခေါင်းငုံ့လိုက်ချိန် သူ့ပါးပြင်လေးများက ခူးဆွတ်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေသည့် ရင့်မှည့်နေသည့် သစ်သီးတစ်လုံးလို ဖြစ်နေသည်။

ချီရွှင့်၏ မူလသဘောထားက လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်လို ပြုမူလိုက်ဖို့ ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ယခုလို အေးစက်ပြီး မိုးသည်းနေသောညတွင် သူ့ချစ်သူ၏ ဖိတ်ကြားချက်ကို ငြင်းဆန်ဖို့ အားမရှိပေ။

သူက ပိုင်ရှီးကို စက္ကန့်ပေါင်းများစွာ စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ခေါင်းညိမ့်ပြလာသည်

" အင်း..."

ပိုင်ရှီး၏ တိုက်ခန်းက ၁၇လွှာတွင် ဖြစ်သည်။ သူတို့ ဓါတ်လှေကားစီးပြီး အပေါ်တက်နေကြချိန် သူက ခြေထောက်ကိုသာ ငုံ့ကြည့်နေမိသည်။ သူ့အခန်းဆီ ရောက်သွားပြီး လျှို့ဝှက်နံပါတ် နှိပ်မည့်အချိန် သူ့လက်တို့ တုန်ယင်နေခဲ့သည်။ သူက နံပါတ်အမှား နှိပ်မိမလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ကလစ်ဆိုသည့် အသံနှင့် တံခါးပွင့်သွားလေသည်။

အခန်းက မှောင်မည်းနေ၏။ ကောင်ငယ်လေးက တံခါးနားက ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်ရာ အခန်းထဲ မီးလင်းလာပြီး အဝါရောင်ဖျော့ဖျော့ မီးရောင်က လျှောက်လမ်းပေါ် ဖြာကျနေကာ အဝတ်ဗီရိုပေါ်က ထင်းရှူးပင်လေးကို အလင်းရောင် ပေးလိုက်သည်။

သူက ဧည့်ခန်းမီးကို ဖွင့်ဖို့ အခွင့်အရေး မရလိုက်ပေ။

ချီရွှင့်က သူ့ကို ချီပြီး ပြင်းပြင်းရှရှနမ်းလာ၍ နှစ်ယောက်သား ဆိုဖာပေါ် စမ်းတဝါးဝါးရောက်သွားလေသည်။

ဧည့်ခန်းက အလင်းရောင် မရှိသော်လည်း ပိုင်ရှီးက ချီရွှင့်မျက်နှာပေါ်က နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုများကို မြင်နေရသည်။

သူက လက်ဆန့်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို အုပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည် " ပစ္စည်းတွေက အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိတယ်..."

သူက ထိုစကားကို ကျယ်ကျယ်ထုတ်ပြောဖို့ အရမ်းရှက်နေမိသည်။

ချီရွှင့်က သူ့နားရွက်လေးများကို နမ်းလိုက်သည်။ သူက ထိုစကားကြားသောအခါ ပိုင်ရှီး၏ ပြောပုံကို ရယ်လိုက်မိသည်။

" ရှီးရှီး...ဒါကို သေချာစီစဥ်ထားတာလို့ ယူဆလို့ရမလား..."

ချီရွှင့်က ထိုသို့ ခေါ်ခဲလှသည်။ ယင်းက စနောက်နေသော်လည်း လေသံတွင် ချစ်စနိုးသံလေး ပါနေသည်။

ပိုင်ရှီး၏ နှလုံးသားလေး တုန်ယင်သွားရသည်။

သူက ငြင်းဆန်လိုက်ချင်သော်လည်း သေချာစဥ်းစားကြည့်ပြီးနောက် သူ့အပြုအမူက မရိုးသားနေမှန်း သိလိုက်၍ တိတ်တိတ်လေး အရှုံးကို လက်ခံလိုက်ရတော့သည်။

ချီရွှင့်က ဆိုဖာပေါ်က သူ့ကို အနမ်းတို့ ကျဲလာရင်း အိပ်ခန်းဆီ သယ်သွားလေသည်။

ပိုင်ရှီးက သူ့ကုတင်ပေါ် ပစ်ချခံလိုက်ရချိန် အာရုံကြောတို့ ရှုပ်ထွေးကုန်ရသည်။ သူတို့က ဤကိစ္စကို လုပ်ဖူးသော်လည်း သူက မူးနေခဲ့၍ နိုးလာသည့်အချိန် သေချာမမှတ်မိတော့ပေ။

ယနေ့တွင် သူနှင့်ချီရွှင့်တို့က သတိအပြည့်နှင့် ဖြစ်နေ၍ ဆင်ခြေပေးစရာ မရှိတော့ပေ။

သူက မျက်နှာကို လက်နှင့်အုပ်လိုက်သော်လည်း မျက်လုံးများက အောက်ကို ချောင်းမကြည့်ပဲ မနေနိုင်ပေ။

ချီရွှင့်က အကြည့်တို့အောက်ပို့၍ ရှပ်အင်္ကျီကို ကြယ်သီးဖြုတ်နေပြီး သူ၏ သွယ်လျသည့် လက်ချောင်းတို့က အောက်ဘက်ကို ရွေ့သွားသည်။ သူက အလုပ်ဆင်းသည့် သာမန်ညများလို မျက်နှာအမူအရာ ကင်းမဲ့နေသော်လည်း အနီးကပ်ကြည့်ကြည့်လျှင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ဟော်မုန်းများ ထွက်နေမှန်း ခံစားနိုင်သည်။

သူ့ဦးနှောက်က *အရည်ပျော်သွားသော်လည်း အတွေးတစ်ခုက ကျန်နေရစ်သည်။ ချီရွှင့်က အရမ်းချောတာပဲ။

(*ဘာမှမစဥ်းစားနိုင်)

သို့သော်လည်း မကြာခင် သူ၏စဥ်းစားနိုင်စွမ်းတို့ ပျောက်ဆုံးသွားရသည်။

ချီရွှင့်က ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေတတ်သော်လည်း အိပ်ရာပေါ်တွင်က သူ့ပုံစံအစစ်အမှန်ကို ပြသလေတော့သည်။

စစချင်းတွင် ပိုင်ရှီးက ထိန်းနိုင်သေးသည်။ သို့သော်လည်း ကြာလာသောအခါ သူက အော်ငိုရတော့သည်။ လူတိုင်းက လာမေးလျှင် မေ့လဲသွားသည်ထိ လုပ်ပြလိုက်ဦးပေမည်။

ထို့နောက် သူက လက်ချောင်းပင် မလှုပ်ချင်လောက်အောင် ပင်ပန်းနေသည်။ ချီရွှင့်က သူ့ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရန် ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပေးသည်။

ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပတ်သက်ခဲ့ကြပြီးနောက် ပိုင်ရှီးက ယခင်တစ်ခေါက် ချီရွှင့်အကူအညီကို ငြင်းခဲ့သလို ရှက်သလို လုပ်နေဖို့က ပိုလွယ်သော်လည်း ယခုမှာဖြင့် ချီရွှင့်အမှားဟု ယူဆ၍ သူတာဝန်ယူပေးသင့်သည်ဟု ထင်မိသည်။

သူက ရေချိုးခန်းထဲက ပတ်လည်ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်နေရင်း ချီရွှင့်က သူ့ဆံပင်ကို မှုတ်ပေးနေသည်။

မီးရောင်အောက်တွင် ချီရွှင့်က အနက်ရောင် ရေချိုးဝတ်စုံကို ဝတ်ထားပြီး ဆံပင်ကလည်း ရေမခြောက်သေးပေ။ သူ့ဆံစထိပ်ဖျားမှ ရေစက်အချို့က သူ၏ လှပသော ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများဆီ စီးကျနေသည်။ သူ၏ ရင်အုပ်တောင့်တောင့်တွင် ကုတ်ရာများစွာ ရှိနေသည်။ ယခုပုံစံက သူ၏ ပုံမှန်အေးစက်စက် အရှိန်အဝါနှင့် မတူပဲ ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည်။

သိချင်စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့၍ ပိုင်ရှီးက လက်ဆန့်ပြီး ချီရွှင့်၏ ကြွက်သားများကို ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ မာကျောတောင့်ခဲနေကာ ကြွက်သားလှိုင်းများက လှပစွာ တည်ရှိနေသည်။ သူ နှစ်တစ်ရာလောက် ကြိုးစားလျှင်တောင် ထိုကြွက်သားမျိုး ရနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။

သူက အနည်းငယ် အားကျသွားသော်လည်း သူက ခန္ဓာကိုယ်လေ့ကျင့်ခန်း အားနည်းသူဖြစ်ပြီး အားကစားသိပ်မလုပ်သူ ဖြစ်သည်။ ရုပ်လှလှလေး ရှိနေသည့် သူ၏ မျိုးရိုးဗီဇကိုသာ ကျေးဇူးတင်ရမည်။

သူက နောက်တစ်ကြိမ် မထိနိုင်ခင် ချီရွှင့်က လျှောက်စမ်းချင်နေသည့် လက်ကလေးကို ဖမ်းထားလိုက်သည်။

" မင်း ဆက်ပြီး ထိနေမယ်ဆိုရင် တစ်ခုခု ဖြစ်လာနိုင်တယ်နော်..." ချီရွှင့်က သူ့ကို ငုံ့ကြည့်လာပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ပြောလာသည် " နောက်တစ်ချီအတွက် အားတွေ ကျန်နေသေးတာလား..."

ပိုင်ရှီးက နားလည်သွား၍ ချက်ချင်း ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး အမြန် လက်ရုတ်လိုက်၏။

သူ့ဆံပင် ခြောက်သွားသည်နှင့် ချီရွှင့်က သူ့ကို ကုတင်ဆီ ပြန်သယ်သွားပေးသည်။

ယခုက ဆယ့်နှစ်နှစ်နာရီ ရှိနေပြီဖြစ်၍ အိပ်ချိန်ရောက်နေပြီဖြစ်သော်လည်း တစ်ယောက်မှ အိပ်မပျော်ကြပေ။ ချီရွှင့်က နောက်ကျမှအိပ်တတ်သူ ဖြစ်ပြီး ပိုင်ရှီးကဖြင့် အပြင်ပန်းက ပင်ပန်းနေပုံရသော်လည်း စိတ်က တက်ကြွနေလေသည်။

သူနှင့်ချီရွှင့်တို့က အချင်းချင်း ဖက်ထားကြရင်း တစ်ယောက်၏ သံပရာရေချိုးဆပ်ပြာနံ့ကို အနံ့ခံမိကြသည်။ ထိုအနံ့ကြောင့် စောင်ထဲ လတ်ဆတ်ပြီး သင်းပျံ့သည့် ရနံ့တို့ ပြည့်နေ၏။

ယခုက ချီရွှင့်နှင့် တစ်ကုတင်တည်း အိပ်ဖူးသည့် ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ပေ။

နှစ်ယောက်သား သိလာသည်က ကြာပြီဖြစ်၍ ယခင်ကလည်း အတူတူ ခရီးသွားဖူးသည်။ တချို့ညများတွင် တစ်ကုတင်တည်း အတူတူအိပ်ရဖို့ အခွင့်အရေးရလေသည်။

ထိုအချိန်က သူတို့ တစ်ကုတင်တည်း အိပ်ရလျှင်ပင် သူနှင့် ချီရွှင့်ကြား အလှမ်းဝေးနေသလို ခံစားရသည်။ သို့သော်လည်း ယခုတွင် သူမပြောလျှင်တောင် ဤလူက သူ့အပိုင်ဖြစ်မှန်း ခံစားမိသည်။

ချီရွှင့်လက်တစ်ဖက်က ပိုင်ရှီးကို ဖက်ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်က ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်ရှိ ဓါတ်ပုံမှန်ဘောင်လေးဆီ လှမ်းလိုက်သည်။

သူ စောစောက ထိုဓါတ်ပုံကို သတိထားမိသော်လည်း သေချာမကြည့်မိပေ။ ယခု သေချာကြည့်မှ သူ့ပုံဖြစ်နေလေသည်။

သူ ချက်ချင်း မှတ်မိသွား၏။ ယင်းက သူ၏ ဘွဲ့ယူအခမ်းအနားအတွင်းက ရိုက်ထားသည့် ပုံဖြစ်နေသည်။

ဓာတ်ပုံထဲတွင် သူက လူအုပ်ထဲတွင် စကျင်ကျောက်လို ကြင်လင်နေပြီး တစ်ခြားသူများက ကင်မရာကို အာရုံမထားကြပေ။ ပင်လယ်လို အဆုံးမရှိ လူအုပ်ထဲတွင် သူတစ်ယောက်တည်းကိုသာ ကောင်းကင်ပေါ်က အလင်းရောင် ရောက်နေသလို ချောမောခန့်ညားမှုတို့ ထင်းထွက်နေသည်။

ချီရွှင့်ကိုယ်တိုင်ကပင် ဓါတ်ပုံတွင် အနုပညာဆန်ဆန် လှပမှုတို့ရှိနေမှန်း ဝန်ခံရမည်။ ဓါတ်ပုံဆရာ၏ ခံစားချက်ကို ထိုပုံကနေ မြင်ရသည်။

သူက ပိုင်ရှီးကို မေးလိုက်သည် " ဒါကို မင်း ရိုက်ခဲ့တာလား..."

ချီရွှင့်က ဓါတ်ပုံမှန်ဘောင်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်၍ ပိုင်ရှီးက တစ်ခုခု စဖြစ်တော့မည်ဟု တွေးမိသည်။

ထိုဓါတ်ပုံက သူ့အိပ်ရာဘေးတွင် ရှိနေသည်မှာ ကြာပေပြီ။

ယနေ့တွင် ချီရွှင့်က ရုတ်တရက် ညအိပ်မိသွား၍ သူက ဓါတ်ပုံကို ဖယ်ဖို့ မေ့သွားခဲ့ခြင်းပင်။ ယခင်ကဆို ချီရွှင့်က သူ့အိမ်ကို အလည်လာသည်ပဲဖြစ်ဖြစ် ညအိပ်လာသည်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူ့အိပ်ခန်းထဲ မဝင်တတ်၍ သူ ပေါ့ဆမိသွားသည်။

ယခုက သေရာပါသည်ထိ ရှက်သွားရမည့် ကိစ္စ ဖြစ်နေသည်။

သို့သော်လည်း သူက တိုးတိုးလေး ပြန်ဖြေလိုက်သည် " ဟုတ်တယ်...ကျွန်တော် ရိုက်ထားတာ..."

ချီရွှင့်က မေးလိုက်သည် " ဒါဆို ဘာလို့ မင်းရဲ့ ကုတင်ဘေးမှာ ထားထားတာလဲ..."

ပိုင်ရှီးက သူ့ကို ရိုးရိုးသားသား ကြည့်လာ

သည် " မကောင်းဆိုးဝါးနှင်ဖို့ ထားထားတာလို့ ပြောရင် ယုံမှာလား..."

" မယုံပါဘူး..."

" ဒါဖြင့် ဘာလို့ မေးနေသေးလဲ..."

***

စာရေးသူမှာ ပြောစရာ ရှိပါတယ်။

ထင်ရှူးစေ့ လက်ဖက်ရည် : မိုးအေးအေး အနမ်းနွေးနွေး

🦋🦋

Prev Next