MM Story Teller

Chapter 108

Viewers 11k

🌍Chapter 108

လူရွယ်ကပြုံးလိုက်ကာ

"ဘာတွေကြည့်နေတာလဲ ရှောင်ရှန်းရှန်း"

ဖူ၀မ်ရှန်းကမူ သူ့အားရုတ်ချည်းထို ရွံစရာကောင်းသော နာမည်မျိုးပေးသည့် လူရွယ်ကိုမတုန့်ပြန်ခဲ့ချေ။ သူကခတ္တမျှ အေးခဲသွားပြီးနောက် ထန်မော့ဆီလျှောက်သွားခဲ့သည်။

"ကျောက်...အစ်ကိုကျောက် ကျွန်တော်တို့ခေါင်းက ပုံလေးတွေရဲ့အရောင်တွေကမတူကြဘူးဆိုတော့လေ ဒီဘက်ကော်ရစ်တာက လူတွေရဲ့ အရောင်လည်း ကွဲမယ်ထင်တယ်နော် ဥပမာ..."

"သူတို့ကခရမ်းရောင်" ထန်မော့က ဆိုလိုက်သည်။

ကောင်လေးမှာ ခေါင်းညိတ်လျက် ကျွန်တော်လည်း ခရမ်းရောင်လို့ပဲထင်တယ်။ ကြည့်ရတာ အစ်ကိုလည်း အဲဒီအိပ်ခန်းကိုရောက်ဖူးတယ်မလား"

ထန်မော့မငြင်းလိုက်ချေ။

ကောင်လေးကတွေးတောလျက်ဆိုသည်။

"ဒါဆိုအစကတည်းက ဒီရဲတိုက်ထဲကတစ်ခုခုက ကျွန်တော်တို့တွေ့မယ်သူတွေကို ပြောပြထားပြီးသားပေါ့"

အနီရောင်နှလုံးသားဘုရင်မ၏ ရဲတိုက်ထဲသို့၀င်လာပြီးနောက် ထန်မော့မှာ ပထမအရံမစ်ရှင်ခွဲဖြစ်သော ဖန်လုံအိမ်ကိုရှာခြင်းကို လက်ခံခဲ့ရသည်။ ထိုဖန်လုံအိမ်ကိုရှာရန်လည်း ကော်ရစ်တာပေါင်းများစွာ အခန်းများစွာကိုဖြတ်ကျော်ခဲ့ရသည်။ ထိုထဲမှ အိပ်ခန်းတစ်ခုတွင် ငှက်မွှေးသုံးချောင်းကို ပန်းအိုးဖြင့်ထိုးထားသည်အားတွေ့ရှိခဲ့ပြီး ၄င်းတို့မှာ အနီ အစိမ်းနှင့် ခရမ်းရောင်တို့ဖြစ်လေသည်။

ထိုငှက်မွှေးများမှာ ထူးဆန်းသောအရောင်များဆိုးထားသဖြင့် ထန်မော့ အတော်လေးရှင်းရှင်းလင်းလင်းမှတ်မိနေခဲ့သည်။

ထို့နောက်သူသည် သူ၏ရှေ့မှ ကောင်လေးနှင့် လူရွယ်တို့၏ခေါင်းပေါ်မှ အနီနှင့် အစိမ်းရောင် သင်္ကေတများကိုကြည့်လိုက်သည်။

"ကြည့်ရတာ ရဲတိုက်ထဲကိုစ၀င်လာကတည်းက နေရာတိုင်းလိုလို ၀ှက်ထားတဲ့ သဲလွန်စတွေရှိနေတာဖြစ်မယ်"

ငှက်မွှေး၃ရောင်မှာ ရတနာကော်ရစ်တာတွင် အသင်း၃သင်းရှိမည်ဟု ကြိုအသိပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

"အရင်ကတွေ့ခဲ့တဲ့ သဲလွန်စတွေကိုစဥ်းစား သင့်တယ်... အဓိကမစ်ရှင်အတွက် အသုံး၀င်ချင်၀င်မှာပေါ့.. တခြားသဲလွန်စတွေရှိသေးလား"

ထန်မော့ ထိုကလေးကိုမေးလိုက်သည်။

ကောင်လေးမှာ ခတ္တမျှတွေးတောနေလျက် ဆိုလာသည်။

"ကျွန်တော်နန်းတော်ထဲမှာ အရမ်းထူးဆန်းတဲ့ ရေပန်းရုပ်ထုတစ်ခုကိုတွေ့ခဲ့တယ်...မြွေကြီး အကြီးကြီးပုံစံပဲ... အဲဒီနန်းတော်ကအရမ်းကြီးတာတောင် မြွေရုပ်ကြီးက နန်းတော်ရဲ့ ၃ပုံ၂ပုံလောက်ရှိတယ်... သူကခွေခွေကြီးနဲ့ သူ့အမြှီးကိုသူကိုက်နေတာ သူ့ပါးစပ်ကနေရေတွေထွက်နေပြီး မှောင်မည်းနေတဲ့လမ်းကြီးတစ်လမ်းလည်းရှိတယ်... ဘယ်ကိုရောက်လဲတော့ ကျွန်တော်လည်းမသိဘူး"

ထန်မော့မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်။

"ကိုယ့်အမြှီးကို ကိုယ်ပြန်ကိုက်နေတဲ့ မြွေကြီးလား"

"ဂျိုမွန်ဂန်ဒါ..."

လူရွယ်၏စကားကြောင့် ထန်မော့နှင့် ကောင်လေးကပါ လှည့်ကြည့်လိုက်မိကြသည်။ သူကနံရံတစ်ဖကက်တွင်မှီလျက် သူတို့၂ဦးကိုကြည့်နေခဲ့လေသည်။

"မင်းတို့နော်ဒစ်ရာဇ၀င်တွေကိုမကြားဖူးဘူးလား။...လိုကီရဲ့ ဒုတိယကလေး မကောင်းမှုကိုကိုယ်စားပြုတဲ့ ကြီးမားတဲ့မြွေကြီး ဂျိုမွန်ဂန်ဒါ သူကသောဆီကသတ်ခံလိုက်ရတာ... သောလေ သိတယ်မလား ငါ့ဆီကတူကြီးကိုယူမရဘူးဆိုတာလေ ဟား ဟား"

လူရွယ်၏အပြုံးမှာ ထူးဆန်းကာ သူ၏ဟာသမှာလည်း တစက်မှ ရယ်စရာမကောင်းချေ။

ရတနာကော်ရစ်တာ၌ သူ၏အပိုလုပ်နေသော ရယ်သံကြီးဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေခဲ့သည်။ သူကအတော်ကြာရယ်နေပြီးမှ ထန်မော့နှင့် ကောင်လေးက သူ့အား ဗလာအမူအယာဖြင့် ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။သူကနံရံတွင်ပြန်မှီလျက် သူ၏ကိုယ်ပိုင်သံစဥ်ကို ပြန်ညည်းနေခဲ့သည်။

ထန်မော့ ထိုမြွေရုပ်ထုကြီးနှင့် ရေပန်းကို သူ၏စိတ်ထဲမှ အကြမ်းပုံဖော်လိုက်လေသည်။ ထိုရေပန်းမှာ လောလောဆယ် အသုံး၀င်သော သဲလွန်စတော့မဟုတ်သေးချေ။ ထိုရေပန်းမှာ တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်လည်းဖြစ်နိုင်သလို ကော်ရစ်တာမှ လွတ်မြောက်နည်းကို ဖော်ပြနေခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်ပေသည်။

ထိုထူးဆန်းသော မြွေကြီးထက်စာလျှင် ထိုမီးအိမ်များပေါ်မှ ထူးဆန်းသောမျဥ်းကွေးများမှာ ရတနာကော်ရစ်တာမှ ထွက်ခွာနိုင်သည့် မြေပုံဟု ပိုခံစားရသည်။

၃ယောက်သား လွတ်သွားသောသဲလွန်စများမရှိစေရေးကော်ရစ်တာကို တဖန်ပြန်လည်စစ်ဆေးလိုက်ကြသည်။

ထန်မော့သည် သူ့ကံကအလွန်ဆိုးရွားမှန်း သိလေသည်။ သူသာ လမ်းတစ်လမ်းကိုရွေးချယ်ရမည်ဆိုပါက အဆိုးဆုံးလမ်းကို ရွေးမိမှာပင်။ ယခုလောလောဆယ် ကော်ရစ်တာ ၃ခုရှိကာ ထွက်ခွာရမည့်ကော်ရစ်တာကို သူရွေးချယ်လိုက်ပါက ထိုကော်ရစ်တာမှာ ကျိန်းသေပြဿနာရှိနေမှာပင်။ သို့သော်လည်း ထိုကလေးမျက်နှာနှင့်လူ၏ စကားတစ်ခွန်းကိုမျှလည်း မကြားချင်တော့ပြန်ချေ။

ထန်မော့ ကောင်လေးကိုကြည့်လိုက်ကာ

"တစ်လမ်းရွေးလိုက်"

ကောင်လေးမှာ အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။

"ကျွန်တော်ကလား"

ထန်မော့ဆိုလိုက်သည်။

"ကော်ရစ်တာ၃ခုထဲက တစ်ခုကိုရွေးလိုက်"

လူရွယ်ကပြုံးလျက် သူတို့အားကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ကောင်လေးမှာ ခတ္တမျှတွေးတောလိုက်သည်။

"ခရမ်းရောင်အသင်းမှာ ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူး ကျွန်တော်တို့ကလည်းတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်၃ယောက်ပဲဆိုတော့ အသင်းအသစ်ဖွဲ့ပြီး ခရမ်းအသင်းရဲ့ ကော်ရစ်ဒါကနေ ထွက်သွားရအောင်"

ဘယ်သူမှကန့်ကွက်မလာပဲ ၃ယောက်သား ကော်ရစ်တာ၏အဆုံးကိုလျှောက်သွားလိုက်ကြသည်။

ထန်မော့လူရွယ်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ

"မစ်စတာဘရုစ် ခင်များအကြိုက်ဆုံးအလုပ်ကို လုပ်လိုက်ပါဦး"

သူကတံခါး၏လက်ကိုင်ကိုကြည့်လျက်ဆိုလိုက်သည်။

လူရွယ်၏မျက်နှာမှ အပြုံးမှာတောင့်ခဲသွားပြီးနောက် ပို၍ပင်တောက်ပလာတော့သည်။ သူကထန်မော့ကိုစိုက်ကြည့်ရင်း တံခါးဆီလျှောက်သွားကာ ကန်ဖွင့်လိုက်သည်။

ဘန်းခနဲမြည်သံနှင့်အတူ သစ်သားတံခါးမှာ ပွင့်ထွက်သွားတော့သည်။

လူ၃ယောက် သတိအပြည့်နှင့် လက်နက်ကိုယ်စီကို အသင့်ပြင်ထားခဲ့သော်လည်း အပြင်ဘက်တွင် မည်သည့်အန္တရာယ်မှရှိမနေခဲ့ချေ။ ထန်မော့အရင်ဆုံးထွက်လိုက်ပြီး သူ၏နောက်မှ လူရွယ်နှင့် ကောင်လေးတို့လိုက်လာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်တံခါးအပြင်ဘက်မှ မြင်ကွင်းကိုတွေ့လျှင် အမြဲပြုံးနေသော လူရွယ်ပင်လျှင် အနည်းငယ်တုန်လှုပ်သွားပုံပြသလာသည်။

ထိုရတနာကော်ရစ်တာမှထွက်လာပြီးနောက်သူတို့သည် ပို၍ခမ်းနားလှပသော ကမ္ဘာကြီးကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။

ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ရတနာကျောက်တုံးကြီးတစ်ခုနှယ်။ မျက်နှာကျက်မှာ အပြာရောင်နီလာကျောက်များ၊ နံရံများမှာ အနီရောင်ခရစ်စတယ်များ၊ ကြမ်းပြင်မှာမူ လိမ္မော်ရောင် ပယင်းကျောက်များခင်းထားခဲ့သည်။ ပင်လယ်ကြီးနှယ်နီလာကျောက်များမှာ တဖိတ်ဖိတ်တောက်လျက် ထန်မော့တို့သုံးဦး၏ မျက်နှာပေါ် အလင်းပြန်နေခဲ့လေသည်။

လိမ္မော်ရောင် ပယင်းကြမ်းပြင်မှာ ချောမွေ့နေလွန်း၍ ခြေချော်ကျတော့မည်ဟုပင်ထင်ရသည်။

ထန်မော့ ၄င်းအပေါ်လမ်းလျှောက်ကြည့်ပါမှ ထိုအလွန်ချောမွေ့နေသောကြမ်းပြင်မှာ လမ်းလျှောက်သည်ကို မည်သည့်ပြဿနာမှမဖြစ်စေမှန်း သိလိုက်ရလေသည်။

"ဒီကပွတ်တိုက်အားက ဒီကျောက်မျက်တွေနဲ့တော့မဆိုင်လောက်ဘူး ဒါကမှ တကယ့် ရတနာကော်ရစ်တာပဲ"

ထန်မော့ပြောပြီးနောက်အမြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"တံခါးကသူ့ဟာသူပိတ်မသွားဘူးပဲ ဒီတော့ ငါတို့ကျန်တဲ့ကော်ရစ်တာ၂ခုဆီလည်းသွားလို့ရတယ်"

လူ၃ယောက်က ကျန်ကော်ရစ်တာ၂ခုဆီသွားလျက် တံခါးများကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ထိုတံခါးများလည်း ခမ်းနားတောက်ပလွန်းသော ရတနာကော်ရစ်တာကြီးဆီကိုသာ ဦးတည်နေခဲ့လေသည်။ သာမာန်လူသားတို့မကြုံရနိုင်သော လှပခမ်းနားမှုကြီးကို မျက်မြင်ကြုံရပြီးနောက် ထန်မော့မှာ ထပ်မံအံ့အားသင့်မနေတော့ချေ။

"ဒီကော်ရစ်တာကို၀င်လာတုန်းက အခန်းတစ်ခုရဲ့တံခါးကနေလာရတာ... အခုတော့အဲဒီအခန်းမရှိတော့ဘူး ရတနာကော်ရစ်တာဖြစ်သွားပြီ ငါတို့မှာ ဒီရတနာကော်ရစ်တာ၃ခုထဲကတစ်ခုကိုသွားရုံပဲ ရှိတယ်"

ထို့နောက် ၃ယောက်သား ပထမကော်ရစ်တာဆီပြန်သွားလျက် သစ်သားတံခါးထံမှ ထွက်သွားလိုက်ကြလေသည်။

ဤကဲ့သို့တောက်ပသော ကျောက်မျက်များကြားလျှောက်နေရစဥ်တွင် အလင်းရောင်ဟူ၍မလိုအပ်ချေ။ ဤရတနာကျောက်တုံးများမှာ ၄င်းတို့၏အတွင်းထဲမှပင် အလင်းရောင်များထုတ်လွှတ်နေလျက် ထောင်သောင်းများစွာသော ကျောက်မျာက်များထံမှ အလင်းတို့မှာ ကော်ရစ်တာတစ်ခုလုံးကို နေ့အချိန်သဖွယ် တောက်ပနေစေသည်။

ထိုရတနာကော်ရစ်ပေါ်လျှောက်နေရင်း ထန်မော့ ပထမဆုံးအနေဖြင့် ဂိမ်းတစ်ခုကိုဆော့နေသည်ဟု ခံစားလိုက်ရလေသည်။

ဤနေရာမှာ နတ်သမီးပုံပြင်တမျှလှပလွန်းသည်။

၃ယောက်သား မိနစ်၀က်ခန့်လျှောက်လာပြီးနောက် လမ်းအဆုံးမှ လမ်းဆုံမှတ်တိုင်လေးတစ်ခုကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

လူရွယ်က တမင် ရယ်လာခဲ့သည်။

"ဒီရတနာကော်ရစ်တာမှာ လမ်းခွဲ ၉၉၉ခုတောင်ရှိတာ၊ ငါတို့ဒီတစ်ခုကိုမြန်မြန်ကြီးလာတွေ့တာပဲ"

ထန်မော့သူ့အားတိတ်တဆိတ်ကြည့်လျက် စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။ ထိုလူရွယ်၏ဂိမ်းစည်းမျဥ်းထဲမှာလည်း လမ်းခွဲ၉၉၉ခုပါသည်ဆိုသည်ကိုပင်။

ထန်မော့ကမေးလိုက်သည်။

"ဘယ်ဘက်ကိုရွေးရမလဲ"

ထန်မော့တို့ရှေ့တွင် မတူညီသောလမ်း၂ခုရှိသည်။

လမ်း၂ခု၏ပုံသဏ္ဍာန်မှာမူ လုံး၀အတူတူပင်။ တစ်လမ်းမှာ ညာဘက်ကိုဆက်သွားပြီး တစ်လမ်းမှာမူ ဘယ်ဘက်သို့ဆက်သွားခဲ့သည်။

ထန်မော့ထိုရွေးချယ်မှုအား ကောင်လေးထံတာ၀န်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူ လမ်း၂လမ်းကိုကြည့်ရင်း ကောင်လေး၏နဖူးတွင် ချွေးစက်များသီးနေခဲ့သည်။ သူ၏မျက်လုံးများမှာ ဘယ်နှင့်ညာကိုရွေ့လျားနေပြီး ဘာကိုမျှမဆိုနိုင်ချေ။ ထို့နောက်သူကထန်မော့ကို မော်ကြည့်လာပြီး

"ကျွန်တော့်ကိုထပ်ရွေးခိုင်းနေပြန်ပြီ"

ထန်မော့ကတည်ငြိမ်စွာရှင်းပြလိုက်သည်။

"ငါ့ကံကသိပ်မကောင်းဘူး ငါရွေးရင် အဲဒီလမ်းကပြဿနာရှိမယ်ဆိုတာ ၉၀ရာခိုင်နှုန်းသေချာတယ်"

လူရွယ်ကဖြတ်ပြောလာခဲ့သည်။

"မင်းကံကမကောင်းဘူးဆိုမှတော့ မင်းမရွေးတဲ့တစ်လမ်းကို ငါတို့ရွေးလို့ရတာပဲ...မင်းဘာပဲရွေးရွေး ငါတို့ကျန်တဲ့လမ်းကိုရွေးမယ်"

ထန်မော့သူ့အားကြည့်လိုက်ကာ

"မင်းတခြားလမ်းကိုရွေးရင်တောင် အဲဒီရွေးချယ်မှုကငါနဲ့ဆိုင်နေသ၍ ပြဿနာရှိနေဦးမှာပဲ"

ထန်မော့မှာ သူ၏ကံတရားအပေါ်မည်သည့်မျှော်လင့်ချက်မျှမရှိချေ။ သူတခါတရံတွင် ဤစျေးပေါသောစွမ်းရည်စာအုပ်ကိုရခဲ့သည်က ကံဆိုး၍များလားတောင်တွေးမိသည်။ ကျန်လူများကိုပါ သူ၏ဆိုးရွားသောကံကိုသက်ရောက်စေ၍မဖြစ်ချေ။

လူရွယ်က ထန်မော့စကားကြောင့်ပြုံးလိုက်သည်။ သူကပါးစပ်ကိုဖွင့်လျက်တစ်ခုခုပြောချင်ခဲ့ပုံပင်။ သို့သော် သူကစကားကိုပြောင်းလိုက်သည်။

"မင်းက ငါဘာပြောပြောသဘောတူမှာမဟုတ်ပါဘူး"

ထို့နောက်သူပါးစပ်ပိတ်ထားလိုက်တော့သည်။

သို့နှင့် ရွေးချယ်ခွင့်မှာ ကောင်လေး၏ခေါင်းပေါ်ကျလာခဲ့ပြန်သည်။

ထန်မော့နှင့် လူရွယ်က သူ့အားစိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။ ကောင်လေးက အတော်ကြာတိတ်ဆိတ်နေပြီးမှ ဘယ်ဘက်ကိုလက်ညှိုးထိုးလျက် ဆိုသည်။

"ဒီဘက်ကိုရွေးတယ်"

ရွေးချယ်စရာကား ဘယ်ညာ နှစ်ခုသာရှိသည်။ ထန်မော့ကတည်ငြိမ်စွာပင် သဘောတူခဲ့သည်။

"ဒါဆိုလည်းသွားကြစို့"

သူကကောင်လေးနှင့်အတူ လျှောက်သွားလိုက်လေသည်။

လူရွယ်ကကျယ်လောင်စွာ ပြောလာသည်။

"ဟေး မင်း ငါ့အမြင်ကိုကျဘာလို့မမေးတာလဲ ငါအဲဘက်ကိုမသွားချင်ရင်ရော"

ထန်မော့ပြန်ပင်လှည့်ကြည့်မနေခဲ့ချေ။

"အဲဆိုလည်း ညာဘက်သွားပေါ့"

လူရွယ်"..."

သို့သော် ထိုစိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးလွန်းသောလူမှာ သူတို့နောက်မှလိုက်လာနေဆဲပင်။ ထန်မော့က ကောင်လေး၏ရွေးချယ်မှုကို အပြည့်အဝယုံကြည်သည့်နှယ် ဘယ်ဘက်ကော်ရစ်တာသို့ လျှောက်သွားနေသော်လည်း သူ၏လက်ထဲမှာမူ ထီးကလေးကို တင်းတင်းဆုပ်ထားခဲ့သေးသည်။

ဂိမ်း၏တတိယစည်းမျဥ်းမှာ အဆုံးသတ်တိုင်းတွင် အနီရောင်နှလုံးသားဘုရင်မ၏ အစောင့်စစ်သည်နှစ်ဦးရှိသည်ဟုပင်။

အကယ်၍ဤသည်သာ လမ်းဆုံးဖြစ်ခဲ့လျှင် သူတို့အစောင့်စစ်သည်၂ဦးနှင့်ဆုံလိမ့်မည်။ ဤမျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းတွင် ထန်မော့အရေးကြီးသည့်ဇာတ်ကောင်၂ခုကိုသာ သိလေသည်။ ပထမတစ်ခုမှာ အနီရောင်နှလုံးသားဘုရင်မဖြစ်ပြီး ကျန်သည်က အစောင့်စစ်သည်များဖြစ်သည်။

ပထမတစ်ယောက်မှာ ဂိမ်း၏ဘော့စ်ဖြစ်သည်ကို ပြောနေစရာတောင် မလိုချေ။ သို့သော် စစ်သည်များကိုလည်း အထင်သေး၍မရချေ။ သူတို့သည် ဂိမ်း၏စည်းမျဥ်းများထဲတွင်ပါလာခဲ့ပြီး အနက်ရောင်မျှော်စင်ကလည်း ၄င်းတို့၏အမည်ကိုသုံး၍ ကစားသမားများကို သတိပေးထားခဲ့သည်။ သို့ဖြစ်၍ ခွန်အားတချို့တော့ကျိန်းသေရှိလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ကောင်လေး၏ကံမှာအလွန်ကောင်းသည်လည်းဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ၃ယောက်သား မိနစ်၀က်ခန့်လျှောက်လာပြီးနောက် နောက်ထပ် လမ်းဆုံတစ်ခုကိုသာတွေ့လိုက်ရလေသည်။

သူတို့ ထိုလမ်းဆုံးကိုမြင်ပါမှ သက်ပြင်းချလိုက်မိကြသည်။ ဘယ်ဘက်လမ်းမှာ လမ်းမှန်ဖြစ်ကာ သူတို့လမ်းဆုံးကိုမရောက်ခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း ၃ယောက်လုံး တဖန်ပူပန်လာရပြန်သည်။

ထန်မော့ကောင်လေးကိုကြည့်လိုက်သည်။

ကောင်ငယ်လေး"..."

ဤသည်မှာ သေရေရှင်ရေးကိုဆုံးဖြတ်ပေးနိုင်သည့် ရွေးချယ်မှုဖြစ်သည်။ သူ ဤရွေးချယ်မှုကိုတစ်ခါလုပ်ရတိုင်း အသက်တစ်ခါတိုသွားသလိုခံစားရလေသည်။

ဖူ၀မ်ရှန်း ဤ၂ယောက်နှင့် ဆက်သွားသင့်ရဲ့လားဆိုသည်ကိုတောင် သံသယဖြစ်လာမိသည်။ အကယ်၍သူလမ်းမှားကို ရွေးမိပါက ဤလူနှစ်ဦးက သူ့ကိုလက်စားချေလာမည်လားလည်း မပြောနိုင်ချေ။ သို့သော်လည်း ထန်မော့၏ဖိအားအောက်တွင်သူ့အနေနှင့် ရွေးချယ်ရုံသာတတ်နိုင်လေသည်။

ကောင်လေးကဆိုလိုက်သည်။

"ဘယ်ဘက်"

ထန်မော့နှင့်ကောင်လေးက ဘယ်ဘက်ကိုလျှောက်သွားလျှင် လူရွယ်က နောက်မှဖြည်းညှင်းစွာလိုက်လာခဲ့သည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင်လည်း ကောင်လေး၏ရွေးချယ်မှုမှန်ကန်ခဲ့ပြန်သည်။

သူတို့လမ်းဆုံ၅ခုကိုဖြတ်လာပြီးနောက် ထိုကောင်လေးမှာ ကံကောင်းခြင်း၏ နတ်ဘုရားနှယ် ရွေးလိုက်သောလမ်းတိုင်းမှန်နေခဲ့သည်။ ၃ယောက်သား လမ်းဆုံတစ်ခုကိုကျော်လာတိုင်း ချောင်းမြောင်းတိုက်ခံရမည်ကို အထူးသတိထားကာ အမြန်အမြန်သွားကြရသည်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်၏စကားအရဆိုလျှင် ရတနာကော်ရစ်တာထဲ ၃နာရီထက်ပိုနေမိသော လူသားများမှာ လွတ်မြောက်ရန်မဖြစ်နိုင်တော့ဟုပင်။

ဤသည်မှာ သာမာန်ဂိမ်းစည်းမျဥ်းတစ်ခုမဟုတ်ချေ။ အနက်ရောင်မျှော်စင်က'ဆိုရိုးရှိတယ်'ဟု သုံးခဲ့သည်။

ထန်မော့ပေါ့သေးသေးမတွေးရဲချေ။ ၃နာရီဟုအတိအကျဆိုခဲ့ခြင်းမှာ အဓိပ္ပါယ်တမျိုးကျိန်းသေရှိ၍ပင် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အဖြစ်နိုင်ဆုံးမှာ ထန်မော့တို့အုပ်စုအနေနှင့် ၃နာရီထက်ကျော်သွားလျှင် မလွတ်မြောက်နိုင်တော့ခြင်းပင်။

သူတို့ ၇ခုမြောက်လမ်းဆုံကို အောင်အောင်မြင်မြင်ကျော်လာပြီး ၈ခုမြောက်အရောက်တွင် ထန်မော့၏မျက်လုံးတို့က အံ့အားသင့်မှုကြောင့်ပြူးကျယ်သွားလျက် လူရွယ်နှင့် ကောင်လေးမှာလည်း တုန်လှုပ်သွားပုံပေါ်လေသည်။

သူတို့၏ရှေ့တွင် တူညီသော ကော်ရစ်တာ ၃ခုရှိနေခဲ့သည်။

ထန်မော့က အရင်ဆုံးတုန့်ပြန်လာခဲ့သည်။ သူကရှေ့သို့လှမ်းလျက် ထိုကော်ရစ်တာ၏အ၀င်ဝကို စမ်းသပ်ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခေါငိးကိုလှည့်လျက်

"အခုကရွေးချယ်စရာ၃ခုရှိနေပြီ...ဘယ်လမ်းကိုရွေးမလဲ"

ကောင်ငယ်လေး"..."

ဂိမ်း၏ဒုတိယစည်းမျဥ်းအရ လမ်းဆုံတစ်ခုစီတွင် လမ့်တစ်လမ်းစီအနည်းဆုံးရှိရမည်။ လမ်းမှားကိုရွေးမိပါက လမ်းဆုံးကိုရောက်လိမ့်မည်ဟုပင်။

ထန်မော့သည် ယခုတော့ထိုစည်းမျဥ်းက ဘာကိုဆိုလိုသည်အား နားလည်သွားလေသည်။ လမ်းဆုံတစ်ခုတွင် လမ်းခွဲ၂ခုသာရှိရမည်ဟု ဆိုမထားချေ။

၄ခု ၅ခုလည်းရှိနိုင်သည်။ ထိုထဲမှ တစ်ခုက လမ်းဆုံးဖြစ်ကာ အစောင့်နှစ်ဦးထံရောက်သွားလိမ့်မည်။ သို့မဟုတ် ၂လမ်းက လမ်းဆုံးဖြစ်နေပြီး တစ်လမ်းကသာ လမ်းမှန်ဖြစ်လိမ့်မည်။

ကောင်လေးက ဖိအားကိုစတင်ခံစားလာလျက် အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူကာ တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလိုက်သည်။ သူကလမ်းတစ်လမ်းကိုရွေးလိုက်သည်။

"ဘယ်ဘက်ပဲထပ်ရွေးမယ်"

ထန်မော့သူ့အားလှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ထိုကလေးမှာ တစ်ခုခုကိုထပ်ပြောချင်နေပုံပေါ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

သေချာပေါက်ပင် ထိုကလေးမှာ ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"ကျွန်တော်လမ်းမှန်ကိုရွေးနေတာလား မသိဘူးနော်... ၂လမ်းပဲရှိရင် တစ်လမ်းကအမှား တစ်လမ်းကအမှန်ပဲ ကျွန်တော်အမှန်ရွေးနေသ၍ ဘာပြဿနာမှမရှိဘူး... ကျွန်တော်ကြောက်တာက တစ်လမ်းကလမ်းဆုံး ၂လမ်းကလမ်းမှန်ဖြစ်နေမှာလားဆိုတာလည်း ကျွန်တော်မသိဘူး... အစ်ကိုကျောက် ကျွန်တော်ပြောတာကို သိတယ်မလား"

ထန်မော့ကတိတ်တဆိတ်ကြည့်နေခဲ့ပြီးမှ ဆိုလိုက်သည်။

"မင်းက ဘယ်ဘက်အဆုံးကတစ်ခုကိုရွေးမှတော့ အဲဒီလမ်းကိုပဲသွားကြမယ်"

ကောင်လေး အနည်းငယ်စိုးရိမ်နေခဲ့သည်။

"အစ်ကိုကျောက် ..."

🪩

Prev Next