Chapter 47

🫶Chapter 47

တံခါးပိတ်သွားကြောင်း သေချာမှသာ ကျိုးအာ့ဟယ် နျန်ယွီယီကို ထိုင်ရန် လက်ပြလိုက်သည် “ မင်းစားပြီးပြီလား…”

နျန်ယွီယီမှ ခေါင်းညိတ်ပြလာပြီး သူ၏အမူအရာမှာမူ ခံစားချက်များ ရောထွေးနေဟန်ရှိသည်။

“ ကဲ မေးချင်တာရှိရင် မေးလို့ရပြီ…” ကျိုးအာ့ဟယ် နျန်ယွီယီထံ အမှန်တရားကို မဖုံးထားနိုင်တော့ကြောင်း နားလည်သွားသည်။ ထို့အပြင် သူသည်လည်း ဖုံးကွယ်ထားရန် မရည်ရွယ်ခဲ့ပေ။

“ အစ်ကိုတို့နှစ်ယောက်…” နျန်ယွီယီ စကားစလိုက်သော်လည်း သိချင်စိတ်နှင့် သူတစ်ပါးကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို မချိုးဖောက်ချင်စိတ်အကြား ဗျာများနေရသည်။ အဆုံး၌ သူ၏စူးစမ်းချင်စိတ်မှ အနိုင်ရသွားပြီး မေးလိုက်မိသည်

 “ အခုဆိုရင် အစ်ကိုတို့အတူရှိသွားကြပြီလား…”

ကျိုးအာ့ဟယ် တုန့်ခနဲရပ်သွားပြီးနောက် အခိုင်အမာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ ဒီလိုဆိုရင် အခု တကယ်ကြီးစုံတွဲတွေဖြစ်သွားကြတာပေါ့…” နျန်ယွီယီ အနည်းငယ်အံ့အားသင့်နေမိပြီး ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။

ထို့နောက် နျန်ယွီယီ ဖုန်းဆွဲထုတ်လာသည်ကို ကျိုးအာ့ဟယ် ကြည့်နေမိသည်။

“ မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ…” ကျိုးအာ့ဟယ် နျန်ယွီယီ၏ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို မြင်နိုင်ရန် လည်ပင်းကိုဆန့်ထုတ်လိုက်သည်

 “ဒါကို လူကြီးမင်းရှဲ့ကိုတော့ သွားမပြောနဲ့နော်…မင်းက ငါ့လူယုံဖြစ်ပြီးတော့ ကုမ္ပဏီကလည်း အလုပ်ခွင်မှာ ချိန်းတွေ့တာကို မကန့်သတ်ထားဘူးဆိုပေမယ့်…”

ကျိုးအာ့ဟယ် စကားမဆုံးလိုက်ခင် စားပွဲပေါ်ရှိ သူ၏ဖုန်းမှ ဝီချက်အနီရောင်စာအိတ်လာသော အချက်ပေးသံထွက်လာသည်။

ထို့အပြင် ပေးပို့သူမှာ သူ၏ဘေးမှ ပြုံးပြုံးကြီးရှိနေသူဖြစ်သည်။

“ ဘာလို့စာအိတ်နီပို့ပေးတာလဲ…”

“ အစ်ကိုကျိုးရည်းစားထားတာကို ဂုဏ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ လက်ဆောင်ပေးတာလေ…” နျန်ယွီယီ တောက်ပစွာပြုံးနေခဲ့သည်။

ကျိုးအာ့ဟယ် ခဏမျှကြောင်သွားရသော်လည်း ပြီးနောက် အေးအေးလူလူပြန်ဖြစ်သွားပြီး ပုစွန်တစ်ကောင်ကိုကောက်ကာ အရသာမြည်းကြည့်လိုက်သည် “ အင်းးး အရမ်းစားလို့ကောင်းတာပဲ…”

ပြီးသည်နှင့် ကျိုးအာ့ဟယ် သူ၏နေ့လယ်စာကို တိတ်တဆိတ်အပြီးစားလိုက်သည်။

နေ့လည်စာဘူးများကို ပြန်လည်ထုပ်ပိုးပြီးနောက် ကျိုးအာ့ဟယ် စားပွဲကိုခေါက်ကာ ဖုန်းနှင့်မျက်နှာကပ်နေ‌သည့် နျန်ယွီယီကိုပြန်ခေါ်လိုက်သည်။

“ ငါတို့ဓားလမ်းမအတွက် စာသားတွေအသံသွင်းရမယ်နော်…” ကျိုးအာ့ဟယ် လက်သုတ်ပဝါကိုယူကာ ပါးစပ်သုတ်လိုက်ပြီး နျန်ယွီယီထံ အေဖိုးစာရွက်အထပ်လိုက်ကြီးပေးလိုက်သည်

 “ တချို့စာသားတွေက ပြောင်းသွားတယ်… ဒီဟာက နောက်ဆုံးပြင်ထားတဲ့ ဗားရှင်းပဲ…”

“ အိုးးး …” နျန်ယွီယီ အကြမ်းဖျင်းကြည့်လိုက်ရာ အသေးအမွှားပြောင်းလဲထားခြင်းကိုသာ သတိပြုမိသောကြောင့် ၎င်းအပေါ် များစွာအာရုံမစိုက်ခဲ့ပေ။

“ ပြီးတော့ တခြားတစ်ခုရှိသေးတယ်…” ကျိုးအ့ာဟယ် မည်ကဲ့သို့ရှင်းပြရမည်ကို တွေးနေမိသည်

 “ ရင်းကျင်းက ငါနဲ့မင်းအနားမှာရှိတဲ့ တချို့လူတွေနဲ့ တူနေတာကို မင်းသတိထားမိလား…”

“ ဆင်တူနေတယ်… တကယ်ကြီးလား…” နျန်ယွီယီ ခဏကြာတွေးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည် “ ကျွန်တော်က ရင်းကျင်းနဲ့ မရင်းနှီးတော့ သတိမထားမိ‌ဘူးရယ်…”

ကျိုးအာ့ဟယ် နဖူးကိုပွတ်ကာ ရင်းကျင်းကို ဥပမာအဖြစ်သုံးလိုက်မိခြင်းအပေါ် နောင်တရမိသွားသည်။

လည်ချောင်းရှင်းလိုက်ပြီး ကျိုးအာ့ဟယ် အကြောင်းအရာကို မတူညီသည့် နည်းလမ်းဖြင့် ချဉ်းကပ်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။

“ ရင်းကျင်း ငါ့ကိုဘယ်လိုလိုက်ခဲ့လဲဆိုတာ မင်းနားထောင်ချင်လား…”

“ ??? “

အနှီကျိုးအာ့ဟယ်နှင့် ပတ်သက်၍ တစ်စုံတစ်ရာ လွဲမှားနေကြောင်း နျန်ယွီယီ သတိပြုမိသွားသည် “ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရမယ်ဆိုရင်… မသိတာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်နော်…”

အတင်းအဖျင်းကြိုက်သူများမှာ လူနှစ်ဦးတွဲသွားကြသည်ကိုသာ အာရုံစိုက်ပြီး ထိုသူများ၏ အချစ်ဇာတ်လမ်း မည်ကဲ့သို့ပေါက်ဖွားလာပုံအပေါ် မသိချင်ကြပေ။

သို့သော်လည်း ကျိုးအာ့ဟယ်မှ မသိချင်ဟန်ဆောင်ပြီး ဖန်ခွက်ထဲရေဖြည့်ကာ သူ၏အချစ်ဇာတ်လမ်းကို နျန်ယွီယီထံ တဖြည်းဖြည်းချင်းပြောပြ‌လိုက်သည်။

နျန်ယွီယီ မနေနိုင်ဘဲ သမ်းဝေမိလိုက်ပြီး အပြင်ဖက်မှ နေဝင်သွားသည်ကိုကြည့်ကာ အနည်းငယ်အိပ်ငိုက်လာသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

နေ့လည်တခင်းလုံး စကားပြောပြီးနောက် ကျိုးအာ့ဟယ်၏လည်ချောင်းမှာ ခြောက်သွေ့လာသည် “ မင်း အားလုံးကိုနားလည်ပြီလား…”

“ ဟမ်…” နျန်ယွီယီ ကြောင်တိကြောင်တောင်ဖြင့် ခေါင်းမော့လာပြီး နားလည်လည် မလည်လည် ခေါင်းကိုသာ အသည်းအသန်ညိတ်ပြလိုက်မိသည်။

လက်တွေ့တွင်မူ နျန်ယွီယီမှာ သူနားလည်ရမည်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း မသိနေခဲ့ပေ။

“ ငါအချိန်တွေအကုန်သုံးပြီး အချစ်ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကို နားလည်အောင် မင်းကိုရှင်းပြနေတာလေ… ဒါမှပဲ မင်းကို လာပိုးတဲ့တစ်ယောက်ယောက်ရှိရင် တစ်လုံးမှမသိတာမျိုး မဖြစ်တော့ဘူးပေါ့…” ကျိုးအာ့ဟယ် အသေအချာရှင်းပြနိုင်ခဲ့သည်ဟု သူ့ကိုယ်သူထင်နေမိသည်။

နျန်ယွီယီမှာမူ ဖြည်းညင်းစွာ ဟမ့် ဟုအသံပေးလိုက်ပြီးနောက် မေးလာသည် “ ဘယ်သူက ကျွန်တော့်ကိုလိုက်ပိုးမှာလဲ… ဘယ်သူမှ လိုက်ပိုးပန်းမနေဘူးလေ…”

“ ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ယောင်္ကျားလေးပဲဟာ… လိုက်မယ့်လိုက် ကျွန်တော်ပဲလိုက်ပိုးပန်းရမှာပေါ့…”

ကျိုးအာ့ဟယ် မျက်နှာကိုလက်ဖြင့်သာ အုပ်ထားလိုက်ရပြီး ဆက်မကြည့်နိုင်တော့ပေ။

“ ထားလိုက်တော့… ဒီအတိုင်းသာ ပြန်ပါတော့ကွာ…”

နျန်ယွီယီ နေ့လည်စာဘူးကို အမြန်ကောက်ကာ နေ့လယ်တခင်းလုံး သူ့ကိုပိတ်ထားသည့် ဤနေရာမှ လွတ်မြောက်ချင်ဇောကြီးနေသောကြောင့် လှည့်ပြေးသွားမိသည်။

နျန်ယွီယီ ပြန်သွားပြီးနောက် ကျိုးအာ့ဟယ် ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ထိုင်လျက် အောက်မှ ပျားပန်းခတ်လှုပ်ရှားနေပုံကိုကြည့်ကာ မနေနိုင်ဘဲ ပြုံးလိုက်မိသည်။

သူနှင့်ရင်းကျင်းတို့ အတူရှိသွားရသည့် အကြောင်းအရင်းမှာ သူမျှဝေပေးခဲ့သည်ထက် ပို၍ရိုးရှင်းခဲ့သည်။

အဓိကအားဖြင့် ရင်းကျင်းမှ သူ့ကိုသဘောကျလာခဲ့ပြီး သူသည်လည်း ရင်းကျင်းကို သဘောကျနေသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

ဓားလမ်းမအတွက် အသံသွင်းရန် သုံးရက်ကြာမြင့်ခဲ့သော်လည်း အဆုံး၌ အားလုံးပြီးစီးသွားခဲ့သည်။

ရှဲ့ယီကျိုး နျန်ယွီယီစီသို့ အိမ်ပြန်ရန် ကားမောင်းလာခေါ်ပြီး ကျိုးယန်ဧကရာဇ်အတွက် လူရွေးပွဲမှာ ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်ကာ မကြာမီရိုက်ကူးရေးစတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း အသိပေးလာသည်။

“ ဒီလောက်မြန်တယ်လား…” ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့အများစုမှာ ပုံမှန်အားဖြင့် ရိုက်ကူးရေးမစခင် အချိန်အတော်ကြာကြာယူတတ်ကြသည်ဖြစ်ရာ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် လအနည်းငယ်ကြာမြင့်ဦးမည်ဟု နျန်ယွီယီတွေးထားမိသည်။

ရှဲ့ယီကျိုး : “ အဓိကသရုပ်ဆောင်တွေကို ရွေးပြီးတာနဲ့ ကျန်တာက သိပ်မရှုပ်တော့ဘူးလေ…”

နျန်ယွီယီ : “ ဇာတ်ညွှန်းကို လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ပြန်ပြင်ရေးဖို့ကကော…”

ရှဲ့ယီကျိုး : “ မင်းရဲ့ဝမ်းကွဲက ကိုယ်တိုင်ကိုင်တွယ်နေတာလေ…”

နျန်ယွီယီ အိမ်သို့ရောက်သည်နှင့် ကျိုးယန်ဧကရာဇ်၏ ဒါရိုက်တာမှ သူ့ထံစာပို့လာသည်။

ဒါရိုက်တာမှ သူ့ထံ ရိုက်ကူးမည့်အချိန်စာရင်းကို အသိပေးလာပြီး ဇာတ်ညွန်းအပြည့်အစုံ ပို့ပေးခဲ့သည်။

ကျိုးယန်ဧကရာဇ်၏ရိုက်ကူးရေးမှာ မကြာမီစတင်တော့မည်ဖြစ်ရာ နျန်ယွီယီ လာမည့်ရက်များအတွင်း အိမ်တွင်နေ၍ ဇာတ်ညွှန်းအကြောင်းလေ့လာရန် အစီအစဉ်ချမှတ်လိုက်သည်။

သူ၏ဇာတ်ကောင်ဖြစ်သူ ကိုးယောက်မြောက်မင်းသားမှာ အဓိက အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်ထံမှ အမြတ်ထုတ်ခံရသူဖြစ်ပြီး သူချစ်ခင်ရသူ အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင်မှာမူ အဓိကအမျိုးသားဇာတ်ဆောင်အပေါ်တွင်သာ အချစ်များရှိသည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် အမှောင်ဘက်ခြမ်းသို့ ကူးပြောင်းသွားပြီး သူတစ်ဦးတည်းဖြင့် အဓိကအမျိုးသားဇာတ်ဆောင် ကြီးစိုးသော မြို့တော်၏အရေးပါသည့် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုကို ဖျက်ဆီးပစ်ခဲ့သည်။

အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင်နှင့် သူ့အကြား ဆက်ဆံရေးကို မည်ကဲ့သို့ပုံဖော်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း မသိနေသည့်အတွက် နျန်ယွီယီ ဇာတ်ညွှန်းကို အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ဖတ်နေမိသည်။ သူ၏ဖုန်းဖြင့် ဇာတ်ကွက်များကို အခါခါရိုက်ကူးကြည့်နေသည့်တိုင် နျန်ယွီယီ စိတ်တိုင်းမကျခဲ့ပေ။

နောက်ဆုံးရိုက်ကူးထားသည့် ဗီဒီယိုကိုဖျက်လိုက်ပြီးနောက် နျန်ယွီယီ ကြမ်းပေါ်တွင်ထိုင်ကာ ထိုကဲ့သို့အခန်းမျိုးကို အခြားသူများပုံဖော်ပုံအား ကြည့်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

အမြင်တချို့ရရန် မျှော်လင့်ရင်းဖြင့် အွန်လိုင်းပေါ်ရှိ နာမည်ကြီးအချစ်ဇာတ်လမ်းများကို လိုက်လံရှာဖွေလိုက်လေသည်။

အပိုင်းရေအနည်းငယ် ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် နျန်ယွီယီ ခေါင်းအုံးကိုပိုက်တာ အတွေးလွန်နေခဲ့သည်။

တစ်နည်းတစ်ဖုံဖြင့် ဇာတ်လမ်းထဲမှ အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်၏ ပြုမူပုံမှာ  အဆက်အစပ်မရှိသည့်တိုင် ဖန်ကျုံးချွမ်းလုပ်လေ့ရှိသည်များနှင့် ဆင်တူနေသည်။

၎င်းကိုနားလည်သွားခြင်းမှ နျန်ယွီယီကို ထိတ်လန့်မှုကြောင့် တုန်သွားစေသည်။

သူနှင့်ဖန်ကျုံးချွမ်းတို့၏ ထိတွေ့ဆက်ဆံပုံများအကြောင်း ပြန်တွေးလိုက်မိပြီး ယနေ့မနက်အစောပိုင်းမှ ကျိုးအာ့ဟယ်ပြောလာသည့် အရိပ်အမြွက်များကိုပါ ပြန်လည်သတိရမိသွားသည်။

“ သောက်ကျိုးနည်း….” နျန်ယွီယီ ရှော့ရပြီး တောင့်ခဲသွားခဲ့သည်။

!!!!

ဘုရားရေ…

သူတကယ်ကြီး သူဘာတွေးနေလဲဆိုတာကို တွေးကြည့်မိနေတာလား…

နျန်ယွီယီ စေ့စေ့စပ်စပ်တွေးပြီးနောက် နားလည်သွားခဲ့သည်။

ဒရာမာများတွင် ဖန်ကျုံးချွမ်းလုပ်သကဲ့သို့ မင်းသားမှ မင်းသမီး၏ခေါင်းကိုပုတ်ပေးတတ်သည်။ မင်းသမီးအဆင်မပြေချိန်များတွင်လည်း ဖန်ကျုံးချွမ်းရှိနေပေးသကဲ့သို့ မင်းသားမှ မင်းသမီးအနားရှိနေပေးတတ်သည်။

နျန်ယွီယီ မျက်လုံးများကိုမှတ်ကာ ခုတင်ပေါ်သို့ လဲချလိုက်ပြီး မျက်နှာကြတ်ပေါ်သို့သာ ကြောင်စီစီကြည့်နေမိသည်။

အားလုံးပြီးသွားလေပြီ…

****

ကျိုးအာ့ဟယ် ကီးချော်နေသည့် သီချင်းတစ်ပိုင်းတစ်စကိုညည်းလျက် ဧည့်ကြိုထံပြုံးပြနှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး သူ၏ရုံးခန်းသို့ တည့်တည့်‌လျှောက်လာလိုက်သည်။

သို့သော်လည်း ရုံးခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်ချိန်၌ သူ၏ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေသည့် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို မြင်လိုက်‌ရလေသည်။

ထိုသူမှာ ဆိုဒ်လွန်အင်္ကျီ၊ ဘဲလျှာထိုးဦးထုပ်၊ နေကာမျက်မှန်နှင့် အနက်ရောင်နှာခေါင်းစည်းတို့ကို ဝတ်ဆင်ထားခဲ့သည်။

ကျိုးအာ့ဟယ် အနောက်သို့ခြေတစ်လှမ်းဆုတ်၍ အကူအညီခေါ်မည့်အချိန်၌ ထိုသူမှ ခေါင်းမော့လာပြီး နှာခေါင်းစည်းနှင့် နေကာမျက်မှန်ကိုချွတ်လိုက်ရာ ရင်းနှီးနေသောမျက်နှာ ထွက်ပေါ်လာသည်။

“ နျန်ယွီယီ…” ကျိုးအာ့ဟယ် ထအော်လိုက်မိပြီး မသိစိတ်ကြောင့် အသံကျယ်သွားရသည်။

နျန်ယွီယီမှ ကျိုးအာ့ဟယ်ထံ သနားစဖွယ်အမူအရာဖြင့် ကြည့်လာပြီး အခန်းတံခါးပိတ်ရန် လက်ပြလိုက်သည်။

ထိုအချိန်မှသာ ကျိုးအာ့ဟယ် သဘောပေါက်သွားပြီး ဘေးဘီဝဲယာကိုလှည့်၍ တောင်းပန်သည့်ဟန်ပြုကာ ရုံးခန်းတံခါးကိုပိတ်လိုက်ရသည်။

ပြီးသည်နှင့် နျန်ယွီယီမှ ဦးထုပ်ကိုချွတ်ကာ သူ၏ရှုပ်ပွနေသောဆံပင်ကို ထုတ်ပြလာသည်။

နျန်ယွီယီ၏မျက်လုံးအောက်မှ အနက်ရောင်အဝိုင်းများကိုကြည့်ကာ ကျိုးအာ့ဟယ် မယုံကြည်နိုင်မှုကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဆွဲဆိတ်မိမလိုပင် ဖြစ်သွားရသည်။

“ ငါ့ကောင်ရေ မင်းကကြယ်ပွင့်တစ်ယောက်နော်… ကိုယ့်မျက်နှာကိုယ် သည့်ထက်ပိုကောင်းအောင် ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူးလားဟ…” ကျိုးအာ့ဟယ် နျန်ယွီယီ၏မျက်နှာကို စိုးရိမ်တကြီးကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။

“ ကျွန်တော် အစ်ကို့ကိုမေးစရာရှိလို့…” ဖန်ကျုံးချွမ်း သူ့အပေါ်သဘောကျနေသည်လားဆိုသည်ကို တွက်ချက်နေခြင်းကြောင့် နျန်ယွီယီ တစ်ညလုံးမအိပ်ရသေးချေ။

“ မေးလေ… ဘယ်အရာက မင်းကိုသည်လောက်တောင် ဒုက္ခပေးနေတာလဲ…”

“ ခဏလေး…” ကျိုးအာ့ဟယ် ရုတ်တရက် အတွေးပေါ်သွားသည် “ မင်း တစ်စုံတစ်ယောက်ကို သဘောကျမိသွားပြီး အဲ့သည့်လူက မင်းကိုငြင်းလိုက်တယ်လို့တော့ မပြောနဲ့နော်… တကယ်ကြီးလား…”

“ အစ်ကို့လို စိတ်ကူးယဉ်တတ်ပုံနဲ့ကတော့ ဇာတ်ညွှန်းရေးဆရာမလုပ်တာ အရည်အချင်းတွေကို ဖြုန်းတီးပစ်နေတာပဲ…” မအိပ်ရသေးသောကြောင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသည့် နျန်ယွီယီမှ သမ်းဝေလိုက်သည်။

“ ဒါဆို မင်းဘာကိုရှာနေတာလဲဟ…” ကျိုးအာ့ဟယ် ကြောင်အနေရသည်။

“ မနေ့ညက တီဗီကြည့်နေတုန်း ကျွန်တော့်စီမှာ တစ်ခုခုဖြစ်သွားတယ်…” နျန်ယွီယီ စတင်၍ သတိကြီးကြီးထားလာသည်။

“ ကမ္ဘာပျက်ကိန်းအပေါ် စိုးရိမ်နေတာလား…”

“ မနေ့တုန်းက ဖန်ကျုံးချွမ်းက ကျွန်တော့်ကိုသဘောကျနေတယ်လို့ အစ်ကိုပြောလာတာမလား…”

မေးခွန်းနှစ်ခုမှာ တပြိုင်နက်တည်းပေါ်ထွက်လာပြီးနောက် ရုံးခန်းတစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်။

ချုပ်ထိန်းထားသည့် အမူအရာကိုတပ်ဆင်ထားရသော နျန်ယွီယီမှ စကားလုံးများအတွက် ရုန်းကန်နေရသည် 

“ သိပ္ပံရုပ်ရှင်တွေ အရမ်းကြည့်နေတာမဟုတ်ဘူးလား…အစ်ကိုတကယ်ကြီး အလုပ်ပြောင်းပြီး တည်းဖြတ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်လာမယ်ဆိုရင်ကော ဘယ်လိုလဲ မစဉ်းစားမိဘူးလား…”

ကမ္ဘာကြီးရဲ့အဆုံးသတ်လား… ကျိုးအာ့ဟယ်တစ်ယောက်ပဲ သည်လိုတွေးနိုင်မှာ…

ကျိုးအာ့ဟယ်မှာမူ ပို၍ပင်အံ့ဩသွားရပြီး နျန်ယွီယီစနောက်နေသည်ကို ယာယီမေ့လျော့သွားခဲ့သည် “ ငါမနေ့က အကြာကြီးအရိပ်ပြနေတာကို မင်းကသတိမထားမိဘူး… အခုမှ သဘောပေါက်သွားတယ်လား…”

နျန်ယွီယီ ရှားရှားပါးပါး ရှက်ရွံ့မှုကြောင့် မျက်နှာနီသွားရသည် “ ကျွန်တော် မနေ့ညက ရိုမန့်ဒရာမာတချို့ကြည့်ခဲ့တာမလို့ပါ…”

ပြီးတော့ နည်းနည်းထူးဆန်းတာတွေကိုလည်း သတိပြုမိခဲ့တယ်…

ပြီးတော့…

နျန်ယွီယီ၏စကားမှာ အဆုံးမသတ်သွားသော်လည်း ကျိုးအာ့ဟယ် သူ့အနုပညာရှင်၏ဂယက်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းနားလည်လိုက်သည်။

သူအရှေ့သို့တိုးကာ နျန်ယွီယီ၏ပုခုံးကိုပုတ်လိုက်သည် “ အဲ့သည့်တော့ မင်းရဲ့အစီအစဉ်ကဘာလဲ… ဖန်ကျုံးချွမ်းကိုကော သဘောကျလား…”

နျန်ယွီယီ ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်သော်လည်း စကားလုံးများ ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။

သူ ဖန်ကျုံးချွမ်းကို သဘောကျတာလား…

သူ ဖန်ကျုံးချွမ်းအပေါ် မှီခိုမိပြီး နီးစပ်တယ်လို့ခံစားရပေမယ့် အဲ့သည့်အရာက အချစ်ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာတော့ သူမသိနေခဲ့ဘူး…

ယခင်အချိန်တွေမှာတုန်းကဆိုရင် အသက်ရှင်သန်ဖို့ကတောင် သူ့အတွက်စိန်ခေါ်မှုတစ်ခုလိုဖြစ်နေတော့ နျန်ယွီယီမှာ အချစ်အကြောင်းတွေးပျော်နေရမယ့် အချိန်မရှိခဲ့တာကြောင့် သူနဲ့လုံးလုံးမသက်ဆိုင်သလို ဖြစ်နေရတယ်…

သူကောလိပ်စတက်တုန်းကဆိုရင် ကောင်မလေးတွေအများကြီး သူ့စီကိုသဘောကျကြောင်း လာပြောကြပေမယ့် သူ့ငွေရေးကြေးရေးအကြောင်း ကောလဟာလတွေ အဆောင်ခန်းထဲမှာ တစ်ခါပျံ့သွားတာနဲ့ အချစ်ဝန်ခံတာတွေလည်း နောက်ဆုတ်သွားကြတာကြီးပဲ…

သူဘာဖြစ်နေနေ သဘောကျပေးနေတဲ့လူတွေ ရှိသေးတဲ့တိုင်အောင် နျန်ယွီယီက သူတို့တစ်နေ့ကျရင် သူ့ကိုချန်ထားရစ်မှာပဲလို့ တွေးနေမိတာ…

သူကအချစ်နဲ့မထိုက်တန်ဘူးလို့ ခံစားနေရတယ်…

🫶