👻 Chapter 32

👻Chapter 32

ဤတစ်ကြိမ်တွင် လူတိုင်းမှာ ဇနီးလောင်းအမည်ကို သိရရန်အတွက် အသည်းအသန်၀ိုင်းမေးရန် ကြိုးစားလာကြတော့သည်။ သို့သော် သူတို့ အနည်းငယ်မျှသာမေးရသေးချိန်တွင် အပြာရောင်၀တ်ရုံကို၀တ်ဆင်ထားသော တာအိုဆရာအိုကြီးတစ်ဦးမှာ မိုးကုပ်စက်၀ိုင်းအလွန်မှ ပျံသန်းလာခဲ့လေသည်။ တဖက်လူမှာ ပွဲဖြစ်နေသည်ကိုရော အခြေအနေကိုပါနားမလည်စွာ ဆိုလာခဲ့လေသည်။ 

"ပထမချင်အင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူကနေ သောက်ကျိုးနဲဘာကလွတ်ထွက်သွားတာလဲ"

ဒိုင်းခနဲဆိုသလို အတင်းအဖျင်းရှာဖွေနေကြသော ရွှမ်းရွှယ်ကမ္ဘာမှစီနီယာကြီးများမှာ သူတို့ဤနေရာသို့ရောက်လာရခြင်း၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကို ပြန်လည်သတိရသွားခဲ့ကြလေသည်။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မျက်နှာများပြန်လည်တည်တံ့သွားခဲ့ကြသည်။

ဆရာတော်ပုရှင်းက ရှေ့သို့ထွက်လျက် ရှင်းပြလာခဲ့လေသည်။

"လွန်ခဲ့တဲ့လ၀က်လောက်က ..ဒီဘုန်းကြီးက ယင်ရွှီမှာ နှစ်၃၀၀သက်တမ်းလောက်ရှိတဲ့မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်ကိုသတိထားမိခဲ့တယ်လေ...အဲဒီမကောင်းဆိုး၀ါးက အငြိုးစွမ်းအင်အတော်ကြီးတာ...နှစ်၃၀၀အတွင်းလူပေါင်းဒါဇင်ကျော်လောက် သူ့လက်ထဲမှာသေသွားရပြီး သွေးစွန်းနေခဲ့ပြီးပြီ...နှစ်၃၀၀လောက်ထိဘယ်လိုနည်းလမ်းနဲ့ပုန်းနေမှန်း ဘယ်သူသိမှာတုန်း..ဒီဘုန်းကြီးက ကြင်နာတတ်တဲ့နှလုံးသားနဲ့ ဗုဒ္ဓသားတော်တစ်ပါးဆိုတော့..အဲဒီမကောင်းဆိုး၀ါးကိုဒီတိုင်းလွှတ်ထားရင် အပြစ်မဲ့တဲ့လူတွေဘေးသင့်တော့မယ်ဆိုတာသိတော့ တရားပြဖို့ကြိုးစားတာပေါ့..အရင်ဆုံးအဲဒီမကောင်းဆိုး၀ါးလက်ထဲမှာမတရားသဖြင့် သေဆုံးသွားရတဲ့ အပြစ်မဲ့တဲ့လူပေါင်း ဒါဇင်ကျော်အတွက် ငြိမ်းချမ်းရာကိုရှာတွေ့ရအောင်ဆိုပြီး ဆုတောင်းပွဲအခမ်းအနား.."

"မျောက်ကတုံးအိုကြီး အရေးမပါတာတွေကိုဖြတ် လိုရင်းကိုတည့်ပြောစမ်း"

 ဆရာတော်ပုရှင်း၏ မျက်လုံးတို့ပြူးကျယ်သွားခဲ့လေသည်။ သူ့အားကျိန်ဆဲလိုက်သောသူမှာ အားကစား၀မ်းဆက်ကို၀တ်ဆင်ထားသော ဆရာသခင်တစ်ဦးဖြစ်မှန်းတွေ့လိုက်ရသည်နှင့် သူကချက်ချင်းပင်ညှိုးလျော်ကျသွားလျက် ရိုးရိုးသားသားပင်ဆိုလာခဲ့လေသည်။

"ဒီဘုန်းကြီးက ယင်ရွှီကနေ ချန်းအန်အထိ အဲဒီမကောင်းဆိုးရွား၀ိညာဥ်ကိုလိုက်ဖမ်းခဲ့တာပေါ့...ပြီးလည်းပြီးရော အဲဒီမကောင်းဆိုး၀ါးက ချင်အင်ပါယာရဲ့ သင်္ချိုင်းဂူထဲ၀င်သွားတယ်လေ...ဒီဘုန်းကြီးလည်းတစ်ခုခုဖြစ်မှာကို စိုးရိမ်ပေမယ့် အလျင်စလိုမ၀င်ရဲခဲ့ဘူး..အဲဒါကြောင့် ထျန်းကုန်းပွဲကြည့်စင်ကနေ မှော်ရတနာတစ်ခု၀ယ်ပြီးမှ ၀င်သွားခဲ့တာ"

ထျန်းကုန်းပွဲကြည့်စင်၏ ဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်သူမှ ရှေ့သို့ထွက်လာခဲ့လေသည်။

"ဟုတ်တယ်..လွန်ခဲ့တဲ့လ၀က်လောက်က ပုရှင်းတစ်ယောက် တို့ထျန်းကုန်းပွဲကြည့်စင်ကနေ နှစ်တစ်ရာ ဖုတ်အလောင်းအကောင်၆၀ ၀ယ်သွားတာ pointနဲ့ဆို ၃သောင်းပေါ့"

ပထမချင်အင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူရှေ့ရှိ ကောင်းကင်အမိုးမှာ ပွင့်ထွက်လုနီးပါးပင်။

"ပုရှင်း...မင်းမျောက်ကတုံးအိုကြီး..မင်းမှာဘယ်တုန်းက point ၃သောင်းရှိသွားတာလဲ"

ဆရာတော်ပုရှင်းမှာ သူ၏ကတုံးပြောင်မှ ချွေးစက်များကို ပွတ်သုတ်လျက် ကပြာကယာဆိုလာခဲ့သည်။

"အဲဒါကအဓိကမဟုတ်ဘူးလေ အရေးကြီးတာက ဒီဘုန်းကြီး သင်္ချိုင်းဂူထဲကို၀င်သွားတာနဲ့ မကောင်းဆိုး၀ါးကိုမတွေ့တော့ပဲ ဒီဘုန်းကြီးကိုယ်တိုင် သင်္ချိုင်းဂူထဲ ပိတ်မိသွားရတာပဲ...ပိတ်မိနေတုန်းမှာ ဒီဘုန်းကြီးဟာ ဗုဒ္ဓလမ်းစဥ်ကိုမပြတ်ဆင်ခြင်နေခဲ့တယ်...ဒီလ၀က်လုံးလုံး အစာငတ်ပြတ်လို့ ဆာလောက်မူးဝေနေတာပဲ..အဆုံးမှာတော့ အနက်ရောင်အရိပ်တစ်ခုပြေးထွက်သွားတာကိုတွေ့တော့ မကောင်းဆိုး၀ါးလို့ပဲထင်လိုက်တာ..သူ့နောက်ကိုအမြန်လိုက်ချင်ပေမယ့် ဘုန်းကြီးလည်းရုတ်တရက်မိုက်ခနဲဖြစ်သွားတယ်လေ..ဒီဘုန်းကြီးပြန်အသိ၀င်လာတဲ့အချိန် တာအိုရောင်းရင်းယာကျီးကိုတွေ့လိုက်ရတာပဲ"

ယာကျီး တောက်ရန်မှာမနေ့က ချင်အင်ပါယာသင်္ချိုင်းကိုပထမဆုံးပြေးလာသူဖြစ်ကာ ဆရာတော်ပုရှင်း၏ခေါင်းပေါ်သို့ အဆောင်စက္ကူကပ်ခဲ့သူလည်းဖြစ်လေသည်။

ယာကျီးတောက်ရန်ကဆိုသည်။ 

"ဟုတ်တယ်...ငါပုရှင်းကိုတွေ့တော့ စိတ်နဲ့လူနဲ့ကပ်မနေဘူး..အဲဒါကြောင့်ငါလည်း စိတ်၀ိဥာဥ်သန့်စင်ပေးတဲ့ အဆောင်စက္ကူကိုသူ့အပေါ်ကပ်ပေးလိုက်တာ"

"မျောက်ကတုံး...မင်းကအဲဒီမကောင်းဆိုး၀ါးကို ယင်ရွှီကနေ ချန်းအန်အထိမောင်းရတာအားမရလို့ ချင်အင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူအထိမောင်းသွင်းလိုက်တယ်ပေါ့....ဒီအဘိုးကြီးနဲ့ ယာကျီးကိုမပြောပဲ..မင်းဘာမင်းအထဲကိုစွတ်၀င်သွားတယ်ပေါ့.."

၄င်းကိုဆိုလိုက်သူမှာ အားကစား၀မ်းဆက်၀တ်ထားသော ဆရာသခင်ပင်ဖြစ်လေသည်။ ထိုဆရာသခင်အိုကြီးမှာ ထိုက်ကျိဓါးကိုလက်ထဲတွင်ကိုင်ထားလျက် ဆရာတော်ပုရှင်းအား ဒေါသတကြီးကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ဆရာတော်ပုရှင်းမှာ 'မင်းပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်တိုင်း မျောက်ကတုံးလို့မခေါ်လို့မရဘူးလားကွာ..ဒီဘုန်းကြီးအတွက်လည်းမျက်နှာလေးချန်ပါဦး' ဟု အမှန်တကယ်ဆိုချင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအားကစား၀မ်းဆက် ဆရာသခင်၏ ဒေါသပေါက်ကွဲစရာရှာနေသော အသွင်အပြင်ကိုကြည့်ပြီးနောက် တဖက်လူမှ မိမိအား အကောင်လိုက်မြိုချမည်ကိုစိုးသဖြင့် ပါးစပ်သာပိတ်လိုက်တော့သည်။

ယာကျီးက ၀င်ရောက်ဖြန်ဖြေလာခဲ့သည်။

"မေ့လိုက်ပါတော့ ရောင်းရင်း ကျိရှင်း..ဖြစ်တာလည်းဖြစ်ပြီးပြီပဲ..စိတ်အေးအေးထားပြီးဖြေရှင်းကြတာပေါ့"

ကျိရှင်းကျန်းရန်မှာ ဒေါသထွက်လွန်း၍ သူ၏ခေါင်းပေါ်မှ မီးခိုးများထွက်လာလုနီးနီးပင်..

ကျိရှင်းကျန်းရန်နှင့် ယာကျီးတောက်ရန်တို့မှာ ချန်းအန်နယ်ထဲနေထိုင်ကြသော စီနီယာအိုကြီး၂ဦးဖြစ်လေသည်။ သူတို့၂ဦးလုံးမှာ အချင်းချင်းနှစ်၉၀ကျော်သိကျွမ်းခဲ့ကြပြီး ကောင်းမွန်သော ပုံရိပ်နှင့် သတင်းများရှိကာ လူမြင်ကွင်းသို့ထွက်ခဲလေသည်။ သူတို့၂ဦးထဲမှ ကျိရှင်းကျန်းရန်၏ တင်းဟိုင်ဂိုဏ်းသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်၃၀၀က ထိပ်ဆုံးဂိုဏ်းကြီးများထဲမှ တစ်ဂိုဏ်းဖြစ်ခဲ့လေသည်။ သို့သော် ပထမချင်အင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူမှ အငြိုးကြီး စစ်သည်၀ိညာဥ်များလွတ်ထွက်လာစဥ်က၄င်းတို့ကိုရင်ဆိုင်ရင်း တင်းဟိုင်ဂိုဏ်းမှာ အလွန်ဆိုးဆိုးရွားရွားဆုံးရှုံးမှုမျိုးကြုံခဲ့ရလေသည်။ သူတို့၏ဂိုဏ်းမှ စီနီယာကြီး ၁၂ဦးကိုဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီး ယခုချိန်အထိ ထိုဆုံးရှုံးမှုကို မဖာထေးနိုင်သေးချေ။

ထို့ကြောင့်ပင် ဆရာတော်ပုရှင်းမှာ ယာကျီးတောက်ရန်အား စကားအနည်းငယ်ပြောနိုင်သေးသော်လည်း ကျိရှင်းကျန်းရန်နှင့်ဆိုလျှင် ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားရခြင်းဖြစ်လေသည်။ 

သူသည်ကား လောင်ကျွမ်းခါနီး ဗျောက်အိုးတစ်ခုနှယ်ဖြစ်သည်။

သူ၏ဂိုဏ်းသည် ချန်းအန်တွင်တည်ရှိပြီး ချန်အင်ပါယာ၏ သင်္ချိုင်းဂူအား နှစ်ပေါင်း၃၀၀ကျော် စောင့်ကြပ်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဆရာတော်ပုရှင်းမှာ သင်္ချိုင်းဂူထဲသို့ ၀င်သွားသည့်အပြင် အထဲမှတစ်စုံတစ်ခုကိုလည်း လွတ်ထွက်သွားစေခဲ့သေးသည်။ ကျိရှင်းကျန်းရန်က နေရာတွင်သူ့အား ဓါးနှင့်မခုတ်လိုက်သည်ကပင် မျက်နှာသာအတော်ပေးလွန်းနေပြီဖြစ်သည်။

ယဲ့ကျင်းကျီ၏ဆရာဖြစ်သူမှာ လောကကြီးမှ စောစီးစွာထွက်ခွာသွားခဲ့လေရာ ရွှမ်းရွှယ်လောကမှ ဤစီနီယာများနှင့်များစွာဆက်နွယ်ချင်းမရှိခဲ့ချေ။ သူသည်ကား အဓိကကိစ္စကိုသာအာရုံစိုက်လိုက်လေသည်။ 

"အဲဒီမကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်က နှစ်၃၀၀ကျော်သက်တမ်းရှိပြီး လူတွေကိုသတ်ခဲ့ရင်တောင်မှ ပထမအင်ပါယာ သင်္ချိုင်းဂူထဲ၀င်သွားဖို့မဖြစ်နိုင်ဘူး"

သူ၏စကားကိုကြားသည်နှင့် လူတိုင်းစတင်ဆွေးနွေးကြကုန်သည်။

"မှန်တယ်..နှစ်၃၀၀မပြောနဲ့ နှစ်၅၀၀၀ိညာဥ်ဆိုရင်တောင် တို့တွေချထားတဲ့စည်းကိုဖောက်ထွက်သွားဖို့မဖြစ်နိုင်ဘူး..အဲဒါကို ပထမအင်ပါယာ သချိုင်းဂူထဲအထိ၀င်သွားတယ်တဲ့လား..ပိုတောင်မဖြစ်နိုင်သေးတယ်"

ယဲ့ကျင်းကျီက ရှီကျားအား လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၃၂၁တွင်ပေါ်လာခဲ့သော ပထမအင်ပါယာသချိုင်းဂူကြောင့် ရွှမ်းရွှယ်လောကမှာ ဆုံးရှုံးမှုများစွာကြုံခဲ့ရကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုသင်္ချိုင်းဂူကိုစောင့်ကြပ်ရန် အတားအဆီးတစ်ခုကိုရေးဆွဲခဲ့ကြလေသည်။ ထိုအတားအဆီးမှာ အသုံးမ၀င်ဟုတော့ ယဲ့ကျင်းကျီမပြောခဲ့ချေ။ အဘယ်ကြောင့်မူ ထိုလွတ်မြောက်လိုသောအရာမှာ သင်္ချိုင်းဂူမှပြေးထွက်လာပြီးနောက်တွင် ထိုအတားအဆီးကိုချိုးဖြတ်ရန်မှာ လက်ဖ၀ါးကိုမှောက်လိုက်လှန်လိုက်လုပ်သလောက် လွယ်ကူမည်ဖြစ်၍ပင်ဖြစ်သည်။

ရွှမ်းရွှယ်လောက၏လက်ရှိအသန်မာဆုံးဆရာသခင်မှာ စစ် ဝေ့ ရှင်းခန်းမမှ စန်းရှို့ကျန်းကျွင်းပင်ဖြစ်လေသည်။

စန်းရှို့ကျန်းကျွင်းမှာ ယခုနှစ်တွင် ၁၀၃နှစ်ရှိပြီဖြစ်သည်။ သူငယ်စဥ်အခါက မော့သို့ အဆင့်ဇယားတွင် ရီလင်းကျစ်အောက် အဆင့်၂ဖြစ်ခဲ့လေသည်။ သူတို့၂ဦးကြားတွင် ရဲတိုက်တစ်ခုမျှကွာခြားချက်ရှိခဲ့ဖူးသော်လည်း လက်ရှိစန်းရှို့ကျန်းရန်၏ ကျင့်ကြံဆင့်မှာ ထိုစဥ်က ရီလင်းကျစ်ထက်နိမ့်ကျမနေတော့ချေ။

သို့သော် စန်းရှို့ ကျန်းကျွင်းကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် အင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူ၏ ပထမအဆင့်ကိုသာ၀င်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယထပ်သို့၀င်ရန်နည်းလမ်းမရှိချေ။ ထိုမျှသာမက အင်ပါယာသင်္ချိုင်းမည်မျှနက်နဲကြောင်းကိုပင် မသိကြသေးပါချေ။

ချင်အင်ပါယာ သင်္ချိုင်းဂူ၏ပထမထပ်တွင် ရှေးခေတ်မွေတော်တချို့နှင့် ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတချို့သာရှိလေသည်။ မည်သည့်မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်မျှမရှိချေ။ ပထမနှင့်ဒုတိယအထပ်ကြားမှ ၀င်ပေါက်ကိုမူ ရွှမ်းရွှယ်လောကမှ ဆရာသခင်ကြီးများကို မ၀င်ရောက်နိုင်စေရန် တားမြစ်ထားသလို သူတို့ခွန်အားထက်လည်း ကျော်လွန်လေသည်။ ထိုသင်္ချိုင်းဂူထဲမှ လွတ်ထွက်လာသော အရာမှာ ထိုဂိတ်ကိုဖောက်ထွက်လာနိုင်စွမ်းရှိလေရာ အတားအဆီးကိုလည်းဖောက်ထွက်နိုင်မှန်း ပြောနေစရာပင်မလိုချေ။

အရင်ဆုံး ပထမအင်ပါယာ၏သင်္ချိုင်းဂူမှာ ထောင်ချောက်တစ်ခုပင်ဖြစ်လေသည်။ ရွှမ်းရွှယ်လောကမှလူများအတွင်းသို့မ၀င်နိုင်လျှင် အတွင်းမှအရာသည်လည်း အပြင်သို့မထွက်နိုင်ချေ။

လက်ရှိတွင် ရွှမ်းရွှယ်လောက၏ အကောင်းဆုံးအင်အားတစ်ခုလုံး ပထမအင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူပေါ်ရှိ ကောင်းကင်ပေါ်တွင်စုရုံးနေကြပြီး အရေးအကြီးဆုံးအချက်ကိုဆွေးနွေးနေခဲ့ကြလေသည်။

ထိုက်ကျိကျောင်းမှ ကျူးဖုန်းကျန်းရန်မှာ ကံကြမ္မာကိုအဆက်မပြက်တွက်ချက်နေခဲ့လေသည်။ သူသည်၁၀ကြိမ်ဆက်တိုက်တွက်ချက်ပြီးသည့်တိုင် လွတ်ထွက်သွားသောအရာကိုရှာမတွေ့နိုင်သေးချေ။ ကျူးဖုန်းကျန်းရန်မှာ ၁၁ကြိမ်မြောက်တွက်ချက်ရန်ပြင်လိုက်စဥ်တွင် ကျိရှင်းကျန်းရန်မှာ သူ၏ကိုယ်ပိုင်လက်ဖ၀ါးအားဓါးဖြင့် လှီးချလိုက်လေသည်။ သို့သော် သွေးများစီးကျမလာခဲ့ချေ။ ကျိရှင်းကျန်းရန်က မှော်စွမ်းအားကိုသုံးလိုက်လျှင် ပုလဲကဲ့သို့ သွေးလုံးကလေးတစ်လုံးမှာ ကျူးဖုန်းကျန်းရန်ရှေ့သို့ပျံသန်းလာခဲ့လေသည်။

ကျိရှင်းကျန်းရန်ကဆိုသည်။

"ငါတို့တင်းဟိုင်ဂိုဏ်းက ပထမအင်ပါယာသင်္ချိူင်းဂူနဲ့ နှစ်၃၀၀ကျော်ပါတ်သတ်နေခဲ့ရတာ..ကံတရားတွေချည်နှောင်မိနေတာကြာခဲ့ပြီ...ဒီအဘိုးကြီးရဲ့သွေးကိုသုံးရင် ရှာတွေ့ချင်တွေ့လိမ့်မယ်"

ဖြုန်းစရာအချိန်မရှိချေ။ ကျူးဖုန်းကျန်းရန်က ထိုသွေးစက်ကိုရိုက်ချလိုက်သည်နှင့် သွေးစက်မှာ ဘန်းခနဲအသံဖြင့် အဖြူရောင်လိပ်ခွံအပေါ်ရိုက်ခတ်မိသွားခဲ့သည်။ ထိုအဖြူရောင်လိပ်ခွံပေါ်တွင် သွေးစက်မှ မီးစနှယ်လောင်ကျွမ်းပျံ့နှံ့သွားခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်ကျောက်စိမ်းဖြူနှယ်လိပ်ခွံပေါ်တွင် သွေးရောင်ပန်းပုံစံကွက်များပေါ်လာတော့သည်။

ကျူးဖုန်းကျန်းရန်မှာ ထိုလိပ်ခွံကိုရိုက်ချလိုက်သည်နှင့် ထူးဆန်းသောအရှိန်အ၀ါတစ်ခုက ကောင်းကင်ပေါ်သို့ထိုးတက်သွားခဲ့သည်။

"၄ရပ်သောအခြေအနေပေါ်ထွက်စေ..ကောင်းသောစွမ်းအင်များကိုစုဝေး၍ နတ်ဘုရားများဆင်းသက်လာပြီး မကောင်းဆိုး၀ါးများပြေးနှင်စေ..နှစ်၃၀၀ရဲ့ယင်နဲ့ယန်စွမ်းအင် တင်းဟိုင်နဲ့ ပထမအင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူ..ပထမကုသိုလ်ကံ စကားပြောစေ.."

လိပ်ခွံ၏ အလယ်မှရုတ်ချည်း သွေးနီရောင်တောက်ပလာခဲ့လေသည်။

"ဒုတိယ ကုသိုလ်ကံ စကားပြောစေ"

ဒုတိယမြောက်သွေးနီရောင်အလင်းတစ်ခုက လိပ်ခွံ၏ ဘယ်ဘက်အောက်နားမှလင်းလာခဲ့ပြန်သည်။

"တတိယ ကုသိုလ်ကံ စကားပြောစေ"

တတိယမြောက်သွေးနီရောင်အလင်းမှာ လိပ်ခွံ၏ ထိပ်မှလင်းလာပြန်သည်။

"စတုတ္ထ ကုသိုလ်ကံ စကားပြောစေ"

ဘန်း...

လိပ်ခွံပေါ်မှသွေးရောင်ပုံစံကွက်များအားလုံး စုဝေးသွားပြီး သွေးစက်တစ်စက်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။ ထိုသွေးစက်မှာ လေထဲသို့ပျံတက်လာပြီး တတိယမြောက်အနီရောင်အလင်း၏ရှေ့သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်းပျံသန်းသွားခဲ့လေသည်။ အနီရောင်အလင်းမှာ သွေးနီစက်လေးထံ အနီရောင်ကြိုးကလေးတစ်ချောင်းကို ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။

၂ခုမှာဆက်နွယ်သွားခဲ့သည်။ အနီရောင်အလင်းနှင့် သွေးနီစက်လေးမှာ ဦးတည်ရာတစ်ခုကိုညွှန်ပြခါနီးတွင် ကမ္ဘာမြေ၏ဗဟိုမှ နဂါးဟိန်းသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီ၏အမူအရာမှာအေးစက်သွားလျက် သူ၏လက်ထဲတွင်၀ူရှန်းချင်းလီက ဖျတ်ခနဲပေါ်လာခဲ့လေသည်။ သူ လက်ဖ၀ါးကိုမှောက်လိုက်ပြီး မြေကြီးပေါ်ရိုက်ချလိုက်လေသည်။

၀ူရှန်းချင်းလီ၏ အရှိန်အ၀ါမှာ ပေါက်ကွဲထွက်လျက် မြေကြီးကိုဖောက်ထွက်သွားခဲ့၏။ သေးငယ်သော ခရမ်းရောင်နဂါးလေးတစ်ကောင်မှာပျံထွက်လာခဲ့လေသည်။ ကြေးအံစာတုံးလေးနှင့် ခရမ်းရောင်နဂါးလေးမှာ လေထဲတွင် တိုက်မိသွားခဲ့ကြသည်။ ၀ူရှန်းချင်းလီမှာ ရိုက်ချခံလိုက်ရပြီးနောက် ယဲ့ကျင်းကျီ၏ လက်ဖ၀ါးထဲသို့ ပြန်ကျလာခဲ့ပြီး အံစာတုံးလေးမှာ သူ့သခင်၏လက်ဖ၀ါးကို မကျေမနပ်နှင့်ပွတ်သပ်လာခဲ့လေသည်။ 

ခရမ်းရောင်နဂါးလေးမှာ ၀ူရှန်းချင်းလီနှင့် ၀င်တိုက်မိပြီးနောက် ပို၍အားနည်းသွားခဲ့လေသည်။ သို့တိုင်အောင် လိပ်ခွံပေါ်မှ သွေးစက်ကိုအားကုန်သုံးကာ၀င်တိုက်လိုက်ဆဲပင်။

ကျူးဖုန်းကျန်းရန်မှာ သွေးတပွက်အန်လျက် အထိတ်တလန့်ဆိုလာခဲ့လေသည်။ 

"နဂါးအရှိန်အ၀ါ...ဒါနဂါးအရှိန်အ၀ါပဲ...တာအိုရောင်းရင်းတို့ အဆိုးဆုံးအခြေအနေဖြစ်လာပြီ...ပထမအင်ပါယာသင်္ချိုင်းဂူထဲမှာ ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ သားတော်တစ်ယောက်ဆီက ခရမ်းရောင်နဂါးအရှိန်အ၀ါတစ်ခုက ဒီတာအိုရောင်းရင်းကို သူ့တည်နေရာကိုမရှာနိုင်အောင် တားမြစ်နေတယ်...ဒီအဘိုးကြီးစိုးရိမ်တာကလွတ်သွားတဲ့အရာက ကောင်းကင်ဘုံရဲ့သားတော်တစ်ပါးဖြစ်နေမှာကိုပဲ.."

***

စာရေးသူမှာပြောစရာရှိတယ်: 

သစ်တော်သီး၅ဖာ (၀ူရှန်းချင်းလီ): ဒီနေ့နဂါးတစ်ကောင်ကို၀င်တိုက်လိုက်ရတယ် အောင်း... T^T

👻