MM Story Teller

Chapter 60

Viewers 5k

👻Chapter 60

မင်းသားလေးရဲ့ ကလေးကို လွယ်ထားရခြင်း (10)

မျှော်စင်အောက်က အသံက လူအိုကြီးအသံနှင့်တူပြီး အက်ကွဲနေသည်။

ချူဟွိုက်၏ မျက်ဆံများ ကျုံ့ဝင်သွားရင်း အသံနိမ့်ပြီး ပြောလာသည် " စုန်းမ ရောက်နေပြီလား...."

သူက အမြန် ထရပ်လိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်လေးမှ အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ ကျိုးတို့ကျဲတဲ မြူနှင်းအလယ်မှ ဝတ်ရုံနက် ခြုံထားသော စုန်းမကို တွေ့လိုက်ရသည်။

စုန်းမကြီးက ချူဟွိုက်အကြည့်ကို အာရုံခံမိ၍ထင် ရုတ်တရက် ခေါင်းမော့ကြည့်လာ၍ သူမ၏ အရေတွန့်နေသော မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရသည်။ စုန်းမတို့သဘာဝ ဝက်လိုမျက်နှာနှင့် နှာခေါင်းချွန်ချွန်ကြီးကြောင့် အကြည့်မလွှဲနိုင်အောင် ဖြစ်သွားရသည်။

ထိုအချိန် သူမ၏ နှာခေါင်းပေါက်ကြီး နှစ်ခုက ချူဟွိုက်ရှိရာ ဦးလှည့်ထားလေသည်။

စုန်းမက စိတ်မရှည်သလို ရေရွတ်လာသည် " ရက်ပန်ဇယ်....ရက်ပန်ဇယ်....မင်းဆံပင်ကို ချလိုက်တော့...."

ချူဟွိုက်က နံရံဘက်က ကျင်းထျန်းယိကို တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် လှည့်ကြည့်မိရင်း အမြန်ပြန်ဖြေလိုက်ရသည်

" မေမေကြီး....ခဏလောက် စောင့်ပါဦး....ကျွန်မဆံပင်တွေ ထုံးနေလို့.....သိပ်မကြာဘူး....ပြန်ရတော့မှာ...."

ချူဟွိုက်က ကျင်းထျန်းယိကို နူးနူးညံ့ညံ့ မေးလာသည် " သူမကို တက်လာခိုင်းသင့်လား..."

ကျင်းထျန်းယိက ခေါင်းညိမ့်ပြလာသည် " မူလဇာတ်ကြောင်းတိုင်းဆိုရင် ရက်ပန်ဇယ်က မင်းသားလေးနဲ့အတူ မျှော်စင်ကနေ ထွက်ပြေးနိုင်တာနဲ့ အောင်မြင်သွားပြီလို့ ပြောလို့ရတယ်....

ကိုယ်တို့ အခု သူမကို တက်မလာခိုင်းရင် အပေါ်ယံပိုင်းတော့ လုံခြုံလောက်တယ်....စုန်းမတွေက လင်းနို့ပြောင်းပြီး ပျံလို့မရနိုင်တဲ့အတွက် ရက်ပန်ဇယ်ရဲ့ ဆံပင်က လိုကိုလိုအပ်တယ်....ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စမှာတော့ ကိုယ်တို့က မျှော်စင်ထဲ ပိတ်မိနေတာလေ....နောက်ဆုံးမှာ သေသွားရမှာ...ဒါကြောင့် သဲလွန်စက စုန်းမနဲ့ ပတ်သက်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်....."

ချူဟွိုက်က ရုတ်တရက် အဖြေရှာတွေ့သွားသလို ထိုင်ချလိုက်ပြီး အိပ်ရာခင်းကို မကိုင်ကာ ကျင်းထျန်းယိကို ဖြူဖြူစင်စင်လေး ကြည့်လာသည်။

ယခုတွင် သူတို့က ဇာတ်ကြောင်းကို ရေရေရာရာ မသိသေးပေ။ ရက်ပန်ဇယ်က မင်းသားလေးနှင့်အတူရှိနေမှန်း စုန်းမသာ သိသွားလျှင် ပြဿနာဖြစ်နိုင်၍ ကျင်းထျန်းယိက ပုန်းနေမှ လုံခြုံလောက်မည်။ ကျင်းထျန်းယိ၏ မျက်နှာက အေးခဲသွားလေသည်။

ကျင်းထျန်းယိကို ပုန်းခိုင်းပြီးနောက် ချူဟွိုက်က ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ကို ခေါင်းထုတ်ကာ ဒေါသတကြီးစောင့်နေသည့် စုန်းမကြီးကို ပြုံးပြလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ ရေတံခွန်လို ဆံပင်ရှည်ကြီးကို ပစ်ချပေးလိုက်၏။

စုန်းမက ဆံပင်ကိုင်ပြီး စတင် ကုတ်တက်လာသည်။ ချူဟွိုက်က စုန်းမဘက်က မြန်မြန်ဆန်ဆန် တက်လာလိမ့်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် စုန်းမက ဖြေးဖြေးချင်းတက်နေပြီး ညမှောင်နေ၍ သူမ၏ လှုပ်ရှားမှုများက အနည်းငယ် မသေမသပ်ဖြစ်နေသည်။

ချူဟွိုက်က အနည်းငယ် သံသယရှိလာသည်။ စုန်းမက အနားရောက်လာမှ ချူဟွိုက်က တစ်ခုခုမှားနေမှန်း သတိထားမိသွားသည်။ စုန်းမ၏ ဗိုက်က တော်တော်လေး ကြီးနေသည်။

စုန်းမဝဝကြီးလား.....

သူ အနည်းငယ် တွေဝေသွားစဥ် စုန်းမ၏မျက်နှာက လက်တစ်ကမ်းအကွာထိ နီးကပ်နေပြီဖြစ်သည်။ သူမ၏မျက်လုံးများက တြိဂံပုံရှိပြီး မြွေတစ်ကောင်လို လှည့်စားတတ်သည့်ပုံပေါက်နေသည်။

စုန်းမကြီးက ချူဟွိုက်၏ ဆံပင်များကို ကိုင်ထားရင်း မောဟိုက်နေသည့်အသံနှင့် ပြောလာသည် " ရက်ပန်ဇယ်....မင်းရဲ့ မေမေကြီးကို အမြန်ဆွဲတင်ပေးစမ်း...."

သူမက ချူဟွိုက်ဆီ လက်ပေးလာသည်။

ချူဟွိုက်၏ နှုတ်ခမ်းစွန်းလေးများ တွန့်ကွေးသွားပြီး ပြတင်းပေါက်ပေါ် ကုန်းမှီထားလိုက်ရင်း စုန်းမ၏ အရေတွန့်နေသော လက်ကို ဆွဲယူလိုက်သည်။

စုန်းမကြီးက ရက်ပန်ဇယ်၏ ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင် မျက်နှာလေးကို တွေ့လိုက်ချိန် မနာလိုမှုက မျက်လုံးထက် အထင်းသားပေါ်လာသည်။

စုန်းမကြီးက အထဲဝင်ရန် ခြေလှမ်းလိုက်စဥ် ရှက်စရာကောင်းသည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူမ၏ခါးက ပြတင်းပေါက်နှင့်မဆံ့၍ ညှပ်နေသည်။

စုန်းမကြီး၏ မျက်နှာက နီရဲသွားပြီး အစိမ်းရောင် ပြောင်းလာသည် " ရက်ပန်ဇယ်....ရက်ပန်ဇယ်....မင်းရဲ့ မေမေကြီးကို လာကူပေးစမ်း...."

ချူဟွိုက်က ချောင်းဖွဖွဆိုးလိုက်ရင်း သူမခါးပေါ် လက်တင်လိုက်ရင်း မုန်လာဥနီကို ဆွဲသလို ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရသည်။

သူက ခေါင်းငုံ့ထားရင်း မပြုံးမိအောင် ထိန်းထားရသော်လည်း စုန်းမ၏ စူထွက်နေသော ဗိုက်ကို သတိထားမိိလိုက်ချိန် အကြည့်တို့ အေးစက်သွားပြီး ရုတ်တရက် မကောင်းတာတစ်ခုခုကို စဥ်းစားမိသွားသည်။

" မေမေကြီး...." ချူဟွိုက်က တည်ငြိမ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ရင်း စုန်းမကြီးကို အိပ်ရာပေါ် ထိုင်နိုင်အောင် ကူပေးလိုက်သည်။

ကျင်းထျန်းယိက အောက်ဘက်နားတွင် ရှိနေ၍ အနည်းငယ် ထူးခြားနေမှန်း မထင်ရချေ။

စုန်းမကြီးက ရက်ပန်ဇယ်၏ အကူအညီနှင့် ထိုင်ချလိုက်ရင်း တဖျတ်ဖျတ်လက်နေသော မျက်လုံးများနှင့် မဝံ့မရဲမေးလာသည် " ရက်ပန်ဇယ်....မျှော်စင်မှာ နေရတာ ပျင်းနေပြီလား...."

ချူဟွိုက်က သူမပြောချင်သည့် အဓိပ္ပါယ်ကို သေချာမသိ၍ မျက်နှာချိုသွေးလိုက်ရုံသာ တတ်နိုင်သည်

" မေမေကြီးက ရက်ပန်ဇယ်ကို ချစ်မှန်း ရက်ပန်ဇယ် သိပါတယ်....မေမေကြီးက ရက်ပန်ဇယ့်ကို ကာကွယ်ပေးနေတာလေ....အပြင်လောကကြီးမှာ မိန်းမလှလေးတွေကိုဆို အဓမ္မကျင့်ချင်တဲ့ မကောင်းတဲ့ မင်းသားတွေ မကောင်းတဲ့ စစ်သည်တော်တွေ အများကြီး ရှိတယ်....."

စုန်းမကြီး၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားပြီး သူမမျက်နှာတစ်ပြင်လုံးက အဆွဲခံထားရသလို ပိုပြီး ကြောက်စရာကောင်းလာသည်။

တစ်ခဏမျှ အသံတိတ်သွားကြပြီး ချူဟွိုက်ကလည်း သူပြောလိုက်သည့်အထဲ စုန်းမကို မပျော်မရွှင်ဖြစ်သွားစေသည့် အကြောင်းရာပါလား သူမသိလိုက်ပေ။

နောက်ဆုံး စိတ်မရှည်သည့် စုန်းမက အသေအကြေ တိုက်ပွဲဝင်ရန် ရွေးချယ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ပထမဆုံး ဆိုလာသည့် စကားတစ်ခွန်းက ချူဟွိုက်ကို ပူလောင်သွားစေသည်

" ရက်ပန်ဇယ်....မင်းရဲ့ မေမေကြီးက မင်းသားလေးရဲ့ ကလေးကို လွယ်ထားရတယ်....."

ချူဟွိုက်၏ မျက်လုံးအစုံ ပြူးကျယ်သွားပြီး ထိုင်ပင်မထိုင်နိုင်တော့၍ အိပ်ရာပေါ် လဲကျသွားမလို ဖြစ်သွားရသည်။

အိပ်ရာအောက်က ကျင်းထျန်းယိက သူ့လိုပဲ ဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟု တွေးမိသည်။

စုန်းမကြီးက သူမ၏ ဗိုက်ကို တယုတယ ပွတ်သပ်နေသည်။

ချူဟွိုက်က အမြန်တုန့်ပြန်လိုက်ရင်း မယုံနိုင်သော်လည်း နောက်ဆုံးလက်ကျန် မျှော်လင့်ချက်လေးနှင့် တုန်တုန်ရီရီ မေးလိုက်မိသည်

" ဟုတ်...ဟုတ်ကဲ့....ဘယ်မင်းသားလေးလဲ...."

သူ၏ နောက်ပစ်ထားသည့် လက်တစ်စုံက တုန်ယင်နေပြီး မျက်နှာလှလှလေးကလည်း ဖျော့တော့နေကာ သမင်မျက်လုံးလေးများကလည်း အံ့သြမှုအထင်းသားပေါ်နေသည်။

စုန်းမက စာနာမှုမရှိပဲ ထုတ်ပြောလာသည်

" ရက်ပန်ဇယ်....မင်းရဲ့ ဥာဏ်ကောင်းတဲ့ မေမေကြီးက မင်းနဲ့ မင်းသားချောချောလေးတို့ ပတ်သက်နေကြမှန်း သိထားပြီးသား....မင်းလုပ်သမျှ အရာအားလုံး ငါ မသိပဲမနေဘူး...."

စုန်းမကြီး၏ ထူးဆန်းသည့် အသံကြီးက စိတ်ရောလူပါ မောဟိုက်သွားသည့် ချူဟွိုက်ကို ပိုပြီး ချုံးချုံးကျသွားစေသည်။

ချူဟွိုက်က မျက်ရည်အပြည့်နှင့် ပေါက်ကွဲလာသည် " မဟုတ်ဘူး....ချစ်ရတဲ့ မေမေကြီးရယ်...ကျွန်မအပေါ် ဒီလိုမလုပ်သင့်ပါဘူး....ကျွန်မ သူ့ကို ချစ်တယ်....သူက ကျွန်မရဲ့ မင်းသားလေးပါ...."

စုန်းမကြီးက လှောင်ပြောင်လိုက်သည် " ဒါပေမယ့် ငါကမှ သူ့ကလေးကို လွယ်ထားရတာလေ...."

ချူဟွိုက်က မယုံနိုင်၍ မကြားချင်တော့သလို နားကို ပိတ်ထားလိုက်သည် " ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလို ဖြစ်သွားရတာလဲ...."

သူမလက်ပေါ် ကြီပြင်းလာသည့် မိန်းမငယ်လေး၏ ပြိုလဲနေသော ပုံစံကို မြင်နေရ၍ စုန်းမကြီးက အနည်းငယ် စိတ်မသန့်သလို ခံစားမိပြီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ရှင်းပြလာသည်။

ချူဟွိုက်က လက်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ယိုင်လဲနေသော စိတ်အစုံနှင့် သေသေချာချာ နားထောင်နေရသည်။ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးကို နားထောင်ပြီးချိန် ပါးစပ်အပြည့် သွေးအန်ချင်သလို ဖြစ်သွားရသည်။

မူလဇာတ်ကြောင်းတွင် မင်းသားလေးက စုန်းမကြီးအတိုင်း လိုက်လုပ်ပြီး မျှော်စင်ပေါ် တွယ်တက်ကာ လောကကြီးအကြောင်း ဘာမှမသိသော ရက်ပန်ဇယ်ကို ချစ်ရည်လူးရန် သိမ်းသွင်းပြီး ကိုယ်ဝန်ရှိအောင် လုပ်ခဲ့သည်။

မင်းသားလေးက ရက်ပန်ဇယ်ကို ခိုးပြေးရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ခိုးပြေးရန် စီစဥ်နေချိန်အတွင်း စုန်းမကြီးက ရက်ပန်ဇယ်၏ ဗိုက်ပူပူကို တွေ့သွား၍ ရက်ပန်ဇယ်နှင့် မင်းသားလေးတို့ ကွဲသွားအောင် လုပ်ခဲ့သည်။

ယခုကမူ ဇာတ်ကြောင်း ပြောင်းသွားလေသည်။ စုန်းမကြီးက ရက်ပန်ဇယ်နှင့် မင်းသားလေးတို့ ပတ်သက်ဆက်ဆံနေမှန်း သိသွား၍ ရက်ပန်ဇယ်ဟန်ဆောင်ပြီး သူမဆံပင်ရှည်ကြီးကို ချပေးကာ မင်းသားလေးကို အပေါ်ရောက်သည်နှင့် သတ်ပစ်ရန် လုပ်ထားသည်။ သို့သော်လည်း မင်းသားလေး၏ ချောမောလှသော ရုပ်ရည် ပျားသကာလို အပြောချိုချို စကားလုံးလေးများကြောင့် စုန်းမကြီးက စိတ်ယိုင်သွားပြီး မင်းသားလေးနှင့် နွေဦးညလေးကို အတူဖြတ်သန်းခဲ့သည်။

ထို့အချိန်မှစ သူမက ရက်ပန်ဇယ်ဟန်ဆောင်ပြီး မင်းသားလေးကို မကြာမကြာ ဖိတ်ခေါ်တတ်လေသည်။ ထို့နောက် သူမက ကိုယ်ဝန်ရလာခြင်းပင်။

နတ်သမီးပုံပြင်ကို အသက်သွင်းထားသည့် ယခုဇာတ်လမ်းတွင် စုန်းမကြီးက မင်းသားလေး၏ ကလေးကို လွယ်ထားရလေသည်။

ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံး နားထောင်ပြီးချိန် ချူဟွိုက်က မင်းသားအစစ်၏ စိတ်အခြေအနေကလည်း ဆိုးဝါးနေလောက်မည်ဟု တွေးမိသည်။ သို့သော်လည်း ကျင်းထျန်းယိ၏ စိတ်လည်း သေချာပေါက် ကောင်းနေမည် မဟုတ်ပေ။

ငါတော့ သူက အလှလေးနဲ့ အိပ်မိသွားတယ်လို့ ထင်နေတာ တကယ်တမ်း သူ့အမေ ရုပ်ဆိုးဆိုး စုန်းမကြီးနဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့တာပဲ....။ နောက်တော့ စုန်းမကြီးက ကိုယ်ဝန်ရသွားရော....။

ကံကောင်း၍ လော့ဇီယန်နှင့် ယဲ့ယွမ်တို့နှင့် ဆုံခဲ့၍ နတ်သမီးပုံပြင်က အတိုင်းအတာတစ်ခုထိ နက်နဲမှန်း သိခဲ့ရသည်။ မဟုတ်ရင် ဒီလို ရုတ်တရက် တိုက်လာတဲ့ မုန်တိုင်းဒဏ်ကို ဘယ်သူခံနိုင်လိမ့်မလဲ....။

အနမ်းပေးတာက အလုပ်မဖြစ်တာ မဆန်းတော့ပါဘူး....။ အခုလည်း ကြည့်လေ....ကျင်းထျန်းယိနဲ့ စုန်းမက စုံတွဲတွေဖြစ်နေတယ်....။

စုန်းမ၏ နှာခေါင်းချွန်ချွန်ကြီးက ရုတ်တရက် ဟိုရှုံ့သည်ရှုံ့ လုပ်နေရင်း သံသယမျက်လုံးများနှင့် ကြည့်လာသည်။

“ရက်ပန်ဇယ်....ငါတော့ မင်းသားလေးရဲ့ အနံ့ ရလိုက်သလိုပဲ...." သူမက ထိုသို့ပြောလာရင်း တစ်ကိုယ်လုံး ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားရသည်။

မဟုတ်ဘူး....သူမချစ်တဲ့ မင်းသားလေးက ဒီမှာ မရှိရဘူး....။ အခု သူမက အရမ်း ရုပ်ဆိုးနေတာ...မင်းသားလေးက သူမက စုန်းမဖြစ်နေမှန်း မသိဘူးခဲ့လေ....။

ချူဟွိုက်လည်း လန့်သွားရသည်။

အခန်းကျဥ်းလေးထဲ လျှောက်သွားနေသည့် စုန်းမကို ကြည့်နေရင်း ကျင်းထျန်းယိကို ပုန်းနေရန် အနောက်က ကုတင်ကို လှမ်းကန်ပြီး အချက်ပြလိုက်သည်။

သူက စုန်းမနောက် လိုက်သွားသော်လည်း စုန်းမက ချာခနဲ လှည့်လာ၍ သူ့နှာခေါင်းကြီးက ချူဟွိုက်မျက်နှာကို လှမ်းထိုးလာပြီး တရှုံ့ရှုံ့အနံ့ခံနေသည်။

ချူဟွိုက်က အံ့သြသွားသော်လည်း စုန်းမက ရုတ်တရက်ကြီး အထိတ်ထိတ်အလန့်လန့်နှင့် နားကွဲအောင် အော်လာသည်။

စုန်းမက အကျည်းတန်လှသော မျက်နှာနှင့် ပြောလာသည် " မင်းနှုတ်ခမ်းကနေ မင်းသားလေးရဲ့ အနံ့ရတယ်....."

ချူဟွိုက် "........" ဟုတ်ပါတယ်...ကျင်းထျန်းယိရဲ့ နောက်တီးနောက်တောက် အနမ်းက ဆန့်ကျင်ဘက် သက်ရောက်မှုရှိသွားတာပဲ....။

ဒီသောက်စုန်းမကြီးက ခွေးလားဟ....။ "မင်းသားလေးအနံ့ "ဆိုတာကြီးက ဘယ်လို ငှက်နံ့မျိုးလဲ....။

“သူ ဒီမှာ ရှိနေတယ်...." စုန်းမက စိတ်အကြီးအကျယ် ကျသွားပြီး ချူဟွိုက်ကို လက်ညှိုးငေါက်ငေါက်ထိုးလာ၏

" သနားစရာ မင်းသားလေးက ငါမဟုတ်မှန်း သိမှာ မဟုတ်ဘူး....သူမသိလို့ မင်းကို တယုတယနမ်းခဲ့တာ...."

ချူဟွိုက် "......."

“ငါ မင်းကို သတ်မယ်...." စုန်းမကြီးက သူ့ဆီ လက်သည်းများ ဆန့်ထုတ်လာသည်။

ချူဟွိုက်၏ မျက်ဆံများ ကျုံ့ဝင်သွားပြီး ချက်ချင်း ခြေလှမ်းဆုတ်မိသည်။ ရုတ်တရက် သူ့ခေါင်းထဲ လက်ခနဲဖြစ်လာသည်။ သဲလွန်စကို သူသိလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

သူက အော်ပြောလိုက်သည် "မင်းသားလေးက ထွက်မသွားသေးဘူး...."

စုန်းမကြီးက ချက်ချင်း လက်ပြန်ရုတ်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လာလေသည်

" ရက်ပန်ဇယ်....ရက်ပန်ဇယ်....မင်းဆံပင်ကို ငါ့ပေးစမ်း...."

သူမ စကားဆုံးသွားပြီးနောက် ထူးဆန်းသော မြင်ကွင်းတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ ချူဟွိုက်ခေါင်းပေါ်က အလေးချိန်က ရုတ်တရက် ပေါ့သွား၍ ပြန်ကြည့်လိုက်ရာ စုန်းမက သူမဆံပင်ပေါ် တင်ထားလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

နက်မှောင်နေသော ဆံပင်အောက်တွင် လှပသော မျက်နှာလေးတစ်ခု ရှိနေသည်။

ချူဟွိုက်က တစ်ခုခု နားလည်သွား၍ စားပွဲပေါ်က မှန်ကို ချက်ချင်း လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူက စုန်းမကြီး ဖြစ်သွားတယ်.....။

“မင်းသားလေး ဘယ်မှာလဲ.....ငါ့ချစ်ချစ် မင်းသားလေး ဘယ်မှာလဲ...."

စုန်းမကြီးက စိုးရိမ်တကြီး လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ကုတင်အောက်မှ တွားသွားပြီး ထွက်လာသော ရုပ်ချောချော မင်းသားလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ချူဟွိုက်နှင့် ကျင်းထျန်းယိတို့က အချင်းချင်း ကြည့်လိုက်ကြပြီး နှုတ်ခမ်းတွန့်ပြလိုက်ကာ သဘောမကျသလို မျက်နှာအမူအရာများနှင့် စတင် သရုပ်ဆောင်ကြတော့သည်။

“ကျွန်မအချစ် မင်းသားလေး...." စုန်းမက ထိတ်လန့်သွားပြီး အားတင်းပြုံးပြလာသည် " ရှင်က တကယ် ရှိနေတာပဲ...."

" ကျွန်မရဲ့ မေမေကြီးက ကျွန်မတို့ ချစ်နေကြမှန်း သိသွားလို့ ကျွန်မတို့ကို ခွဲဖို့လုပ်နေတယ်...." စုန်းမက ချူဟွိုက်ကို ညွှန်ပြပြီး တိုင်တန်းလာသည်။

ချူဟွိုက် "....." စုန်းမက ဥာဏ်သိပ်မကောင်းဘူးပဲ....။ တကယ်လို့ သူမက ပြောလိုက်တဲ့ စကားကိုတောင် မမှတ်မိနိုင်ဘူး ဆိုရင် ဖြေရှင်းရ လွယ်သွားပြီ....။သူမက မင်းသားလေးရှေ့မှာ ကြာပန်းဖြူဟန်ဆောင်ဖို့ အခွင့်အရေးရသွားရုံပါပဲ..။

မင်းသားလေး ကျင်းထျန်းယိ " ချစ်ရတဲ့ မေမေကြီး....ရက်ပန်ဇယ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အရမ်းချစ်နေကြတာမို့ ကျေးဇူးပြုပြီး ကူညီပေးပါ...."

ချူဟွိုက်က ထိန်းမထားနိုင်ပဲ ရယ်ချင်လာရသည်။ ဒီဇာတ်ညွှန်းက တော်တော် ရင့်သီးလွန်းတာပဲ....။

အခုချိန်မှာ ကျင်းထျန်းယိက ဘာမှမကြားသလို ဟန်ဆောင်ပြီး စုန်းမအပေါ် ကြင်နာပြနေသေးသရွေ့ သူတို့ အသက်အန္တရာယ်ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး....။

ချူဟွိုက်၏ မျက်နှာက မည်းမှောင်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းဟကာ ခက်ခက်ခဲခဲ စကားဆိုလာသည် " ချစ်ရတဲ့ ရက်ပန်ဇယ်လေး...နောက်ဆုံးတော့ မင်းကို ဒီမျှော်စင်ထဲ ပိတ်ထားတာ ငါမှားသွားမှန်း နားလည်သွားပါပြီ...."

စုန်းမက မျက်လုံးပင့်မိသွားသည်။ ရက်ပန်ဇယ်က ထိုသို့ အလိုက်သင့်ပြောလာလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ ဤအချက်က သူမ၏ မကျေနပ်စိတ်များကို ပျောက်ကွယ်သွားစေပြီး သနားစိတ်နှင့် အပြစ်ရှိစိတ်များ ဝင်ရောက်လာသည်။

ချူဟွိုက် " မျှော်စင်ကနေ ထွက်သွားဖို့ အချိန်ကျပြီ....မင်းသားလေးမှာ ကြီးကျယ်လှတဲ့ နန်းတော်ကြီးရှိတယ်.....အစေခံတွေလည်း မရေမတွက်နိုင်အောင် ရှိတယ်.....သူသာ မင်းကို ချမ်းသာကြွယ်ဝတဲ့ ဘဝကို ပေးပြီး ကလေးကိုလည်း ကောင်းကောင်း စောင့်ရှောက်ပေးနိုင်ရင် မင်းက ကမ္ဘာပေါ်မှာ အပျော်ရွှင်ရဆုံးနဲ့ အလှပဆုံး မင်းသမီးလေး တစ်ပါး ဖြစ်လာမှာပဲ...."

စုန်းမက အပြုံးလေးနှင့် ခေါင်းညိမ့်ပြနေသော ကျင်းထျန်းယိဘက်ကို ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ချူဟွိုက်က သူ့ရည်ရွယ်ချက်ကို နည်းနည်းချင်း နည်းနည်းချင်း ထုတ်ပြလာသည် " ချစ်ရတဲ့ ရက်ပန်ဇယ်...ဒီမျှော်စင်ကနေ ထွက်သွားကြရအောင်.... မင်းမှာ အရမ်းလှတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေ ရှိတာပဲ....မင်းရဲ့ မေမေကြီး အရင်ဆင်းခိုင်းလိုက်ရင်ရော...."

ကျင်းထျန်းယိက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး ချစ်ရည်ရွှမ်းသော မျက်လုံးများနှင့် ဆက်ပြောလာသည် " ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို ဆင်းခိုင်းပေါ့...."

စုန်းမ၏ မျက်လုံးများ တင်းကျပ်သွားရင်း အမြန်မေးလာသည် " ဒါဆို ကျွန်မကရော...." သူမက မင်းသားလေးနဲ့ အတူတူ ကျမ်းကျိန်ထားတဲ့သူ ဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲ ယုံကြည်ချက်မရှိသလို ဖြစ်နေတုန်းပဲ....။

ကျင်းထျန်းယိက နှစ်သိမ့်ပေးလာသည် " မင်းက ကိုယ့်.....ကလေးကို လွယ်ထားရတာလေ...ကိုယ် အောက်ရောက်သွားရင် မင်းကို ကြိုဖို့ ကိုယ့်ရဲ့ အရပ်ရှည်တဲ့ သက်တော်စောင့်ကို သေချာပေါက် လွှတ်ပေးလိုက်မယ်...."

“အလှလေး ရက်ပန်ဇယ်....ဘယ်လိုလုပ် ကိုယ့်ကို မယုံနိုင်ရတာလဲ...."

စုန်းမက သူ၏ နူးနူးညံ့ညံ့အကြည့်ကြောင့် စိတ်အေးသွားပြီး ချက်ချင်း ယုံကြည်ချက်ရှိလာသည်။ ဟုတ်တယ်....သူမက အခု ရက်ပန်ဇယ်ပဲ....ကမ္ဘာပေါ်မှာ အလှဆုံး မိန်းကလေး....။

ဒါပေမယ့် ရက်ပန်ဇယ်က သူမရဲ့ ကျန်တဲ့ ဘဝကို ရုပ်ဆိုးဆိုး မျက်နှာကြီးနဲ့ ဖြတ်သန်းရတော့မှာ....။

စုန်းမက တတ်နိုင်သမျှ နူးနူးညံ့ညံ့ အသံလေးနှင့် ပြန်ဖြေလာသည် " မေမေကြီးရဲ့ ကြင်နာမှုအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...."

ချူဟွိုက်က အပြစ်ကင်းသည့် အပြုံးလေးနှင့် ပြုံးပြလာသည် " မင်းတို့ကို ကောင်းချီးပေးပါစေကွယ်...."

စုန်းမက ဆံပင်ချပေးလာသည်။

ချူဟွိုက်က စုန်းမနောက်တွင် အေးအေးဆေးဆေး ရပ်နေသည့် ကျင်းထျန်းယိကို ကြည့်လိုက်ရင်း အရင်ဆုံး ဆင်းသွားလိုက်၏။

သူက ကျင်းထျန်းယိကို အောက်တွင် စောင့်နေလိုက်သည်။

"ရက်ပန်ဇယ်" နှင့် ပတ်သက်သည့် သဲလွန်စက ပင်လယ်ရေမှော် ဖြစ်၍ ဆံပင်နှင့် ဆိုင်နေသည်။

ထို့ကြောင့် ဆံပင်ကို သုံးပြီး မျှော်စင်မှ ထွက်ပြေးခြင်းက အသက်ရှင်နိုင်မည့် လမ်းဖြစ်သည်။

ကျင်းထျန်းယိက မြေကြီးပေါ် ကြွကြွလေး ခုန်ဆင်းလိုက်သည်နှင့် သူ့ရှေ့က မျှော်စင်ကြီးမှာ ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

👻

Prev Next