MM Story Teller

Chapter 32

Viewers 5k

🐯Chapter 32

ညစာချက်ပြုတ်ခြင်းကို သူ၏မေးလေးပင့်၍ လာရောက်စစ်ဆေးသော နနှင်းကျားသစ်လေးကို ကုယွီမြန်က ပွေ့ချီပြီး သူ့ဆွယ်တာကုတ်၏ လည်ပင်းထဲထည့်ထားလိုက်သည်။ သူက နှင်းကျားသစ်လေးအားအတွင်းထဲတွင် မတ်တပ်ရပ်စေကာ ဆက်၍ပြောလိုက်သည်။

"မင်းတို့ ကြိုက်တယ်ဆိုရင် ကိုယ်တိုင်ချက်တဲ့အခါ

တခြားပါဝင်ပစ္စည်းတွေလည်း ထည့်လို့ရတယ်... အဲ့ဒါက တကယ်ကို အံ့သြစရာကောင်းသွားလိမ့်မယ်..."

[ကြောင်လေးရဲ့မြောင်: ရိုးရိုးသားသားပြောရရင်

ငါမြန်မြန်ရဲ့ဟင်းတွေကို စမ်းလုပ်ကြည့်ဖူးတယ်… တူညီတဲ့ပါဝင်ပစ္စည်းနဲ့ အဆင့်တွေအတိုင်းလုပ်တာပဲကို ဘာလို့စုန်းမကြီးရဲ့ဟင်းလျာလိုမျိုး လုပ်မိနေတာလဲ... ဒူးထောက်ပါတယ်(TдT)]

[တိမ်ရင်ထိုးလေး: ဝိုး မကင်ရသေးတာတောင် အနံ့ကမွှေးနေပြီ...ဟင်းက ဘယ်လိုအရသာရှိမယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းနိုင်နေပြီ..သွားရည်တွေ မျိုချနေရပါပြီ...]

ပန်ဒါလေးမှာ ကုယွီမြန်၏ ဒူးပေါ်တွင်အိပ်နေသည်။ အချိန်နှင့်အမျှ သူ၏နှာခေါင်းလေးအားပွစိပွစိလုပ်ပြီး ကုယွီမြန် ချက်ထားသည့် ဟင်းများ၏အနံ့ခံကာ သူ၏အမွေးဖွာဖွာဗိုက်ကလေးမှ ဆာလောင်သည့်အသံ ထွက်ပေါ်လာသည်အား ခံစားလိုက်ရသည်။

ကုယွီမြန် မနေနိုင်ဘဲ ရယ်လိုက်မိသည်။ ပြင်ဆင်ထားသောကြက်သားအား ကြာရွက်ဖြင့် ၂လွှာအုပ်ပြီး ထူထူထုပ်လိုက်သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ကြွေရွှံ့စေးဖြင့် အုပ်သင့်သော်လည်း

ကုယွီမြန်မှာ အမျိုးအစားတူ ရွှံစေးတစ်မျိုးအား ရှာတွေ့ခဲ့သည်။

သူက တစ်ခါသုံးလက်အိတ်ဝတ်ဆင်ကာ ရွှံ့စေးထဲသို့ ဝိုင်ဖြူရောပြီးနောက် ကြာရွက်ဖြင့်အုပ်ထားသော ကြက်သားအား ရွှံ့စေးဖြင့်ပြန်အုပ်ကာ အရက်မီးဖိုထဲသို့ထည့်ပြီး မီးနည်းနည်းဖြင့် ဖုတ်လိုက်သည်။ ရှေးခေတ်ကမ္ဘာပေါ်တွင် ၎င်းအား၆နာရီ ၇နာရီခန့်ထားသင့်သည်။ ကံကောင်းသည်မှာ ကြယ်တာရာခေတ်နည်းပညာများဖြင့် အရက်မီးဖို

ထဲတွင် နောက်ထပ်မိနစ်၂၀ခန့်သာစောင့်ရန် လိုအပ်ပေသည်။

"စောင့်နေရတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်တို့ မလိုင်မှိုစွပ်ပြုတ်လုပ်ကြမယ်... အချိုမကြိုက်တဲ့ သူတွေအတွက် နွားနို့နည်းနည်းပဲပါတဲ့ မလိုင်ကိုပဲသုံးပါမယ်... နောက်ဆုံးအရသာက အရမ်းကြီး ချိုနေမှာတော့ မဟုတ်ပါဘူး…"

ကုယွီမြန်က အခြားအရက်မီးဖိုတစ်ခုကို ပြင်ဆင်လိုက်ပြီး စွပ်ပြုတ်အိုးကိုတင်ကာ တစ်ခဏကြာဆူပွက်ပြီးနောက် ဂျင်းပြားလေးများနှင့် ထောပတ်နှစ်ပိုင်းကိုထည့်လိုက်သည်။ စွပ်ပြုတ်ဆူပွက်လာသောအခါ မှိုအပြားများကို

လောင်းထည့်ပြီး မီးအေးအေးဖြင့် တည်ထားလိုက်သည်။

"ဂျင်းပြားလေးတွေကို ဆူပွက်လာပြီးဆိုရင် ထုတ်လိိုက်ပါမယ်... သူတို့ကို တစ်ချိန်လုံးထည့်ထားစရာမလိုဘူး..."

ကုယွီမြန်ကပြောရင်း စွပ်ပြုတ်နှင့် မှိုတစ်ဝက်အား ဖျော်စက်ထဲသို့ထည့်ကာ မလိုင်နှင့်ဂျုံထည့်၍ရောမွှေပြီး ဆားအနည်းငယ်ထည့်လိုက်သည်။

ယခုအချိန်တွင် နို့ရောင်စွပ်ပြုတ်၏ခပ်ပျစ်ပျစ် အခြေအနေအား မြင်နိုင်ပြီး အငန်နှင့်အချိုနံ့ရောကာ မလိုင်နှင့်မှိုနံ့များရနိုင်သည်။ နှင်းကျားသစ်လေးမှာ အိုးနားသို့ကပ်ပြီး အနံ့ခံကြည့်လိုက်ချိန်၌ သူ့မျက်လုံးများ ကျဥ်းမြောင်းသွားသည်။

ကုယွီမြန်မှာ သူအလွန်စိတ်ကျေနပ်သွားသည်ဟု ခန့်မှန်းလိုက်သည်။

"ဒီလိုမျိုး နှံ့အောင်မွှေပြီးပြီဆိုရင် အိုးထဲကိုပြန်လောင်းထည့်ပြီး ချက်လို့ရပါပြီ..."

ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေးအား သူ့ရင်ခွင်တွင်းပြန်ထည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။

"ကျန်တဲ့မှိုတွေကိုလည်း အခုချိန်မှာထည့်ပြီး

အတူချက်လို့ရပြီ... အခု ကျွန်တော်တို့စောင့်ဖို့ပဲလိုတော့တယ်..."

[လက်အပြည့် လရောင် :ငါအနံ့ရနေပြီ... စွပ်ပြုတ်နဲ့ကြက်သားဆိုတော့ နည်းနည်းအံ့သြဖို့ကောင်းတယ်...ငါမျှော်လင့်နေမိပြီ... ငါတကယ်ကြီးစားချင်ပေမယ့် မကြာသေးခင်ကမှ ဝိတ်ချချင်တယ်လို့ ပြောထားတာ..."

[လက်ဖဝါးလေး:ငါ တံထွေးမျိုချနေတဲ့အသံကို ကြားရလား...]

အစပိုင်းတွင် ကြက်သားအားရွှံ့ထဲတွင်ထည့်လိုက်သည့်အတွက် ရုန်းကန်လှုပ်ရှားနေသော ကြည့်ရှုသူများရှိသေးသည်။

အစားအစာကိုရွှံ့နဲ့အုပ်ပြီး ဖုတ်စားရမယ်ပေါ့... ငါတို့ကိုရွှံ့စားခိုင်းတာလား...နည်းနည်းကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်...

[တ့ရှန်နဲ့ မြောင်:တောင်းပန်ပါတယ် ငါတိုက်ခိုက်ချင်တာမဟုတ်ပါဘူး... ဒါပေမယ့် တင်ဆက်သူကိုမေးချင်လို့ပါ..

ငါတို့ကို မြေကြီးကို စားစေချင်တာလား...]

"မြေကြီးကိုစားတယ်တဲ့လား... မင်းတို့ကြည့်ရှုသူလေးတွေက ဘာတွေတွေးနေကြတာလဲ..."

ကုယွီမြန် မနေနိုင်ပဲ ပြန်ပြောမိလိုက်သည်။

ကုယွီမြန်မှာ ပန်ဒါလေးအား သူ့လက်မောင်းထဲတွင်ပိုက်ထားပြီး နှင်းကျားသစ်လေးမှာ သူ့ဆွယ်တာရင်ဘက်ပေါ်တွင် ခေါင်းလေးထွက်ကာ ပျင်းရိစွာအိပ်နေသည်။

ကုယွီမြန်က ထန်ယွမ်လေး၏နားရွက်လေးအား

ထိပြီး သူနှင့်ဟာသလုပ်လိုက်သည်။

"ယွမ်ယွမ် ဘယ်လိုလဲ... မင်းရော မြေကြီးစားချင်လား..."

ပန်ဒါလေးမှာ နားမလည်သော်လည်း ကုယွီမြန်မှ သူ့အားမေးခွန်းထုတ်နေသည်ကိုသိပြီး ချက်ချင်းပင် ကုယွီမြန်၏စကားလုံးများကို လက်ခံလိုက်သည်။ သူက အမှန်တကယ် မြေကြီးစားချင်နေသကဲ့သို့ပင်။

ကုယွီမြန်မှာ ထန်ယွမ်လေးက ချစ်စရာကောင်းပြီး ရယ်ရသည်ဟုထင်ပြီး မနေနိုင်ဘဲ ရယ်လိုက်မိသည်။ ကောင်ကလေးအား သူ၏လက်မောင်းထဲတွင် ချီထားပြီး နဖူးလေးကိုထိုးလိုက်သည်။

"မင်းကတော့လေ..."

ရယ်သံက အလွန်တိုးလှသည်။ အကူအညီမဲ့မှုနှင့် မသိကျိုးကျွန်မှုများရောနေသော လူငယ်လေး၏အသံက ညနေခင်း လေနှင့်အတူရောကာ လေထုမှာ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ပြီး ကြင်နာမှုများပြည့်နေသည်။ နွေရာသီအလယ် ညနေခင်းတောင်ပေါ်မှလေက အေးမြသည်။ ပန်ဒါလေးနှင့် တူညီသည့် ရှု့ထောင့်မှကြည့်နေသော ကြည့်ရှုသူအားလုံးက ကုယွီမြန်၏လက်မောင်းထဲတွင် ထွေးပိုက်ထားခံရသလို ခံစားရသည်။

စိတ်ရှည်ခြင်း... နူးညံ့ခြင်း... အလိုလိုက်ခြင်း... ချော့မော့ခြင်း...

ပင််လယ်ဆားငန်ရည်နှင့် ရောနေသော ဝါးရွက်နံ့ဖျော့ဖျော့က နှာခေါင်းထဲသို့ဝင်လာသည်။ ကောင်လေး၏အဝတ်အစားမှ ဖြတ်လာသည့် နူးညံ့သောအပူချိန်နှင့် လူငယ်လေး၏လက်မောင်းက လေနှင့်မိုးမှ အကာအကွယ်တစ်ခု ဖြစ်လာသည်။ ၎င်းက အပြင်ပိုင်းအထိအတွေ့အားလုံးနှင့် နှိုင်းယှဥ်ရလျှင် စိတ်ထဲတွင် အလွန်ကျေနပ်စရာကောင်းပြီး စိတ်အပန်းပြေစေသည်။

ကြည့်ရှုသူများ : "..."

ကြည့်ရှုသူများ :"..."

စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာတုံ့ပြန်ပြီးနောက် ယခင်ကဝင်မပြောခဲ့သည့် များစွာသောကြည့်ရှုသူအသစ်များမှာ ယခုအချိန်တွင်ပေါက်ကွဲထွက်လာသည်။

[ဘောပင်လေးနှင့်ယုန်: အာ အာ အားးးးး ငါပေါက်ကွဲသွားပြီး... တင်ဆက်သူရဲ့အသံကြောင့် ငါမီးရှူးမီးပန်းအဖြစ် ပေါက်ကွဲထွက်သွားပြီ...တောင်းပန်ပါတယ်...ငါ့တစ်ဘဝလုံးလူသားတွေကိုမုန်းမယ်လို့ ကျိန်ဆိုမိခဲ့တယ် QAQ

အဖွဲ့အစည်းကို သစ္စာဖောက်မိပါပြီ...]

[AUI:အရမ်းမိုက်တယ်… စားစရာအနံ့တွေကြောင့်ငါသွားရည်ကျနေတာ အခု သွားရည်တွေပိုများလာပြီ...]

[စောစောထဖို့ စောစောအိပ်ယာဝင်ကြစို့: ဘယ်သူထောက်ခံလဲ... ငါကတော့ ဒီလူသားရဲ့ဘေးမှာနေ့တိုင်းနေပြီး ငါ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး မြေကြီးတွေစားနိုင်တယ်…]

နှင်းကျားသစ်လေးမှာ အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူနိုးလာသောအခါ ချက်ချင်းပင် ရှာလကာရည်ပုံးအဖြစ် ပြောင်းသွားရသည်။

သူ၏ ခဲပြာရောင်မျက်လုံးလေးများမှာ အေးစက်လာခဲ့သည်။ နှင်းကျားသစ်လေးက ပန်ဒါလေး၏ခေါင်းအားတွန်းထုတ်ရန် လက်လှမ်းလိုက်သည်နှင့် သူ၏ ချွန်ထက်သော လက်သည်းများထွက်လာသည်။ ကံကောင်းစွာ ကုယွီမြန်မှာ သူမျက်စိဖွင့်ကတည်းက သတိထားမိနေခဲ့သည်။သူက

နှင်းကျားသစ်လေးအား ချက်ချင်းဖက်၍ နားရွက်လေးကိုနမ်းလိုက်သည်။ ကျိုးပျက်လုနီးပါး မိသားစုပြသာနာက

နောက်ဆုံး ပုခက်ထဲတွင် လည်ပင်းညှစ်သတ်ခံလိုက်ရသည်။

အရက်မီးဖိုမှ "ဒင်းဒေါင်"ဟုအသံမြည်လာ၍ ကြက်သားနှင့်စွပ်ပြုတ်မှာ ပြုလုပ်ပြီးကြောင်း ဖော်ပြနေသည်။ချက်ပြုတ်ပြီးသောအခါ မှိုစွပ်ပြုတ်၏ မလိုင်နံ့က လေထုထဲသို့ပြန့်နှံ့သွားသည်။ များစွာသောအရသာရှိသည့် အနံ့က

လူတိုင်းအား အပူချိန်နှင့်အရသာအား စိတ်ကူးယဥ်မိစေသည်။

ကုယွီမြန်က မလိုင်ထူထူနှင့် စွပ်ပြုတ်မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် နံနံပင်အနည်းငယ်ဖြူးပြီး ဇွန်း၂ချောင်းယူ၍ နှင်းကျားသစ်လေးနှင့်ပန်ဒါပေါက်လေးအား ကျွေးလိုက်သည်။

နို့မလိုင်နှင့်မှိုက ချက်ပြုတ်ပြီးနောက် ထူထဲကာ ဖြူဖွေးလာသည်။ အရသာမှာ ချိုမြိန်၍ခန္ဓာကိုယ် အားအင်ပြည့်စေသည်။ နွားနို့နံ့မှာ မညှီသည့်အပြင် မလိုင်၏အချိုဓာတ်နှင့် မှို၏အငန်ဓာတ်မှာ စွပ်ပြုတ်ထဲတွင် ပြီးပြည့်စုံစွာပေါင်းစပ်နေသည်။ ၎င်းကအလွန်လှပပြီး မျိုချလိုက်သောအခါ အစာရည်ပြွန်မှ အစာအိမ်ထဲသို့ ခပ်နွေးနွေးစီးဆင်းသွားသည်။

ယခုသကနွေရာသီဖြစ်သော်လည်း တောင်ထိပ်ပေါ်တွင် မပူပေ။ နေရောင်ကာခြင်း၊ ရေခိုးရေပွေ့နှင့် ရေကန်အနီးရှိလေတို့ကြောင့် အနည်းငယ်အေးနေသည်။ ယခုအချိန်တွင်

ခပ်နွေးနွေး မလိုင်မှိုစွပ်ပြုတ်တစ်ခွက်က အစားမစားမီ ရေဆာနေသော သရက်ရွက်နှင့်အစာအိမ်အား ကျေနပ်စေပြီး နောက်တစ်ဆင့်အတွက် ကောင်းမွန်သောအခြေခံအုတ်မြစ်ချပေးသည်။ အရသာရှိသောစွပ်ပြုတ်အနည်းငယ်သောက်ပြီးနောက် ညနေခင်းတောင်ပေါ်တွင် ပျော်ပွဲစားထွက်ခြင်းအတွက် မျှော်လင့်ချက်များ ပိုတိုးလာရသည်။

နှင်းကျားသစ်လေးမှာ သူ့မျက်လုံးများကို ကျဥ်းမြောင်းပြီး မေးလေးအားမော့လိုက်သည်။ ပန်ဒါလေးမှာ ပို၍တည့်တိုးဆန်ပြီး သူ့ဗိုက်ကလေးကိုထိ၍ ပျော်ရွှင်သောအသံများ ပြုလုပ်နေသည်။

[ဗီဗီယန်: မလိုင်စွပ်ပြုတ်က အရသာရှိတယ်... တကယ်အံ့သြဖို့ကောင်းတယ် ... သူကပြစ်ချွဲနေပေမယ့် မအီဘူး...]

[တိမ်လေးတစ်ခုရှိတယ်:ဒါက ချိုပြီးမွှေးပေမယ့် မအီဘူး... တကယ်သောက်လို့ကောင်းတယ်...]

[ကြောင်လေးရဲ့မြောင်:ဒုတိယအကြိမ်… ကြက်သားကိုမျှော်လင့်နေမိပြီလို့…]

လက်ဆောင်ကြီးများ၏ အထူးပြုလုပ်ချက်များစွာ

တစ်ချိန်တည်းပေါ်လာပြီး ကြည့်ရှုသူများလည်း တိုးလာခဲ့သည်။

"ကြက်သားက ယွမ်ယွမ်စားလို့မရဘူး... သူ အစာမချေနိုင်မှာကြောက်လို့.."

ကုယွီမြန်က ထန်ယွမ်လေးအတွက် နို့တစ်ခွက်လောင်းထည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

"မင်းတို့ အရသာခံချင်တယ်ဆိုရင် အခုရှု့ထောင့်ကို ထွမ်ထွမ့်ဆီပြောင်းလိုက်မယ်..."

ကုယွီမြန်က ကြက်သားအား အရက်မီးဖိုထဲမှထုတ်လိုက်သည်။ အပူခံလက်အိတ်အားဝတ်ပြီး အပေါ်ယံမျက်နှာပြင်ရှိ ရွှံ့စေးများကိုခွာကာ ကြက်သားထုပ်ပိုးထားသည့် ကြာရွက်ပေါ်လာပြီးနောက် ကြာရွက်အားဖွင့်လိုက်သည်။

အနံ့က လေထဲတွင် လျှံထွက်လာသည်။

ဝိုင်ဖြူနှင့်ရောထားသောရွှံ့စေးထဲတွင် ဖုတ်ထားသည့် ကြက်သား၏မျက်နှာပြင်မှာ ကြွပ်ရွပြီး ရွှေရောင်သန်း၍ အရောင်မှာ ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည်။ ကြာရွက်များဖြင့် ကာထားသောကြောင့် ဝိုင်၏အနံ့မှာ သင်းပျံ့နေသည်။ အနံ့ကပြင်းထန်သော်လည်း မမွှန်၊အသက်ရှုမကြပ်စေဘဲ အနံ့ရသည့် လူတိုင်းအားနိုးကြားတက်ကြွစေသည်။ ကြက်သားအား တူဖြင့်ဆွဲလိုက်သောအခါ အတွင်းသာမကအပြင်မှပါ အရိုးများ ကွာကျသွားသည်။

ကုယွီမြန်က အလွန်ပူနေမည်ကို စိုးရိမ်သည်။ သူက နှင်းကျားသစ်လေးအား မကျွေးမီ အအေးခံပြီး ပထမဆုံးတစ်ကိုက် ကိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

၎င်းက အပြင်ဘက်တွင်ရွှေရောင်သန်း၍ ကြွပ်ရွနေပြီး အတွင်းထဲတွင် နူးညံ့၍ အရည်ရွှမ်းသည်။ သူ့တွင် ကြာရွက်နှင့် ဝိုင်ရနံ့ရနေသည်။ ၎င်းက လူတိုင်းလွယ်လွယ်ကူကူ

အရသာခံနိုင်သည့် ဟင်းပွဲတစ်ခုမဟုတ်ပေ။ ဂျင်းနှင့်ဝက်သားအား ဂရုတစိုက် ပြင်ဆင်မှသာ ကြက်သားနှင့် အရသာလိုက်ဖက်လိမ့်မည်။

သုံးစက္ကန့်ကြာပြီးနောက်…

နှင်းကျားသစ်လေးမှာ သူ့မျက်လုံးများကို စိတ်ကျေနပ်စွာ မှေးလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်အား သပ်လိုက်သည်။ တစ်ခဏအကြာတွင် ကုယွီမြန်၏တူအားဆွဲ၍ နောက်တစ်ကိုက်ကျွေးရန် တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ပန်ဒါလေးမှာလည်း

မနေနိုင်ဘဲ စားချင်မိသည်။ သူက ကုယွီမြန်၏

လက်ကောက်ဝတ်အား သနားစဖွယ်ကိုင်ထားသည်။ ကံမကောင်းစွာ ကုယွီမြန်မှာ သူ အစာမချေနိုင်မည်စိုး၍ သူစားရန် အနည်းငယ်ပင် မပေးဝံ့ချေ။

တစ်ခဏမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် မှတ်ချက်မျက်နှာပြင်က လုံးဝရူးသွပ်သွားသည်။

[အစိမ်ရောင်ရေထဲမှမျောနေတဲ့ကြောင်ဖြူလေး :

အား အား အား ဘုရားရေ...]

[စောစောထဖို့ စောစောအိပ်ကြစို့: စားရတာမဝဘူး... နောက်တစ်လုပ်လောက် မြန်မြန်ကျွေးပါ...]

[ဗီဗီယန်:အရသာရှိတယ်... တကယ်ကြီးကိုအရသာရှိတယ်...ငါအထက်တန်းလွှာတစ်ခုလုံးက အစားအစာတွေအားလုံးစားဖူးပေမယ့် ဒီလိုအရသာမျိုးမစားဖူးဘူး...

ဝူးဝူးဝူး(ToT)]

[လေပြေလေး:ငါငယ်ငယ်တုန်းက အရသာတစ်မျိုးလိုပဲ...

တင်ဆက်သူကတကယ်ကြိုးစားထားတာ... ကျေးဇူးတင်ပါတယ်... စက်တင်ဘာကနှင်းဆီ ငါ့နှလုံးသားကမင်းအတွက်ပဲ... မင်းအတွက် မီးရှူးမီးပန်တစ်ခု...]

လက်ဆောင်တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပေါက်ကွဲထွက်လာသည်။

ဤတောင်တန်းမှာ အလွန်မဖွံ့ဖြိုးသေးသောတောင်တန်းဖြစ်၍ နိုင်ငံခြားခရီးသွားများ ပျော်ပွဲစားထွက်ရန် စခန်းချရန် ရွေးချယ်သင့်သည့်နေရာဖြစ်သည်။ ကုယွီမြန်၏နေရာမှာ ကောင်းမွန်စွာရွေးချယ်ထားသည်။ ဤနေရာတွင် မည်သူမှမရှိသော်လည်း အဝေးမှ အခြားခရီးသွားများ၏ရယ်သံနှင့် စကားသံများကို ကြားနေရသည်။ ဤနေရာတွင် သူတို့သာရှိနေခြင်း မဟုတ်ပေ။

ကုယွီမြန်က ရေဆူသီးဝိုင်အနည်းငယ်အားပြင်ဆင်ထားသည်။ ဝိုင်က ကြက်သားမီးဖုတ်နှင့်လိုက်ဖက်ပေသည်။ လျှာဖျားတွင် ပူဖောင်းကလေးများထနေပြီ တောရိုင်းအသီး၏ချိုသောအနံ့နှင့် ဤနွေရာသီရှုထောင့်အားချိုမြိန်သော အရောင်ထွက်စေသည်။

သူတို့အားလုံး ပျော်ပွဲစားအခင်းပေါ်တွင် ထိုင်နေကြပြီး ကုယွီမြန်မှ ပန်ဒါလေးအား နွားနို့သောက်ရာတွင်ကူညီပေးရင်း နှင်းကျားသစ်လေးအား ကြက်သားနှင့်ဝိုင် ကျွေးမွေးကာ အသားချောင်း ၁ ချောင်း ၂ချောင်းခန့်ကို အရသာခံစေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ပတ်ဝန်းကျင်မှအသံများက တိတ်ဆိတ်သွားသည်ဟု ထင်ရသည်။

ယခုအချိန်တွင် မှတ်ချက်မျက်နှာပြင်မှာငြိမ်သက်နေပြီး လူတိုင်းက တောင်ပေါ်နွေရာသီညတွင် ပျော်မွေ့နေကြသည်။

၎င်းက တောင်တန်းတစ်ခုလုံးတွင် အလှဆုံးသော ညနေခင်းဖြစ်သည်။

ရွှေဝါရောင် နေဝင်ချိန်က ရှေ့ရှိရေကန်ပေါ်သို့ ပျံ့နှံ့နေသည်။ သူတို့က ကျယ်ပြောသော ကောင်းကင်ကြီးကိုပင်မြင်နိုင်သည်။ တောင်တန်းမှလေက သူတို့၏နားကို ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်သွားပြီး ညနေခင်းအနံ့၊တောထဲမှ ဟင်းချက်သည့်အနံ့များကို အနံ့ခံနိုင်သည်။

အရက်မီးဖိုကို ထုတ်လိုက်သော်လည်း ကုယွီမြန်က မီးပုံကိုဆက်၍လောင်ကျွမ်းစေသည်။ တောထဲတွင် ညအချိန်၌ ငှက်များအနားယူနေပြီး တိတ်ဆိတ်သောရေကန်ပေါ်တွင် မီးတောက်များရောင်ပြန်ကာ နတ်သမီးပုံပြင်များတွင်

ဖော်ပြတတ်သည့် မြင်ကွင်းအတိုင်းပင်။

စားစရာသောက်စရာအပြည့်ဖြင့် ပန်ဒါလေးမှာ

သူ့ဗိုက်ကလေးအားထိနေပြီး နှင်းကျားသစ်လေးက လူငယ်လေး၏လက်မောင်းထဲတွင် အသိုက်ဖွဲ့ပြီး ပြန်လည်အိပ်စက်နေသည်။ ကုယွီမြန်က သစ်ကိုင်းများကိုထိုး၍ မီးတောက်စေသည်။

"ပုံပြင်ပြောဖို့ ကောင်းတဲ့အချိန်ပဲ..."

ကုယွီမြန်က နူးညံ့စွာပြောလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီး မင်းတို့ဘာနားထောင်ချင်လဲ... ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက..."

ပုစဥ်းရင်ကွဲများအော်မြည်နေပြီး နေဝင်ချိန်ကို

ကြယ်များဖြင့် တဖြည်ဖြည်းအစားထိုးခံလိုက်ရသည်။

နွေရာသီညတွေကတော့ ဘယ်တော့မှ မမေ့နိုင်စရာပါပဲ...

ယခုအချိန်မှာ သောကြာနေ့ညနေ ဖြစ်သည်။

လူများစွာက တစ်ပတ်တာအလုပ်များအား ပြီးဆုံးသွား၍ သူတို့၏ဆိုဖာများပေါ်တွင် ပျင်းရိစွာလှဲ၍ တီဗီကြည့်ခြင်း၊ဂိမ်းဆော့ခြင်းနှင့် WeChatအားဖွင့်ပြီး သူငယ်ချင်းအသိုင်းဝန်းဖြင့် ဆက်သွယ်နေသည်။ လွန်ခဲ့သော ရက်များစွာမှစီစဥ်ခဲ့သည့် မိသားစုခရီးစဥ်များနှင့် ပိတ်ရက်ပျော်ပွဲစားခရီးများမှာ ပျင်းရိမှုကြောင့် ထောင့်သို့တွန်းပို့ခံလိုက်ရသည်။ အကြိမ်များစွာ လမ်းလျှောက်ရန်အပြင်ထွက်မည်ဟု ပြောတတ်ကြသော်လည်း တစ်ကြိမ်တည်းပိုက်ဆံသုံးရန် ကျရှူံးတတ်ကြသည်။

ကြယ်မရှိ၊ မီးရှုးမီးပန်မရှိ၊ ပိုးစုန်းကြူးများမရှိသဖြင့် ၎င်းက သူတို့အတွက် နောက်ထပ်ပျင်းရိဖွယ် နွေရာသီညနေခင်းပင်။

ထိုအချိန်တွင် ကုယွီမြန်၏စတူဒီရိုကာဗာမှာ အလွန်ရိုးရှင်းပြီး စနစ်မှအလိုလျောက်တင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ မှောင်ရီဖြိုးဖျတွင် ရေကန်ဘေးတွင် စွပ်ပြုတ်နှင့် ကြက်သားရွှံ့မီးဖုတ်တို့ရှိနေပြီး မီးဖိုက အသံတဖျောက်ဖျောက်မြည်နေသည်။

ဖြူဖွေး၍ချောမောသော လူငယ်လေးက ကင်မရာအားကြည့်နေပြီး သူ့ပခုံးပေါ်တွင် ပျင်းရိစွာလှဲလျောင်းနေသည့် နှင်းကျားသစ်လေးတစ်ကောင်ရှိကာ လက်မောင်းထဲတွင် နောက်ထပ် အမွေးပွကောင်လေးတစ်ကောင်ရှိသည်။ သူင စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသည့် တစ်ခုခုအားပြောနေသည့်ပုံပေါ်သည်။ လိပ်ပြာ တောင်ပံကဲ့သို့ မျက်တောင်မွှေးများက အောက်စိုက်ကျနေပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းဘေးတွင်လည်း ပါးချိုင့်တစ်ခုရှိသည်။

၎င်းက လွတ်လပ်ပြီးစိတ်ကူးယဥ်ဆန်လွန်းသည်။

ညနေ ၇နာရီခွဲ။အ

ကုယွီမြန်၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအခန်းရှိ ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်မှာ လျင်မြန်စွာ တိုးတက်လာခဲ့သည်။

🐯🐯🐯

Prev Next