MM Story Teller

Chapter 42

Viewers 5k

🌌 Chapter 42

နောက်တစ်နေ့ နံနက်စောစောတွင် လုမော့က စာတစ်စောင် လက်ခံရရှိခဲ့သည်။

စာအိတ်ထိပ်တွင် လိပ်စာအမည်ကို လျှို့ဝှက်သင်္ကေတများဖြင့် သေသေချာချာ အသေးစိတ်စီစဥ်ထားလေသည်။ လုမော့ စာကိုကိုင်၍ နေရောင်ရှိရာမြှောက်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ သူထားလိုက်သည့်အခါ လျှို့ဝှက်သင်္ကေတများက ပြောင်းလဲသွားသည်။

စာအိတ်ကို ဖယောင်းအနီရောင်ဖြင့် ချိတ်ပိတ်ထားပြီး အပေါ်တွင် မိသားစုတံဆိပ်ကို ရိုက်နှိပ်ထားသည်။

လှပသည့် ပန်းနွယ်ပေါင်းများစွာက လိမ်ယှက်ရောနှောနေပြီး ခံ့ညားကြီးကျယ်သည့် သားရဲတစ်ကောင်ကို ဝန်းရံလျက် လက်စွပ်တစ်ကွင်းပုံသဏ္ဍာန် ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ၎င်းက အလွန်ဂုဏ်သိက္ခာကြီးမားသည့် မိသားစုသင်္ကေတတစ်ခုဖြစ်ကာ အောင်မြင်ကျော်ကြားပြီး ဂုဏ်ရှိသည့်မျိုးနွယ်တစ်ခုကပိုင်ကြောင်း ညွှန်ပြလျက် ရှိသည်။

တစ်ချိန်က အလွန်ဂုဏ်သိက္ခာရှိခဲ့ခဲ့သည်လည်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။

လုမော့က သူ့အကျင့်အတိုင်း ကတ်ကြေးတစ်လက်ကိုထုတ်လိုက်သည်။ ချိတ်ပိတ်ထားသည့်ဖယောင်းကို တိုက်ရိုက် ဖျက်ဆီးလိုက်ရမည့်အစား စာအိတ်ကို ခြေရာလက်ရာမပျက် မထိခိုက်စေရန် ကြိုးစားလျက် စာအိတ်၏ဘေးတစ်ဖက်မှနေ ကတ်ကြေးဖြင့် ညှပ်လိုက်သည်။

အချိန်များစွာ ကုန်လွန်ပြီးနောက် ထိုကဲ့သို့ စာအိတ်များကို သူ အများအပြား စုဆောင်းထားပြီးဖြစ်သည်။ ပျက်စီးခြောက်ကပ်နေသော ဂြိုလ်ပေါ်ရှိ သူ့အိမ်ထဲတွင် ထိုကဲ့သို့ စာအိတ်များ စုပုံထားသည့် အပုံကြီးတစ်ခုရှိပြီး မျိုးရိုးမြင့်များက သူတို့၏ အထောက်အထားကို ဖော်ပြနေသည့် ထိုကဲ့သို့ ဟိတ်ဟန်များလှသည့် အရာများကို အလွန်နှစ်သက်ကြသည်။

သူ့တွင် အခြား ရည်ရွယ်ချက်အကြောင်းများ မရှိချေ။ ယခင်ဘဝက တံဆိပ်ခေါင်းများ စုဆောင်းသည့် သူ့ဝါသနာနှင့် ဆင်တူစွာပင် ဤသည်က ခေတ်နောက်ကျပြီး အလဟဿအချိန်ဖြုန်းသည့် စိတ်ဝင်စားမှု တစ်ခုမျှသာ ဖြစ်သည်။

သာယာသည့် 'ရွှက်'ဟူသည့် မြည်သံနှင့်အတူ ကတ်ကြေးက စာအိတ်ကို ညှပ်ပစ်လိုက်သည်။ လုမော့ အထဲမှ စာကိုထုတ်ကာ စာအိတ်အား အံဆွဲထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။

၎င်းက ကျင့်ချီထံမှ ဖိတ်ကြားစာတစ်စောင် ဖြစ်နေသည်။

လုမော့ စာကိုကြည့်ကာ မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်လိုက်သည်။

"ပရဟိတ လေလံပွဲဆိုပါလား..."

(T/N - charity auctionဆိုတာ လေလံပွဲတစ်ခု ကျင်းပပြီး ရတဲ့ငွေတွေကို ချို့တဲ့ဆင်းရဲတဲ့သူတွေကို ပြန်ထောက်ပံ့ပေးဖို့ လုပ်တဲ့လေလံပွဲတစ်ခုပါ)

သူ လင်းကို စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"ငါက စိတ်ထားမြင့်မြတ်တဲ့ အလှူရှင်တစ်ယောက်နဲ့ တူလို့လား..."

လင်းက မယုတ်မလွန် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

" သူက အဲ့လိုထင်နေတာ နေမှာ..."

လုမော့ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

"အင်း သူက အမြင်အာရုံ မကောင်းဘူးပဲ..."

ငါက ဘယ်သူလဲ...

ကမ္ဘာပေါ်မှာ စက်ဆုပ်စရာအကောင်းဆုံး အင်းဆက်တွေထဲက တစ်ကောင်၊ အရိုးတောင် ထွေးထုတ်မပစ်တဲ့ အင်းစက်ပိုးကောင်တစ်ကောင်၊ ဟွမ်ရှန်းရဲ့ ပထမဆုံး ကပ္ပတိန်ကြီး လုမော့၊ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်ကြားလုတဲ့ လုမော့ပဲကွ...

လုမော့ ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာဖြင့် လျှာသပ်လိုက်သည်။

အမှတ်တမဲ့နှင့်ပင် ပန်းတိုင်အနည်းငယ်အား သူ အကြွင်းမဲ့ အောင်မြင်ပြီးမြောက်လာခဲ့ပြီး ဖြစ်လေသည်။

သူ့အဆင့်အတန်းက အစစ်အမှန် မြင့်တက်လာခဲ့သည်။

အချို့သော အသေးအဖွဲကိစ္စလေးများကြောင့် အမှိုက်ဆန်မှုတန်ဖိုးက အဆုံးတွင် မည်သည်မှ မကျန်တော့အောင် ဆုတ်ယုတ်လျော့နည်းသွားသော်လည်း အနည်းဆုံးတွင် ထိုတန်ဖိုးများကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါက ပိုင်ဆိုင်ဖူးလေသည်။

"အဲတော့ ငြင်းလိုက်မလား..."

လင်းက နာရီအား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

"လေလံပွဲမစခင် 10 နာရီလောက်တော့ အချိန်ရသေးတယ်..."

"သေချာပေါက် မငြင်းဘူးပေါ့..."

လက်ရာမြောက် လှပသည့် ဖိတ်စာတစ်စောင်က လုမော့လက်ထဲ ရောက်လာပြီး သူ ရယ်မောလိုက်သည်။

"ငါစိတ်ပြောင်းသွားပြီ ငါတို့အခုချက်ချင်း သွားကြမမယ်..."

"ဟုတ်ကဲ့..."

ဤသည်က သူ၏ အမှိုက်ဆန်မှုတန်ဖိုးများ တိုးပွားလာစေရန် အခွင့်အရေးကောင်းကြီးတစ်ခုပင်။ ဤအခိုက်အတန့်က ရွက်လွှင့်ရန် အကောင်းဆုံးအချိန်ပင် ဖြစ်သည်။ လတ်တလော ယာယီနှောင့်ယှက်မှုများကြောင့်နှင့် သူ့ယုံကြည်မှုများ ပျောက်ဆုံးသွားမည် မဟုတ်ချေ။

ရုတ်တရက်ပင် လုမော့၏စိတ်အား တားဆီးပိတ်ကပင်ထားသော မိုးသက်လေမုန်တိုင်းနှင့် မအောင်မြင်မှုများအားလုံး ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်။ သူက စိတ်အားထက်သန်ကာ ယုံကြည်ချက်ပြည့်ဝနေသည့် အမျိုးသားဇာ့ဂ်တစ်ယောက် ဖြစ်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။

သူက ဟိတ်ဟန်အပြည့်နှင့် ဖြည်းညင်းစွာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကာ လိုက်ကာအား ဆွဲဖယ်လိုက်ပေသည်။

အဆုံးတွင်မူ ဤနယ်မြေကြီးအား လုမော့ ပိုင်ဆိုင်ပေသည်။

---------

"သခင် သခင်..."

"ဟမ်...ဘာအရေးကြီးကိစ္စရှိလို့လဲ မြန်မြန်ပြောစမ်း..."

" ဒီဘက်က ပြတင်းပေါက်ကြီးပါ...ရေချိုးခန်းက ဟိုဘက်မှာပါ ..."

လုမော့ : "..."

ရေချိုးခန်းကတောင် ငါ့ပိုင်နက်ပဲကွ....

----------

ညနေခင်းပါတီ ကျင်းပသည့်နေရာတွင်...

အစေခံများက အပြင်အဆင်၊ အခင်းအကျင်းများကို နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် စစ်ဆေးကြီးကြပ်နေပြီး အရာအားလုံး အပြစ်အနာဆာမရှိသည်အား သေချာစေရန် ကြီးကြပ်နေကြသည်။

ကျင်းပသည့်နေရာ ပိုကြီးမားလေလေ ပိုင်ရှင်၏လုပ်နိုင်စွမ်းအားကို ပိုစမ်းသပ်လေလေ ဖြစ်ပေသည်။ ပွဲကိုတက်ရောက်လာကြသည့် ဧည့်သည်တော်များအားလုံးက အင်ပါယာကြယ်ပေါ်တွင် လုထုကို လွှမ်းမိုးနိုင်သည့် ပုံရိပ်ကောင်းများရှိကြသည့် ကျော်ကြားသူများဖြစ်ပြီး သဘာဝကျကျပင် သူ့တို့၌ ထိုးထွင်းသိမြင်သည့် မျက်လုံးများ ရှိကြသည်။

အနည်းငယ်မျှသော အပြစ်အနာဆာများကို ရှာတွေ့သွားလျှင် အလွန်ရှက်ဖွယ် ကောင်းသွားပေလိမ့်မည်ပင်။

ကျင့်ချီကဲ့သို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် တန်ဖိုးထားအထင်ကြီးမှုရှိသူက မည်သည့်အမှားကိုမှ ခွင့်ပြုလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။

သူက ဒုတိယထပ်ရှိ ပြတင်းပေါက်ရှေ့တွင် ရပ်နေသည်။ ကောင်းကင်ကြီးက ပို၍ မှောင်လာသည်နှင့်အမျှ ဧည့်သည်များက တဖြည်းဖြည်း ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ များပြားသော ဇိမ်ခံကားများက ခြံဝင်းထဲတွင် ရပ်ထားကြပြီး သူတို့၏ ကြီးကျယ်ခမ်းနားမှုကို ဗန်းပြနေကြပေသည်။

ကျင့်ချီ စိတ်ဖိစီးစွာဖြင့် အချိန်ကို စစ်ကြည့်လိုက်သည်။ ညနေခင်းပါတီက နာရီဝက်အတွင်း စတင်တော့မည် ဖြစ်သော်လည်း ကျင့်ချီက လုမော့၏ အရိပ်အယောင််ကိုပင် မမြင်ရသေးပေ။

ကျင့်ချီက သူ့စိတ်ပူပန်မှုများ သက်သာသွားစေရန်အလို့ငှာ စုလင်းအား မေးလိုက်သည်။

" ဒါကြီးက ထောင်ချောက်တစ်ခုဆိုတာ ခန့်မှန်းမိသွားပြီလို့ မင်းထင်လား..."

"လူကြီးမင်းရဲ့မေးခွန်းက မလိုအပ်တဲ့ အပိုမေးခွန်းပဲ..."

စုလင်းက ကျင့်ချီကိုကြည့်လျက် အေးစက်စွာ ပြောလိုက်သည်။

"လုမော့က အဲ့လောက်သိသာနေတဲ့ အချက်ကို ဖောက်မမြင်နိုင်ဘူးလို့ လူကြီးမင်းယုံလား..."

ကျင့်ချီ : "ကောင်းပြီ..."

"ဒါပေမဲ့ စိတ်ပူဖို့မလိုပါဘူး သူသေချာပေါက် လာလိမ့်မယ်..."

"မင်းဘာလို့ အဲ့လောက်သေချာနေတာလဲ..."

စုလင်း ယုံကြည်ချက်ရှိရှိ ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းလုက အဲ့ဒီအမျိုးသမီးဇာ့ဂ်( အိမ်တော်ထိန်းလုပ်ခိုင်းထားတဲ့တစ်ယောက်)ကို ကျွန်တော်လက်ထဲပို့ပေးဖို့ သတ္တိရှိတယ်...သူက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဘယ်လှည့်ကွက်တွေကိုမှ မကြောက်ဘူး...အဲ့ဒါကိုတွေးကြည့်လိုက်...သူ့လို ယုံကြည်ချက်အပြည့်ရှိတဲ့ အမျိုးသားဇာ့ဂ်က အဲ့ဒီလို ဖိတ်ကြားချက်လေးတစ်ခုကို ကြောက်နေမယ်လို့ ထင်လား..."

သူတို့က ရန်သူများဖြစ်သော်လည်း ထူးခြားသည့် အမျိုးသားဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် လုမော့ကို အသိအမှတ်ပြုပြီးသား ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ လုမော့အား 'လူကြီးမင်း' ဟုအမည်တပ်ခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။

ကျင့်ချီ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"မင်းတို့အားလုံး ဘာလို့ အဲ့လောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့ သိသိသာသာကြီး လုပ်ရတာကို ကြိုက်နေကြလဲ

ငါတော့ နားကိုမလည်နိုင်ဘူး...ကြားရတာ နည်းနည်းထူးဆန်းလောက်တယ်ဆိုပေမဲ့ ငါတို့ပိုပြီး ပိပိရိရိလေး မလုပ်သင့်ဘူးလား..."

စုလင်း၏ ကိုယ်ဟန်အနေအထားက တောင့်တင်းသွားသည်။

စုလင်း ယခင်က ၎င်းကို မကြိုးစားခဲ့ဟု ကျင့်ချီထင်နေပေသည်။ အထက်လူကြီးများ၏ ဆန္ဒများကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန် သူ့အရာအားလုံးကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။

ဒါပေမဲ့ လက်တွေ့က ဘာလဲ...

ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကျော်ကြာအောင် ဖမ်းဆီးမှုမှ လွတ်မြောက်ခဲ့ခဲ့သည့် ဝရမ်းပြေးမက်ချယ်က အလွန် ထူးခြားလှသည့် ရုပ်ဖျက်စွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်သည်သာမက အမျိုးသားဇာ့ဂ်များ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပညာရပ်ကိုလည်း နားလည်တတတ်ကျွမ်းပေသည်။ သူ့နည်းလမ်းများက တစ်ခါတစ်ရံ စယ်စရာကောင်းသော်လည်း အံ့သြဖွယ်ကောင်းအောင်ပင် ထိရောက်ပေသည်။

အထက်လူကြီးများပင် သူ့ဥာဏ်နီဥာဏ်နက်များအားတန်ဖိုးထားပြီး အမျိုးမျိုးသော အခြေအနေများတွင် သူ့အသက်အား ဆက်လက် ထိန်းသိမ်းနိုင်ရန်ကူညီပေးနိုင်ခဲ့သည်။

သို့သော်ငြား ထိုကဲ့သို့ လိမ္မာပါးနပ်သည့် အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်ပင် လုမော့နှင့် တွေ့သည့်အခါ ချက်ချင်းလက်ငင်း ထုတ်ဖော်ခံလိုက်ရပေသည်။

ခန်းဆီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် စုလင်း၏ လက်က တဖြည်းဖြည်း တင်းကျပ်သွားသည်။ ဤလေလံပွဲက လုမော့အား ထောင်ချောက်ထဲသို့ အောင်အောင်မြင်မြင် မျှားခေါ်နိုင်မည်လားဟူသည်ကို သူပင် မသေချာချေ။

အဆုံးတွင် သူတို့၏ အကြီးမားဆုံး အကျိုးရလဒ်က အယောင်ဆောင်အလွှာများအောက်တွင် ဖုံးကွယ်ထားသည့် လုမော့၏သိမ်မွေသော သဘာဝပေါ်တွင် မူတည်နေပေသည်။

သို့သော် ၎င်းက သူတို့၏ အထိရောက်ဆုံး ညှိနှိုင်းမှု ချစ်ပ်တစ်ခုလည်း ဖြစ်လေသည်။

နောက်ဆုံးမိနစ်ရောက်သည့် အချိန်မှာပင် အလွန်အကျွံ ကို ထူးခြားနေသည့် Hoverကားက ညအမှောင်က ထွန်းပေးထားသည့်အလင်းဖြင့် ဂိတ်တံခါးများကိုဖြတ်ကျော်ကာ ဖြည်းညင်းစွာဝင်လာခဲ့သည်။

ယုံကြည်ချက် ပြည့်နေသည့် အပြုံးလေးတစ်ခုဖြင့် စုလင်း၏ နှုတ်ခမ်းများက ကွေးတက်သွားသည်။

"သူ ရောက်လာပြီ..."

ကျင့်ချီ၏ အသားအရောင်က ဖျော့တော့သွားသော်လည်း သူ့ကျောအား မတ်မတ်ထားရန် အားခဲလိုက်သည်။ သူ့အသံက လေးနက်မှုဖြင့် ဆို့နင့်နေသည်။

"တကယ်ပဲ နောက်ဆုံးတော့ သူလာခဲ့တယ်ပေါ့..."

ထိုအချိန်တွင် လုမော့က...

သူ၏ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နှင့် အရပ်အမြင့်က ယခုတွင် Hoverကားအား မောင်းနှင်ရန် စွမ်းဆောင်နိုင်သော်လည်း ခရီးသည်ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်နေလျက် အသုံးမကျသည့် လူတစ်ယောက်ပုံရိပ်ကို ထိန်းသိမ်းထားဆဲဖြစ်သည်။ သူက စိတ်ကြီးဝင် အထက်စီးဆန်စွာဖြင့် လင်းအား မောင်းနှင်ခိုင်းခဲ့ပေသည်။

သူက မကြာခဏလည်း လင်းအား စနောက်နေသေးသည်။

မီးနီနေသောအခါ၌ : "ငါ့ရဲ့ချစ်ရတဲ့ အမျိုးသမီး...မင်းက ဗိုလ်မှူးမဟုတ်ဘူးလား...ဘာလို့ အဲ့ဒီလို ရှက်ကြောက်တတ်တဲ့ပုံ လုပ်ပြနေတာလဲ...ဒီအရေးမပါတဲဲ့ မီးနီကို ကြောက်နေတာလား..."

ယာဥ်သွားလမ်းပေါ်တွင် : "အင်ပါယာကြယ်က ငါ့ရဲ့ ခြောက်ကပ်နေတဲ့ ဂြိုဟ်ထက်တောင် နိမ့်ကျသေးတာပဲ...အနည်းဆုံးတော့ အဲ့မှာ ယာဥ်ကြောပိတ်ဆို့မှုတွေ မရှိဘူး...

လမ်းကွေ့နေစဥ်တွင် : "အိုး ငါ့ရဲ့ချစ်စရာမိန်းမလေး...ကိုယ့်ရဲ့အူတွေ၊ ကလီစာတွေကို အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာ ဖြစ်သွားအောင် ကြံစည်နေတာများလား...ဒီလိုလုပ်နေမယ်ဆိုရင် အမျိုးသားဇာ့ဂ် ကာကွယ်ရေးအဖွဲ့အစည်းက ပြစ်တင်ဝေဖန်မှုတွေကို သေချာပေါက် ဖိတ်ခေါ်မိလိမ့်မယ်နော်...

လင်း : "..."

လင်းက အနည်းငယ်ပင် တွန့်ဆုတ်မနေဘဲ လီဗာအား ဖိနင်းလိုက်ပေသည်။

လုမော့က ထိုကဲ့သိုမြင့်တက်နေသည့် အရှိန်အား သူ့ဘဝတွင် တစ်ခါမှ မကြုံဘူးပေ။ လေယာဥ်ပျံစီးပြီး တဟုန်ထိုးထောင်တတက်သွားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ ဤသို့အာရုံခံစားမိသည့် နောက်ဆုံးအကြိမ်မှာ သူ့လက်ထပ်ပွဲကျင်းပစဉ်က ဖြစ်သည်။

လုမော့က ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် အိပ်စက်ပြီးမှ နိုးထလာသည့် သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်နှင့် ဆင်တူသော ဖြူဖျော့နေသည့်မျက်နှာဖြင့် ကားထဲမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

"မင်္ဂလာညနေခင်းပါ...လေးစားရတဲ့ လူကြီးမင်းလု..."

ကျင့်ချီက ရည်မွန်ယဥ်ကျေးလှသည့် အသံနေအသံထားနှင့် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

သင့်မြတ်ပြီး ရင်းနှီးဖော်ရွေသည့် အမူအရာတစ်ခုနှင့် ကျင့်ချီ၏လက်ကိုဆွဲပြီး နှုတ်ဆက်ရန် လုမော့ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားရုန်းကန်လိုက်သော်လည်း မူးဝေနေမှုက သူ့လက်အား မတော်တဆဖြင့် အနီးရှိ အိမ်တော်ထိန်းပေါ်သို့ ကျရောက်သွားပေသည်။

ကျင့်ချီ : "..."

စုလင်း : "..."

[ဒင် ကျင့်ချီရဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အထင်ကြီးတန်ဖိုးထားမှုက ထိခိုက်သွားပါတယ်...သူ့ရဲ့အသုံးမကျမှုကို 1 ပွိုင့် ပေါင်းထည့်လိုက်ပါပြီ...]

ခဏ..ဘာကြီး...

ဒါက...

အချိန်အကြာကြီး ပျောက်နေတဲ့ အသုံးမကျတဲ့ပွိုင့်တွေ...ပြီးတော့ သူတို့က ဒီလိုလွယ်လွယ်လေးရလာတယ်ပေါ့...

ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် လုမော့၏ ခြေထောက်များက အားအင်များ ပြန်ရလာလျက် သူ၏မူးဝေမှုက ပျောက်သွားကာ၊ သူ့စိတ်အခြေအနေပင် တဟုန်ထိုး တိုးတက်လာပေသည်။ သူက လင်း၏ခါးလေးကို ပွေ့ဖက်လိုက်ကာ ဝံ့ဝံ့ကြွားကြွားနှင့် သူတို့ကိုဖြတ်ကျော်သွားလျက် အလေးအနက်မရှိသော စကားတစ်ခွန်းကို ချန်ထားခဲ့လိုက်သည်။

"လူကြီးမင်း ကျင့်ချီ...အိုး..ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ရဲ့စကားလေးကို မင်းရဲ့သခင်ဆီ လက်ဆင့်ကမ်းပို့ပေးပါဦးနော်...ငါ့ရဲ့အလားအလာကောင်းတဲ့ အစားထိုးအိမ်တော်ထိန်းကို ဘယ်အချိန်မှာ အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးမှာလဲလို့... ငါ့ရဲ့စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူးလေ..."

လုမော့ သက်ပြင်းခပ်နက်နက်ချလိုက်သည်။

ဒီနေ့ခေတ်မှာ သင့်တော်တဲ့အိမ်တော်ထိန်းတစ်ယောက်ကိုရှာရတာ တကယ့် စိန်ခေါ်မှုကြီးတတစ်ခုပဲ...

စုလင်းနှင့်ကျင့်ချီက သူ့နောက်တွင် အကြည့်ချင်းဖလှယ်လိုက်ကြသည်။

ကျင့်ချီက ရှုံ့မဲ့မဲ့အပြုံးတစ်ခု ညှစ်ထုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"မင်းပြောတဲ့အတိုင်း သူက တကယ်ကြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် အရမ်း ယုံကြည်ချက်ရှိတဲ့ အမျိုးသားဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ပဲ..."

သူတို့နှစ်ဖက်လုံးက အချင်းချင်း၏ သရုပ်မှန်များကိုသိနေသော်လည်း လုမော့က သံသဝင်စေရန်ပင် ဟန်ဆောင်မနေတော့ဘဲ ထိုမျှလောက် တည့်တိုးဆန်၊ ရိုးဖြောင့်နေမည်ဟု ကျင့်ချီ မမျှော်လင့်ခဲ့မိပေ။

သူက လေကြီးသည့်သူ တစ်ယောက်မဟုတ်လျှင် သူ့ကိုယ်သူ အကြွင်းမဲ့ ယုံကြည်နေသည့်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မည်။ လုမော့က ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပင် အနောက်ကအမျိုးအစားပင် ဖြစ်သည်။

စုလင်း အေးစက်စွာ သရော်လိုက်သည်။

"ကိုယ့်ကိုကိုယ် အလွန်အကြူး ယုံကြည်ချက်ရှိလွန်းနေတာက ကောင်းကွက်တစ်ခု မဟုတ်ဘူး..."

----------

လုမော့ တံခါးမမှ ဝင်လိုက်သည်နှင့် သူရှိရာထံ လာနေသည့် သေးသွယ်ကျစ်လစ်သည့် ပုံရိပ်လေးတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်သည့် ရနံ့တစ်ခုကိုထုတ်လွှတ်နေလျက် အရိပ်အာဝါသကို ရှာဖွေနေသည့် မောပန်းနွယ့်နယ်နေသည့် ငှက်ကလေးတစ်ကောင်အလား ပုံရိပ်လေးက သူ့ကိုယ်သူ လုမော့လက်မောင်းထဲသို့ စိတ်အားထက်သန်စွာ ပစ်ဝင်ချင်နေပုံထင်ရသည်။

လုမော့ အေးစက်စွာဖြင့် ခြေတစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်သည်။

ကျယ်လောင်သောအသံတစ်ခုနှင့်အတူ သေးသွယ်သည့်ပုံရိပ်လေးက ခလုတ်တိုက်ကာ ဝိုင်ခွက်ကိုင်ကာဖြတ်သွားသည့် စားပွဲထိုး၏ လက်မောင်းများထဲသို့ ရောက်သွား၍ ဝိုင်ခွက်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာ ကွဲသွားစေသည်။

ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် မျက်လုံးများအားလုံးက လုမော့ထံ ရောက်လာကြသည်။

အကူအညီပေးရန်အလို့ငှာ ဆန့်တန်းထားသည့် သူ့လက်က လေထဲတွင်ပင် တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်..."

သွေးသွယ်သည့်ပုံရိပ်လေးက ဝိုင်စားပွဲထိုးထံမှ ထရန် ရုန်းကန်လိုက်ပြီး လုမော့အား အထပ်ထပ်အခါခါ တောင်းပန်လိုက်သည်။

"ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်...မရည်ရွယ်ပါဘူး လူကြီးမင်းကို တိုက်မိလိုက်တဲ့အတွက် တကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်..."

ရှင်းလင်းသိသာစွာပင် ထိုသူက အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။ များစွာသောဇာ့ဂ်များက နားလည်သဘောပေါက်ဟန်နှင့် ဒွိဟဖြစ်စေသည့် အပြုံးများ ပြုံးလိုက်ကြသည်။

လှည့်ကွက်ဟောင်းကြီးတစ်ခုပဲ...

လက်မထပ်ရသေးသည့် အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးက အမျိုးသားဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ကို ကြိုက်နှစ်သက်သွားပါလျှင် အခြေအနေကို ရှုပ်ထွေးသွားစေရန် ဟန်ဆောင်လိမ့်မည်ဖြစ်ကာ အမျိုးသား၏ ပွေ့ဖက်မှုထဲ ရောက်ရန် အခွင့်အရေးတစ်ခုကို ရှာဖွေလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။

ထိုရှက်ရွံ့ပြီး ပရော်ပရည်လုပ်တတ်သည့် အကြည့်များက အအေးစက်ဆုံး နှလုံးသားပိုင်ရှင် အမျိုးသားဇာ့ဂ်များကိုပင် ထိခတ်သွားစေနိုင်သည်။

အခြေအနေကို ဖန်တီးယူတက်သည့် အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အတွက် စောင့်ကြည့်နေကြသည့် အဆင့်မြင့်သည့် ဇာ့ဂ်များစွာရှိနေသည်။ ထိုကဲ့သို့ ဖရိုဖရဲအခြေအနေအောက်တွင်ပင် အမျိုးသားနှင့် စကားပြောနိုင်ရန်ဆွဲဆောင်နေသည့် နည်းလမ်းကို သုံးနေသည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ၎င်းက ကြံမိကြံရာဖြင့် ကြံစည်လိုက်သည့် အကွက်တစ်ခုပင် ဖြစ်သည်မှာ ရှင်းလင်းပေသည်။

တစ်ကြိမ်ငြင်းခံလိုက်ရပါက ထိုသူမှာ အရှက်တကွဲအကျိုးနည်းဖြစ်သွားမည် ဖြစ်ပြီး နောက်ထပ် အမျိုးသားဇာ့ဂ်ကောင်း တစ်ယောက်ကို ဘယ်သောအခါမှ လက်ထပ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ အနည်းငယ် အသိဥာဏ်ရှိသည့် မည်သည့် အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးမှ ထိုကဲ့သို့သော ကိစ္စတစ်ခုမျိုးကို လုပ်ကြမည်မဟုတ်ပေ။

တစ်ခဏမျှ ပရိသတ်များ၏ နှလုံးသားက မတတ်နိုင်စွာပင် နူးညံ့ပျော့ပျောင်းသွားကြသည်။ ဤအခြေအနေထိ ရောက်သွားရန်မှာ သူတို့၌ အခြားရွေးစရာမရှိဘဲ သူ့ကိုသာ ချစ်မြတ်နိုးနေသည့် အခြေအနေထိတွန်းပို့ခံရ၍ ဖြစ်ရပေမည်။ ထိုသို့သော ရိုးသားည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ရရှိခြင်းသည်လည်း ကံကြမ္မာတစ်မျိုးပင်ဖြစ်သည်။

နောက်တစ်စက္ကန့်တွင်ပင် တောက်ပသည့်အနာဂတ်တစ်ခုကို တွေ့မြင်နိုင်သည့်အလား သူတို့က လုမော့အား စိတ်အားထက်သန်မှုများဖြင့် ကြည့်လိုက်ကြသည်။

အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးလေးက ရှက်သွေးဖြာကာ နေရာတွင်ပင် အနေရခက်စွာ မတ်တတ်ရပ်နေခဲ့သည်။ လုမော့ကို မော့ကြည့်ရန်ပင် စိုးရိမ်နေကာ သူ့အင်္ကျီထောင့်လေးအား ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့ လိမ်နေရှာလေသည်။

"အမ်...အမ် ဟိုဟာ...တစ်ခုခုမပြောတော့ဘူးလား..."

သူ့နှလုံးသားက တဒုတ်ဒုတ်ခုန်လျက် ခေါင်းလေးကို ငုံ့ကာ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ ပြောလိုက်သည်။

ဖိတ်ခေါ်သည့် အပြုအမူတစ်ခုရှိသည့် သွယ်လျသည့် လက်ဖဝါးလေးတစ်ဖက်က သူ့ရှေ့တွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးက မူးဝေမှု လှိုင်းလုံးကြီးတစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရပြီး ထိုလက်ဖဝါးပေါ်သို့ သူ့လက်လေးအား ပျော်ရွှင်မှုအပြည့်နှင့် တင်လိုက်ကာ သူ့ခေါင်းလေးအား ရှက်ရွံ့စွာ မော့လိုက်သည်။

"ဒါ...ဒါက..."

အမျိုးသားက သူ့မျက်ခုံးကို အနည်းငယ်ကြုတ်ကာ အံ့အားသင့်သွားပြီး မေးလိုက်သည်။

"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ..."

အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးက ပြန်ပြောလိုက်သည်။

"ဟင်..."

"မင်းရဲ့ တောင်းပန်မှုကို ဖော်ပြနေတာမဟုတ်ဘူးလား..."

လုမော့ သူ့အား လေးလေးနက်နက် ကြည့်လိုက်သည်။

"မင်းက အရမ်းကို စိတ်ရင်းနဲ့ တောင်းပန်နေတော့လည်း..."

"ဒီည ငါလေလံဆွဲသမျှ အရာအားလုံးအတွက်ကုန်ကျစရိတ်ကို မင်းကိုပေးခွင့်ပြုလိုက်ပါ့မယ်လေ..."

ထိုအခိုက်တွင် ပွဲကြည့်ပရိသတ်အားလုံး၏ သူငယ်အိမ်များ တုန်ယင်သွားကြသည်။

လုမော့၏အမူအရာက "ဒီည ငါလေလံဆွဲသမျှ အရာရာတိုင်းအတွက် ကုန်ကျငွေကို မင်းရှင်းကို ရှင်းရမယ်" ဟူသည့်ပုံပေါ်နေပေသည်။

တချို့ဇာ့ဂ်တွေက အရှက်မရှိဆုံးအရာတွေကို ပြောနေတဲ့အချိန်မှာတောင် ဘာကြောင့်များ အမြင့်မြတ်ဆုံး စွဲမက်ဖွယ်ရာ အကောင်းဆုံး အမူအရာနဲ့ ပြောနိုင်ရတာလဲ...

အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးက လုမော့အား အကူအညီမဲ့စွာပင် ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့လက်သေးသေးလေးများမှာ တုန်ယင်နေရှာသည်။

သူ့နောက်တွင် တံခါးက တကျွီကျွီမြည်ကာ ပွင့်သွားပြီး စုလင်း၏ အေးဆေးတည်ငြိမ်သည့် အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

"လူကြီးမင်းလုက အဲ့လိုတောင်းဆိုမှု လုပ်တယ်ဆိုမှတော့ မင်းက သူ့ဆန္ဒတွေကို ဆန့်ကျင်ချင်မှာ မဟုတ်လောက်ပါဘူး...ဟုတ်တယ်မလား..."

---------

အဆင့်န်ိမ့်အမျိုးသမီးက စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် မျက်လုံးများကို မှိတ်လိုက်သည်။

အရှင်စုလင်းရေ...ဒီအရှက်မရှိတဲ့ ပိုးမွှားအထီးကောင်က သေချာပေါက် ကျွန်တော်တို့ ငွေတွေကို ဖြုန်းတီးပစ်မှာနော်...

ပြီးတော့ အပိုဆောင်းကုန်ကျငွေတွေကိုတော့ ကျွန်တော်က မပေးသင့်ဘူးလေ အဆင်ပြေတယ်မလား...

ကျေးဇူးပြုပြီး ကျေးဇူးပြုပြီးတော့...

-------

စာရေးသူ၏မှတ်ချက် :

လုမော့ : ငါအကုန်လုံးကို လိုချင်တယ်....

🌌🌌🌌

Prev Next